მოსიარულე კატასტროფა(3თავი)
ყველა დალაგდა, ოთახებიც გავინაწილეთ, ჩემს გვერდით გიორგის ოთახი იყო, ნუ რათქამუნდა ეს ძალიან არ გამხარებია, იცით? მასთან ახლოს ყოფნა მინდოდა თუმცა ყოველთვის როცა ვხედავდი ის სიტყვები მაახსენდებოდა, სიტყვები რომლებმაც გული მატკინეს და თითქოს გამანადგურეს... არ მინდოდა ეს ყველაფერი მას გაეგო. ოთახში ლიზი შემომივარდა -მაარრრ რაქენი დალაგდი? (ლიზიკო) -კი ჩემო პატარა შენ რაქენი? -რავი ჩემ გვერდით იმ ტირანის ოთახია(ლიზიკო) -აჰაჰ ლევანის გულისხმობ? -ხოოო (ლიზიკო) -მერე რას იბუტები პირიქით უნდა გიხაროდეს -ოო იმან თავის ანუკის მიხედოს რა (ტუჩები გადმოაბრუნაა) -რასულელიხარ იმ გოგოს აქეთ მოსწონს ხოიცი -ოოო კაი კაი გელოდებით ქვევით (ლიზიკო) -მოვწესრიგდები და 2 წუთში მანდ ვარ -შენი 2 წუთი ვიცი მე (ლიზიკო) როგორ კარგად მიცნობს!! დაახლოებით ნახევარი საათი ვიყავი შხაპის ქვეშ...პირსახოცი შემოვიფარე, გამოვედი და რასვხედავ გიორგიიი?? საერთო აივანი გვქონიაა -შენ....შენ აქ რასაკეთებ? გაგიჟდი? შებრუნდი სწრაფად -რაიყო შიშვლეი ხოარხარ(გიორგი) -არმიანტერესებს დროზე შებრუნდი(ბოლო ხმაზე ვკიოდი) -კარგი კარგიიი ნუ კივიხარ (პატარა ბავშვივით თვალები ხელზე აიფარა) -აჰა ვეღარ გხედავ(გიორგი) სწრაფად შევედი სააბაზანოში და იქ ჩავიცვი, გამოსულზე გიორგი ისევ აივანზე დამხვდა სიგარეტს ეწეოდა -ვერ ამიხსნი აქ რასაკეთებდი? -შენ დასაძახებლად ამოვედი(გიორგი) -მერე კარები რისთვისააა -რასვიფიქრებდი რო ნახევრაად შიშველი დამხვდბოდი(გიორგი) -საქმეც ეგაა შენ ფიქრი არშეგიძლია -თუშეიძლება მარტო დამტოვე კარები უნდა დამეკეტა რომ ხელით დაიჭირა და მეც წინააღმდეგობა ვეღარ გავუწიე -ამიხსნი რახდება? -ის რაც არუნდა ხდებოდეს(გიორგი) ამ სიტყვების გაგონებაზე თავში თითქოს სისხლი ჩამექცა. ნეტავ რას გულისხმობდა... ეს ყველაფერი ისე სწრაფად მოხდა ეტყობა ვერ გაიზრა რას ამბობდა, ამ ყველაფერს მის თვალებში ვკითხულობდი, მის ზღვისფერ თვალებში. რომელიც ამ ქვეყნად ყვეალფერს მერჩივნა. -წამოდი ყველა ჩვენ გველოდება (გიორგი) არაფერი მითქვამს წინ ავუარე და ქვევით ჩავედი -ძლივს ჩამობრძანდა ქალბატონი (სანდრო) -რახდება? -მდინარეზე ვაპირებთ წასვლას სწრაფად გაემზადეთ(ლევანი) -აუ მეზარება -ჯერ ეხლახან ჩამოვედით, არ დაიღალეთ?(გიორგი) -ოოო თქვენ არწამოხვიდეთ მაშინ(ნინი) -თუგინდა მეც დავრჩები(ვატო) -არა რასამბობ წადით თქვენ მე ცოტას წავუძინებ ყველანი წავიდნენ გარდა... ჩემი და გიორგისა... მე ჩემ ოთახში ვიყავი ის კი... არვიცი ცოტახანი ოთახში მარტო ვიჯექი, ვეცადე მაგრამ ვერაფრით დავიძინე, მერე მომშივდა და ქვევით ჩავედი, სადაც გიორგი დამხვდა. -გშია?(გიორგი) -ძალიან -რამის გაკეთება იცი?(დამცინავათ თქვა დადიანმა) -შენწარმოიდგინე ვიცი (მეც არ დავაკელი) -აქ არაფერია წავალ მოვიტან(გიროგი) -იცი რა უნდა მოიტანო? -არა. წამო შენც(გიორგი) -კარგი. დამელოდე -ცოტა მელეეე ქენი რა (გიორგი) ჩავიცვი და წავედით -რაღაცას გკითხხაავ(ამჯერად სიჩუმე მე დავარღვიე) -გისმენ(გიორგი) -გყვარებია? -არა მაგრამ ეხლა მიყვარს(გამიღიმა) -ნეტა ვინარის ეგ საცოდავი -ნეტა (თვალი ჩამიკრა გა გაეცინა) ყურადღება არ მიმიქცევია ყვლაფერი ვიყიდეთ და გამოვედით მანქნაში ვჯდებოდით როცა -აუ რაღაც დამრჩა(გიორგი) შებრუნდა და 4ბოთლი არაყი გამოიტანა -ეგ რადგინდა? -ვატყობ რომ შენი ატანა მომიხდება დღეს მთელი დღე ამიტომ...(გიორგი) -ეგ ვერგიშველის სახლში რომ მივედით გიორგიმ აიტეხა დავლიოთო და ორი ბოთლი მარტომ დავლიეთ -მარიამმ(გიორგი) -გიისმენ -ცუდად ხოარ ხარ?(გიორგი) -არა .დაასხი ერთი -დარწმუნწბული ხარ?(გიორგი) -სრულიად ასე ვსვავდით ვინიცის რამდენი ხანი,გიოეფის არაფერი ეტყობოდა აი მე კიიი...ბავშვებიც არ მოსულან იმსაღამოს, მანქანა გაფუჭებულა და იქ ახლოს სახლი უქირავებიათ -მაარ წამოდი ოთახამდე მიგიყვან (გიროგი) -არმინდაა აქ დავრჩები -მაშინ მეც აქ ვიქნები(გიორგი) გვიანობამდე ვიჯექით და ვუყურენდით ფილმებს!მეტი არაფერი მახსოვს, მხოლოდ დილა მეტი არაფერი. დილით თავისტკივილმა გამაღვიძა. რას ვხედავ... მე და გიორგის ჩახუტებულებს ჩაგვძინებია დივანზე... ვერაფრის გააზრება ვერ მოვახერხე ეგრეევე კივილი დავიწყეეე -რამოხტა??? აქ რასაკეთებ? გაიწიეეეე -ვაიმე გასკდა თავი რაგაკივებს გოგო(თავისკენ წაიღო ხელები ეტყობა გუშინდელის ბრალია) -რა...რა...რამოხდა აქ რატომ ხარ? -არაფერი რაუნდა მომხდარიყო(სიცილით იგუდებოდა და თან თავზე ეკიდა ხელი) დროს კი კარები შემოხეთქა ლიზიმ -ეეე აქ რახდება?ამათ უყურე ერთი (სიცილს ვერ იკავებდა) -რაუნდა ხდებოდეს ნუ სულელობ გოგო -ოოო ხოარ მოგილოცოთ გვრიტებო?(სანდრო) -დამანებეთ რაა წავედი მე მეძინება(ბუზღუნით თმაააბურდული ავედი ოთახში) -წუხელ არ გაცადეს ძილი(გადაბჟირებამდე ცოტა აკლდათ) -ბიჭო შენ შ..ხოარგაქ ეეე?(გიორგი) -ამას მიმალავდი გიუშ?(ლევანი) ნუ როგორც იქნა ეს ამბავი გადაავიწყდათ, დადიანს თვალს ვარიდებდი თუმცა ასე დიდხანს ვერ გაგრძელდებოდა. -ბავშვებო სტუმარი გვყავს (დილით ადრე აგვყარა ყველა სანდრომ) აჰამ აი ჩცენი სტუმარიც ეს ნინა იყო დადიანის ძველი გოგო, ოღონდ ეს არ ჩამოსულიყო დაა.... გიორგის რეაქცია ძალინ ცივი იყო -აქ რასაკეთებ?(გიორგი) -არ მოგენატრე?(ნინა) -კითხვაზე მიპასუხე(გიორგი) -შენ ჩამოგაკითხე(ნინა) ყველა იქ ვიყავით მაგრამ ის საზიზღარი გოგო მაინც ასე თამამად ლაპრაკობდა.გიორგი მე მიყურებდა თითქოს რაღაცას მანიშნებდა მაგრამ რას? კარგი უკვე მივეჩვიეთ ამ ალქაჯის გამონახტომებს, დასაძინებლად ზევით ავდიოდი როდესაც გიორგის კარი დავინახე ღია და რატომღაც შესვლაბმომინდა თუმცააა...ისეთი რამ დავინახე რისი დანახვაც ყველაზე მეტად არ მინდოდა!! ნინა და გიორგი.ალბათ მიმიხვდით. რაგავაკეთო უბრალოდ არშემიძლია მისი სხვასთან ერთად დანახვაა. ჯერ თითქოს უფლებას მაძლევს რომ ახლოს მივიდე შემდეგ კი.... ძალინ ცუდად გავხდი.მინდოდა ბოლო ხმაზე მეყვირა. მაგრამ მე ვინ ვარ? არც არავინ! კარგი,თუ მასთან ბედნიერია... ძალიან კარგია.!!!!! თვალცრემლიანი ვიჯექი გარეთ, ცას გავყურებდი და ვფიქრობდი... ამბოლო დროს ყველაზე კარგად ფიქრი გამომდის. სასაცილოა არა? როფორ შეიძლება ვეჭვიანობდე იმ ურთიერთობაძე რომელიც არარსებობს! ილუზიებში ვცხოვრობ...დიახ მე მეოცნებე ვარ! არვიცი დამინახა თუარა მაგრამ დიდი იმედი მაქვს რომ ეს ასე არარის!! -მაარ წამო კლუბში მივდივართ(ლევანი) -სწორედ ეს მჭირდებოდა წავედით ყველანი ერთად ცეკვები, სიმღერა ბოლოხმაზე ნუ კაი სიტუაცია იყო! -ნახე ის ბიჭები როგორ გვიყურებენ(იცინოდა ლიზი) -ნუ სულელობ უპსსს ერთერთი მათგანი ჩემსკენ წამოვიდა მეორე კი ლიზისკენ -გამარჯობათ(უცნობი) -გამარჯობა -იცეკვებთ (უცნობი) ლიზის გადავხედე თვალი ჩამიკრა -რატომაც არა (და ორივენი დავთანხმდით, ჩვენდა საუბედურად ნელი ცეკვები ჩაირთო) უცნობმა ხელი წელზე დამადო და ნაზად მეცეკვებოდა. დავინახე ლევანს როგორ ებერებოდა ძარღვები როდესაც ლიზის სხვასთან ხედავდა, "რა საყავრლები არიან" გავიფიქრე. მერე ვეღარ მოითმინა და სმა დაიწყო,შებრუნდა რომ მათი ცეკვა არ დაენახა.ბოლოს მაინც ვერ მოითმინა მივიდა და უცნობს საყვარელი ქალი ხელიდან გამოსტაცა! -ვერვიტან როცა სხვასთან ერთად ხარ! (ლევანი) -მე ხო ვგიჟდები ანუკის ფოტოებში რო გხედავ "ყველაზე მეტად მიყვარხარ" ხო? ხოდა ეხლა შემეშვი (ლიზი) -ნუ სულელობ შენთვითონაც იცი რო იმ გოგოზე სერიოზულად არ ვფიქრობ და საერთოდ ამ რეებს აძრობ ე? ეჭვიანობ? (ლევანი) -მეტი საქმე არ მაქ(ლიზი) წასვლა სცადა თუმცა ლევანმა ის იფრო ახლოს მიიზიდა. -კი კი აშკარად ეჭვიანობ(ლევანი) -ცეკვა რატომ არ მაცადე?(ეჭვიანობაზე ნამიოკი ჩაურტყა ლიზიმ) -იმიტომ რომ ის ტიპი არ მომეწონა(ლევანი) -შენ არც უნდა მოგწონებოდა(ლიზი) -აჰამმმ ესეიგი შენ მოგეწონა?(ლევანი) -კიიი(ლიზი) -ნუ მაგიჟებბბ!!!!(ლევანი) -აჰაჰჰ(ლიზი) -მიყვარხარ(ლევანი) ეს ყველაფერი ისე სწრაფად მოხდა თითქოს გააზრებაც ვერ მოასწრეს. ყველაზე მეტად მიყვარს ეს ორიიი ////////////// ამ ფიქრებიდან უხეშმა შეხებამ გამომარკვია -მარიამ გამომყევი(გიორგი) -კიმაგრამ ვერ ხედავთ რომ ვცეკვავთ?(უცნობი) -მისმინე ძმაკაც სულ არ მაინტერესებს შენი ტლიკინი ეს ჩემი შეყვარებულია... ოპააა აი აქ რახდებოდა ვერც მე გავარკვიე. გარეთ გავედით -რასაკეთებ? ხელი გამიშვი -მე კიარა შენ რას აკეთებ(გიორგი) -ვცეკვავდი ამაში ცუდი რააარის? -ვერხედავდი ხელებსს როგორ გიფათურებდა??(გიორგი) -რაა? შენ ვინ გეკითხება -მეკითხება და არმინდა ეხა ზედმეტები(გიორგი) -შემეშვიი რა და შენს გოგოს მიხედე ჯობია ნინა ვიღაც ბიჭთან ერთად ცეკვავდა -ჯერერთი ეგ ჩემი გოგო არარისს!! ან საერთოდ რატო ფიქრობ ეგრეე? (გიროგი) -ალბათ იმიტომ რომ წუხელ დაგინახეთ!!!!! არვიცი რადამემართა უბრალოდ ძალიან ვინანე ეს სიტყვები! არმინდოდა მას ცდნოდა რომ მე ისინი ძალიან ცუდ დროს ვნახე, მაგრამ მეტი აღარ შემეძლო. გიორგი გაშრა, ვერაფერს ამბოდა. -რა..შენ..რასამბობ?(გიორგი) -უნდა წავიდე წასვლა ვცცადე თუმმცაა დადიანმა დამიჭირა და ჩაწითლებული თვალები მომაპყრო -იმ ღამით უბრალოდ ბევრი დავლიე(გიორგი) -არმაინტერესებს. არაფერი მიკითხავს -ეხლა ვხვდები თავს რატომ მარიდებდი(გიორგი) -იცი რაა?? სხვა დროს უბრალოდ კარი ჩაკეტეთ (ცინიკურად თუმცა მაინც გულნატკენი ხმით გამომივიდა) იმ მომენტში ბევრი მქონდა დალეული...დადიანსაც! თვალიდან ობოლი ცრემლი გადმომივარდა როცა ის სცენა წარმოვიდგინე...გიორგიმ ვეღარ მოითმინა და...მაკოცა....დრო გაჩერდა...მუცელში მთელი მსოფლიოს პეპლებს ვგრძნობდი... ეს რაღაც საოცრება იყო თუმცაა ასე არ უნდა მომხდარიყო.... |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.