ეს ქეთრინია, იგივე ქეთა 23-წლის, ძალიან პოზიტიური, აქტიური და მხიარული გოგოა. უყვარს ცეკვა, ხატვა, თავისუფალ დროს ათონელის თეატრში სპექტაკლებში იღებს მონაწილეობას. ის ძალიან ლამაზია, თუმცა საკუთარ თავში ყოველთვის ნაკლს ეძებს, უნდა უკეთესი იყოს, მარტო ფიზიკურად კი არა, ხასიათებითაც. ჰყავს არაჩვეულებრივი და ბევრისთვის სანატრელი ოჯახი, დედა-ელენე, მამა-გიგა, და-ძმა, თენგო და ტასუნა. თენგო 26-წლის, ტასო 2-წლის.
მე და ჩემს ძმას თითქმის ერთი სასტავი გვყავს, თენგოს ჩემი ბავშვობის დაქალი ლიკო უყვარს, ლიკოც გიჟდება მასზე. პ.ს მე არ მყავს შეყვარებული, არც მყოლია, ნუ რაღაც ფლირტებს თუ არ ჩავთვლით. გაგეცინებათ დაა რატომღაც ჩემიი მოსაწონი ბიჭი ვერ ვნახე 23-წლის მანძილზე. ერთადერთი ვინც ჩემს გემოვნებაში ჯდება ეს არის ჩემი ძმის ძმაკაცი სანდრექსა, მაგრამ მასზე ოცნებაც არ ღირდა, სანდროს ძმას ალეკოს წლებია ვუყვარვარ, მართალია ჩემიდან არანაირი სიმპათია არ უგრძვნია, მაგრამ მას მაინც ვუყვარდი. ვერ ვიტყვი ცუდი ტიპია თქო, არა...სიმპათიური ბიჭია, მაგრამ რაღაც აკლდა...აიი ვერ იყო მაინც ისეთი... აი სანდრიკა კიი....ის სულ სხვა თემაა!
როგორი ბიჭებიც მომწონდა ზუსტად ისეთი იყო.სანდრიკა 25-წლის არის, სიმპათიური, მაღალი, გამხდარი, გრძელი ლამაზი თითები, აიი ისეთი ალბათ მისი ყოველი შეხება საოცარი რომ იქნებოდა, ლამზი ცისფერი თვალები, აი ისეთი თვალები ჰქონდა რომ ჩაგძირავდა...საოცარი ხმა, თბილი საუბარი, ხანდახან მის საუბარში სიმკაცრეც იგრძნობოდა და ეს უფრო მეტად მამაკაცურს ხდიდა. ძალიან გამიგრძელდა, ვინმე რომ მისმენდეს იფიქრებდა იგიჟემდე შეყვარებულია ამ ბიჭზეო, მაგრამ არა! ის ხომ ჩემი ძმის საუკეთესო ბავშვობის ძმაკაცი იყო, ამას ისიც ემატებოდა რომ მის ძმას მე ვუყვარდი.
სანდროსთან ძალიან ჩვეულებრივი ძმაკაცური ურთიერთობა მქონდა, იქამდე სანამ რაღაც არ გავიგე...იმ დღემდე ვიცოდი რომ არ ყავდა შეყვარებული...ერთ დღეს კი ჩემი ძმის და მის საუბარს მოვკარი ყური, ვიღაც თამთას უხსენებდა თენგო, თან ეუბნებოდა რაა დაგემართა „ნაშა“ ვის არ ყოლია, რა განერვიულებს თუ ორსულად დარჩა და მოიშორებს რა პრობლემააო, სანდრო კი უმტკიცებდა რომ მისი „ნაშა“ არ იყო, ეუბნებოდა რომ ერთი ორჯერ გავისწორე და ახლა ვეღარ ვიშორებო...ნუ მოკლედ საშინელი საუბარი მოვისმინე.
ვერ აგიწერთ ამ სიტყვებმა ჩემზე როგორ იმოქმედა, ის ჩემთვის მეგობარი იყო, მაგრამ იმ წამს რაც ვიგრძენი, რა ტკივილიც ვიგრძენი, აი გულში რაღაც ჩამწყდა... იმ საღამოს Face-ში შევედი და ვიღაც თამთა თარხნიშვილმა ფოტოზე მოთაგა სანდრიკა ასეთი წარწერით: „ჩემი სანდრიკა ... იმ საუბრის გაგების შემდეგ ამ ფოტოს დანახვამ უარესად გამხადა, საკუთარი თავის მიკვირდა, რა მჭირდა ის ხომ უბრალოდ მეგობარი იყო...გაბრაზებულმა გავთიშე კომპიუტერი და დავიძინე.
2015-წლის ზაფხული იყო, 17-ივლისი ჩემი დაბ დღე.
გათენდა და ჩემი ძმის და მისი ძმაკაცების ხმაურმა გამაღვიძა, ჩემი ძმა ოთახში შემომივარდა ყვირილით
-ადექი ქეთუ, რაღაცები შეიცვალა, შენს დაბ დღეს სასტავი სანდრექსას აგარაკზე წყნეთში ავღნიშნავთ...შენ თავს ვფიცავარ რესტორანს და ძაან ოფიციალურ სიტუაციებს იქ ჯობია, აი დამიჯერე იქ უფრო გაგისწორდება ჩემო პრინცესა.
-მოიც ჯერ გამოვფხიზლდეე....რაა წყნეთში ავღნიშნავთ, რაებს მებოდიალები, ყველამ იცის რომ საღამოს რედისონში ვიკრიბებით, გოგოებმა კაბები შევიკერეთ შენ ხომ არ გააფრინე რა გეგმების შეცვლაზე მესაუბრები....
ძალიან გავბრაზდი, ავდექი გამწარებულიი, გავედი მისაღებ ოთახში დაა...მთელი სასტავი მისაღებ ოთახში დამხვდა, ყველამ ერთად მომილოცეს და გადმომცეს საჩუქრები. სანდრიკამ ლამაზი ვერცხლის გულსაკიდი და ლამაზი შეყვარებული წყვილის სუვენირი მაჩუქა. გულსაკიდი ძალიან ლამაზი იყო, იმ დღისით გავიკეთე და ასე გამოვხატე მისი საჩუქრისადმი დიდი მოწონება.
გავემზადე და ავედით ყველა ერთად წყნეთში. სანდრექსა შეძლებული ოჯახიდან იყო, თბილისში ვაკეში ცხოვრობდა, წყნეთში დიდი ორსართულიანი სახლი ჰქონდა, აივნიდან ულამაზესი ხედი იშლებოდა, დიდი ეზო და აუზი
ჩემი ძმა მართალი აღმოჩნდა, რესტორანს და ოფიციალობას იქ ყოფნა ჯობდა, ძალიან მაგრად ვერთობოდით, ჩვენი ორი მეგობარი გიტარაზე უკრავდა და მღეროდნენ. ქეიფმა ღამის 4-საათამდე გასტანა, ყველა დასაძინებლად ავიდა, მხოლოდ მე და სანდრექსა შემოვრჩით შუა ეზოში კოცონთან.
-ქეთუ შენ არ გეძინება?
-არა, არ მინდა მე დღეს დაძინება.
სანდრიკა უცებ ადგა, ოთახში შევიდა და რამდენიმე წამში უკან გამობრუნდა პედებით ხელში.
-აჰა ქეთუ, რაღაც აგრილდა და არ გაცივდე.
-მადლობ სანდრი, ანუ შენც არ იძინებ ხო?
-სიმართლე გითხრა არც მე არ მეძინება, ამიტომ წინააღმდეგი თუ არ ხარ შენთან ერთად დავრჩები.
მე თანხობის ნიშნად უბრალოდ გავუღიმე, ის გვერდით მომიჯდა, ერთხანს ორივე ჩუმად ვიყავით და ვარსკვლავებს ვუყურებდით, შემდეგ ერთმანეთს შევხედეთ და სიჩუმე ისევ მე დავარღვიე.
-სანდრი რაღაც უნდა გკითხო და ძალიან გთხოვ გულწრფელად მიპასუხე..
-მკითხე ქეთუსი რაც გინდა.
-სრულიად შემთხვევით შენი და ჩემი ძმის საუბარი მოვისმინე, ვიღაც თამთაზე რომ საუბრობდით, ის გოგო მართლააა?
-გაინტერესებს ორსულად არის თუ არა?
-ჰოოო... მაპატიე შენს საქმეში რომ ვერევი, უბრალოდ მაინტერესებს.
-არა, არ არის ორსულად.
მისმა ასეთმა მკაცრმა პასუხმა რაღაცნაირად დამძაბა, სახის გამომეტყველება სულ შეეცვალა.
-და საერთოდ ეგ გოგო შენი ვინ არის? Fb-შიც ვნახე მასთან ერთად გქონდა ფოტო გადაღებული.
-არავინ! ჩემთვის არაფერია, შენ რატომ დაინტერესდი?
აი ამ კითხვამ კი უფრო დამძაბა, რა უნდა მეპასუხა....მეც იმ დღის შემდეგ გაურკვევლობაში იყავი, არ ვიცოდი რა ხდებოდა ჩემს თავს.
-არაფერი სანდრიკ, ისე უბრალოდ გკითხე.
ამ დიალოგის შემდეგ ცოტახანს ისევ სიჩუმე ჩამოვარდა, ცოტახანში სანდრიკა უფრო მომიახლოვდა, თვალი თვალში გამიყარა, შემდეგ მისი მზერა ჩემი ტუჩებისკენ წავიდა, თუჩები აითთრთოლდა, აი უცებ ისე შესამჩნევლად გაექცა მეც მისი ტუჩებისკენ თვალები.რამდენიმე წუთი ასე ვიყავით, შემდეგ თავი ვეღარ შეიკავე და ჯერ უბრალოდ ტუჩი შევახე და შეუმჩნევლად ვაკოცე...შემდეგ აზრზე რომ მოვედი თავი ოდნავ გამოვწიე.
-მაპატიე სანდრიკ, არ ვიცი რას ვაკეთებ, შენი კოცნა მომინდა უცებ.
-მეც მაპატიე ქეთა, იგივე სურვილი გამიჩნდა მეც.
ხელით მომიწოდა თავისკენ და მაკოცა, ახლა უკვე საგრძნობლად ვაკოცეთ ერთმანეთს, ეს აღარ იყო ნაზი ტუჩების შეხება..ეს იყო ვნებით კოცნა, იგივეთი ვპასუხობდი მეც, გრძნობება აგვიყოლია, მხოლოდ მაშინ გამოვფზილდით ორივე, როდესაც ვიგრძენით რომ ეს ვითომ და უწყინარი კოცნა უკვე სექსში გადაგვდიოდა.
-ქეთა ხვდები რას ვაკეთებთ? ნასვამი ვარ და გთხოვ გაჩერდი....შენ მაინც გაჩრდი..
-სანდრიკ ვხვდები.....ვიცი რომ რაღაც სიგიჟეს ვაკეთებთ, მაგრამ თავის შეკავება ძალიან მიჭირს.
-ქეთა ხომ იცი ეს შეცდომაა...შენ ჩემი საუკეთესო ძმაკაცის და ხარ, ამას პლიუს ჩემს ძმას სიგიჟემდე უყვარხარ. ქეთა ადექი რა ძალიან გთხოვ, ადი სახლში და დაიძინე.
-რომ მაკოცე თენგოზე და ალეკოზე არ ფიქრობდი? თუ უბრალოდ ჩემი ტუჩების გემო გაინტერესებდა?
-ვეღარ გავჩრდი...ვაღიარებ შეცდოა დავუშვი და მაპატიე..
-ვერ გაპატიებ, რადგან სიგიჟემდე მინდიხარ და მინდა ბოლომდე დავუშვათ შეცდომა.
-არა! გთხოვ ქეთა არ გინდა......
საკუთარ თავს ვეღარ ვცნობდი! 23-წლის მანძილზე ასეთი ლტოლვა ბიჭის მიმართ არასოდეს მქონია, მე სანდრო მინდოდა!!! ჰოო...მინდოდა შემხებოდა, მინდოდა მასთან განმეცადა ის სიამოვნება, რასაც სექსის დროს განიცდიან...მინდოდა მისი გავმხდარიყავი, ჩემი სურვილი ჩემი ძმის პატივისცემაზე მაღლა დავაყენე ცხოვრებაში პირველად......სანდროს სიტყვების მიუხედავად მე გავაგრძელე მისი მოფერება, მის ტეჩებს დავეწაფე, გრძნობით ვკოცნიდი, სანდრომ ისევ მთხოვა გაჩერება, მაგრამ მე არ ვჩრდებოდი....ბოლოჯერ მაშინ მთხოვა გაჩერება, როდესაც ორივე მხოლოდ საცველბის ამარა ვიყავით, მაგრამ მე არც მაშინ არ მოვუსმინე.
-ქეთა დარწმუნებული ხარ რომ ეს გინდა? დარწმუნებული ხარ რომ ხვალ არ ინანებ?
-კი დარწმუნებუი ვარ! გთხოვ გააგრძელე!
საკუთარ თავში ისე ვიყავი დარწმუნებული როგორც არასდროს. სანდრომ საცვლებიც გამხადა და თვითონაც გაიხადა. საშინლად გამაგრებული და გაცხელებული „რაღაც“ შემეხოო....ერთი ამოვიკვნესე, საშინლად მეტკინაა, მაგრამ ტკივილი სიამოვნებამ გადაფარა. მკერდზე მისვავდა ხელებს, მკოცნიდა და მთელი გრძნობით მეფერებოდა. ვნებებმა აგვიყოლია, მზე ისე ამოვიდა ვერც გავიგეთ..
-ქეთა ნანობ რამეს?
-არა, საერთოდ არაფერს! შენ?
სანდრო რატომღაც დუმდა, აი მაშინ კი ცუდად ვიგრძენი თავი და კითხვა კიდევ გავუმეორე.
-რა გაჩუნდი? შენ ნანობ თქო?
-არ ვიცი ქეთუს, არ ვიცი რამდენიმე საათში შენს ძმას თვალებში როგორ უნდა ჩავხედო...ან სახლში რომ ჩავალ ალეკოს როგორ უნდა...
მე გავაჩუმე სანდრო......იმდენად კარგად ვგრძნობდი თავს, ნამდვილად არ მინდოდა ხასიათი და განწყობა სინანულით გამემწარებინა.
-გთხოვ გაჩუნდი! არაფერი აღარ თქვა სანდრიკ, მე არ ვნანობ, პირიქით ბედნიერი ვარ რომ შენი გავხდი! არ ვიცი შენს მიმართ რას ვგრძნობ, მაგრამ მე შენთან ყოფნა მესმიამოვნა.
-კარგი ქეთა, გათენდა და სანამ გაიგვიძებენ ჯობია სახლში ავიდეთ. აი დანარჩენზე კი თბილისში რომ ჩავალთ იქ შევხვდეთ ერთ დღეს და დავილაპარაკოთ.
-სანდრო მე შენი გავხდი გესმის? შენი ვარ! მე დღეს შენთან ვიწექიი, ეს ცხოვრებაში პირველად გავაკეთე, მე შენ ჩაგაბარე ქალიშვილობა!!! იმედია ახლა სხვა ბიჭებივით თავიდან მოშორებას არ დამიწყებ...მე შენს მიმართ აუხსნელი გრძნობა მაქვს, ეს ჯერ არ არის სიყვარული, თუმცა არც ნაკლებია....
-გასაგებია ქეთა! მოდი ახლა სახლში ადი დაიძინე, დანარჩენი კი როგორც გითხარი თბილისში ჩასვლის შემდეგ გადავწყვიტოთ.
-კარგი სანდრიკ, წამოდი ავიდეთ.
ავედით სახლში, ჯერ ყველას ეძინა, ჩუმად შევიპარე ოთახში და შეუმჩნევლად დავწექი. აიი სანდრიკა კიი.....გარეთ დარჩაა, ან რაა დააძინებდა, მას ჩემზე მეტი პასუხისმგებლობა ეკისრა..
მეორე დღეს ისევ გავაგრძელეთ ქეიფი და საღამოს ჩავედით თბილისში.