ზუსტად ერთი კვირაა რაც ნიკასთან ვცხოვრობ.. დღეს ორშაბათია და უბედნიერესი დღე მაქვს ! ქორწილი არარის ! უკეთესი რამ ხდება !!!
დღეს დრაკულა სასახლეს ტოვებს !
ანუ რომ განგიმარტოთ თამარი და მამამთილი ერთი თვით მიემგზავრებიან ოსლოში.. მამამთილს საქმეები აქვს ხოდა დრაკულაც მიჰყავს !
ანუ გამოდის, რომ მე და ნიკა მარტო ვრჩებით და ამ ერთი კვირის მანძილზე როგორც იქნა პირველად შევჭამ გემრიელად !
მე და ნიკას რაც შეგვეხება.. ჩვენი ურთიერთობა 5 წლის და-ძმის ურთიერთობას უფრო ჰგავს ვიდრე წყვილისას . და ეს სულ არ მაღელვებს.. დროებითი ცოლ-ქმარი ვართ თუ კატა-თაგვი ვერ გავიგე. ამ შემთხვევაში კატა მე ვარ, მაგრამ არც ნიკაა მთლად თაგვი.. ალბათ უფრო კატა და ძაღლი ვართ !
დილიდან იდეალურ ხასიათზე ვარ, შხაპი მივიღე და ოთახში გავედი მოსამზადებლად... ნიკას ისევ ეძინა..
სპორტული და ტოპი ჩავიცვი.. მერე ფენი გამოვაცუნცულე და ოთახში ავაბღუილე ან ავაბჟუილე.. თან ვმღეროდი თან სარკის წინ თმას ვიშრობდი. ნუ მერე ბალიში, რომ მომხვდა თავში ფენიც თავისთავად გამოვრთე..
- ნუხარ ნადირი
ნიკას შევუტრიალდი და თმები ხელით ავიჩეჩე, რომ გამეგო გამიშრა თუ არა..
- მაგას აბაზანაში ვერ ჩართავდი მე რომ არ გაგეღვიძებინე??
- უი გეძინა?
- უიიი მეძინააა
- ვერ მითხარი მერე მძინავს და იქით ჩართეო?
- ტასო ნერვების კიბო ხარ
- შენ ხომ ნაკლები ხარ რა
- მიდი რა აბაზანაში ჩართეე ან ვაბშე გამორთეე რა ძმურად..
- აუ ძმურში ბრატტ უცბად გავიშროოოობ და გამოვრთაავ ჩესნად გებაზრებიი ტოოოო
გავეწელე და აი "ძველ ბიჭური" ინტონაციით ვუთხარი..
ესე როცა ვლაპარაკობ პასტაინად ეცინება.. ნუ ეცინება თუ არა ეღიმება მაინც..
- კაი ბრატცი
მერე ისევ ჩავრთე ფენი.. ახლა პარალელირად საწოლს მივუახლოვდი, სადამდეც ფენი მიწვდა.. რათქმაუნდა მერე ნიკაც ადგა და აბაზანაში შევიდა.. ფენიც გამოვრთე.
ბედნიერი სახით სწრაფად გავასწორე ლოგინი და ნიკას დაველოდე.
- ტასო წამოდი და ვიასუზმოთ..
- არაა არმშივა. მერე ვისაუზმოთ..
- წამოდი გოგო რანაირად არ გშივა
- არმშივა თქო..
- აა მოვწვიი დედაჩემის წასვლას ელოდები??
სიცილით თქვა და მაისური გადაიცვა
- არა რა სისულელეა... კაი ხოო..
ხოიცი რომიტყდება დედაშენის არა?
- კაი ბაზარი არააა დაველოდოთ და მერე ვისაუზმოთ
- ეხა შენ დამეთანხმე?
- რაიყო რო?
- არაფერი მიღწევაა რაღაცაზე შევთანხმდით
- მეცოდები ისეც სულ მშიერი დადიხარ დასუსტდი ტოო..
- ახლა ჩემზე იზრუნე?
- იასნად ცოლი ხარ
სწრაფად მივვარდი ნიკასთან და ნუ გგონიათ, რომ ჩავეხუტე ! შუბლზე ხელი მივადე
- ნიკა რა გჭირს ნიკა???? რამეს მიმალავ?? მე ვკვდები და არმეუბნები? თუ შენ კვდები და გინდა კარგი მოგონებები დამიტოვო? ექიმს ხოარ დავურეკო ნიკა??
- ტასოო ნუ ცანცარებ და წამო დაბლა..
გვერდით "გადამდო" და კარისკენ წავიდა.. ჩავილაპარაკე და უკან მივყევი..
დრაკულა და მამამთილი ბაღში იყვნენ და წასასვლელად ემზადებოდნენ.
თამარმა ნიკა რომ დაინახა მისკენ წამოვიდა გაბადრული
- შემოგევლოს დედა.. ჭკვიანად იყავი
- დაწყნარდი დედა პატარა ხომ აღარ ვარ..
მამამთილი გადამეხვია.. ამ კაცმა ერთ კვირაში მართლა მოახერხა თავი შეეყვარებინა.. გარეგნულად მკაცრი ჩანს მაგრამ ძალიან თბილი და საყვარელია..
დრაკულამ უბრალოდ გადამკოცნა და მანქანაში ჩასკუპდა.
- არ იცელქოთ
უთხრა ნიკამ და ხელი გადამხვია (მოულოდნელი ჟესტი)
- იგივეს გეტყოდით
თვალი ჩაუკრა მამამთილმა და მანქანაში ჩაჯდა..
მანქანა თვალს მიეფარა და ჩვენც სახლისკენ წავედით
" freee ! freeee ! freee ! "
დავიწყე სიმღერა და პარალელურად წამეცეკვა..
- ტასო
- უი ნიკა აქ ხარ?
- ნუ ცანცარებ არ მევასება
- შემეშვი კარგ ხასიათზე ვარ
- ვისაუზმოთ წამოდი
- აუუ წამო ხოო
- დოდოს ვეტყვი გაგვიშალოს
- არაა მე გაგიშლი
- ტასო მართლა კარგად ხარ?
- კი ძაან !

***
ცეკვით გავშალე მაგიდა.. გემრიელად ვისაუზმეთ და მმერე ყავა გავუკეთე ნიკუშას.
- დალიე ნიიკ
- დავლევ დამშვიდდი
- მშვიდად ვარ
- ყავა რითგააკეთე?
- ყავა რითი უნდა გამეკეთებინა?
- გეკითხები
- ყავა რით უნდა გამეკეთებინა ნუ გამაგიჟე!
- კაი დავლევ !
ეჭვის თვალით გამომხედა და ყავა მოსვა:
- ვახხხ ჩეემიიი ფუუუუუ შენიიიი ოხ ტასოოოო შენი ვახხხხხ ფუუუუუუუუუუუუუუუუუ
ყავა დადო და აბაზანაში შევარდა.
მეგონა მოეწონებოდა სოდიანი და მარილიანი ყავა..
აბაზანიდან, რომ გამოვიდა ბურთივით ამაპონწიალა და ეზოს აკვარიუმისკენ წავიდა გული გამიჩერდა და თევზებთან ჭყუმპალაობით იმხელა ფსიქოლოგიური ტრამვა მივიღე დაახლოებით ერთი კვირა საწოლზე ვიჯექი, რადგან რამეს თუ შევეხებოდი მაშინვე თევზის სლიკინა და ქერცლიანი კანი მახსენდებოდა. საშინლად ვგრძნობდი თავს და ნიკას რათქმაუნდა არ ველაპარაკებოდი.
მოკლედ ერთთვიანი თავისუფლება გვქონდა მე და ნიკას. მასთნ ჩხუბი ყოველდღიურობად მექცა და მასთან კინკლაობა ყოველთვის მახალისებდა. ჩემი ოჯახი არც ინტერესდებოდა ამდენი ხანი სად იყო მათი შვილი. ამ ერთი თვის განმავლობაში მხოლოდ ერთხელ დამირეკა მამამ. რა მათი ბრალი იყო მე ვუთხარი არ დამირეკოთ უნდა დავისვენო ყველასგან თქო.
ორი დღე იყო დარჩენილი და დრაკულიტო სასახლეს დაუბრუნდებოდა

დილით მაინც მხიარული ვიყავი, მიუხედავად იმისა, რომ ორ დღეში სვაბოდა აღარ იქნებოდა !
ნიკას ალაგ-ალაგ დაყრილი პერანგები ავიღე და ქვემოთ ჩავიტანე გასარეცხად. ერთ-ერთი პერანგზე არსებულმა წითელმა ლაქამ ჩემი ყურადღება მიიპყრო.
პერანგი გავშალე და რათქმაუნდა პომადის ლაქა იყო.. კარგად დავაკვირდი "ვინც არ უნდა იყოს კარგი ტუჩის ფორმა აქვს" ! სარკეში ჩემი ტუჩები შევათვალიერე და ალტერეგომაც დასძინა: " ნუ მაინც ჩემი ჯობია !"..
ისეთი არაფერი, მე და ნიკა ფიქტიური ცოლ-ქმარი ვიყავით და მისი პირადი არ მეხებოდა არც უნდა მწყენოდა, მაგრამ რაღაცნაირად "გამიტყდა" . კაიიიჰოო გავვრაზზდი..
პერანგი ავიღე და ზემოთ ავედი, ოთახის კარი შევაღე და მეზობლის ბავშვივით ავეტუზე კარს, პერანგით ხელში:
- რაიყო გოგო რა შეშინებული იყურები შენი თავი დაინახე სარკეში?
პერანგი გავუქანე და პირდაპირი მნიშვნელობით "სახეზე ავაკარი"
- რაგინდა ტასო?
- რამინდა?
- რაგინდა ხო
პერანგი მოიშორა და ლაქა დაინახა
- უიი ესს ხოო
- უი ეს ხოო??????
- ხოო რაიყოო მერე?
- ვერხვდები?
- კაი ცუდად მოვიქეცი მართალი ხარ ჩემით უნდა ჩამეტანა გასარეცხად

მეგონა ბოდიშიო მეტყოდა, მაგრამ პასუხმა გამაოგნა.. " ტასოოო რაგჭირს ? აზრზე მოდი გოგო ! რას ბრაზდებბი.. რა შენი საქმეა ნიკა რასიზავს !!!!!! "
ათასი ფიქრი მიტრიალებდა და ესფიქრები პირველად სწორი იყო, ნამდვილი ტასო ურევდა უბრალოდ.
ოთახის კარი გავიჯახუნე და ქვემოთ ჩავედი..
დიდი ხანი ვიჯექი მდივანზე და უამრავ რაღაცაზე ვფიქრობდი, უამრავი ფიქრი მიტრიალებდა და ბოლოს არვიცი სწორი გადაწყვეტილება მივიღე თუ არა მაგრამ წასვლა ვამჯობინე..
- დროა თამაში დავასრულო, ზრდასრული ვარ და ასე ვერ გაგრძელდება, უნდა ვიმუშაო, ვისწავლო, ჩემი მომავალი შევქმნა..
ასე პატარა ბავშვივით ქცევა აღარ შეიძლება.. უცხო კაცთან ვერ ვიცხოვრებ.. ერთი თვე ცოტა არარის.. დროა გონს მოვეგო..
ჩემ განცხრომაში ვიყავი და მტკიცე გადაწყვეტილებას ვიღებდი. თანაც ვფიქრობდი თუ დარჩენას მთხოვდა, ვიყოყმანებდი მაგრამ ალბათ დავრჩებოდი.
ზემოთ ავედი და ჩავიცვი. ნიკა ხმას არ იღებდა. ჩანთა ავიღე და კარისკენ წავედი.. მისი სიმშვიდე მაოცებდა.
- ნიკა
- გისმენ ტასო
- მივდივარ
- მალემოხვალ?
- სახლში მივდივარ
- ანუ?
საწოლიდან წამოდგა
- ანუ ვბრუნდები.
- ანუ ძველ ცხოვრებას უბრუნდები?
- ანუ კიი..
- იცი მეც ვიფიქრე მაგაზე და სწორად იქცევი.. მეც მინდოდა იმის თქმა რო ანუ.. ჩვენ როო.. შენ
- რო წავსულიყავი?
- კი.. არა უფროსწორად.. მთლად ეგრეც არარის. დაახლოებით.
- ანუ გინდოდა რომ წავსულიყავი
- შენთვის აჯობებს წასვლა და იმიტო მინდოდა რო..
- კარგი
- სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა.. შენთან ურთიერთობა.
უხმოდ გამოვტრიალდი და წამოვედი. გაოგნებული და შოკირებული ვიყავი.. ხომ შეეძლო ეზომდე მაინც გავეცილებინე.. როგორ ვიფიქრე, რომ დარჩენას მთხოვდა? ისე მითხრა კობია წახვიდეო წარბიც არ შეტოკებია..
ისე უემოციოდ მითხრა, თითქოს კიარ მაგდებდა ნეუბნებოდა შოკოლადი არ შეჭამოო..
ვერ ვხვდებოდი რა მოხდა. უბრალოდ თავში ყველაფერი ამერია.. მაგრად მივქარე ერთი კის თქმით ! მაგრამ ვის ვატყუებ, სულაც არ ვნანობდი, რომ ნიკა გავიცანი.. არც იმას, რომ მასთან ვცხოვრობდი უბრალოდ დასასრული მაწუხებდა, მრცხვენოდა ჩემი საქციელის მაგრამ არ ვნანობდი !

მოკლედ გარკვეული პრობლემების გამო ძალიან დიდი ხანი ვერვწერდი და ისტორია შუაგზაში მივატოვე.. თუმცა ისევ დავბრუნდი და შეძლებისდაგვარად შევეცდები დავწერო და ახალი თავები დავდო.. მადლობა, რომ კითხულობთ.