ნატუკა (კოკო) კალაძე - მთავარი ჭკუის დამრიგებელი, მკაცრი მასწავლებელი და ამავდროულად ყველაზე გამგებიანი სადაქალოში. ხომ გინახავთ "პატარა ქალები" დიდი გულითა და ჭკუით?! ხოდა ასეთი იყო ჩვენი კოკოც. სიყვარულის მხრივ... ო, სიყვარული კოკოს საყვარელი სასაუბრო თემაა და ამავდროულად მტკივნეულიც, 6 წელია დემეტრეს გადაყვა და ის ხო საერთოდ რა უცნაური ბიჭია ვერ აგიღწერთ, ხოდა ამ პერიოდში როგორ შეიცვალა დემეს გამო ჩემი დაქალი, როგორ გადაახტა საუკუთარ თავმოყვარეობასა და ღირსებას ჩემი დაქალი გაანალიზებაც ვერ მოვასწარი. სასწაული ოჯახის შვილია, ვგიჟდები ქეთიზე ( დედამისსზე) და ნეტავ იცნობდეთ სანდროს (კოკოს ძმას), მოკლედ რომ ვთქვათ იდეალლური ძმა, შვილი, ოჯახის წევრი, საუკეთესო მამა და ქმარი. მოკლედ უმნიშვნელოვანესია გყავდეს სადაქალოში ერთი ნატუკა-კოკო, ისვე როგორც ერთი დაქალი კაცნიკი, არ ვიცი სხვა რა დავარქვა ლიკუნას, იციც როგორია ? ვინმე სიმპატიური ბიჭი თუ იცით თბილისში ჩათვალეთ ლიკუნა ჟღენტს მოსწონდა ან "დაჯე" ერთადაც იყვნენ. 20 წლის ასაკში დაახლოებით 140-150 ბიჭი მაინც მოსჭნდა და ეს უბრალოდ მოყვანილი მაგალითი არარის, დათვლილი გვყავს მე და კოკოს. მოკლედ რომ ვთქვათ ლიკუნა და სიყვარული ახლოსაა ერთმანეთთან მაგრამ სულ გზა ერევათ, მაინც ვერ შეთანხმდნენ. თითქოს ეს არის, აი, თხოვდებააა და ... შეგვვეშალა. ერთადერთ ღირსეული ბიჭი იყო ლიკუნას ცხოვრებაში, თორნიკე შენგელია, ჩვენი, ჩემი და კოკოს ძალიან ახლო მეგობარია, ლიკუნა უყვარდა და ამან მე არმინდა მაგასთან ურთერთბა თავი დამანებეთო და თორნიკეც ისეთი ბიჭია შანსი არ იყო ხვეწნა დაეწყო, თავი დაანება, რამდენჯერმე მე და კოკომ კიდევ შევამჩნიეთ ლიკუნა ეფლირტავებოდასავით მაგრამ ერე ვიღაც სიმპატიურმა ბიჭმა გამოიარა და იმ დღეს ლიკუნა დემემ და ნატუკამ ღამის 3 საათზე ძლივს მოიყვანეს სახლში, თან კოკოს უმნიშველოვანესი პაემანიც ასე ჩაშალა.
და ბოლოს, მე. ნიაკო იმნაძე, 21 წლის, სხვათაშორის ძნელია საკუთარი თავის დახასიათება მაგრამ კოკო ყოველთვის მეუბნება რომ ძალიან კარგი მრჩეველი ვარ, მშრომელი და საბოლოოდ ნამდვილი "დაქალი". ნიაკოს სასიყვარულო ურთიერთობები ისე ცოტა იყო დათვლაც არ სჭირდება. 2, ხო 2 იყო, არც მეტი არც ნაკლები. პირველი ისეთი სასაცილო იყო მოყოლაც მრცხვენია, რა სასიყვარულო ისტორია ექნებოდა 15 წლის ნიას რომელიც სკოლას აცდენდა და საბუთალოზე გადიოდა იმისთვის რომ მარიკო ბლიაძესთან და კოკოსთან ერთად გიგი და ჯაბა ენახათ. გიგისთან დღემდე კარგად ვართ მთელი სადაქალო, მარიკოს ყოფილია მაინც. მეორე ურთიერთობა 17 წლის ასაკში იყო როცა გავიგე რომ ლაშა მარანელს წლებია უკვე ვუყვარდი, მაგრამ იმდენად ბავშვური ურტიერთობა გვქონდა ბოლოს ორივემ ერთად გადავწყვიტეთ მოდი დავშორდეთთქო და ახლაც არ გვაქვს ცუდი ურთიერთობა, "დაჟე" ბანკეტზე გვერდით ვეჯექი და დალევაში ვეჯიბრებოდით ერთმანეთს.
მოკლედ ძალიან საყვარელი ბავშვობა გვქონდა ჩვენ ოთხს. მე მარიკოს, კოკოს და ლიკუნას. მაგრამ ხომ იცით დედები რომ ამბობენ "გაიზრდები დედიკო სკოლას დაამთავრებ და მერე ნახავ ცხოვრებას". სწორედ ასე იყო ჩვენს შემთხვევაშიც. მე კოკოს და მარიკოს ერთ წელს გვქონდა დაბადებიდღე და 21 შეგვისრულდა თუ არა ყველაზე მაგარი და მაავდროულად საშინლად ძნელი პერიოდი მაშინ დაიწყო, უფრო კონკრეტულად როცა მშობლებმა გადაწყვიტეს ჩემთვის სახლი ეყოდათ და 21 წლის ნია გადავიდა მარტო, ვაკეში, ჭავჭავაზეზე მდგარ უზარმაზარ სახლში სადაც წერტილივით პატარა ვჩანდი და რაც მთავარია არავინ იყო იქ, მარტო, დეპრესიები მქონდა სანამ კოკომ არ გადაწყვიტა ქეთის დავასვენებო და ჩემთან გადმობრძანდა საცხოვრებლად, აქ ჩემი პრობლემები მოგვარდა, მთავარი იყო ნატუკა მყოლოდა ახლოს.
***
- ნატუკა გაიღვიძე... ნატუუკკაააა - ძლივს ვაბავ სიტყვებს
- ჰაა - მპასუხობს ისე რომ თვალებსაც ვერ ახელს
-დემე რეკავს თავი ასწიიეე მალე
კოკო ისეთ სისწრაფით წამოხტა შემეშინდა საწოლიდან არ გადავარდნილიყო, თავისი ხვეული თმები ყალყზე ედგა და უძინარი თვალებით გამწარებულმა ტელეფონს დაუწყო ძებნა რომელიც ხელში მეკავა.
- რას მიყურებ მერე ამდენ ხანს მომეცი დროზე - ხელიდან გამომგლიჯა და ადგა
- გისმენთ, ხო დემე... - ოთახიდან გავიდა
ზოგადად კოკოს დიდად არასდროს უყვარდა დაწვრილებით ყველაფრის მოყოლა, ერთსიტყოდა და გაგარკვევდა ყველფერში, რასაც ლიკუნაზე ვერ ვიტყვი, ეს იმასაც დაგიკონკრეტებს რომელ ასოზე ამოისუნთქა და ხიდან მერამდენე ფოთოლი ჩამოვარდა იმ წამს.
ნატუკა ოთახში 3-4 წუთში შემოვიდა, თავისი ზოლიანი კომბინიზონი ამოიცვა, საყვარელი შავი Converse'ები, თმა უცებ აიწია და გასვლისას მომაძახა 20 წუთში ამოვალო. აღარ დავლოდებივარ ნატუკას, დილით მომიყვებოდა ყავაზე ყველაფერს.
აი დილით კი ლიკუნა დამახტა თავზე და ამან გამაღვიძა.
-ნიაკო მმმაალე ადექი !
- რახდება ხო - გიჟივით წამოვხტი და როცა მივხვდი რომ კოკო გვერდით არ იწვა და კეტებიც არ იდო კარადაში მაშინვე ტელეფონს დავუწყე ძებნა და აი ნატუკას ნომერს ვკრეფი როცა კარი შემოაღო, თავით მიეყრდნო, ტუჩი მოიკვნიტა და დაიწრიპინა " დემეე ".
-ნატა კალაძე კუბო არ დაგინდა, სად იყავი ? - შევეცადე სერიოუზლი ვყოფილიყავი მაგრამ იმდენად სასაცილო სახე მიიღო ძალაუნებურად გადავტრიალდი სიცილით მე. დემეო ერთხელაც თქვა მერ საწოლისკენ წამოვიდა, გზაში თმა გაიშალა, მძიმედ დაეცა ლოგინზე, კეტები ფეხებით გაიხადა და გადატრიალდა. ლიკუნა ერთი საათი დაწყურყუტებდა მოყევი რა მოხდაო...
- ლიკუმ მიდი რა ყავა გააკეთე რა, ვთხოვე და სანამ შემოვიდა კოკოს ეყო ეს დრო რომ ღრმად ჩასძინებოდა.
სანამ გაიღვიძა 2 საათი გახდა და მე და ლიკუნა სახლში ავედით 4 საათიანი შოპინგის მერე, სახლში ნატუკას ერთგული რჩეულები დამხვდნენ, ლუკა ჯაფარიძე- ჩემი და კოკოს ყველაზე საყვარელი მეგობარი, ლაშა და თორნიკე, იჯდა სამივე ჩაფიქრებული და მივხვდი რომ ლიკუნას წინა ღამეს განიხილავდნენ, არ გაპატიებ ნატა მოყევით რა მოხდა გუშინ, მალე ! ლუკა ყავა გამიკეთე, წამოხტა ჯაფარა და კომენტარიც მომიყოლა - ახლა თქვენ მსოფლიოში ყველაზე კარგ ყავას დალევთ ქალბატონო ნია, ეჭვი არ შეგეპაროთ.
როცა ნატუკა დაბლა ჩავიდა იმ ღამეს, დემე მანქანის კარს აღებდა და ხელით ანიშნა კოკოს ჩამჯდარიყო.
- სად მივდივართ?
- საიდუმლოა - იდუმალებით სავსე მზერა ესროლა დემემ და გაუღმა, აი იმ ღიმილით რომ უნდა დაგუგლო რომ გაიგო რას ნიშნავს, ეს ჩემთვის თორე ნატუკამ იცის ეგ რასაც ნიშნავდა - თბილად - ასე ეძახის.
საბოლოოდ მანქანა "თბილისი ჰილტოპთან" გაჩერდა. ყველაზე ლამაზი ადგილი შეარჩიეს ვერანდაზე, სადაც მთელი თბილისი ჩანდა.
-დემე მინდა რომ დავილა...
-რას შეუკვეთავ ნია ? -ისე გააწყვეტინა თითქოს არაფერი ეთქვა აქამდე.
-არ მშია, ხილის ასორტი თუ შეიძლება - მკაცრად გადაატრიალა თავი ნიამ და თბილისს დაუწყო ყურება
- შამპანიურიც - დაამატა დემემ
- ჰაჰა, რას ავღნიშნავთ
-იმას რომ არსებობ შენ - ჩემთვის ნატუკ
- რააოოო ? მერეე რამოხდა?
- არც არაფერი, მერე მომავალზე მეკითხვებოდა რაღაცეებს და მვერ გავიგე რა უნდოდა, ვბჭობთ ახლა.
-დიდი მიღწევაა დაო ჩემო - ყველამ სიცილი ავტეხეთ
- აუუუ მე ზუკა გავიცანი - წამოხთა ლიკუნა
-ვინ ? სიმართლე გითხრათ არ გამიკვირდა
- აი ის ბარმენი დაბადებისდღეზე რომ იყო
ყველამ ერთდროულად თავი გადავატრიალეთ
- ეს ვინაა რა წამოიძახა ლუკამ
ლიკუნა გაბრახდა და აივანზე გავარდა, გაყოლას ვაპირებდი როცა თორნიკემ მომაბრუნა : - არ გაყვე ხო იცი ზუსტად მაგას ცდილობ, გამოვბრუნდი მართალი იკო ლიკუნა ვერ იტანდა როცა მთავარი აქცენტი მასზე არ კეთდებოდა და ყურადღებისთვის ყველაფერს გააკეთებდა.
ერთი ძალიან სასაცილო ფაქტი მახსენდება ხოლმე ხშირად, როგორ შეარცხვინა კოკო ლიკუნამ დემეტრეს დაბადებისდღეზე 200 ადამიანის წინაშე, ნატუკა 1 ტვე არ ელაპარაკებოდა.
დემე ხომ იცით რა უცნაური ტიპია კოკოსთან ურთიერთობაში მაგრამ ჩვენთან ყოველთვის ძალიან კარგად იყო და თავისი 24 წლის იუბილეზე დაგვპატიჟა მე და ლიკოც, ნატუკა თავისთავად მაგრამ სანამ მთელი თბილისი მოლი არ შემოიარა არ გამოვიდა და როცა დაბადებისღე 9 ზე დაიწყო ჩვენ კი 11 ზე მივედით ნატუკა კიდე არ იყო იქ. ბიჭების ყურადღება ლიკუნას სპეციალური შეკვეთით ჩამოტანილმა კაბამ მიიპყრო რომელიც ჩემი აზრით სიგრძით 12 წლის ბავშვის იყო, მე უცებ გამოვძვერი და დემესაც შევეჯახე,
-დემმეე გილოცავვ - გადავეხვიე მას
-მადლობა ნიაკოო, შენი დაქალი სად არის?
-აა, იცი, ალბათ სალონში - თავი დავხარე როგორც კი მივხდი რა სისულელე ვთქვი.
-12 საათზე სალონშა ხო ? ზის ეხლა უეჭველი სახლშ იდა არ გამოდის, ნერვებს მიშლის რა პრინციპულია.პირველი საათი იყო უდარდელად რომ შემოაბიჯა ნატუკამ კლუბში, ულამაზესი იყო, ყველა ბიჭი მასზე გადმოვიდა მაგრამ უცებ დემემ ხელები გაშალა და შეაჩერა " კოქტეილთა არმია" ჩემიაო და ნატუკას ჩაეხუტა. ( არ გაუგია თრე ალბათ სიხარულისგან იტირებდა, მაგრამ მის ულამაზეს მაკიაჟს ეს ყველაზე ნაკლებად სჭირდებოდა). ეს პირველი მომნეტი იყო როცა კოკო ვნახე, მეორე კი მისი ბოლო ხმაზე ყვირილი, განათებული პროჯექტორები და ლიკუნას დღის მენიუ იყო ნატუკას ელი სააბის კაბაზე, ლიკუნამ კი მხიარულება გააგრძელა "თავის დაბრუნებულ ბიჭებთან" ერთად.