სიყვარული როგორც ასეთი (ნაწილი 3)
მეორე დღეს ავდექი და ისევ სავარჯიშოდ გავედი. თაკოც იქ დამხვდა, ამჯერად მომესალმა. -როგორ ხარ ლიზაა?-მკითხა გაბწყინებული სახით თაკომ -რავი თაკო შენროგორხარ? -რავიცი გოგო, ვვარჯოშობ და ვარ. -წამო რა სადმე გავიდეთ-ვუთხარი თაკოს. -არაა პრობლემა. წამო დანკინ დონატს ვესტუმროთ. -ვგიჟდებიი დონატებზეე.- და სიხარულისგან ტაში შემოვცხე. მოკლედ მივედით დანკინში და დონატები შევუკვეთეთ 4-4. -გოგო რაამბავია 4 ცალი რამ შეგაკვეთინა-სიცილით ვკითხე თაკოს -დაიკიდე-გაეცინა თაკოსაც. ასე გავიდა დრო. მე ჩემ ოჯახზე მოვუყევი ამბები, მან მისსაზე მომიყვა. უმაგრესი მშობლები ყოლია. ბოლოს მოვშორდით როგორც იქნა დანკინს და გარეთ გავედით. -ვაბშე, ზოოპარკში წავიდეთ. -აუ რამდენი ხანი არვყოფილვარრ, მაქ ბავშვობის მერე არ ვყოფილვარ.-ვუთხარი გახარებულმა მოკლედ ზოოპარკს ვესტუმრეთ. უამმრავი ცხოველი ვნახეთ, მაგრამ ყველაზე მეტად მაინც ჩემი თავი მომეწონა (მაიმუნის პონტში რაა). მერე ატრაქციონებზე დავჯექით, გემებზე დავჯექით გული გასკლეცაზე გვვქონდა -აუ ნუცააა ახლა ამოვყირავდებით.-და შეშინებული თვალებით გამომხედავდა -დამშვიდდი გოგო რის გეშინია-ვხითხითებდი მე. მერე ბამბის ნაყინები ვიყიდეთ, ერთმანეთს ვპარავდით და ვიცინოდით. მერე მანქანებზე დავჯექით, ყველაზე მაგარი დრო გავატარე თაკოსთან ერთად და ერთ რამეს მივხვდი. მე მეგობარი მყავდა. -აუუ მაგარი იყო არა ნუცცც-აღტაცებას ვერ მალავდა თაკო -აუუ კი ძაან მაგრად გავატარეთ დროო. და ჩამეხუტა. -რაკარგია შენნაირი მეგობარი რომ გავიჩინე-ტკბილი სიტყვებით მითხრა თაკომ -მეც ძალიან მიხარია შენნაირი მეგობარი- და მაგრად მოვეხვიე. მერე რაღაცეები ვილაპარაკეთ, ბევრი ვიცინეთ, სკოლაზე ვლაპარაკობდით, მე ჩემი მომავალი გეგმები ვუთხარი გაგიჟდა რომ გაიგო სამედიცინოზე ვაბარებდი. -აუუ თაკკ ხვალ ხომ მოხვალ ჩემს დაბადებისდღეზე?დიდ არაფერს ვაკეთებ, ოჯახი ვიქნებით და შენც მოდი გთხოვ. ბავშვებიც შეგიძლია დაპატიჟო. ლიკაც ძალიან კარგი გოგო ჩანს. -აუცილებლად, როგორ გამოვტოვებ შენს დაბადებისდღეს ხოარ გაგიჟდიი გოგო- შემომხედა ულამაზესი თვალებით. მოგვიღამდასავით. -კაი თაკკ წავიდეთ ახლა, თორე ჩემები ინერვიულებენ. -კაი წამოო. სახლში ავედი. -დე, მა სახლში ვარ -კაიი დე მიდი დაისვენე, ხვალ დიდი დღე გაქვს. -კაი დეე-და ოთახში შევედი ლოგინზე დავეგდე. დღევანდელ დღეზე ვფიქრობდი. რაკარგი გოგო იყო თაკო, მე კი საშინელი ადამიანი მეგონა დილას წერილის მოსვლამ გამაღვიძა. -აუუ ნუცც ძალიან გთხოვ მაპატიე, ავად ვარ, ალბათ გუშინ გავცივდი. ვერ წამოვალ, გთხოვ მაპატიე მეწყინა მაგრამ არ შემიმჩნევია -კაი არაუშავს გოგო , გამოჯანმრთელებას გისურვებ. -მადლობა საყვარელო. სააბაზანოში მოვწესრიგდი და მისაღები ოთახისკენ გავეშურე -გილოცავთ საყვარელო დაბადებისდღეს-ერთხმად შეჰყვირეს დედამ და მამამ -ვაიმეე, დიდი მადლობა საყვარლებოო, ძალიან მიყვარხართ- და ჩავეხუტე. -აი მამა დაპირებული საჩუქარი- და ულამაზესი დღიური გამომიწოდა -ვაიმე მაა ძაან მომწონს დიდი მადლობა-და ჩავეხუტე. -ნუცა მეც მაქვს შენთვის საჩუქარი-მითხრა დედამ და დივანზე მოთავსებულ კოტონის პარკს დაავლო ხელი -ვაიმე რალამაზი კაბა დედაა, ძალიან მომწოონს, დიდი მადლობა- და მასაც ჩავეხუტე. -არაფრის შვილო. დღის მეორე ნაწილი მოწყენილად გავატარე. არც თაკო არმწერდა, მეგობრებიც არ მილოცავდნენ, ან საიდაინ უნდა ცოდნოდათ ჩემი დაბადებისდღე. უცებ წერილი მომივიდა ტელეფონზე -ერთი წუთი ჩამოდი რა. წერილის წერა დავიწყე. -რომელიხარ? -შენი მეზობელი, ერთწამი ჩამო რაღაც საქმე მაქვს. დრო არდავკარგე და რაცპირველი მომყვა ხელში, დედაჩემის ახალი კაბა ჩავიცვი ქვემოთ ჩავედი და ჩემდა გასაკვირად ლაზარე მელოდებოდა. -შენ მომწერე?-შევეკითხე გაკვირვებული სახით. -ჰო, თაკომ მითხრა ჩემთან მოიყვანეო,ძალიან ცუდადაა უნდა რომ გნახოს და მოგილოცოს ნორმალურად დაბადებისდღე -კიმაგრამ სადარის? -საავადმყოფოში, დროზე წამოდი ჰაა. -შენ ვინხარ თაკოსი? -ძმაკაცი, ჩაჯექი მანქანაში. -იქნებ მანიაკი ხარ.-მაგრამ შემდეგ ვინანე ჩემი სიტყვები რადგან ლაზარე ჩემი მეზობელი იყო და ჯერ ცუდი არავის უთქვამს -მოდიხარ თუ არა? -კარგი კარგი. გზაში ხმა არცერთს ამოგვიღია. -მოვედით. მანქანიდან გადმოვედით. რაღაც მაღალსართულიანი კორპუსისკენ წამიყვანა ლაზარემ. შევედით შენობაში. ლაზარემ ლიფტი გამოიძახა და შესვლისთანავე 6 სართულს დააწვა. -ეს საავადმყოფოა? -ხო ზემოთაა, ახალია არგეცოდინება. -რაგაეწყობა. ლიფტი გაიღო თუარა. -გილოცააააააააააააააავთ ლიზააააა-წამოიყვირეს ბავშვებმა, -ვაიმე დიდი მადლობა, ვაიმეე-აღტაცებას ვერ ვმალავდი. -გილოცავ ჩემო საყვარელო-გამოხტა თაკო -შე მაიმუნო, დიდი მადლობა. თაკომ რაღაც შანელის პარკი გამომიწოდა პარკში ულამაზესი ყელსაბამი იდო ორი ანგელოზით. -დიდი მადლობა ჩემი საყვარელოო. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.