ოცნება (1)
როცა ყველა და ყველაფერი დაკარგე და აღარავის იმედი გაქვს...როცა მეგობრები დაკარგე და მარტო დარჩი...როცა მშობლებსაც აღარ აინტერესებ...აღარც და-ძმებს სცალიათ შენთვის რჩები მარტო სულ მარტო შენ და მთელი მსოფლიოო...აღარც ოცნებები გაქვს და აღარც იმედები...ეს ყველაფერი მემართება მე ნუკი კიკნაძეს 18 წლის მაღალი შავი მოკლე თმით და პატარა საყვარელი ცხვირით,ცოტა დიდი ტუჩებით.მიყვარს გართობა,კითხვა და მუსიკების მოსმენა.ცოტა მოსაწყენი გოგო ვარ... დღეს შაბათია...დილით 9 საათზე გამეღვიძა ავდექი მოვწესრიგდი ჩავიცვი და გარეთ გავედი...სახლში მარტო ვცხოვრობ.დილით თბილისში სეირნობა კაია თან საქმეზეც დავდივარ.სამსახურს ვეძებ.არსად არ მიმიღეს და დღეს გადავწყვიტე ღამის კლუბში მივიდე და იქნებ მიმტანად მაინც ამიყვანონ.ასეც მოხდა მივედი გავესაუბრე უფროსს და ამიყვანა ხვალ მოდი ცოტა შეეჩვიე გარემოს და ორშაბათიდან დაიწყე მიშაობაო.სიმართლე რო გითხრათ ნაწილობრივ გამიხარდა თან არა.ფული მჭირდება თან ხალხთან კონტაქტი მინდა.ასე უაზროდ ბოდიალში გავიდა შაბათიც.კვირას ადრე ავდექი და შუადღის 1 საათზე კლუბში წავედი ჩემი სახლიდან 10 წუთის გზა იყო.მივედი კლუბში ხალხი არ იყოო როგორც წესი 6საათიდან მოვლენ.ბარმენი ბიჭი იყო თითქოს უჟმურიო მაგრაამ სიმპათიური იყო.მისკენ წავედი. -გამარჯობა! მივესალმე და სკამზე დავჯექი -გამარჯობა!როგორც წესი აქ საღამოს იკრიბებიან ადრე მოსულხარ.ცოტა გიმილით მითხრა. -არაა მე აქ ვიწყებ მუშაობას და ვეჩვევი აქაურობას. -ააა გასაგებიაა კაია ალბათ მიმტანად.მე ბექა მქვია! ღიმილით მითხრა და ხელი გამომიწოდა. -მე ნუკი! მეც გავუღიმე. -თუგინდა დაათვალიერეე აქაურობა მაღლაც არის ერთი ბარმენი და მიმტანი ისინიც გაიცანი და თუ დღეიდან იწყებ იმ პატარაა ოთახში შედი და ფორმა ჩაიცვი. -კარგი!მადლობა! ოთახში შევედი ფორმა ჩავიცვი და მაღლა ავედი.მაღლაც კარგი გარემო დამხვდა.ბარმენი და მიმტანი იცინოდნენ რაღაცაზე და მე რო დამინახეს გაჩერდნენ. -გამარჯობა!შევძელი გამეღიმა და ისე მივესალმე. -გაგიმარჯოს! ბარმენიც მომესალმაა მიმტანი გოგო კი გაშტერებული მიყურებდა და მათვალიერებდა. -მე ნუკი ვარ აქ ახალი ვარ მიმტანად დავიწყე მუშაობა.გავიღიმე. -რაა კაიაა მე გიორგი ვარ ეს კი... ხელი მიარტა მიმტანს.გოგომ რაღაცნაირად გააქნიაა თავი. -მე ანა ვარ. -სასიამოვნოა!კარგი მე დაბლა ჩავალ.გავიღიმე და დაბლა ჩავედი ბართან სკამზე დავჯექი და ფიქრებში წავედი...დამაფიქრაა ყველაფერმა ამ გარემომ...ისიც კი ვიფიქრე აქ რამინდა თქო კლუბი არასდროს მიყვარდა და სულ ვერიდებოდი ეხლა კი აქ ვიწყებდი მუშაობას და მთელი დღე აქ უნდა გამეტარებინა მომენტში სამსახურის დატოვებაც გადავწყვიტეე მაგრამ ფული მჭირდება და უნდა სევეჩვიო ყველაფერს მერე კი სამსახურს შევიცვლი ანაძღაურება აქ კაია მაგრამ გამის კლუბი...აქ ყველანაირი ადამიანი დადის და ამის ცოტა არ იყოს და მეშინია...ფიქრებიდან ბექას ხმამ გამომიყვანა.. -ნუკი...ნუკი...ხო კარგად ხარ??რა გჭირს ნუკიიიი... -კარგად ვარ დამშვიდდი ფიქრებში წავედი.გავუღიმე -აუუ მე კიდეე ისე შემეშინდა ეგრეე რო იჯექი.გაეცინა -ბოდიში რო შეგაშინე.უი ხალხიც მოსულა საქმეს მივხედო ჯობიაა.გავუღიმე პატარა "ბლოკნოტი" ავიღე და ხალხს შევერიე.მალევეე დავიღალე მუსიკებში და ხალხის ყვირილში.გარეთ გავედი იქნებ ცოტა მიშველოს თქო. -ასეთ ლამაზ გოგოს კლუბში რა უნდა მიმტანად?? შემომესმა უცებ ხმა და გავიხედე კედელთან იდგა მაღალი ქერა ცისფერთვალება ბიჭი.ცოტა შემეშინდა.სიგარეტი გადააგდო და ჩემსკენ წამოვიდა.ვეცადე თავი ხელში ამეყვანა და ცოტა გამომივიდა კიდეც. -ვიცი შეგაშინე.მაპატიე არ მინდოდა უბრალოდ საუბარი მინდოდა შენთან. -არა არ შემშინებია ბოდიშიც არარის საჭირო. -კაიი ვხვდები არ გინდა ლაპარაკი არ დაგაძალებ მერეე კიდევ მექნება შანსი და მაშინ დაგელაპარაკები.გამიცინა და კლუბში შევიდა. ჩემი პირველი მოთხრობაა და ვეცადე ცოტა საინტერესო გამომსვლოდა იმედიაა მოგეწონებათ^^გთხოვთ აუცილებლად გამოხატეთ თქვენი აზრი.გავაგრძელო?? |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.