როგორც ყველაფერს სიყვარილსაც აქვს დასასრული
მე ვარ ლიზა ჩარკვიანი 17 წლის მყავს ძმა ანდრო 20 წლის და დაქალი ნატალი 18 წლის რომ არა ეს ორი ადამიანი ალბათ დღეს მე აქ არ ვიქნებოდი იმ მომენტში როცა მე დედა დავკარგე მხოლოდ ესორი ადამიან მედგა გვერდში გაზეთში ვკითხულობ 2013 წლის შვიდი იანვრის ამბებს და ჩემი ისტორიის პატარა მაგრამ ემოციური ფაქტი გამახსენდა მაგრამ გატყუებთ ეს ფაქტი ყოველთვის ჩემს მოგონებებში იქნება ------------------------------------------------------------------------------------ 2013/07/11 ავტოავარია ბათუმში დაიღუპა 38 წლის ქალი მისი სახელი და გვარი უცნობია -დეე ძაან მიყვარხარ -მეც ძაან დეე მომენატრე და იცოდე მალე ჩამოდი რაა ხოიცი შენს გარეშე ვერ ვძლებ ერთი დღეც -ხოო ვიცი ჩემო პატარა ყველანაირად შევეცდები ერთ ორ დღეში ჩამოვიდე მიყვარხარ აბა შენიცი ანდრო მომიკითხე და უთხარი დედას ძალიან უყვარხარო წავედი დეე გკოცნით ორივეს უნდა გაგითიშო ტელეფონი საქმიან შეხვედრაზე მივდივარ -კარგი დეე მიდი გაკოცე მიყვარხარ -მეც ჩემო პრინცესა დედაჩემს გავუთიშე და ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს რაღაც უნდა მომხდარიყო ხოო დედაჩემი ბათუმში იყო სამსახურიდან წასული ერთი კვირა იყო და მე კიდევ ეს ერთი კვირა საუკუნედ მიმაჩნდა ჩემი დედიკო მენატრებოდა ძაან კიდევ ორი დღე გავიდა და დედაჩემი არ მეხმიანებოდა ხოდა გადავწყვიტე მე დამერეკა -დეე სად ხარ ამდენი ხანი რატო არ მირეკავდი ვნერვიულობდი ძაან -დეე თბილიში მოვდივარ და ვეღარ დაგირეკე -მართლა სიხარულისაგნ ცეკვა დავიწყე ჩემიძმა და დაქალი გაკვირვებულები მიყურებდნენ ასეთი რამოხდაო -კაი დეე აღარ მოგაცდენ მიდი გკოცნი და მალე ჩამოდი გელოდებით ყველა უცებ ტელეფონში შეჯახების ხმა გავიგე -დეე რახდება ხმა ამოიღე ვნერვიულობდი ვკნკალებდი ჩემი ძმა ცალკე მეკითხება რახდბაო დაქალი ცალკე -დეე გთცოვ ხმა გამეცი რაა ტირლი დავიწყე და ტელეფონი ძირს დავარდა ტელეფონი ჩემმა ძმამ აიღო ვიღაც კაცს ელაპარაკებოდა არვიცოი რახდებოდა -ანდრო რახდება ამიხსნი ვნერვიულობდი -ეხლა რაღაცას გეტყვი და არინეეიულო რაა -რახდება დედას რამე მოუვიდა?? -დედა საავადმყოფოში გადაიყვანეს მეორე მანქანა ძაან სწრაფად მოდიოდა ვეღარ დაიმორჩილა საჭე მძღოლმა და დედას დაეჯახა დედაც და ის კაციც საავადმყოფოშია -არა არა ხომ ვიცოდი გული რაღაც ცუდს მიგრძნობდა დედა რომ აქედან გაუშვით ტირილი დავიწყე ჩემი ძმა და დაქალი მოვიდნენ ჩამეხუტნენ და მამშვიდებდნენ -გთხოვ არიტირო რაა ყველაფერი კარგად იქნება აი დამიჯერე თინა ძლიერი ქალია გაუძლბს და აი ნახავ სულ მალე დაგვიბრუნდება ოღონდ შენ ნუ იტირებ გთხოვ რა -ნუ მთხოვ ნატალი ნუუ მე აქვ ვზივარ და დედაჩემი იქ წევს არ ვიცი გადარჩება თუ არა და შენ მეუბნენ არ იტიროო ემოციებს ვერ ვმალავდი ან რაუნდა დამემალა ამდენი ნერვიულობისგან გული წამივიდა აღარაფერი მახსოვდა გარდა იმისა რომ დედაჩემი საავადმყოფოში იყო ერთი კვირის შემდეგ ჩემს ძმას ვიღაცამ დაურეკა ხოო ახლავე წამოვალთ ტელეფონი გათიშა და ტირილი დაიწყო ასეთი ანდრია პირვლად დავინახე და გული მეტკინა -რახდება ანდრია? დედას რამე ხოარ მოუვიდა ვინ იყო ის კაცი ანდრია ხმას არიღებდა ჩუმად იჯდა და ტიროდა -ანდრია ხმა ამოიღე რაა რახდება მითხარი თორე გავგიჟდები ანდრომ ერთი გამომხედა და შეტრიალდა -დედა გარდაიცვალა! ამის თქმა და ჩემი გაშეშება ერთი იყო მე ვეღარ ვიქნებოდი ის ლიზა რომელიც ადრე ვიყავი მე ხომ ჩემი სულის ნაწილი ჩემი თინა წამართვეს ჩემი ბედნიერება ჩემი ღიმილის მიზეზი დედაჩემი ჩემი თინა ღმერთო შენ მე ის წამართვი რატომ ის ხომ მე მჭირდებოდა არა ხომ იცოდი რომ მე მისგარეშე ვერ გავძლებდი მაგრამ მაინც წაიყანე ჩემი თინა სიცოცხლის წყურვილი წამართვი ღმერთო ვიდექი და ვფიქრობდი იმ წამებზე რომელიც დედაჩემთან მქონდა გატარებული მახსენდებოდა დღეები როცა გაბრაზბული ვიყავი და არ ველპარაკებოდი რას არ დავმობდი რომ ისევ იმ ის დრო დამებრუნებინა თუნდაც იმ დროში დავებრუნებინე დედიკო რომ ბათუმში მიდიოდა მე ხომ მას არგაუშვებდი არანაირად სულ რომ მოვეკალი და მაინც ღმერთო რადაგიშავეთ ასეთი მე და ჩემმა ძმამ რომ ასე გაგვწირე ტანჯვისთვის ამ ფიქრებში ვიყავი როცა ჩემი ძმის ძახილმა გამომაფხიზლა -ლიზაა კარგად ხარ რამოგივიდა ჩემო პატარა შემომხედე რაა გთხოვ -ანდრო ტირილი დავიწყე ანდრო ობლებივართ გესმის რაუნდა ვქნათ ანდრო რაგვეშველება დედას გარეშე ჩვენი თინას გარეშე ანდრო -დაწყნარდი ლიზა დედას არმოეწონებოა ასეთ მდგომარეობაში რო ენახე -როგორ მთხოვ დაწყნარებას ანდრო გესმის მაინც ობლებივართ გესმის და შენ კიდე მთხოვ დაწყნარდიო არა ანდრო ვერ დავწყნარდები ვერა მტკივა გესმის ყველა მოგონება მტკივა არვიცი ანდრო რამეშველება ჩემი ღიმილის ჩემი თინას გარეშე ნეტა მეწავეყვანე ღმერთს და არა ის ვტიროდი -დაწყნარდი გესმის ის დედაჩემიც იყო და მეც ვნერვიულობ განვიცდი და მეც მტკივა გესმის მაგრამ მასარმოეწონება ის ფაქტი რომ ამ ცხოვრებაზე ხელი ჩაიქნიო როგორ არგესმის ლიზა ის რომ მას არმოეწონება ის რომ აქ ზიხარ და ტირიხარ მესმის ძნელია შენრომ პატარა იყავიე მე მამის დაკარგვა განვიცადე შენ მაშინ ერთი წლისაც არიყავი და მამა არ გემახსოვრებოდა აი მე კი მახსოვს ყოველღამით ვტიროდი საჭმელს არ ვჭამდი ერთი სიტყვით დეპრესიაში ვიყავი სამ წლის ბავშვი მენატრებოდა გესმის მენატრებოდა მისი ჩახუტება და ის წამი სამსახურიდან დაბრუნებულს ბევრირაღაცეები რო მოქონდა 3წლის ბავშვს არმესმოდა არფერი ახლა გთხოვ ადექი და ეცადე აღარ იტირო -ხოდა უნდა გესმოდეს ჩემი უნდა მიგებდე ხვდები მე მტკივა ყველა მოგონება ყველა წამი ყველა ჩახუტება და კოცნა მტკივა გესმის მე ის სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდა თინას გამო სიცოცხლესაც დავთმობდი -შენ გგონია მე არდავთმობდი ლიზა როგორ არ გრცხვენია უბრალოდ ამიხსენი როგორ მე ხომ ის შენსავით მიყვარდა ის ხომ დედაჩემიც იყო არა მტკივა ისევე როგორც შენ ვწუხ როგორც შენ და განვიცდი როგორც შენ მაგრამ ერთი განსხვავებაა მე არვტირი შენ კი ახლა კი ჯობს შეეცადო რო დამშვიდდე წადი შენს ოთახში და დაისვენე -არა ანდრია შენ არც ჩემსავით გტკივა არ ჩემსავით დარდობ რომ დარდობდე არ იტყოდი ასე უემოცუოდ ყველაფერს ახლა მგონია დედა საერთოდ არ გიყვარდა ავდქი და ჩემს ოთახში შევედი დავწექი ლოგინზე და ტირილს ვუმატე ნატალი შემოვიდა ჩამოჯდა და ჩამეხუტა მე კი ვტიროდი და მხოლოდის მახსოვდა რომ ობოლი ვიყავი მეორე დღეა ანდროს აველაპარაკე ყველაფერზე მან მითხრა რო გაღიზიანებული იყო ყველაზე და ყველაფერზე ამიტომ ზედმეტი მოუვიდა ამის შემდეგ მე და ჩემძმას თითქმის აღარაფერზე გვიჩხუბია აბა როგორია ბავშვებო გავაგრძელო?? იმედიმაქვს მოგეწონათ ეს ჩემი პირველი ისტორიაა დაწერეთ ყველაფერი რაც კი იფიქრთ ამ ისტორიაზე მაინტერესებს ყველას აზრი ველი ბევრ კრიტიკასაც მიყვარხართ ყველა |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
