მოდი სანამ თხრობას გავაგრძელებდე გეტყვით რომ ეს ისტორია ჩემს დაზეა ყველანაირად რეალურია ყველანაირი ჩამატების და გაზვიადების გარეშე ვწერ ... ბევრს გაუჩნდა შეკითხვა რატომ არის მია ასეთი ბანალური ? სადაა მისი სიამაყე ? მოდიერთ რაღაცას გაგიმხელთ რამოდენიმე წლის წინ ჩემმა დამ ( მიამ ) დაკარგა მეხსიერება როდესაც დედის გარდაცვალების ამბავი შევიტყვეთ რათქმაუნდა ორივემ ძალიან ვინერვიულეთ მაგრამ მიასთვის ზედმეტად რთლი გადასატანი აღმოცნდა და ერთხელ ნასვამ დროგარეობასი ავარიის შედეგად თავის ტრამვა მიიღო შესაბამისად ამან მეხსიერების დაქვეითბა გამოიწვია დანარჩნსა ისტორიაში გაიგებთ . ხო ალბათ გაგიცნდებათ კითრა მაშინ საიდან ვიცი ამდენი მის გრძნობებზე ის მას დღიურში იწერდა ....

ღამეებს ვათევდი რადგან არ მინდოდა კომპანია ვიღაც იდიოტისთვის გადამეცა რომელსაც ეს საქმე თამაშად მიაჩნდა მაგრამ ეს ჩმთის თამაში არ იყო ეს კომპანია ჩემი მთლი ცხოვრება იყო ის რაც დამრჩა. მინდოდა ამ პორმოდან ამოვსულიყავი და ცხოვრება გამეგრძელებინა <3 ძალიან მინდოდა მაგრამ ყოველ ცდაზე როდესაც ცხოვრების ახლიდან დაწყებას დავისახავდი მიზნად მუდან უკან მივდიოდი თითქოს ჩემი ბედნიერება არავის უნდოდა... თავს სრულიად მარტოსულად ვგრძნობდი ვინმე მინდოდა ვინც გვერშიამომიდგებოდა ხელს ჩამჭიდებდა და სადმე შორს წამიყვანდა . მინდოდა თავი მარტო აღარ მეგრძნო მაგრამ ალბათ ეს იყო ჩემი ბედი გოგონა რომელიც ცხოვრებამ ასე ძლიერ გაწირა.
იმ ღამით დედა მესიზმრა რომეიც თითქოს რაღაცის თქმას ცდილობდა მაგრამ არვიცი რის . უცნაური სიზმარი იყო ხელში წერილი ეჭირა სადაც ეწერა მია შენი დროოც მალე მოვა რას მიშნავდა ? უნდა შემშინებოდა თუ გამხარებოდა ? ამას დანამდვილებით ვერ გეტყვით მაგრამ ვიცოდი რომ დედა მჭირდებოდა მჭირდებოდა როგორც არასდროს მისგან სითბო მინდოდა სიყვარული მინდოდა . მინდოდა ჩმი ბედნიერებით დამტკბარიყო და ჩემი ჭირი გაეზიარებინა .. მაგრამ როგორ უნდა დამტკბარიყო ბედნირერბით როცა ბედნიერი თავად არ ვიყავი ?
გამეღვიძა სიცივე ვიგრძენი მეშინოდა მარტოობის მეშინოდა ჰაერზე გავლა და რამოდენიმე საკითხზე ფიქრი გადავწყვიტე ვფიქრობდი როგორი იქნებოდა ჩემი ცხოვრება დედაჩემი ახლა ცოცხალი რომ ყოფილიყო ...
დილით ადრე გავიღვიზე და სამსახუყრში წასასვლელად მოვემზადე ოფისში შესვლისთანავე რაღაც ხმაური გავიგონე მუშები ? აქ რა ხდება ? კიბეეები სწრაფად ავირბინე და ნიაკოს დავუძახე
- კიმარა აქ რა ხდება ჩემი ბრძანების გარეშე ვინ გადება მშენებლობის დაწყება რა საზიზღრობაა ახლავე უთხარი გაეთრიონ
- მაგრამ მე არაფერს შუაში ვარ - გაწითლდა ნიაკო
- ხო ის არაფერ შუაშია მუშები მე დავიქირავე . ჩემი ახალი კაბინეტის მოსაწყობად - მტკიცედ თქვა სანდრომ
- თავს რის უფლებას აძლევ ? შენ რა გგონია ყველაფრის გაკეთბის უფლება გაქ რასაც მოისურვებ ? აქ უფროსი მევარ ახლავე უთხარი მათ მოშორდნენ აქედან სანადმ დაცვას გამოვიძახებ
- აქ დაგავიწყდეს რომ ახცლა მარტო შენ არ ხარ უროსი და რასაც მომინდება იმას გავაკეთებ თუ ხელშეკრულება განახო სადაც ყველაფერი კარგადაა ახსნილი
- კარგად მომისმინე სანდრო ჯობია ჩემტან საქმე არ დაიკაო თორემ ყველაფერი ცუდად წაგივა
- მგონი შენ ვერ მიხვდი კარგი მე აგიხსნი საქმე შენთან უკვე დავიკავე მაგრამ ცუდად ვის წაუვა ეგ კიდევ საკითხავია მოდი სიტუაციას გადავხედოთ შენ კოტრდები თვისუფლად შემიძლია წაგართვა ეს კომპანია და გარეთ დაგტოვო ამიტომ აქ დგომისა და ტლიკინის მაგივრად შეგიძლია წახვიდე და საქმეებს შეუდგე
- ეს არ შეგრჩება
ვუთხარი და გაბრაზებული წამოვედი ვიცოდი რომ მართალი იყო მას ხომ შეეძლო თისუფფლად მოვეშორებინა თავიდან მაგრამ არა ის რაღაცას ელოდებოდა რარაც მომენტს უცდიდა .. რამე უნდა მომეფიქრებინა თორემ ჩემი კომპანია ურჩხულის ხელში აღმოჩნდებოდა



აბაა როგორ მოგწონთ ? მაპატიეეთ დიდი თავი ვერ დავდე