ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 7) +18
-რას გულისხმობ? - ემი ვხვდები რომ რაღაცას მალავ და არ მინდა ერთმანეთს ვატყუებდეთ. -შენ რა ჩემს ქალიშვილობას გულისხმობ? -თუნდაც, იმ დღეს რო მოგატყუე ერთად ვიყავითთქო ისეთი რეაქცია გქონდა, მართლა მეგონა რომ ქალიშვილი იყავი . -აჰა გასაგებია... ჯობია წავიდეთ... -ნუ ბრაზობ ემი, ქართულ მენტალიტეტში არ ვარ ჩაფლული და ეს ყველაფერი არ მაბრკოლებს არც დიდ მნიშვნელობას ვანიჭებ, უბრალოდ რაღაც ისე არ არის და მინდა რომ სიმართლე მითხრა, გირჩევნია ერთმანეთზე არაფერი ვიცოდეთ და საიდუმლოებები გვქონდეს? -უბრალოდ ამისთვის არ ვარ მზად იოანე, ეს ჩემთვის მტკივნეული საკითხია და არასდროს არავისთვის მითქვამს... -კარგი როგორც საჭიროდ ჩათვლი. წავიდეთ თუ ასე ძალიან გინდა... -მოიცადე გეტყვი მაგრამ არ შემაწყვეტინო... -გისმენ -მაშინ 15 წლის ვიყავი,ზაფხული იყო გვიან ღამით დედას გამოვეპარე სახლიდან არ მინდოდა გამეღვიძებინა, თავს ცუდათ ვგრძნობდი და მინერალური წყალი მინდოდა, უკან რომ ვბრუნდებოდი ქუჩებში შუქი არ იყო და ირგვლივ არც არავინ ჩანდა, უკნიდან ხმა მომესმა რომ ვიღაც მომყვებოდა, ნაბიჯებს მოვუმატე, მაგრამ მაინც დამეწია და თავში რაღაც ჩამარტყა, გონს რომ მოვედი სრულიად შიშველი ვიყავი ვერ გავიაზრე რა ხდებოდა ვეცადე წინააღმდეგობა გამეწია მაგრამ უკვე გვიანი იყო... მარტო ის მახსოვს რომ შავი კაპიუშონიანი სვიტერი ეცვა და სახე არ უჩანდა... და კიდევ სუნი საშინელი ალკოჰოლის სუნი ასდიოდა, გაცნობიერება ვერ მოვასწარი ისე გაიქცა... -ანუ გინდა მითხრა რომ იმ ნაბიჭვარმა.... სიგარეტს დასტაცა ხელი და გარეთ გავიდა ფანჯრიდან ვუყურებდი, ხელები უკანკალებდა ვძლივს ამოიღო კოლოფიდან სიგარეტი, ნერვიულად წაუკიდა და თავი უკან გადაწია, ჩემი ცრემლები კონტროლს აღარ ექვემდებარებოდა, თავისით მოდიოდა თვალებიდან, გავიქეცი ზურგძე ავეკარი და ხელები ძლიერად მოვუჭირე, ალბათ 10 წუთი ასე გაუნძრევლად ვიდექით -რატომ არავის უთხარი? -აზრი არ ქონდა იოანე არანაირი ხელმოსაჭიდი არ იყო და თან 15 წლის ვიყავი შემეშინდა და გაჩუმება ვარჩიე. შემობრუნდა და ჩემი სახე ხელებში მოიქცია -ემი შენს სიცოცხლეს გეფიცები ვიპოვი, მაინც მივაგნებ და დედის ტრ*კს მოვუ*ყნავ, აღარასდროს დავინახო, რომ მის გამო ტირი გაიგე? -გავიგე ხელები შემომხვია და ჩემს თმებში ჩარგო ცხვირი, ვიგრძენი როგორ დამეწვეთა მხარზე ცხელი სითხე, ოდნავ მოვშორდი კისერზე შემოვხვიე ხელები და მის ტუჩებს დავეწაფე -ემი დაიმახსოვრე, რომ ჩემს გარდა ვერასდროს ვერავინ ვერ შეგეხება... იმაზე მეტად მიყვარხარ ვიდრე შენ წარმოგიდგენია... -მეც მიყვარხარ იოანე. -წამოდი შევიდეთ ახლა თორე გამეყინები... -ისე რო იცოდე მე მშია -აუ მეც და წამო წავიდეთ მაშინ... ჩავსხედით მანქანაში შემოვიხურე პლედი და ჩემი ფეხები მის კალთაში მოვათავსე. მივედით სახლში და სალი კარებში დაგვხვდა -აბა რაშვებით გვრიტებო? -მშვენივრად ვგრძნობთ თავს -მშვენივრად კი არა მალე ამოდი ჩემ ოთახში და მომიყევი ყველაფერი თორე ვერ გადამირჩები... -მე კიარა შენ მომიყევი თქვენს შორის რა ჯანდაბა ხდება -ხო მოგიყვები წამო ავიდეთ.... -ემიიი -ხო იო რა ხდება? -ახლა იო გავხდი? რა ძალა ჰქონია ჩემთან სექსს ხედავ? -რას იკრიჭები ერთი ვიცოდეე -კაი ხო... ხოარ დაგავიწყდა რო მე სარამოს მივდივარ თბილისში? მოვწესრიგდები მანამდე მე და გნახავ -კაი ოთახში ავედით თუ არა სალი დამეტაკა -მიდი მიდი დროზე მოყევი რა მოხდა თორე ვეღარ ვითმენ -ხმა გავსწორე და დავიწყე მოყოლა -რას ქვია მოგატყიუა გოგო -ხო რა იმ დღეს ერთად არ ვყოფილვართ თურმე -მაინც საყვარელია -კაი ახლა შენ მომიყევი რა ხდება -გუშინ გიტარაზე რო გავედით გიჟივით დამეტაკა და მაკოცა, მემგონი ეს ძმაკაცები ერთნაირად მოქმედებენ -რა იყო სექსიც გქონდათ -არა მაგრამ წუხელ ჩემს ოთახში ეძინა და დილით ჩახუტებულებმა გავიღვიძეთ -გიყვარს? -არ ვიცი ემი მართლა არ ვიცი, თავგზა მაქვს არეული -კარგი მოდი აქ ჩამეხუტე ძაან მომენატრე... გავედი ჩემს ოთახში და წყალი გადავივლე ამდენი ემოციისგან განვიტვირთე, შემოვიხვიე პირსახოცი და გამოვედი, ოთახში იოანე დამხვდა, წამოვიკივლე და პირსახოცი ჩამომვარდა -რა გაკივლებს გოგოო, ან რა არი ეს? -შემაშინე -ნუ იფარებ მინდა რო გიყურო -კარგი რა იოანე -მოდი ჩემთან... იცი რო მაგიჟებ და ჭკუიდან გადაგყავარ? -ვიციი:დ თეძოებში მტაცა ხელი და ფეხებზე გადამიჯინა. -არ მოგენატრე? - კი მომენატრე მაგრამ აქ არ შეიძლება -რატო გვიჩივლებენ? -არა მაგრამ სალი არ შემოვიდეს -სალიმ დამინახა რომ შემოვედი და არ შემოვა სველ თმებში ძლიერად მომიჭირა ხელი და კედელთან ამაყუდა -ფეხი აწიე!! უსიტყვოდ დავემორჩილე და მეორე ხელი ბარძაყზე მომიჭირა.. ვიგრძენი მისი პენი*ი როგორ შემოდიოდა ჩემში და ორივე ხელები კედელზე მოვათავსე -გაბედე და მითხარი რომ არ მოგწონს!!! ბიძგებს მოუმატა და ჩემს ხმას ვეღარ ვაკონნტროლებდი, პირზე ხელი ამაფარა და მხარზე მიკბინა, მთელი სხეული ამიკანკალდა და სხვა სამყაროში გადავედი... ხელში ამიყვანა ფეხები წელზე შემოვხვიე მის ტუჩებს ვერ ვწყდებოდი, ვიგრძენი როგორ გაათ*ვა და გადამაწვინა საწოლზე... ჩემს მკერდს დაადო თავი და გახშირებული სუნთქვით რამდენიმე წუთი გაუნძრევლად იწვა...ცოტახანში ამოიწია და გულზე მიმიკრა -უკვე დაბნელდა და არ მიდიხარ? -ხო წავალ ცოტახანში, რამდენიმე დღე ვერ გნახავ და მინდა რო შენთან ვიყო -მალე ჩამოდი რა ((( -ხო ჩემო პატარა მალე ჩამოვალ... საქმეებს მოვაგვარებ და შენთან ვიქნები. რამდენიმე დღეში ჩამოვედით თბილისში მონატრებული სახეები ვნახეთ, დედას გადავეხვიე და სახე დავუკოცნე, როგორ მომმნატრებია... დაღლილი შევედი ჩემს ოთახში და ბალიშზე დავემხე. ტელეფონზე ზარია -აბა როგორ არის ჩემი პრინცესა? -იოოოო... შენ ხარ? -ხო მე ვარ ვეღარ მცნობ? -მოდიხარ? -არა ჩემო პატარა რაღაც ისე არ განვითარდა მოვლენები როგორც საჭირო იყო და ცოტახანს კიდევ მომიწევს დარჩენა -აუუ კარგი რა -ნუ წუწუნებ და მალე ჩამოვალ -მიყვარხარ -მეც მიყვარხარ ჩემო პატარა... გაკოცე და ჭკვიანად იყავი დღეს 21 ნოემბერია და 22 თენდება... ჩემი დაბადებისდღეა 22 წლის ვხდები და იოანე ჯერ კიდევ არ ჩამოსულა, ეტაპობრივად მირეკავს ხოლმე მაგრამ ვხვდები რომ რაღაც რიგზე არ არის და არ მეუბნება, ისე მენატრება ჩემ თავს აღარ ვგავარ... მასზე ფიქრით გათიშულს ტელეფონზე ზარია... საათს გავხედე და 12 ს გადასცდა ვუპასუხე და ნანატრი ხმა ჩამესმა -როგორ ხარ? -ნორმალურად -რა იყო გაბრაზებული ხარ? -მეტყობა რამე? -კი გეტყობა -არაუშავს გამივლის -დაბადების დღეს გილოცავ ჩემო პატარა... ძალიან მიყვარხარ -მადლობა -ნუ ბუზღუნებს ემი ცოტაც და ჩამოვალ, საჩუქარი გამოგიგზავნე გიგი მოგცემს -არ მჭირდება შენი საჩუქარი მე, მითხარი რა ხდება და ამდენი ხანი რატომ ვერ ჩამოხვედი? -ემი ნუ აზვიადებ არაფერი არ ხდება რამდენიმე დღეში ჩამოვალ -კარგი ხო მეც მიყვარხარ ტელეფონი გავთიშე და დაიწყო რეკვები თუ ვინმესთვის გამარჯობა მითქვამს ყველა მილოცავდა დაბადებისდღეს... დილით რაღაც ხმა მაღვიძებს -გაირვიძე გოგო -აუუ სალიი შენ უნდა მომკლა? -ადე ადე ადე -კარგი ხო რა ხდება -გასართობად მივდივართ -რა გასართობად? -შენი დაბადების დღე უნდა ავღნიშნოთ -მე არ ვიხდი დაბადების დღეს -ნუ სულელობ რაღაცას ადექი დროზე რაღაც ოქროსფერი კაბა ჩამაცვა შავი მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელი, მოკლედ რომ ვთქვათ ჩემი სტილისტი იყო.... საღამოს წავედით კლუბში -გილოცავ ემი -მადლობა გიგი -ეს ჩემგან და ეს იოანესგან -ძალიან დიდი მადლობა გიგი რატომ წუხდებოდი -კარგი რა ემი... ისე დღეს ძაანლამაზად გამოიყურები და არავინ მომტაცოს შენი თავი თორე რა ვუთხრა იოანეს მერე -ნუ ღელავ შენ გვერდით ვიქნები :დდდ ცოტა დავლიეთ მართლა კარგად გავერთეთ.... გარეთ გამოვედი სუფთა ჰაერი მჭირდებოდა ზურგიდან მესმის ხმა -როგორ ხარ ლამაზო? |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.