„მე შენ მიყვარხარ“ ეს არის სამი სიტყვა. სამი ყველასათვის საოცნებო და ზოგისთვის საძულველი სიტყვათა ნაკრები. ამის თქმა ცოდვაა როცა გულით არ ამბობ. მასში მთელი გრძნობა ემოცია და სიწმინდე უნდა ჩააქსოვო რომ ღვარძლიანი და ნამდვილი გამოდგეს... ზოგჯერ ამას ისეთ ადამმიანს ვეუბნებით რომლებიც არ იყვნენ ღირსნი. ზოგს კი საერთოდ არ ვეუბნებით თუმცა სწორედ ის ადამიანები იყვნენ ამ სიტყვებით დასაჯილდოვებელნი. ეს ისეთი სიტყვებია მოღრუბლულ ცაზე მზე რომ გამოანათებს, გაყინულს რომ გაალღვობს, მკვდარს რომ გაგაცოცხლებს. ეს ის წინადადებაა ყრუც რომ გაიგებს,ბრმა რომ წაიკითხავს ნაგლეჯზე დაწერილს და მინჯი რომ წარმოთქვამს მთელი გულწრფელობით. თურმე მაგიური ყოფილა „მე შენ მიყვარხარ“. რა არ შეძლებია ამ ოხერს. ზოგჯერ ცხოვრებას აგვირევს, ზოგჯერ კი ბედნიერებას შეგვმატებს. ამ სიტყვების გამო ბევრი მომკვდარა ბევრიც კი ხელმაორედ დაბადებულა. შეხედე ახლა შენს თავს და წარმოთქვი „მე შენ მიყვარხარ“, შეხედე ხომ ადვილია ამის თქმა, ახლაკი წადი და საყვარელ ადამიანს უთხარი ოღონდ ისე რომ მთელი სიყვარული ჩააქსოვო მასში. მათი ბედნიერი სახე ნახე. რა მშვენიერია არა? თუმცა შეიძლება გაიცინოს და გითხრას რამე ხომ არ გჭირსო, ეს კი იმის ბრალია რომ ამას ხშირად არ ამბობთ. ახლაკი ხშირად გაიმეორე, სიყვარული გაავრცელე, ხალხს ხომ სწორეედ ეს აკლია! ჩვენ კი რას ვაკეთებთ? ყველაზე ნაკლებად ხომ სწორედ ამას ვამბობთ? ხო ხო ამას ვამბობთ. დრო ჯერკიდევ არის რომ ეს ყოველივე გამოვასწოროთ ასერომ გადით გარეთ და იყვირეთ რომ გამგებმა გაიიგოს. თუ ვერ ეუბნებით იმ ადამიანს ვინც გიყვართ გადადგი ნაბიჯი მის სიხალოვეს დადექი და ეს სიტყვები ბევრჯერ წარმოთქვი რომ გაიგონოს და მიხვდეს რომ შენ წრფელი სიყვარულით გიყვარს.ანკიდევ რაც არის არის, მიდი და უთხარი „მე შენ მიყვარხარ“ პასუხს არც დაელოდო ისე მოხვიე ხელები და შემდეგ გამოიქეცი. ეს გააკეთე იყავი თამამი და არ დაუჯერო ხალხს რომელიცა არაფერს წარმოადგენს შენთვის..

დილით მზის სხივებმა შეაღწიეს მარიამის საძინელებში. სითბომ ერთიანად დაუარა ტანში და სასიამოვნოდ გაეღიმა. თუმცა ასე რამ გაათბო? მზემ? არა რათქმაუნდა არა! მას ხომ მზე საერთოდ არუყვარს და როგორ გაათბობდა. მისთვის ერთადერთი სითბო რაც იმ მომენტში იყო გვერდით ეწვა. ეს არცმეტი არც ნაკლები ლაშა გახლდათ. თავი მის გულზე ედო ის კი მთელი ძალით იყო ჩაბღაუჭებული გოგონას სხეულზე. გული ახლა სულ სხვანაირად ძგერდა. აი ისე არასდროს რომ არ ყოფილა და ეს რათქმაუნდა იმის ბრალია რომ მან გაბედა და საყვარელ მამაკაცს მისი გრძნობების შესახებ მოუყვა, მამაკაცმაც არდააყოვნა და იგივე პასუხით უპასუხა. ეს ორი ადამიანი ერთმანეთს მართლაცრომ მაგიურმა სიყვარულმა მიაჯაჭვა. ზუსტად ეს ძალა აქვს ამ გრძნობას. შეუძლია ორი ადამიანი სამუდამოდ დააკავშიროს ერთმანეთს და აღარასოდეს დააშოროს, თუმცა ეს ძნელია რადგან ხშირ შემთხვევაში დაშორებით მთავრდება ეს კი რათქმაუნდა დროის ფუჭი კარგვა გახლავთ სხვა არაფერი.
-დილამშვიდობისა მარიამ.ბოხი ხმა მოესმა მარიამს.
-დილამშვიდობისა ლაშა.მაღლა აიხედა და შავ თვალებს გადააწყდა.
-საოცარი დალაა არა?.
-გასაოგნებელი.
-მეტიც ეს საოცნებო დილაა რომელსაც ამდენიხანი ვოცნებობდი.
-მაინც რამდენიხანი?.ეშმაკურად აათვალიერა ლაშა.
-ბევრიხანი.
-ბევრიხანი არა დიდიხანი.სიცილით შეუსწორა და გაუღიმა.
-გვრიტებო საუზმე მზადაა.კარზე კაკუნისხმა გაისმა, შემდეგ გაიღო და ვიკა შემოვარდა.-ოჰ რა საყვარლებიხართ.საწოლზე წამოჯდა და წყვილს გადახედა.
-ვიკა მარიამი უხერხულადაა.
-რა უხერხულად გოგო ჩვენიანი არახარ? რაარის საუხერხულო.გადაიკისკისა გოგონამ.
-მართალია ვიკა არვარ უხერხულად.მხარი აუბა მარიამმა.
-ვოტ.თვალი ჩაუკრა ვიკამ.
-მოდი მაშინ აქ მოგვიწექი გაბერილო.ხელი საწოლზე დარტყა ლაშამ, ვიკა კი მათ მიუხოხდა.
-შემეტყო მუცუნა? სულ ოდნავ წამოწეულ მუცელზე მოისვა ხელი.
-ჯერ ქალო რადროს მუცლის დატყობაა და ნუბერავ არშეიძლება.
-აუ მინდა დიდი მუცელი აი ისეთი დიდი ჩემი ბავშვი ფეხებს რომ მიტყავდეს.
-შენი ამბავი როვიცი დაიწყებ წუწუნს არმინდა ამხელა მუცელიო.
-არდავიწყებ ჩემმი გაბერილის გამო დიდ მუცელსაც ავიტან და გასუქებულ ჩემსთავსაც, მთავარია ვაჩემ ამიტანოს ამხელა ქალი.
-აბა რასვიზავ ჩემო გოგო მე შენ ყველანაირი მიყვარხარ.ოთახში შემოაბიჯა ვაჩემ.
-საუკეთესო ქმარი მყავს.
-მურმანის ეკალივით რო მიუწექი ამათ გვერდით აცალე ცოტახანნი ბავშვებს.
-მურმანის ეკალი შუაშიია მეკი გვერძე ვარ.სასაცილოდ გაიბუსხა ვიკა და ხელები გულზე გადაჯვარედინა.
-ვაიმე ჩემო მურმანა ნუ იბუტები.იმწუთასვე გადახვია ხელი ლაშამ და თავზე აკოცა.-ჩემი ნათლული არ გამიბრაზო ვაჩე თორე წაგაცლი თავს არა ნათლი?.მუცელზე გადაუსვა ხელი და ცხვირი გაუხახუნა.
-აუ რო მომშივდა არა?.
-მეც მომშივდა.
-მარიამ შენ არ მოგშივდა?.
-აი კი ძალიან.
-ხოდა წავედით ახლა, მედა ვაჩე ჩავალთსუფრას გავაწყობთ თქვენ კი იჭუკჭუკეთ და ასე 10 წუთში ჩამოდით.თვალი ჩაუკრა მარიამს იმის ნიშნად რომ ლაშას მოსიყვარულებისთვის 10 წუთი ჰქონდა თუმცა მარიმ ვერაფერი გაიგო, ამიტომ თავი გაუქნია ვითომ მისთვის გასაგები იყო ვიკას ჟსტი და მოხურულ კარს გაოცებით მიაშერდა.
-ვიკამ განიშნა რომ სულ რაღაც ათი წუთი გვაქვს რომ სიყვარულით დავტკბეთ საუზმემდე.
-აა ეს მაგას ნიშნავს?.
-ხო მაგას ნიშნავს ჩემო გემრიელო.მარიამის მაღლა მოექცა ლაშა და მისკენ დაიხარა. კოცნას აპირებდა თუმცა როცა გოგონას გაფითრებულ და აკანკალებულ სახეს გადააწყდა ბაგეები შუბლზე მიაკრო და მთელი ძალით ჩაეხუტა.
-ლაშა ვეღარ ვსუნთქვ.ხმაწასულმა მარიამმა ძლივს ამოიკნავლა.
-მოიცა რა ცოტახანი.განაბულმა თავისთვის ჩაილაპარაკა და ხელები უფრო ძლიერად მოუჭირა.
-მერე რომ მოვკვდე?.
-გაჩუმდდი გოგო რეებს ლაპარაკობ.ხელები გაუშვა და ისევ მის მაღლა მოექცა.-მეორედ სიკდილი აღარ ახსენო თორემ გაიტყიპები.
-ჰო კარგი ჩუაად ვარ.თავისთვის ამოიფრუტუნა და საათს გახედა. შემდეგ ადგა თავი მოიწესრიგა და ლაშასთან ერთად სამზარეულოსკენ წავიდა. თვალი შეავლო ორ პატარა ოჯახს რომლებიც ბედნიერებისგან ბრწყინავდნენ. ვაჩე ვიკას ელაპარაკებოდა, უფროსწორედ ვიკას მუცელს რომელიც მწოლიარე მდგომარეობაში იყო, ვიკა კი თმებზე უსრიალებდა თავის ნატიფ თითებს. იქვე კუთხეში ლანა და გიორგი მოლანდა, ერთმანეთზე ჩახუტებულები ხმამაღლა იცინოდნენ და ერთმანეთს უღუტუნებდნენ, სახლი ლანას „ჭიხვინმა“ აიკლო. მის სიცილზე კი ყველას ეცონებოდა. ბოლოს იგრძნო როგორ მიეხუტა უკნიდან ლაშა მის სიფრიფანა ხსეულს და როგორ გაათბო მთელი არსებით. თითის ბალიშებზეც კი გრძნობდა თუ როგორ ფეთქავდა მისი გული. მთელი არსებით გრძნობდა ლაშას სიხლოვეს და მისით ტკბებოდა. „მთავარია გაიცანი, მნიშვნელობა არ აქვს ეს 1 წლისწინ მოხვდა თუ 2 დღის წინ, მთავარია იცი თუ ვინ არის.“მამაოს სიტყვები თავში ამოუტივტივდა. ადრე ვერ წარმოედგინა ასე მალე თუ შეუყვარდებოდა ვინმე, ახლაკი ამ მოკლე დროში მან ეს შეძლო, ერთი ადამიანი მთელი არსებით შეიყვარა.
ცოტახანში სუფრას მისუხდნენ და ისაუზმეს, ერთმანეთს სიცილ-ხარხარით უყვებოდნენ ამბებს და მოსალოდნელ საბრთხეზე საერთოდ არ ფიქრობდნენ. ან ფიქრობდნენ და არ იმჩნევდნენ. ბოლოს როგორც იქნა ყველაფერი მიალაგეს და მისაღებში დასხდნენ.
-მგონი ამაზე უნდა ვილაპარაკოთ.საუბარიი დაიწყო ლანამ.
-რაზე?.ყველა მიაჩერდა გოგონას.
-დღევანდელ დღეზე.ვიკამ დაასრულა.
-ხო სწორედ ამაზე.
-არაფერი არ არის სანერვიულო მათ დაველაპარაკებით და მორჩა.
-ლაშა ერეკლე, ის საშინელი ადამიანია, რამე რომ დაგიშავოთ?.აწყლიანებული თვალებით შეხედა მარიამმა ლაშას.
-საბაც არ არის მთლად წესიერი, თან არიცი? ცოტა გიჟი ტიპია, ადრე როგორი იმპულსური იყო გაუაზრებლად აკეთებდა ყველაფერს.
-ჩვენ მაგ ორი ლაწირაკის არ გვეშინია.თავზე ხელი გადაუსვა ვაჩემ.
-რა ორი ლაწირაკის ვაჩე! შენ რა გგონია ეგ მარტო მოვა? მოათრევს ზუსტად მაგ ლაწირაკებს რომლებსაც იარაღები და ეგეთი რაღაცეები აქვთ, ზუსტად ეგ ლაწირაკები არიან მკვლელები.
-კარგით რა გოგოებო, არაფერი არ არის სანერვიულო, ჩვენ ვერავინ ვერაფერს ვერასოდევ ვერ დაგვიშაცებს გასაგებია?.დამარცვლით გაუმეორა ლაშამ.
-მერე ჩვენ? კაი თქვენ წახვედით, აქ რო ვინმე გამოგზავნონ? მაგათ ზუსტად ეგ უნდათ, თქვენ მოგაცილებენ თბილისს და ჩვენ წაგვიყვანენ თან ისე რომ სახლში მოსვლას ვერ მოასჭრებთ.
-გიორგი დარჩება თქვენთან და რამდენიმე კაცს ვეტყვი რომ ყურიანად იყოს.
-მე დაგიცავთ გოგოებო, გპირდებით არავის არაფერი არ დააემართება! არც თქვენ.მკრთალად გაიღიმა გიორგიმ.
-კარგით ახლა ამაზე ნუღარ ვილაპარაკებთ, მოდით რამე ფილმს ვუყუროთ.ყურადღება სხვა თემაზე გადაიტანა ლანამ.
-აბა რა ფილმს?.თვალები ააფახურა ვიკამ.
-რადაა.საჩვენებელი თითი ტუჩთან მიიდო.-რამე რომანტიული.
-აუ ეგ არ გამაგონო თუღმერთიგწამს.ერთხმად წამოიძახეს ბიჭებმა.
-აუ კარგით რაა? აბა საშინელება ჩავრთოთ?.
-არა კომედია ან რავი რამე აი მაგალითად ეხლა რო გამოვიდა ნერვი აი ეგ.
-კაია?.
-რავიცი ჩავრთოთ და ვნახოთ.ბოლოს როგორ იქნა გადაწყდა. ნერვი ჩართეს და ყურება დაიწყეს. თავიდან ძალიან იცინეს, ზოგს ეს თამაში უნდოდა ტელეფონში ზოგი კი რა სულელობააო ამას როგორ ვითამაშებო ამბობდა. ასე ნელა გასტანა ორმა საათმა. მერე რომ არ იცოდნენ რა გაეკეთებინათ გოგონები სამზარეულოშიშელაგდნენ და ნამცხვრის გამოცხობა დაიწყოს ბიჭები კი გარეთ გაისტუმრეს.
-კვერცხი მომაწოდე მალე.ხმამაღლა გასძახა ვიკამ მარიამს.მანაც უცებ მიაწოდა.-ფუ რასუნიაქ ამას როგორ ჭამენ ან შემწვარს ან მოხარშულს ან კიდე უმს.სახე სასაცილოდ მომანჭა.
-შენ ჭამდი სხვათაშორის შემწვარს.ნიშნისმოგებით უთხრა ლანამ.
-წარსულის გახსენება არაა სჭირო ძევაჩკა.
-რა სიმართლეს გეუბნები, გოგლიმოგლი როგორ გიყვარდა არგახსოვს?.
-კარგი რა ლანააა ახლა გული ამერევაა.
-ასეთი რთულია ორსულობა?.
-რავიცი მარიამ ჯერ თვენახევრის ვარ მგონი და ცოტა გული მერევა ხოლმე, ექიმმა ტოქსიკოზს არაუშავსო ასე ადრერომ დაგეწყოო.
-რაგინდა გოგო თუ ბიჭი?.სახე ხელისგულებს შორის მოაქცია იდაყვით კი მაგიდას დაეყრდნო.
-აუ რავიცი აბა მთავარია ჯანმრთელი იყოს მაგრამ პირველი ბიჭი მინდა მაინც უფროსი ძმა ეყოლება მეორეს.
-მეორც რო ბიჭი იყოს.
-მაშინ მესამეზე ვიიმუშავებთ, იქამდე ვიჩალიჩებთ სანამ გოგო არ გამოძვრება.
-და ორმოცდაათზე რო ავიდნენ.სიცილი დაიწყო ლანამ.
-ორმოცდაათი არა 100 კიდე.
-ნეტა ვინმეს თუ ჰყავს 50 შვილი.
-უი საწყალი ის ვიღაცა ზოგს 1 ძლივს ვერ მოუვლია და რაამბავია 50.
-შეუძლებელია ორმოცდაათის გაჩენა ფიზიკურად ვერ გაუძლებს მშობელი და ვერც მოასწრებს.
-ხო კაი ვიხუმრე რაიყო, 50 ზღვისცხენი ხოარაა.
-აუ გოგოებო ბიჭებზე ვნერვიულობ.სკამზე შემოსკუპდა მარიამი და ნაღვლიანად ჩაილაპარაკა.
-ერთი იდეა მაქვს.უცებ წამოხტა ვიკა.
-რა იდეა?.ორივემ გაოცებული თვალები შეანათა გოგონას.
-ტელეფონი მომეცით ძევაჩკებო, ვერ დავუშვებრომ ჩვენს ბიჭებს ვინმემ რამე ავნოს.არტისტულად ჩაილაპარაკა და მობილურს ხელი დაავლო. რამდენიმე ზარის განხორციელების შემდეგ მშვიდად დაეშვა სკამზე და ბიჭების მოსვლას დაელოდა.
8 საათი იყო როცა სამივე სახლში მივიდნენ. გოგონების მიერ გამოცხობილი ნამცხვარი დააგემოვნეს და ბანალური გამომშვიდობებაც უბოძეს.
-ლაშა თავს მიხედე, ბრთხილად იყავი გემუდარები.კისერზე ხელები შემოაწყო და თავი მის გულზე დადო.
-გპირდები პატარავ ორივენი საღ მდგომარეობაში ჩამოვალთ.შუბლზე ეამბორა.
-მიყვარხარ ლაშ.
-მეც მიყვარხარ მარიამ.რამდენიმე წუთი ასე იყვნენ ჩახუტებულები შემდეგ კი ერთმანეთს მოცილდნენ. ორივენი გზას გაუყვნენ ერთი გიორგი დარჩა მათთან, არადა უნდოდა ბიჭების გვერდით ყოფილიყო და კაცურად გასწორებოდა საბას და ერეკლეს.

მალე დათქმულ ადგილას მივიდნენ. უკვე თერთმეტი იწყებოდა როცამანქანიდან გადავიდნენ, ფარები ჩართული დატოვეს, ამასობაშიც საბა და ერეკლე მოვიდა. მათაც იგივე გაიმეორეს. მერსედსის მარკის ჟიპი წინ მიუყენეს და ფარები აანთეს. წინ გამოემართა ორივე და ბიჭებს გახედა.
-ცოტა შეგვაგვიანდა პრასწი.ირონიულად ჩაილაპარაკა ერეკლემ.
-აბა რახდება? იმედია უაზროდ არ დაგვიბარეთ აქ.ამრეზიით შეავლო თვალი ლაშამ ბიჭებს.
-უაზროდ? მე და უაზროდ? გეკადრება ლაშა.
-არგვინდა ეს ირონია თქვი ახლა რაც გაქვს სათქმელი.
-გილოცავთ ვაჩე, გავიგე მალე პაწაწინა გეყოლებათ.ირონიულობა მათი საუკეთესო ნიღაბი იყო ამ შემთხევავში და სწორედ ასეთი ტონით მიმართა ვაჩეს საბამ.
-მადლობა.კბილებშორისგამოსცრა ვაჩეს და უკან ჩადებული იარაღი შეამოწმა რომელზეც მაისური ჰქონდა გადმოფარებული.
-კაროჩეე მარიამს შეეშვი.
-არა მარიამს შენ ეეშვი.
-რატო ვითომ? იცი ეგ გოგო რამდენიხანია მიყვარს?.
-გიყვარს?!.ხმამაღლა გადაიხარხარა ლაშამ.
-რავთქვი სასაცილო?!.აშკარად არ ესიამოვნა ლაშას საცქიელი.
-რომ გიყვარდეს ეგრე არაკაცურად არ მოექცეოდი.ბოლოს სახე გაამკაცრა და ისე უთხრა.
-არაკაცულად? რახან ძალით ავათრიე კიბეებზე ეს არაკაცული საცქიელი გგონია? დავიჯერო შენ კაცი ხარ? შენც ასეთი იყავი! არა უარესიც! გოგოების გრძნობებზე თამაშობდი ახლაკი მოდიხარ და კიდე არაკაცობაზე მელაპარაკები?.
-მათ სიამოვნებდათ ჩემთან ფიზიკური კავშირი! მე არაფერს ვაძალებბდი, აი შენკი იმდენად ნაბი**არი ხარ რომ გოგოზე ძალის გამოყენება დააპირე.
-ნაბი**არი? დაუკვირდი რეებს ამბობ!.
-მოიცა მოიცა.ხმა ამოიღო ვაჩემ.-დაუკვირდეს რეებს ამბობს? შენ ბიჭო ხოხარ ნორმალური! ჯერესერთი მაგარი*ირული საქციელი გააკეთე შენ! და კიდე ლაშას თხოვ მარიამს თავი გაანებოს? გოგოს არუყვარხარ.
-აბა ვინ ჩემი ფეხები უყვარს?!.
-ვინდა მე!.ხმამაღლა წამოიყვირა ლაშამ.-მე და მარიამი ერთად ვართ!.
-შე ნაბო....სწრაფად წამოვიდა ერეკლე ლაშასკენ და სახეში მუშტი გაარტყა, ლაშამაც არ დააყოვნა და მუშტი გემრიელად უთავაზა შემდეგ ძირს დააგდო და წიხლი მუცელში ჩაარტყა.-მარიამი მარტო ჩემი უნდ იყოს.
-შენი? შენი როგორ იქნება როცა ჩემია! თავი გაანებე იმ გოგოს და ნუღარ მაცემინებ თავს გაიგე?.
-ხელი გაუშვი შე**მა.წიმ წამოიწია საბა.
-ოე ოე შენ საით ჰა?.ხელით დააკავა ვაჩემ საბა.
-ჩემს ძმაკაცს ხელი შე ახ**რო.ისევ გამოწია საბა და ახლა ვაჩემ დაიწყო მისი გალამაზება.-ხელი ბიჭო.სწრაფად ამოაძრო ჯიბიდან იარაღი და ვაჩეს დაუმიზნა.
-ოე რასაკეთებ შე**მა.
-ვიკა ხო წამართვი შე ნაბი*არო, ახლა კი ჩემს ძმაკაცს ართმევთ გოგოს, თქვენ რა გგონიათ მაგას შეგარჩენთ? ***იშვილივიყო თუ თქვენი გაგატანინოთ, ახლაკი გაუშვი ხელი ერეკლეს.იარაღი ხელში ეჭირა, საჩვენებელი თითი კი სასხლეტზე ედო, თან ვაჩეს უმოზნებდა. ლაშამ ხელი უშვა ერეკლეს ის კი ფეხზე წამოხტა და უცებ მანაც მიუშვირა ლაშას იარაღი.
-ვიკასგან რაგინდა? ორსულადაა მას მაინც მოეშვი.
-ფეხებზე მ*იდია ორსულადაა თუ რაცაა, თქვენ აქ მოკვდებით იქ კი ჩემი ბიჭები წაიყვანენ მათ, სხვათაშორის არც ლანაა ურიგო გოგო ისიც გამოგვადგება.
-ლანას თავი გაანებე ის არაფერს შუაშია.
-ხმა!.ხხმამაღლა წამოიყვიირა საბამ.
-რაც შეეხება მარიამს, ამიერიდან შენი სახელი წაიშლება მის ცხორებაში, ახლა ალბათ მიყავთ ბიჭებს.
-იცოდე მათ თუ რამეს დაუშავებ.. თქმა ვერ დაასრულა ლაშამ.
-რა? აბა? აქვე ჩაგაძაღლებთ ორივეს და მერე ჩემს ფეხებს იზავთ.
-ჩაგვაძაღლებ?. სიცილი ატეხეს ორივემ.-იარაღის გადატენა უნდა გესწავლა.სწრაფად განაიარაღა ერეკლე და ხელი ყელში წაუჭირა.-იარაღი დააგდე თორემ ამ შენს ძვირფას ძმაკაცს ვეღარ ნახავ ცოცხალს.
-არა!.გაცოფებულმა დაიყვირა საბამ.-ან ახლა უნდა ჩაგაძაო ან არასდროს.ცოტაც და სასხლეტს ხელს გამოკრავდა როცა სროლის ხმა გაისმა.ვაჩემ წამიერად დახუჭა თვალი, უნდოდა ბოლო რასაც წარმოიდგენდა ვიკას სახე ყოფილიყო, თუმცა არა! თვალები რომ გაახილა მიწაზე გაწოლილი საბა შენიშნა.ცივმა ოფლმა დაასხა სახეზე გული საგრძნობლად აუჩქარდა და ირგვლივ მოიხედა. შენიშნა რამდენიმე ბიჭი, აქდან ერთ-ერთს იარაღი ეჭირა, სავარაუდოდ მან ესროლა საბას. ზოგი ირგვლივ ირეოდა და იმ ბიჭებს იჭერდა რომლებიც ფარულად იყვნენ წამოყოლილები საბას და ერეკლეს. გონს რომ მოეგო მაშინ შენიშნა როგორ ეგდო ერეკლე ძირს ნაცემი. ეს კი ლაშას გაკეთებული იყო. იარაღი ისევ მაიკის უკან დამალა და საბასთან მივიდა. მხარში ჰქონდა ტყვია მოხვედრილი და გონზეც გახლდათ.
-ახლა მომისმინე.ხელი ყელზე მიაბჯინდა და კბილებშორის გამოსცრა.-კრინტს თუ დაძრავ მერე მართლა ჩემი ხელით მოგკლავ! ახლა გიშვებთ შენც და შენს ახ**რ ძმაკაცსაც და თვალით აღარ დამენახოთ არც ჩვენ და არც გოგოებს.
-უ შე ნა***არო.ბოლოჯერ გაუქანა წიხლი ერეკლეს და სახეზე დააფურთხა ლაშამ. ვერცერთს ვერ გაეგო ეს ბიჭები საიდან გამოჩნდნენ, თუმცა ერთაერთი რაც ახლა უნდ გაეკეთებინათ თბილისში უნდა დაბრუნებულიყვნენ გოგონების სანახავად.მანქანა სწრაფად დაქოქეს და 45 წუთში ნაცნობ უბანში შეიკრიბნენ, სადარბაზოსთან ხალხი ირეოდა, უფროსწორედ ბიჭები, შეშინებულები ავარდნენ სახლში და კარი როცა შეაღეს გიოორგი დაინახეს.
-სადარიან? ხოარ წაუყვანიათ?.ხმამაღლა დაუყვირეს.
-ლაშა.სწრაფად გაიცქა მარიამი ლაშასკენ და ხელები მთელი ძალით მოხვია.შვებით ამოისუნთქა როცა საყვარელი ქალი ცოცხალი და სახსალამათი დაინახა. ვერცკიიწარმოიდგენთ იმწუთას რა ბედნიერი იყო.გოგონას ხელს არ უშვებდა და მთელი ძალით იკრავდა გავარვარებულ სხეულზე.
-ვიკა სად არის?.ხმამაღლა დაიყვირა ვაჩემ და ოთახები შემოირბიინდა, ბოლოს ვიკას ოთახში შეიხედა და კუთხეში მობუზული გგონა დაინახა, ხელში დანა ეჭირა და ცრემლეი სცვიოდა.-ვიკა მევარ ვაჩევარ.ხმამაღლა დაიყვირა და მასთან მივიდა, გოგონამ დანას ხელი გაუშვა და ვაჩეს მთელი ძალით ჩაეხუტა.-ყველაფერი კარგადაა, ყველაფერი დამთავრდა.შუბლზე მიაკრო გავარვარებული ბაგეევი და ცრემლები ტუჩებით შეუშრო.
-ლაშა როგორაა?.
-ჩამოდი დაბლაა კარგადაა.დაბლა ჩაიყვანა თუარა ლაშასთან მივიდა და მთელი ძალით ჩაეხუტა.
-აქ რამოხვდა?.გაოცებულმა ვაჩემ იკითხა.
-იმ **დარასტების კაცები იყვნენ მოსულბი მარა ვერაფერიქნეს.თქვა გიორგიმ.
-მთავარია კარგად ხართ ძმაო.
-იქ რაღა მოხვდა?.შეშინებული ლანა ვაჩეს ეხუტებოდა და თან თავს იმშვიდებდა.
-არაფერი.თავი გააქნიეს ორივემ.
-როგორთუ არაფერი რასგიგავს თავპირი.თავზე ხელი მოუსვა მარიამმა ლაშას.
-ცოტა კორექცია გავიკეთე.იუმორის გრძნობა მაინც შეინარჩუნა ლაშამ.
-წამოდი ჭრილობებს დაგიმუშავებ.ხელი მოკიდა ბიჭს და ოთახში გაიყვანა, დანარჩენები კი მისაღებში დატოვა.

ეს რა ცუდი გოგო ვარ.. ბოდიშს გიხდით რომ დავაგვიანე.. რაც შეეხება კომენტაებს, სიყვარულით, სიხარულით, სითბოთ, და სიტკბოთი ამავსეთ ჩემო შოკოლადებო. არვიცი რაგითხრათ ისე მიყვარხართ, მადლობთ რომ კითხულობთ და ასეთი ლამაზი კომენტარებით მამკობთ.. კიდევ ერთხელ მიყვარხართ უზომოდდდდდდდდდდდდ.