მასწავლებელთან მეცადინეობას,რომ მოვრჩი პირდაპირ სახლში წავედი. გზად ლიკას დავურეკე
-სახლში ხარ უკვე?
-ხო
-მომიყევი რა მოხდა
-დავიჯერო ისე გაინტერესებს,ვერ ითმენ სანამ მოხვალ?
-არა. სახლში წავედი პირდაპირ.
-ააა. კაი. მოკლედ.პარკში გავისეირნეტ ველოსიპედებით ანბანის კოშკამდე.მერე მზის ჩასვლას ვუყურეთ.
-მოიცა.ზღვაზე იყავით?
-ხო. ნაპირთან ვიჯექითდა ისე ვუყურებდით
-ეგ შენი ბექა მანიაკია ან სერიული მკვლელი-გადავიხარხარე
-რატო?
-გაგანია იანვარში მიჰყავხარ ქალაქის ბოლოს,ზღვაზე, თან ველოსიპედებით . რა ველოსიპედი აუტყდა. აი ბექა ვთქვათ მანიაკია და ხო. შენ კიდევ სიყვარულმა დაგაბრმავა?
-იცი რა თბილია და რა თბილად მექცეოდა? მისი მოსაცმელი მათხოვა და მითხრა დღეს გქონდეს და ხვალ მომიტანე სკოლაშიო. ვაიმე ლუნი! ბექა ბათუმში გადმოდის საცხოვრებლად და ჩვენ სკოლაში ისწავლის.
-ეგღა მაკლდა.
-რა მოხდა ? რატო არ მოგწონს? კევაზე რო გამაგზავნე მაშინაც შეგატყვე
-არაფერი უბრალოდ არ მომწონს.
-ხო ვიცი რომ ქერები არ მოგწონს...
-ჩემი გემოვნება აქ არაფერ შუაშია. თან დაქალის შეყვარებულს საკუთარი გემოვნებით არ ვაფასებ. ხო იცი დღეს ყველა მეორე ბაბნიკია და მაინც ბრთხილად იყავი. -ხო ამ არ ვეტყოდი შენი შეყვარებული გოგოს ეზასავა სადაც მუშაობმეთქი.
-ნუ ნერვიულობ. ახლოდან გაგაცნობ და მოგეწონება.
-კარგი.ვთიშავ თორე გამიტანს შენთან საუბარში მანქანა.
-კარგი კარგად. მოიცა. რაღაც უნდა გთხოვო.
-გისმენ.
-ბექას უნდა შევხვდე ხვალ და იქნებ შენც....
-ოოო. ისევ პაემანზე წამოსვლას მთხოვ?
-არა.კი. უბრალოდ მინდა რომ მე,შენ, ბექა და.. ვინმე. თან არ მოიწყენ.
-არა
-რატო?
-სისულელეა
-გთხოვ. თუ გიყვარვარ.
-რო არ მიყვარხარ?
-ლუნი!
-კარგი.ვნახავ ვინმეს. ახლა ვთიშავ.

სახლის კარებთან ლუკა დამხვდა. ხასიათი გამიფუჭდა. ლუკა ნიკას მეგობარი და ის არის სანდროსთან ერთად რომ დამინახა და მეჩხუბა. შარშან ერთმანეთს ვხვდებოდიტ. მომწონდა და ახლაც მომწონს. უბრალოდ მისდამი მხოლოდ მეგობრულად ვიყავი განწყობილი. ამიტომაც დავშორდი. ის კი ამ ფაქტთან შეგუებას არ აპირებდა.
-ლუნი.
ვითომ ვერ გავიგონე და ვერც დავინახე ისე გავაღე კარიდა დახურვას ვუპირებდი,როცა ლუკამ კარი თავის საწინააღმდეგოდ დაქაჩადა ოთახში შემოვიდა.
-ნიკა არ არის. შეგიძლია წახვიდე
-ნიკასთან არ მოვსულვარ. შენთან დალაპარაკება მინდა.შეიძლება?
-სახლშიუკითხავად შემომიბრძანდი და ახლა მეკითხები თუ შეიძლება?
-ოოო.არ შეგჭამ. ნუ გეშინია. უბრალოდ დალაპარაკება და მორჩა.
-კარგი. გისმენ.
-ბოდიშის მოხდა მინდა.იმისთვის,რომ გიყვირე და..
-ჩემს საქმეში ჩაყე ცხვირი.- ლუკამ ისე გადმომხედა თითქოს არ ელოდაო. შეიშმუშნა და თავი ჩაღუნა.
-ხო რაც იყო. რაც დავშორდით ნორმალური ურთიერთობა არ გვქონია. ადრე სანამ ერთად ვიქნებოდით კარგად ვიყავით. ახლა კი სადაც შემხვდები მიბღვერ. მოკლედ შევრიგდეთ რა... მეგობრებად მაინც დავრჩეთ. ძაან მომენატრე და..
-კაი გეყო. გული ამერევა ახლა.
-სიყვარულს ხო არ გიხსნი რომ გული აგერიოს. მაშინ ვუბვიროთ ერთმანეთს და გულიც აღარ აგერევა.
-რა საჭიროა. კარგი ხო. შევრიგდეთ და არ არის საჭირო ეს ბლა.ბლა.ბლა...
კარი გაიღო და ნიკა შემოვიდა.
-ვაიმე რას ხედავ ჩემი თვალები.ერთ ოთახში ხართ და ორივე ცოცხლები.
-რო ვერ ხუმრობ დაატიე ეგ ენა პირში.-ჩემს ნათქვამმზე ლუკას გაეღიმა.
-კარგი. უნდა წავიდე.ხვალ შევხვდებით -ნიკას გახედა და კარი მოიხურა.


როგორც ყოველთვის გაკვეთილზე დამაგვიანდა. ჩუმათ შევიძურწე კლასში და ჩემს ადგილას,ლიკას გვერდით დავჯექი.ლიკამ ფურცელი გამომიწოდა.
"აირჩიე ვინმე?"
"ვინ უნდა აერჩია?"
"შენ,მე,ბექა და..?"-დამნაშავის სახით გავხედე
-არ მითხრა ეხლა არ მივდივარო-ბრაზიანად გადმომიჩურჩულა,რომ მასწავლებელს არ გაეგო.
-არა რატო?ვინმეს მოვძებნი.
-საღამომდე ვინ უნდა მოძებნოს ქალბატონმა გნიდამ?
-ეგრე ნუ მომმართავ.
-მაშინ ნახე ვინმე
-ლუკას ვეტყვი.-ლიკას თვალები კაკლისოდენა გაუხდა.
"უბრალოდ შევრიგდით"ფურცელი გავუწოდე.
-ვიცოდი! -მხიარულად წამოიძახა.მასწავლებელმა გადმოგვხედა და ლიკაც გაჩუმდა.
"მეგობრები ვართ!"
-მაგასახ ვნახავთ. -ნიშნის მოგებით გადმომხედა

გაკვეთილების ბოლოს ლუკას შევუარე უნივერსიტეტში,რომ ვნახე და წამოსვლა ვთხოვე სასაცილოდ არ ეყო.
-გუშინ შევრიგდით და დღეს პაემანზე მიმათრევ?-გადაიხარხარა.
-არა დეგენერატო!უბრალოდ ლიკას ვერ გავუტეხავ.
-ხო კარგი. ოღონდ ერთი პირობით
-გისმენ
-ჩემთან ვალში იქნები
-რავალში?
-ერთი სურვილი.-მაცდურად გამიღიმა და ლექციაზე შევიდა.