დილით თვალები გავახილე და მივხვდი რომ აქ უკვე ვარ ნამყოფი, გადავწიე ხელი მეორე მხარეს მაგრამ ცარიელია, ავდექი ლოგინიდან და იქვე მიგდებული საცვლები ჩავიცვი, თმა ავიწიე და იოანეს საძებნელად გამოვედი
-იოანეე
-აქ ვარ, რა გაყვირებს სულ ასე წივილკივილით უნდა გამოხვიდე მაგ ოთახიდან? ახლა მაინც ხომ არ გატყუებ და კარგად გახსოვს ყველაფერი?
-ნუ იკრიჭები ერთი
-უკვე აღარ ვიკრიჭები, ვცდილობ საუზმე გავამზადო და შენ აქ თითქმის შიშველი გამომეცხადე... რას მიკეთებ?
-აჰაა თითქმის შიშველი?
-ხო
-ახლავე გამოვასწორებ
-მოიცადე არ გაიხადო
-რატო?
-მე მინდა
მომიახლოვდა და შემაბრუნა, კისერზე მკოცნის და ბიუსჰალტერს ხსნის, ცერა თითს ხერხემალზე აცურებს
-ძალიან მომწონს ეს ტატუ და რაც უფრო ხშირად ვხედავ მით უფრო ვრწმუნდები რომ ძალიან გგავს
-მადლობა მაგრამ კიდევ ბევრს ილაპარაკებ?
-შენ ძაან გათამამებულხარ ჩემ აქ არ ყოფნაში და ძალიან დაისჯები ქალბატონო ემილი
-მართლა? და რითი აპირებ ჩემ დასჯას
-ძალიან გაინტერესებს?
-ინტერესით ვკვდები
-ვსო მორჩა ახლა ჩემი დრო მოვიდა
მხარზე შემომიგდო და ოთახში შემიყვანა, ლოგინზე დამსვა და კარადა გამოაღო
-ჰაჰ ამ ჰალსტუხებს მაინც ვერაფერში ვიყენებ
-რას აპირებ იოანე?
-ეს ჩემი გადასაწყვეტია
-კაი ერთი... ადგომა ვცადე მაგრამ ძნელი აღმოჩნდა... ოთხი ცალი ჰალსტუხი ჩემს კიდურებზე აღმოჩნდა, მივხვდი რომ ვერაფერს გავაწყობდი და მოძრაობა შევწყვიტე.
-რაო პატარავ დამნებდი?
-გეყოფა იოანე კარგი რა
-მაცადე დავტკბე შენი სხეულით, ისე ძალიან მენატრებოდა
ჩემი ტუჩები მის ტუჩებს გრძნობენ, თითოეულ მოძრაობას იმდენი ვნება მოაქვს, მთელს სხეულში სასიამოვნო ჟრუანტელი მივლის, თვალები ავტომატურად მეხუჭება სიამოვნებისგან და ვგრძნობ როგორ მოძრაობენ მისი ტუჩები ყელზე, ყელიდან ყურზე, პაუზას აკეთებს და მაკვირდება, სახეზე ვგრძნობ მის მზერას, ისევ აგრძელებს კოცნას ლავიწზე, ვხვდები რომ ნელნელა ქვემოთ მიიწევს, მკერდის თავებზე მის ენას ვგრძნობ და მთელი სხეული მიფერადდება, ფეხის თითიდან თმის ღერამდე სხვადასხვა ფერებში ვირევი, რეალობაში აღარ ვარ.... მის თბილ თითებს მსუბუქად მიჭერს მკერდზე და მუცელზე გადადის, ტრუსის რეზონს წევს, მაგრამ ისევ ჩერდება ცალი ფეხიდან ჰალსტუხს მხსნის და ტრუსის გახდას ცდილობს მხოლოდ ცალი ფეხიდან, ისევ მიკრავს ჰალსტუხით ფეხს და ფეხის თითებზე მკოცნის, ნელნელა ისევ ზემოთ მოიწევს.... საჩვენებელ და შუა თითს ტუჩებზე მისვამს, ლოყებზე მიჭერს ხელს რომ პირი გავაღო, პირის გაღებისთანავე თითებს მიყოფს პირში და ამოძრავებს, ტუჩებიდან ცერა თითი ნიკაპზე ჩამოაცურა, ნიკაპიდან მთელს სიგრძეზე ქვემოთ, ჩემი ნერწყვისგან დასველებულ თითებს კლიტო*ზე მადებს და ნელნელა ამოძრავებს, ვცდილობ რამე ვთქვა მაგრამ არ შემიძლია.... უფრო და უფრო უმატებს თითების მოძრაობის რიტმს, უკვე აშკარად ცუდათ ვარ სიამოვნებისგან... მოულოდნელად პენ*სს კიდებს ხელს და სველ კლიტ*რზე მისვამს, მთელი სისწრაფით ბოლომდე მიყრის პენ*სს და არაბუნებრივ ხმას გამოვცემ
-იოანეეე
-რაიყო?
-რაღაცა დაგეწვა
-ფუუუუ შენი დედა .......
ისტერიკული სიცილი ამივარდა სრულიად შიშველი იოანეს სირბილზე, რამდენიმე წუთში ისევ შემოვიდა ოთახში
-რა გაცინებ? მემგონი არ გეყო ხო?
-ძაან სასაცილოდ გარბოდი
-მემგონი მთელი დღე მანდ იქნები მიბმული
-არა შენ მე აქ არ დამტოვებ
-რატო ვიტომ?
-იმიტომ რომ გიყვარვარ და ვერ გამიმეტებ
-კარგი ხო გნებდები და მოგხსნი, მაგრამ საუზმე რომ ჩამიშალე იქაურობას მიალაგებ და ახალს გამიკეთებ, გაწყობს?
-კიიი მაწყობს. თუ მაკოცებ კიდევ ერთხელ...



საღამო ხანს გიგიმ და სალიმ თავიანთი ჩანაფიქრი მამცნეს, იოანეს ჩამოსვლა ავღნიშნოთო და კლუბში წავიდეთო, მეც დავთანხმდი და მზადება დავიწყე, ამასობაში იოანეც მოვიდა და ერთად წავედით კლუბში სადაც პირველად ვნახეთ ერთმანეთი, კლუბთან მისვლისას იოანე გადმოვიდა მანქანიდან და წრე დაარტყა
-გადმობრძანდით დედოფალო
-ვაიმე იოანეეე რაღაცა კარგ ხასიათზე ხარ ამ ბოლო დროს
-გვრითებიც მოსულან... როგორ ხარ ემიი?
-კარგად გიგი, ახლა მართლა კარგად ვარ შენ როგორ ხარ?
-რავი კარგად ვარ არამიშავს
-სალის არ აწყენინო თორემ ხო იცი ვისთან გექნება საქმეე
სალი მომეხვია და ძლიერად ჩამეხუტა
-რა გჭირს გოგო?
-არაფერი უბრალოდ ძალიან ბედნიერი ვარ, და შენ არცკი მილოცავ
-რას უნდა გილოცავდე ნუ გადამრიე
-რას და ვთხოვდები და ამ ვაჯბატონს მივყვები ცოლად
სახესთან ამიფრიალა ბეჭდიანი ხელი და ისევ მომეხვია
-ვაიმე ჩემი გოგოო გილოცავ ძაან მიყვარხარრ, გიგი შენც გილოცავ სიძევ :დ
-უკვე ორი მიზეზი გვაქვს ჭიქის ასაწევად
მიუახლოვდა იოანე გიგის და თმები აუბურძგნა, ბართან მივედით და ვისკი შევუკვეთეთ.... ორი სამი ჭიქის შემდეგ ცეკვაც დავიწყეთ და მგონი ნელნელა ვუბრუნდები ბედნიერებას, იოანეს ხელებს ვგრძნობ წელზე და ტუჩებს ყელზე
-ემიიი
-რა იყო?
-ალექსი ვინ არის?
-შენ საიდან იცი?
-რომ ჩამოვედი მთელი ღამე შენს სახლთან გავატარე და არ მოხვედი როგორც მივხვდი ალექსთან ერთად გაატარე და მგონი სალაპარაკო გვაქვს
ხელი მოვკიდე და კლუბიდან გავიყვანე
-აბა რის თქმას აპირებ?
ნერწყვი ხმაურიანად გადავყლაპე და ვერ ვხვდებოდი საიდან დამეწყო.... ზურგიდან ხმა მესმის
-იოანე როგორ ხარ?
-ალექსსსს, აქ რასაკეთებ? გადაეხვივნენ ერთმანეთს
-ცოტახნის წინ ჩამოვედი და ალბათ კიდევ დავრჩები
-ასე უნდა ბიძაშვილის დავიწყება? ეს ემილია გაიცანი
-ჩვენ უკვე ვიცნობთ ერთმანეთს....



ბოდიშს ვიხდი ძალიან პატარაა, მაგრამ შემდეგი თავი მართლა დიდი იქნება და თან დავასრულებ <3