როგორ ხართ ჩემო მკითხველო ალბათ მოგენატრეთ უკვე. დიდიხანია არაფერი დამიწერია, ახლაც ვზივარ და ცფიქრობ რა დავწერო ან რაზე. არ ვიცი რა გესიამოვნებათ: სიყვარულზე თუ სხვა რამეზე. თუ შევძლებ რაიმეს დაწერას მინდა რამოდენიმე თემას შევეხო, ყველაფერი ავღბეჭდო ამ მოთხრობაში თუ უბრალოდ უაზრო ისტორიაში. ახლაც ისე ვზივარ და ვფიქრობ რაზე დავწერო:სოფლელ გოგოზე თუ მამიკოს ფულით განებივრებულ გოგოზე? არა მოდით იცი რაზე დავწე? ერთ ბიჭზე რომელმაც არ იცის ქალ-ვაჟური სიყვარული რა არის. ნეტა ოდესმე გაიგებს ამას? არვცი ვნახოთ როგორ რა იქნება.
ნიკა ონიანი 19 წლის. დაბადების ადგილი თბილისი. საცხოვრებელი ადგილი სადაც დაუღამდება. ხო ხო სადაც დაუღამდება. გაგიკვირდათ ალბათ. ნიკა შეძლებული ოჯახის ტშვილია მაგრამ 24 საათი ქუჩაში არის ყველადაყველაფერი ფეხებზე კიდი, თავისი ძმაკაცების გარდა. ზუსტად მისი მეგობრების ბრალია, ნიკა ხელიდან, რომ წავიდა. ნიკას მშობლებს არ მოსწონთ მისი მეგობრები მაგრამ ისინი უძლურები არიან რა აღარ ცადეს ნიკას შესაცვლელად მაგრამ ყველაფერი ამაოდ. ნიკა ნარკოტიკებს მიეჩვი.
-ბიჭო ნიკა წამალი არის კიდე?
-არა აღარ არის ბიჭო.
-აუუ ღადაობ?
-არა ტოო..
-აბა რა ჯანდაბა გავიკეთო?
-შენძმობას ვფიცავარ არვიცი.
-აუუ უნდა ვიშოვოთ. მაგრამ ფული არ გაქვს?
-არა დათო არ მაქვს.
-შენებს ვერ გამოართმევ?
-ღადაობ ბიჭო რა ჩემებს? მიდი და შენ გამოართვი შენებს.
-აუ არა ტო ღადაობ?
-არა არ გღადაობ!
ნიკა გაბრაზებული წამოვიდა იქედან,ძალიან ცუდათ იყო ორგანიზმი წამალს თხოვდა, მაგრამ ფული აღარ ქონდა რომ ეყიდა. ის კი იცოდა რომ მშობლებს წამლის ფულს არასდროს არ გამოართმევდა. ამ მხრივ კარგი ბიჭი იყო. სახლში მივიდა, რადგან არ იცოდა სხვაგან სად წასულიყო. ნიკას ყველა მისი მეზობელი აკრიტიკებდა, ყველა მის ოჯახზე ჭორაობდ "19 წლის ბიჭია და ხელიდან წავიდა მისი მშობლები კიდე არფერს ცდილობენ მის გამოსასწორებლად". მე ასე არ ვფიქრობ ნიკას მშობლებზე, მათ ყველაფერი ცადეს მაგრა ვერაფერს გახდნენ. უბრალოდ დაიღალნენ. ნიკა სახლში დაღლილი შევიდა. სახეზე ეტყობოდა დღევანდელი დანაკლისი.
-----------------------------
ვიცი პატარა თავია მაგრამ შემიფასეთ რა გთხოვთ.