იმედის შუქი / light of hope თავი 8
არც შესაქებად ნათქვამ ჩვეულებრივ გაცვეთილ ფრაზას გავდა, ისევ არაფერი ვუპასუხე თავი ჩავხარე ჩვენს შორის რაღაც არასწორ კავშირს ვგრძნობდი,იყო რაღაც რასაც არცერთი ვმბობდით თუმცა ვგრძნობდით რომ იყო ალბათ განცდების დამთხვევაა ორივე ვდუმდით და თითქოს ერთმანეთის გულისცემის ხმას ვუსმენდით რელსაც მებისმიერი გაიგონებდა იქ რომ ყოფილიყო არსებობს რაღაცეები რასაც სიტყვები აუფერულებს - რაზე ფიქრობ? ხმადაბლა და მშვიდი ტონით მითხრა ვერ ვუთხარი შენზე მეთქი უფროსწორად ჩვენზე მაგრამ ალბათ უთქმელადაც ხვდებოდა - ბექა სიყვარული რა არის? უბრალოდ მინდოდა გამეგო იყო თუ არა სიყვარული რასაც ვგრძნობ მე ხომ არასდროს მყვარებია გაიღიმა,ეს სხვანაირი ღიმილი იყო, თითქოს მიხვდა რაც ვიგულისხმე - ბოლომდე ალბათ ვერავინ გიპასუხებს, თუმცა ვეცდები მიგახვედრო ეტლი უფრო ახლოს მოაგორა ყველას არშეუძლია უყვარდეს, სიყვარული ნიჭია,სიყვარულია როცა ყოველი წამი მასზე ფიქრში გადის,როცა შენს ოცნებებში იკავებს ადგილს, როცა მისი დანახვისას უნებლიედ გეღიმება,როცა მისი დანახვა გაბედნიერებს,სიყვარულია სწორედ ბედნიერება,ჩაფიქრებული რომხარ სხვები გესაუბრებიან მაგრამ არგესმის შენ მასზე ფიქრობს,როცა მის ტკივილს გრძნობ და შენც ისევე გაწუხებს და მასზე მეტადაც,სუნი აი ამით ხვდები რომ გიყვარს,მისი სხეულის სუნი რომ გემატრება,როცა მისი sms - ს მოლოდინში ყოველ წუთში ამოწმებ ტელეფონს და თუ დაგხვდა მანამ ბედნიერდები სანამ გახსნი,შეიძლება არასდროს გითხრას მიყვარხარ მაგრამ მისი თვალები ყველაფერს გეტყვიან თითოეული შემოხედვისას,სიყვარულია როცა მის გვერდით გული სხვას არ ითხოვს,როცა შენიდან მის ხელებამდე მანძილი გაღიზიანებს,როცა მზად ხარ მისგამო დათმო სხვა ყველაფერი,როცა მის ერთ სიტყვას ან ქცევას შეუძლია შეგიცვალოს განწყობა,როცა ეხუტები და ეს სამყაროც გეცოტავება გაჩუმდა,ალბათ დაამთავრა,თითებს ვაწვალებ მისი სიახლოვისას ყელში ნერწყვი მეჩხირება,არვიცი მინდოდა ჩავხუტებოდი თუ წასულიყო - ძნელია? - ძნელია,ძალიან ძნელი წამოვწექი,ჭერს მივაშტერდი,ვნერვიულობდი აჩქარებულ პულსზე ოთახში გაპატონებული სიჩუმე ნერვებს მიშლიდა,რა ხდება ჩემს თავს?რაშეიცვალა? ვერც სიყვარულს დავარქმევ ვერც მოწონებას და ვერც მეგობეობას ეს ერთგვარი სიახლოვეა რომელიც აქამდე არ განმიცდია დუმილს ვარღვევ და ვსვამ კითხვას რომელიც ორივეს გვიკვირს - ვინმე გიყვარს? შეცბა დაიბნა, ვიგრძენი როგორ აუჩქარდა გული,ჰაერი არყოფნიდა ალბათ ყელიც გაუშრა - შეიძლება ჩაილაპარაკა და შებრუნდა,ამდროს კაკუნის ხმა გაისმა ოთახში ირაკლი შემოვიდა - გინდა ქვემოთ ჩაგიყვან? უყურებს შვილს თითქოს იგრძნო რომ მას ახლა წასვლა უნდოდა,მანაც თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია ვრჩები ჩემს ფიქრებთან და გრძნობებთან მარტო,შეიძლება, ანუ არის ალბათობა რომ ვინმე უყვარდეს,მაგრამ მე რატომ ვფიქრობ ამაზე?მამას ფოტოს გავხედე მაა რამჭირს? ნუთუ მიყვარდება? მამამ,ძვლივს ძვლიობით ჩამიყვანა ქვემოთ ამ მომენტში მძულს ჩემი თავი როგორც კი საფეხურები მთავრდება ვჩერდებით, ცოტა ხანს ისვენებს, - გინდა რამეს მოვუსმინოთ ან დავლიოთ? - კარგი აზრია მაგრამ მანამდე ტორტი უნდა ჭამო სამზარეულოში გავყავარ ორ წუთში ხელში თეფს მაჩეჩებს და ჩანგალს და თან აყოლებს - ჭამე ჭამე უგემრიელესია მეც ვსინჯავ ჯერ ერთ ლუკმას მერე კი მალევე ვამთავრებ,თეფს წინ ვწევ და ისიც მართმევს არა მართლა გემრიელი იყო - ჰა აბა როგორი იყო? - ვნანობ რომ ცოტა ხნის წინ უარი ვთქვი მის დაგემოვნებაზე.ვიცინი - მარიამი კარგი გოგოა შენ ყოველთვის ოცნებობდი და გყოლოდა გახსოვს? - კი,მაგრამ არმყავს - ის კარგ დობას გაგიწევს ვიცი აი ნახავ მხარზე ხელს მადებს და სადღაც გავყავარ ალბათ მისაღებში მაგრამ ახლა მხოლოდ მისნათვმზე ვფიქრობ და? მარიამს რატომ უნდა შევხედო როგორც დასს მე ხომ ის... კარზე ზარის ხმაა,მამა აღებს სახლში ნინა შემოდის - საყვარელო - მიხრია თქვენი დაბრუნებ, ბექა როგორხრ? აი რაატომაც - ნორმალურად ნაძალათევად ვიღიმი რაღაცაზე საუბრობენ მაგრამ არვუსმენ - მარიამ დე სად მიდიხარ? მარიამ? რა? სად მიდის? მეტი აღარ შემიძლია ფიქრისგან თავი მისკდება ტელეფონს ვიღებ და ეკას ვწერ რომ სახლთან ახლოს ვნახავ კურტკას და ბათინკებს ვიცმევ და ქვემოთ ჩავდივარ ბექა ჩაფირებულია, ირაკლი და ნინა კი საუბრობენ - მარიამ დე სად მიდიხარ? როგორც იქნა შემამჩნია - ეკას ვნახავ და ცოტას გავივლით ბექას მიმიკააც არ შეცვლია თითქოს ვერც გაიგო რომ იქ ვიყავი სწრაფად გამოვედი სახლიდან, ციოდა სწრაფი ნაბიჯებით გავუყევი ვიწრო ბილიკს - მარი! ეკას ხმის გაგინებაზე გვერდით ვიხედები ჩემსკენ მოდის მიახლოვდება და მეხვევა - როგორხარ? - რავიცი არამიშავს,შენ როგორ ხარ,? სკოლაში რატომ არ იყავი, - გვიან დავიძინე და.. - საავადმყოფოში იყავი? ბექუნა რა მოუვიდა? ნერვები მეშლება ბექას მიმართ ინტერესს რომ იჩენს, თან ეს ბექუნა რაღაა - არაფერი ახლა კარგადაა.ვცრი კბილებიდან - კარგი გოგო ნუ გამლახავ რას იღრინები? - ეკუნა რა გინდა?! ვჩერდები და მისკენ ვბრუნდები - რაუნდა მინდოდეს უბრალოდ ვიკითხე გაკვირვებული და დაბნეული მიყურებს,ვხვდები რომ უაზროდ მოვიქეცი - ბოდიში სულ ამ უძილობის ბრალია გულწრფელად ვუბოდიშებ მეგობარს და ისიც ცოტა მშვიდდება მაგრამ ალბათ ხვდება რომ ვიცრუე -მოდი სადმე კაფეში დავსხდეთ და ვისაუბროთ კარგი? - კარგი ვუღიმი და არვიცი უნდა ვუთხრა თუ არა რომ ასეთ გაურკვევლობაში ვარ |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
