მოკლედ აი დასასრულიც რომ ვუფიქრდები არც მე მინდა დამთავრდეს
ინტერესს ვერ ვგრძნობდი და არც ვაოირებდი გაგრზელებას მაგრამ მხოლოდ იმ ადამიანების ხათრით ვინც ელოდა ყოველ მომდევენო თავს ბოლოშიც გავედი არვიცი რანაიირი გამოვიდა ეს ისტორია თქვენ შეაფასეთ

ესეც დასასრულიი არვიცი რომ ვფიქრობ მეც არ მინდა დამთავრდეს
არვიცი დიდად ინტერესი არ იგრძნობოდა რაც ძალიან მწყინდა ბევრჯერ ვიფიქრე რომ შემეწყვიტა წერა მაგრამ იმ რამდენიმე ადამიანის ხათრით ვინც ელოდა ხოლმე მომდევნო თავს აქამდეც მოვედი

რომ არა დედას ზარი არვიცი ალბათ დიდხანს ვიქნებოდი კიდევ საფლავთან
- მარიამ ნორმალური ხარ? 20 წუთში ჩვენი რეისი მიფრინავს მეკი შენ გეDძებ არ მაინტერესებს სად ხარ და რას აკეთებ პირდაპირ აეროპორტში გელოდები,პასუხის გაცემა არც დამაცადა ისე გათიშა
საფლავს თვალი გადავავლე და ტაქსით პირდაპირ აეროპორტში მივედი 5 წუთი იყო ჩასხდომამდე დარჩენილი ნინამ ჩემს დანახვაზე ამოისუნთქა პასპორტები მოვიმარჯვეთ და რიგში ჩავდეგით
- რომ ჩავფრინდებით მერე მოგხედავ შენ ქალბატონო
ეს ჩემი პირველი ფრენა არ იყო მაგრამ მაინც როგორც წინა ორ შემთხვევაში Dზალიან ვნერვიულობდი კიდევ კარგი დამეDძინა და როგორ ჩავფრინდით არ გამიგია
თვალი რომ გავახილე უკვე ათა თურქის სახელობის აეროპორტში დავეშვით , ბედი ჩვენი რომ კკარგი პერსონალი ყავთ და ჩემოდნები მანქანამდე მიგვატანინეს
- ამათ ვის ვხედავ
ხელებ გაშლილი შემოგვეგება ბიDძია ჯერ დედას მოეხვია მერე მე
- ფატმა არ გამოგყვა? არ ინება ქალბატონმა?
ჰო ფატმა ბიDძაჩემის ცოლია 7 წლის წინ მოიყვანა ცოლად მაგრამ დედა დღემდე ვერ ეგუება
არადა მე მომწონს Dძაან საყვარელი ქალია
მანქანაში ჩავსხედით და გადატვირთული მოDძრაობის გამო ნელა მივუყვებფით ნაცნობ ქუჩებს , მალევე მივედით რადგან იქვე ვცოვრობენ , DDძალიან დაღლილი ვიყავიი და თან მშიოდა , აი რატომ მიყვარს ეს ქალი , მისულებს მაგიდა გაწყობილი დაგვხვდა , არ მიყვარს მათი საჭმელები მაგრამ ახლა მეგემრიელა
- დაღლილი ჩანხარ შენს ოთახს გაჩვენებ და წამოწექი დაისვენე
ბიDძიამ მხარზე დამადო ხელი და მეც მაშინვე წამოვდექი გავყევიი უკან
ვიწრო კარები იყოო ოთახის კედლები სალათისფრად შეეღებათ , ოთახში ორი საწოლი იდგა მათ შორის ფანჯარა იყო დეჟავიუ მაქვს , ჩემი ჩემოდნები შემოიტანა და გავიდა
ისევ მარტო სული ვარ , ისევ მარტო ვარ ჩემს ფიქრებთან , სულ დამავიწყდა ეკასთვის მიმეწერა ტელეფონი ამოვიღე ჯიბიდან მივწერე და ტუმბოზე დავდდე არაფრის თავი არ მქონდა საწოლში ჩავსვენე
ტვალებს ვახელ არაფერი ჩანს სიბნელეა ალბათ უკვე დაღამდა , გვერდით საწოლს გადავხედე და ვინიცის უკვე მერამდენედ მიცრუვდება იმედებიი , ბარბაცით მივედი ფანჯარასთან , ახლა ჩვენს ფანჯრებში სხვა და სხვა ქალაქებია, ბედმა დაგვცინა
მეშინია არ დამავიწყდეს მისი თვალები , როცა უყვართ არ კარგავენო და აი თუ არ
არვიცი ახლა რას აკეთებს როგორაა ,მაგრამ მე აღარასდროს ვიქნები მის გარეშე კარგად
ჩვენ ერთად ყოფნა არ გვიწერია მოგონებებში ვართ ჩამარხული

ბექა
ვერ ავღწერ რამდენად მტკივნეულია ელოდე იმას რაც არ მოხდება იცი
ადამიანები ერთმანეთს ვკარგავთ და სამწუხაროდ გვიან ვხვდებით რომ მათ გარეშე არარაობები ვართ , ვზივარ მის საწოლზე , ფანჯარა ღია მაქვს ვგრDზნობ როგორ მელამუნება სახეზე თბილი ჰაერი, ცდილობს მისი დანაკლისი შემივსოს
დავკარგე, გავუშვი ჩემი ცხოვრებიდან და ახლა განვიცდი , მგონია მარტო მე ვარ ასეთი ყველაფერს იმაზე მეტად რომ განიცდის ვიდრე სსაჭიროა, არ სეიDძლება აქ ვინმე საკუთარ თავზე მეტად შეიყვარო, ის ყოველთვის წავა, როცა საკუთარ სიყვარულს დაანახებ ადგება და წავა

მარიამი
- მარიამ ნახე რალამაზია
ხელით მიმანიშნა წყალში მოცურავე გედებზე
- ხო ბიDძია Dზალიან ლამაზია
- ბამბის ნაყინი არგინდა?
გამახსენდა როგორ ვჭამდით მე და ბექა პარკში ბამბის ნაყინს , სასაცილო იყოო სულ მოითხვარა დავცინე და მოულოდნელად ლოყაზე მაკოცა სულ გამწება , ამის გახსენებაზე მეღიმება

- არა არმინდა
- რაღაც მოწყენილი ჩანხარ
საუბარში დედა ერევა და გვერდით მიდგება
ბიDძიაც ხვდება რომ ზედმეტია
- მე წვენს მოვიტან შორს არ წახვიდეთ , ჯიხურისკენ მიდის
- ვიცი რომ შენ და ბექა ერთად იყავით , ამიტომ ხარ ასე
- რაა?
- თქვენი საუბარი გავიგე იმდღეს რომ წამოვედით
- აჰჰ მე Dზალიან ცუდადვარ, დედა მაპატიე ეს შეცდომა იყო ეგოისტურად მოვიქეცით
- შენ არაფერი დაგისავებია სიყავრული დანაშაული არასოდესაა, ვიცი ვგრDზნობ ყოველ ღამე როგორ ტირი , როგორც განიცდი და გტკივა ეს მეც გამოვიარე და ვიცი , მაგრამ მე სამუდამოდ დავკარგე შენგან განსახვავებით
- ჩვენ ერთად აღარ ვიქნებით
- და რატომ>?/ ეს გგონია შენ სიყვარული? წადიო რომ გეტყვის და წახვალ? ისიც განიცდის ისიც იტანჯება ამაზე გიფიქრია?
- არა ის... მასთან სალომეა
- შენ საიდან იცი
- მასთან მივედი და კარები სალომემ გამიღო მისმა ყოფილმა
- და სულ ესაა? ამიტომ იფიქრე რომ შერიგდნენ? რომ არ გიცნობდე ვიფიქრებდი რომ..
- აი წვენიც მოვიტანე ფორთოხლის რომელს გინდათ
- მე
ქილა გამოვართვი თავი მოვხსენი და აგზიანი სასმელი ყელში გადავუშვი,

ბექა
მამა დღეს რა რიცხვია?
24 ამისი

1თვე და 4 დღეა რაც არ გამიგია მისი ხმა არ მიგვრDზვნია მისი სიახლოვე , მისი სურნელი , მისი ტუჩები ყველაზე მეტად მინდა ახლა ჩემს გვერდიტ მყავდეს, ვიცი პრობლემა ჩემშია , ყველაფერს უიღბლო დღეებს ვაბრალებ, როცა შინაგანად რაღაც გტკივა მაშინ გრძნობ ყველაზე მაძაფრად რეალობას რო,მმელშიც ცხოვრობ,დამიბრუნდიი ! გთხოვ !! მოდი !!!

მარიამი
დრეს ქალაქში ზეიმია, კონცერტები ფერების ფესტივალი, სხვადასხვა აქტივობები , ყველა ერთობა დღეს ხომ ბავშვტა დაცვის დღეაა , მაგრამ მე ამყველაფერს ფანჯრიდანნ ვადევნებ თვალ ყურს , ბუყურებ როგორ ცეკვავს ქუჩაში ნიან და მეცინება , ალბათა კარგიცაა რომ წამოვედით, გამოცდებისთვის ვიყავი საქართველოში ჩასული 5 დღით მაგრამ ვერგავბედე მისი ნახვა შემეშინდა რომ უფრო მეტკინებოდა გული, რამდენჯერმე ავუარ ჩავუარე მის სახლს მაგრამ,...
- წამოდი ჩვენთან
გატეხილი ქრთულით მითხრა ფატმამ , მეც გამოწვდილ ხელს ჩავეჭიდე და გავყევი

ბექა
- გილოცავ ჩემო ბავშვო

მარიამი
ხვალ 17 - ია , ბექას ოპერაციას უკეთებენ , თუ რათქმაუნდა უარი არ თქვა
მისი სიტყვები მახსენდება "მე თითქმის ყველაფერი მაქვს ნანახი ერთადერთი რის გამოც დავთანხმდი შენხარ " გული მწყდება რომ ვერასდროს დამინახავს , ან იქნებ დამინახოს კიდეც მააგრამ ვერ მიხვდება რომ ეს მევარ მისი ფერია , მენატრება არა მაქვეყნიურად მენატრებბა, მინდა ჩავეხუტოო ახლა მის გვერდით ვიყო დავამშვიდო, მასთან ერთად სეირნობა მომენატრა მის მკლავებში Dზილი,, მთელი არსებიტ მიყვარს , ჩემი დაბადებისდრე მახსენდება მან ხომ მიტთხრა რომ უნდოდა მთელი ცხოვრება ერთად ვყოფილიყავით? რატომ ვერ შევDზელით? თვალებს ვხუჭავ და თავს ვაიDძულებ დავიძინო
- მარიამ ადექი დაგაგვიანდა
- ნინა შემმეშვი
- ადექი მალე!
- დღეს არაფერი მაქვს დაგეგმილი, თუ სადმე წასვლას აპირებ მარტო წადი Dძალიან გთხოვ
- საავადმყოფოსი გაგვიანდება
- რაა? არმითხრა რომ ფსიქოლოგთან ჩამწერე?
- ისე კარგი აზრია ახლა თუ არ ადგები და ბექასთან არწახვალ კლინიკაში ამას ააუცილებლად გავაკეთებ
- სად?
- ბექასთან მიდიხარ 1 საათში ოპერაცია იწყება,ასეთი სახით ნუმიყურებ დროა შენი ბედნიერებისთვის იბრძოლო
ოთახიდან გადის
ჩემი ბედნიერებისთვის ვიბრძოლო? ერთად გატარებულმა ყოველმა წუთმა კადრებივით ჩაირბინეს თვალწინ ,მარიამ გონს მოდი
დენ დარტყმულივით წამოვვარდი საწოლიდან კარადიდან ტანსაცმელს ვიღებ და სწრაფად ვიცმევ,ჩანთას ვიღებ და გიჟივით გავრბივარ გარეთ ოო ჯანდაბა ისევ უკან ვბრუნდები ჩემს ოთახში შევდივარ უჯრიდან ყელსაბამს ვიღებ და სახლს ვტოვებ
ტაქსის მძღოლს მისამართს ვკარნახობ და ფულს წინასწარ ვუხდი, გზაში თმას ვიშლი
უზარმაზარ კლინიკასთან ჩერდება და მეც აღარ ვაყოვნებ მაშინვე შიგნით შევდივარ
მიმღებში ვკითხულობ სად შეიძლება მისი ნახვა მაგრამ მეუბნებიან რომ ოპერაცია მიმდინარეობს კიდევ 5 საათი გაგრძელდება , სხვა რა გზა მქონდა იქვე სკამზე დავჯექი ხელები გადავიჯვარედინე და ხალხის თვალიერება დავიწყე
2 საათის შემდეგ
მეორე სართულის დერეფანში უაზროდ დავხეტიალებ
4 საათის შემდეგ
უაზროდ ყოფნა მომბეზრდა,საათს დავხედე კიდევ 1 საათი დარჩა იქნებ აჯობებს ცოტა გავერთო? ისევ მიმღებში ჩავდივარ და პალატაში შესასვლელ ხალათს ვითხოვ
გულუბრყვილოდ მომცეს და მეც ვსარგებლობ ამით,
ზუსტად არვიცი მაგრამ ალბათ 25 პალატაში მაინც ვიყავი,ზოგზს წნევა გავუსინჯე ზოგს სიცხე ვის რა გამოვუწერე ღმერთმა იცის...სამაგიეროდ ერთი საათი სახალისოდ გავიყვანე,საოპერაციოს მივაგენი,ერთ ერთ ოთახთან ირაკლი იდგა, მოშირებით დავდექი არ მინდოდაშევწმჩნიე,15 -20 წუთის მერე ექიმი გამოვიდა ალბათ ეს ის პროფესორია ირაკლი გვერძე გაიყვანა, ბექა საკაცით პალატაში გადაიყვანეს და მეც გავყევი
- თქვენ
- მეე??
გაკვირვებულმა შევხედე მამაკაცს რომელსაც მწვანე ხალათი ეცვა
- დიახ, პქციენტს სახვევი მოხსენით,
შეშინებული ვიყურებოდი,აქეთ იქეთ პალატაში შევედი, ასე ახლოს კარგა ხანია არ მინახავს,გული გამალებით მიცემდა,ძვლივს მივუახლოვდი,ხელები მიკანკალებდა, მეშინოდა რაიმე არ ტკენოდა,ძვლივს მოვხსენი სახვევი და ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს მე გავუკეთე ოპერაცია, ეძინა ისეთი სიმპათიურია, ოთახში თავდგმურისთვის განკუთვნილ საწოლზე დავჯექი, ვუყურებდი...როგორ მომნატრებია,ნეტავ ახლა შემეძლოს ჩავეხუტო
და აი თვალებს ახელს,მეც ფეხზე ვდგები, ჭერს მიშტერებია,უფრო ნათურას,მეც მაშინვე ექთნობა შევისისხლხირცე
- რას ხედავთ?
- ყვითელ შუქს

ბექა
გამეღვიძა თუმცა თვალების გახელის მეშინია,რომ ვერ დავინახო? ოპერაციამ რომ არ გაამართლოს? შიში იმედს მიკლავს,თუმცა ვრისკავ და თვალებს ნელნელა ვახელ
სიბნელე არ არის, არც შავი ფერია ანუ... რა გამოდის...თეთრი ჭერი
ყვითელი შუქი რომელიც ნათურიდან გამოსჭვივის თვალს მტკენს,თუმცა ხარბად ვუყყრებ
- რას ხედავთ?
ყრუდ ჩამესმის გოგონას ნაცნობი ხმა, მაგრამ საიდან მეცნობა?
- ყვითელ შუქს
- კარგია ეს იმედის შუქია
ისეთი გრძნობა მაქვს თითქოს ახლა დავიბადე და ეს ყველაფერი ჩენთვის უცხოა,თავს ვაბრუნებ ჩემგან მარცხნივ გოგონა დგას,სუსტია,მაღალი მგონი ხალათი ცოტა პატარა აქვს, ფორმა არ აცვია,ალბათ ახლა ასეა და არარის სავალდებულო
თითები შესამჩნევად უკანკალებს, თმა გრძელი აქვს წაბლისფერი ბოლოებში ოდნავ დახვეული,მხედველობა დამიბრუნდა და პირველი რაღა ექთანი დავინახე?
მოიცა ეს რა ტირის? თვალები დაეხუჭა და ცრემლები ღაპა ღუპით მისდიოდა
ალბათ ბედნიერია ოპერაციამ წარმატებით რომ ჩაიარა,ნაცნობი სურნელი მცემს,ყელზე ნათლად ჩანს სამკაული,
ღმერთო ჩემო...ნუთუ ეს. ..ჩემი
ყელი მიშრება გული გამალებით მიცემს
- მარიამ?!

დილით 6 საათზე გამეღვიძა ცოტა არ იყოს მციოდა,ჯერ კიდევ არ იყო გათენებული,ბექას გადავხედე როგორც ყოველთვის საბანი თავზე გადაეფარებინა და ისე ეძინა,თავი მტკიოდა ალბათ იმიტომ რომ ცოტახანი მეძინა,მამას მოსაცმელი ჩავიცვი ცოტა დამიოატარავდა მუცელზე ვეღარ ვიკრავ,მოკლე შორტები ამოვიცვი,საწოლის ქვეშ შეყრილი კედები ხელების ცეცებით ძვლივს ვიპოვე,ჩავიცვი პოპო ავიღე კაპიუშონი წამოვიფარე,ოთახიდან ფეხაკრეფით გავედი კარი ჩუმად გავიხურე,რომ ბექას არ გაეგო ჩემი წამოსვლა
7 - ის ნახევარი იყო ამიტომ მარტოები ვიყავით მე და ზღვა,როგორ მამშვიდებს,ზოგჯერ მგონია რომ ის მამაა,
დღეს 11 სექტემბერი,ცას ავხედე და ხელები მუცელზე დავიდე
- მაა,დაბადების დღეს გილოცავ"თ"

ძალიან დიდი მადლობა ყველას ვინც კითხულობდით, ბედნიერ შობა-ახალ წელს გისურვებთ #დამდეგსგილიცავთ