-ალბათ მარიამზე ამბობ,ის ჩემი ძმისშვილია
-აუ,ილია შეგიძლია მარიამის ნომერი მომცე
ილიამ საბას მარიამის ნომერი მისცა

ღამე მარიამი ტელეფონმა გამოაღვიძა .ვიღაც რეკავდა,უცხო ნომერი იყო
-ალო,გისმენთ
-მარიამი ხარ?
-კი,რამე მოხდა?
-მე შენ ძალიან,ძალიან მომეწონე
-სადმე შევხვედრივართ ერთმანეთს?
-კი,კატოს და ანდრიას ქორწილში

ღამე გამაღვიძა ტელეფონის ბზუილმა,ვუპასუხე,ბიჭის ხმა იყო.მგონი ვიცანი.ის ბიჭი იყო ქორწილიდან.მითხრა რომ მოვწონდი.მე?და ვინმეს მოწონება?ყველაზე გიჟი ვარ მგონი თბილისში.და კიდე ვინმეს მოვწონვარ
-ააა,ხო
-აუ,გინდა სადმე შევხვდეთ?
-რავი
-კაი,ხვალ გცალია?
-კი
-ხვალ წავიდეთ მაკდონალდში ან სადმე
-კაი
ტელეფონი გავთიშე თუ არა,მივხვდი რომ ყველაზე ლამაზ გოგოს ველაპარაკე.ლადოს უნდა დავურეკო და ყველაფერი მოვუყვე
-ლადო
-ხოო
-მარიამს ველაპარაკე
-მერე?
-ხვალ უნდა შევხვდე
-აუ მაგარიაა!გამოგყვე?
-არა რად მინდა შენი გამოყოლა!?

მივხვდი რომ ჩემ მომავალს ველაპარაკე ,არა,ელენეს არ დავურეკავ.
-ალო
-გისმენ
-მარიამ,დღეს ორზე რუსთაველზე გაწყობს?
-კიიი
-კარგი,მაშინ დროებით

მარიამმა ჯინსის მაღალწელიან შორტებს შავი ტოპი და თეთრი „ოლსტარები’’ შეუხამა ერთმანეთს

აი საბამ კი თეთრი მაისურს ჯინსის შორტები და ასევე თეთრი „ოლსტარები“ შეუხამა ერთმანეთს

დადგა ეს ორი საათიც
-გამარჯობა
-ჰაი
-მე მარიამი ვარ
-მე საბა
-სასიამოვნოა
-წამო ჯერ ვჭამოთ კაი
-ოქეი
საბა არ იყო არც ბაბულიკური ,არც კაი ბიჭი ის იყო სიცოცხლით აღსავსე 20 წლის ახალგაზრდა.ალბათ ისინი ზუსტად ეხამებოდნენ ერთმანეთს

ჯერ მაკდონალდსში იყვნენ მერე ფეხით ისეირნეს ძალიან ბევრი~

მოსაღამოვდა.ისინი რიყის პარკში ისხდნენ და ლაპარაკობდნენ.ბევრი საერთო გამონახეს.

აუ როგორ მინდა ამ ულამაზეს არსებას ვაკოცო

აუ როგორ მინდა ამ ბიჭს ვაკოცო

და მათი ტუჩები დაახლოვდნენ,გაიცნეს ერთმანეთი .ორივეს უნდოდა რომ ეს წამი უსასრულოდ გაგრძელებულიყო მაგრამ ,როგორც ყოველთვის დამთავრდა

ორივე ერთ რამეს ფიქრობდა“მე მინდა ჩვეერთად ვიყოთ“ერთადვე წამოიძახეს
ორივე დაენთახმა ამ აზრს

ისინი ყოველდღე ერთად ატარებდნენ დროს

და უცბად...