-აუ ალექსანდრე მეც წამიყვანეთ რა გთხოვთ რა მოხდება?თან უჩემოდ რა გინდათ იქ?ვიღაცამ ხომ უნდა გიპატრონოთ?
უი სულ დამავიწყდა ეს ჩემი დაა.ნია 16წლის.მართალია სულ გვაბრაზებს,მაგრამ ყველას ძალიან გვიყვარს და ვუფრთხილდებით.
-ჯერ პატარა ხარ რა გინდა შენ ბაკურიანში?
-აუ სანამ თქვენი ცოდვები გამიხსენებია და პირი მომიღია დამთანხმდით რა
-ვაიმე ძმაო ეს რა ინტრიგანი და გყავს რა
-ოჰ საბა ჩვენ ბოდიში.ვიცი რო სამივეს მაინც ძალიან გიყვარვართ და მეც წამიყვანთ ბაკურიანში.
ბაკურიანი ეს ის ადგილია,სადაც ჩემნაირი ბიჭებიც კი წყნარდებიან და მშვიდდებიან.აქ არ მიწევს ყველაფერზე ფიქრი და დარდი.აქ თავისუფალი და ბედნიერი ვარ.როგორც იქნა ჩავაღწიეთ სასტუმრომდე.ეს სასტუმრო კიდევ იმიტომ მიყვარს,რომ ხშირად ბანალის ბავშვები ჩამოდიან ხოლმე და კარგად ვერთობით.
-აუ ბიჭო იცი რა მაგარ დროს ჩამოვედით?ბანაკის ბავშვები ჩამოდიან დღეს
-აუ დემე შენ კიდე სულ მაგაზე რგორ უნდა ფიქრობდე.
დემე ნამეტანი ბაბნიკია და ძირითადად გოგოების გამო უხარია ხოლმე აქ ჩამოსვლა
-ეჰ,ძმაო კიდევ კარგი ამას არ გავხარ,თორე რა გაგიძლებდა სახლში
-შენ გოგო ენა დაიმოკლე რა და შენ საქმეს მიხედე ნუ ერევი ჩვენ საუბარში
-ვაიმე რო ვიცოდე ამას სერიოზულად მეუბნები გეფიცები გაგგლეჯდი,ნახე ჩამოვიდნენ უკვე და შეგიძლია ჩვენ თავი დაგვანებო.
მათ ლაპარაკს ვუსმენდი,როდესაც ერთმა გოგომ ჩემი ყურადღება მიიპყრო.არც ყავისფერი და არც შავი თმა არ აქვს,რაღაც გარდამავალი.საშუალო სიმაღლის და სრული.ძალიან მხიარული ჩანს და ბიჭებთან ერთად ხელგადახვეული დადიოდა აქეთ-იქით
-ოე ალექსანდრე გამოფხიზლდი.კარგი ეს დაშტერდა,დაშტერდა.შენ რაღა დაგენართა?
-ჩემ ძმას გოგო დაევასა.ღმერთო ჩემო ეს რა გვეღირსა
-კარგი რა ნია ნუ ბოდავ რაღაცებს
-მე ჩემი ვთქვი ბატონო ალექსანდრე.

***

-ნახე ბაბი ის ბიჭი როგორ გიყურებდა?
-კარგი რა გიო ნუ იცი ხოლმე გაზვიადება
-აუ ბარბარე იმ უტიფართან უნდა მეჩხუბა.შენი ბრალია რა
-ისე ნახე მარიამ რა სიმპათიურია თან შენ გიყურებს
-ვაიმე გოგო გამეცალე გოგო აქედან
მე გავიქეცი და გიოს უკან დავიმალე
-გიო მიშველე რა ცოცხალი საფრთხობელა მომსდევს
-ეჰ,ბარბარე რა ვქნა არ მინდა დავზარალდე
-აუ რა ცუდი ბიჭი ხარ რა
გავიქეცი და ვცდილობდი მარიამისგან თავი მეღწია.უცებ წყლის ჭიქით ხელდამშვენებულ ბიჭს დავეჯახე.წყალი ზედ გადაესხა და ცოტა დასველდა
-ვაიმე ბოდიში რა.ახლა თუ არ გავიქცევი,ერთი გადარეული გოგო მომსდევს და შეიძლება მომკლას,წავედი ბოდიში
მოს გაოცებულ სახეხე კი გზადაგზა ვიცინოდი.იცებ უკან გავიხედე და დსვინახე მარიამი,რომელიც ვიღაც ბიჭმა შეაკავა.მეც მეტი რა მინდოდა,გაბრაზებული გიორგისკენ წავედი.
-შე უნამუსო შენა.ასე უნდა მეგობრის მხატდაჭერა ხო?მოღალატე ხარ რა.
-კარგი რა საყვარელო.ხო იცი როგორ მიყვარს როცა ჩხუბობთ ხოლმე
-შე უნამუსო შენა ერთხელაც იქნება გაერთიანებული ძალებით შემოგიტევთ.
-ის სად დატოვე?
-რავი წეღან ბიჭი რო აკვირდებოდა იმან დაიჭირა და მეც მეტი რა მინდოდა
-ვინ გოგო კინაღამ შუაზე რო გაგლიჯა?
-ხო ეგ.წამო ჩვწნ საკონფერენციოში
-ავიდეთ და ალბათ ამოაღწევს ჩვენამდე ცოცხალი
ლიდერებთან გვქონდა შეხვედრა.გარკვეული მითითებები უნდა მოეცათ ჩვენთვის.თან ბავშვებსაც ერთობლივი სამუშაო გვქონდა.
-ქალბატონო ბარბარე მარიამი სად არის?
-დამიანე ბიძია მოდის.დაველოდოთ ცოტა ხანი.
ხუთ წუთში გაგიჟებულმა,გაწითლებულმა და გაბრაზებულმა მარიამმა შემოაბიჯა ოთახში.გვერდით დამიჯდა და მწარედ მიჩქმიტა
-ააა მეტკინა გოგო
-ღირსი ხარ იქ რომ დამტოვე,უარესსაც იმსახურებ
-ჰა რა მოხდა აბა რა გითხარი?
-მოგიყვები შეხვედრის მერე

***
-ვაიმე დემე რა გჭირს რატო გაქვს ასეთი აწითლებული სახე?უი ტანსაცმელიც სველი გქონია რა მოხდა?
-რა და იმ ალქაჯმა წყალი შემასხა და გამარტყა
-ვაიმე ცუდათ ვარ უშველეთ ამ საცოდავს რამე.მოიცაა ჩემი ძმაც სველი რატოა?რამე ხო არ იმაიმუნეთ?
-გაიყვანეთ ეს აქედან
-შემთხვევით გადამესხა რა ამბავში ხართ?
-ნია ნახე გვატყუებს.დავინახე გოგომ რო გადაასხა
-საბა მგონი მე და შენ ამათთან ზედმეტები ვართ.ისე სიმპათიურად გამოიყურებიან მგონი ხელს ვუშლით გოგოების დაკერვაში
-ნია დადეშქელიანო გამეცალა ახლა აქედან თუ არ გინდა ჩემი მსხვერპლი გახდე.ამ შევარჩენ მაგ გოგოს ამ ყველაფერს.

***
უკვე ორი დღეა რაც აქ ვართ.მიარიამი და უცნობი,რომელსაც გავიგე დემე ქვია.სულ ჩხუბობენ.თავი მესამე მსოფლიო ომის მომსწრე მგონია.ერთმანეთს არც კი ინდობენ და რასაც ქვია ბოლომდე ამწარებენ.მე კი გუნდურ საქმიანობებში ვარ ჩართული.მოსაცდელში ვიყავი შესვენების დროს და ვიდეოს ვუყურებდი.უცებ ვიღაცამ ტელეფონი ამაცალა ხელიდან.სანამ გავიხედებოდი ერთი სული მქონდა ეს უტიფარი არსება გამეგლიჯა.ავიხედე და ჰოპ ჩემთვის უსაყვარლესი შავი თვალები დავინახე.
-დამიბრუნე ჩემი ტელეფონი სანამ კარგ ხასიათზე ვარ
-რო არ დაგიბრუნო რას იზავ?
-რას და რას და ... ჯანდაბა მაინცდამაინც ახლა არ მახსენდება არაფერი
-მოდი არ გვინდა გართულება მე ალექსანდრე მქვია
ვაიმე უნამუსო თან ჩემი საყვარელი სახელი,რომ ქვია.
-მომეცი თორემ ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ
-საყავრელო დანსახურება უნდა
-ფუ იდიოტო,ხეპრე
გაბრაზებული გამოვეცალე,სანამ რამეს დავუშავებდი.თან ერთმა არაჩვეულებრივმა იდეამ გამიელვა თავში.ნაყინი ავიღე ბარიდან და ძვირფასი ალექსანდრესკენ გავემართე.

აბა შემიფასეთ.ბოდიში შეცდომებისთვის და ვეცადე ცოტა გამედიდებინა თავი