ამ დროს მათთან (გიორგი და ნიკა)
-კარგი გოგოა რა ნატა (ნიკა)
-კი ნამდვილად
-ისე მართალი იყავი ნატა შენ არ შეგეფერებაო რომ მითხარი და იცი რატომ? იმიტომ, რომ ეს სხვანაირია ერთდროულად თავქარიანი და მშვიდია ასეთი ადამიანი ჯერ არ შემხვედრია ასევე ერთდროულად გახსნილი და ჩაკეტილია არადა რა ლამაზია მისი სახის ნაკვთები სათითაოდაც და ერთადაც ლამაზია. მე ვიცი, რომ ამ ადამიანის გაგება გამიჭირდებოდა და დავტანჯავდი, მადლობა ღმერთს რომ არ შევუყვარდი
-ხოო ნამდვილად.
-რააარის შენ რაგჭირს ამ ნატას რო ვახსენებტ სუ რარანცაირად ხარ დავცინით იცავ არ დავცინით იცავ მასზე ვლააპარააკობთ აქებ რაშია საქმე?
-არაფერში შე**** რაში უნდა იყოს პროსტა კაი გოგოა
-ჰა ეხა გამოტყდი მე რას მიმალავ
-კარგი რა ნიკა რას უნდა გიმალავდე შენ ში*******ქ
-ბიჭო შემომხედე ბავშვობის ძმაკაცები მაინც არ ვიყოთ რაარის ტო დასამალი.
-ამის დედა ****** მომწონს ეგ გოგო მომწონს და დაჟე მიყვარს კიდევაც.
-ასეც ვიცოდი, რაღას უცდი უთხარი
-კაი რა როგორც მეგობარი ისე მიყურებს არმინდა
-აჰა ლაშაც მოდის ეგე მოიცა უნდა ვუთხრა
-არა ნიკა გეყოს ხოიცი ეგ როგორია არ უთხრა
-მოიცა რა თუ ძმა ხარ
-სალამი ლაშაას
-სად გაგიშვა მამაომ?
-არსად ბიჭო საჭმლისთვის კარტოფილს ვთლიდი და დასაძახებლად მოვედი
-ბიჭო ჩვენ ბიჭს ნატა რო ჩაუვარდა გულში იცი შენ მაგი ამბავი?
-ღადაობთ ბიჭო? რა გახდა ეს ნატა ასეთი ორივეს რო დაგევასათ
-ეე მე ვიზუალურად დამევასა თორე აბა ამას შეხე ხსენებაზე თვალები ენთება ის 4 დღე რო არ წერდა ხოგახსოვს რა დაგრუზული დადიოდა აბა ახლა შეხედე მანდ რა წერია ნატა ნა-ტა
-ვახ ბიჭოო სულ გაგიჟდით რა ეღადავეთ და მიაგდეთ ის გოგო რა რას გადაეკიდეთ ან ვაბშე შეეშვით წავედით ახლა
(ნატა და მარი)
-რაო ნატუკ რას გესაუბრებოდნენ ამდენ ხანს?
-არ მკითხო რა როგორც ყოველთვის ლაზღანდარობდნენ მანდაც კი, ნიკამ ბოდიშ მომიხადა მისი საქციელისთვის, შენ მაინც ხომ იცი რო ისე გულთან ახლოს არ მყავდა რომ რამდე მწყენოდა
-ხო ვიცი, მაგრამ მაინც გასატეხი იყო. გიორგი რას შვრებოდა
-რავიცი მე შენს სახელს წერს თოვლშიო (ვიცინი)
-რაღაც მეეჭვება მაგ გიორგის საქციელები მე.
-ოოხ კარგი რა მარიამ ახლა გიორგი მაკლია სრული ბენიერებისთვი მაცადეთ რა დავტკბე თავისუფლებით
-დაგატკბობენ შენ მალე აი ნახავ
-ვნახოთ, ვნახოთ წავედი ახლა სამეცადინო მაქვს
-აბა ჰე ჭკუით
წამოვედი მარიამისგან ცოტახანს ვიფიქრე მის ნათქვამზე მაგრამ იმდენად აბსურდული აზრი მეგონა რომ მალეევე გამიქრა მასზე ფიქრი. სახლში როგორც კი მივედი ვიმეცადინე და დავიძინე.. უაზროდ მიყვებოდა დღეები ერთმანეთს ბიჭებიც უკვე ჩამოსული იყვნენ ყაზბენიდან ამ ხნის მანძილზე არცერთი არ მენახა. სკოლაც დაიწყო ამასობაშ და 23 იანვარიც დადგა. ღამით ტელეფონზე მესიჯი მომდის
-ნატუკ რას შვრები როგორ ხარ?
-კარგად გიო შეენ?
-მე რავი აბა, ჩაფიქრებული
-რაზე ფიქრობ?
-ჩვენზე
აი აქ რარაც ცუდმა გამიელვა არ ველოდი ამ მესიჯს, ვფიქრობდი რა მეპასუხა.
-სწორად წავიკითხე ხო? ჩვენზე?
-კი, კი ჩვენზე
-ასე გაერთიანებულად რატომ?
-კითხვაზე კითხვით გიპასუხებ, შენ არ ფიქრობ ძილის წინ?
-იცი არა როცა ვწვები მაშინვე ვიძნებ ბევრი საფიქრალი არ მაქვს (ვიცრუე რათქმაუნდა)
-მიკვირს, როგორ შეიძლება ეგ. აი მე ვფიქრობ შენზე და ცემზე ჩვენს ურთიერთობაზე და მოკლედ გეტყვი რო მაგრად მომწონხარ.
თითქოს ველოდი ამ მესიჯს, მაგრამ მაინც შოკირებული დავრჩი
-რაა? მოგწონვარ? არა რაღაც გეშლება გიორგი ჩვენ ძალიან კარგი მეგობრები ვართ არ შეიძლება ასე
-ვიცი, მაგრამ რა ვქნა ასე მოხდა დავიჯერო შენ ოდნავი სიმპათიებიც არ გაქვს?
რომ დავფიქრებულიყავი მქონდა სიმპათიები ოღონდ ისეთ არა რომ არიქა შეყვარებულად მდომოდა ან მყვარებოდა
-იცი არა გიორგი მე მხოლოდ ისე გიყურებ როგორც ერთ-ერთ ჩემს ბიჭ მეგობარს
-დაფიქრდი, დროს მოგცემ იქნებ ყველაფერი შევძლოთ რაიცი რახდება იქნებ ერთმანთისთვის ვართ. არვიცი რა გიტხრა მინდა რომ დაფიქრდე ჩვენზე
-ვეცდები რომ ვიფიქრო.. ძილინებისა გიო
-ძილინებისა ნატა. მე არ გატყუებ
გიორგი
მართლა მომწონს ეს გოგო მაგრამ რატომ ავყევი ლაშას და ლუკას არ მესმის. რა ვქნა როგორ მოვიქცე უკვე ვუთხარი რომ მომწონს გეღადავებიტქო ვერ ვეტყვი. არადა ისეც არ მომწონს რომ მასთან ვიყო, მაგრამ მიწევს ამათი გადამკიდე. როგორ ავირიე ამის დედა მო*****..
ნატა
ცუდი არ არის ჩემი და მისი ერთად ყოფნა, მაგრამ გული მიგრძნობს რომ აქ რარაც ისე ვერ არის როგორც უნდა იყოს. ღადაობს? თუ ღადაობს რატომ? რა მიზეზი მივეცი ჩემზე საღადაო? ან როგორ გავიგო მართლა მოვწონვარ თუ არა? ასე მოვიქცევი თუ ისევ განაგრძობს ამაზე საუბარს ავყვები თუ ღადაობს ღადაობაში ავყვები თუ არადა....
-დილამშვიდობისა პატარა
ყოვლად უჩვეულო მესიჯი მხვდება დილით
-დილამშვიდობისა
-როგორ გეძინა? იფიქრე რაზეც გთხოვე?
-კარგად მეძინა გიო მადლობა, სულ ცოტახანს რადგან მალე დამეძინა
-ეგეც კარგია
-და რას ფიქრობ არ გინდა ვცადოთ მეგობრობიდან სხვა ურთიერთობაზე გადასვლა?
-მე არვიცი გიორგი რა იქნება და როგორ იქნება, დრო მჭირდება
-ვიცი ნატა რომ გგონია გეღადავები მაგრამ არ არის ეგრე აი ზეგ მცალია ამოვალ და ყველაფერს პირისპირ გეტყვი თვალებში შემომხედავ და დარწმუნდები რომ არ ვღადაობ
-კარგი გიორგი იყოს ეგრე
-კარგი.
ყოოველ საათიში მწერდა ან მირეკავდა იმდენად თბილად მესაუბრებოდა, რომ სულ აწითლებული დავდიოდი რატო მემარტებოოდა ეს არვიცი ალბათ იმიტომ რომ სიგიჟემდე მომწონდა უბრალოდ ჩემს თავს არ ვუტყდებოდი ამ ყველაფერში. როგორ შეიძლებოდა რომ არ მოგწონებოდა მაღალი, დაკუნთული , ლამაზი თვალებით საოცრად ლამაზი ღმილის ადამიანი. მოგწონს ნატა სიგიჟემდე მოგწონს მეუბნებოდა ჩემი ქვეცნობიერი მაგრამ მე რისი ნატა ვიყავი ამ მოწონებას თავს დავუდებდი? განსაკუთრებიტ მაშინ როცა მეგონარომ მერადავებოდნენ.
26 იანვარი
დადგა ის დღე ერთი თვის მანძილზე პირველად ვნახავ გიორგის და რისთვის ვნახავ იმისთვის რომ სიმპათიებშ ან კიდევ აფერისტულ სიყვარულში გამომიტყდეს.. ნუ მე ასე მეგონა
-ნატა გამოვედი სახლიდან ერთ სააათში ვიქნები
-კარგი გელოდები მარიამთან ვარ და გამოვალ
-კარგი
მარიამი მარიგებს გამოცდილი ქალია :დ როგორ რა რანაირად უნდა მოვიქცე
-ნატა თვალებში უყურე იცოდე არ მოტყუვდე
-ვიცი მარიამ ვიცი ყველაფერი გავიგე.
-გეტყობა როგორც გაიგე იმდენად მოგწონს რომ ცახცახებ
-ნუ აზვიადებ რა უბრალოდ მცივა
-წამოდი გათბი აბა თუ გაჩერდები (იცინის)
გავიყვანეთ ეს დროს და მოაღწია როგორც იქნა ჩემამდე გიორგიმ.
-ჩამოდი
-კარგი
სულ სირბილთ წავედი მადლობა უფალს რომ ამ მოყინულ გზაზე კისერი არ მოვიტეხე
-სად წავიდეთ
-ბევრი დრო არ მაქვს გიო აქვე დავსხდეთ
-კარგი
-მოკლედ ნატა, არ მევასება ეს სიყვარულის ახსნები და რაგაც რუღაცეები, მიყვარხართქო ვერ გეტყვი არაა ეგრე, მომწონხარ სიგიჯემდე. სხვა ვერაფერს ვუწოდებ ამას. შენ შეგიძლია დაარქვა ამ ყველაფერს რამე სხვა? იმას რომ ყოველდღე შენზე ვფიქრობ შენი ღიმილი და სახე მელანდება, ღამე შენ, დღისიტაც შენ აღარ შემიძლია რა.
-არა იცი მე არვიცი რა გითხრა
-შემომხედეე.....თვალებში გეტყობა რომ რარაცას გრძნობ მაგრამ რარაც გაკავებს. გთხოვ ვცადოთ, „ცდა ბედის მონახევრეა“-ო არ გაგიგია?
-კი როგორ არა
-ხოდა მოდი ახლა ჩამეხუტე თუ თანახმა ხარ
-კარგი
დავთანხმდი და მე თვითონ არ მჯეროდა ამის დაახლოებით ერთი საათი ვიჯექით ერთმანეთთან ჩახუტებულები და სიჩმე მე დავარღვიე.
-წასვლის დროა
-ხო მეც ვარჯიში მაქვს
მიმაცილა ასასვლელამდე. ჩავეხუტეთ ერთმანეთს უნდა გადავკოცნო ეგ მომენტია და უცებ ჩემთვის შემთხვევად და მისთვის გამიწნულად მაკოცა
-ბოდიში
-არაუშავს ჩემიბალია
-წავედი
-მიდი
გავიქეცი ისე რომ უკან არ მომიხედავს გული ამოვარდნაზე მქონდა, დაბნეულობისგან რამექნა არ ვიცოდი. მე ხომ პირველი კოცნა მომპარეს..