რომეო სახლში შევიდა ჯულიეტასთან და აი შეხვდენ ერთმანეთს და რომეო ამბობს:
-" მისმა კაშკაშმა ჩირაღდნებსაც წაართვა ძალა;
ტოლი არა ჰყავს ქვეყანაზე, მარტოა, ცალად!
შავს ეთიოპელს ბრილიანტის საყურე შვენის,
ღამის ღაწვებს კი — ეს მშვენება, სინათლის მფენი.
როგორც ყვავებში თეთრი მტრედი თოვლივით ელავს,სხვა ქალწულებიც ამ მშვენებამ სულ ჩააბნელა."
ეს თქვა ალექსანდრემ და ნუცას ფეხი გადაუბრუნდა.
-ააააა მტკივაააა.
ბოლო ხმაზე გაჰკიოდა, მალე სასწრაფო მოვიდა და წაიყვანეს, ფეხი თაბაშირში ჩაუსვეს.
ყველა წავედით სახლში. საათს შევხედე 5 იყო ცოტახანი დავიძინე და 9-ზე გოგოებთან ერთად კლუბში წავედი.
-აუ რა მაგარი იქნება მარ ჰულიეტას როლი რომ ითამაშოო.
-კარგი რა ლიზ რით ვგავარ ჯულიეტას.?
-ბავშვს გავძარ დაყვარელი სიცილიგაქვს მაგარი ტანი გაქვს ლამაზი ცისფერი თვალები გრძელი ბუნებრივი თეთრი თმა. კიდევ გავაგრძელო?
-ნათ შენც აყევი?
-მარ მისმინე-მომიბრუნდა ანი-რაც ყველაზე მთავარია ხარ სუსტი გამოყვანილი ტანი მაგალითად შენს დიდ მკერდს და საძდომს შეხედე ისეთ სექსუალურს გხდის.
-ხომ თან ჭკვიანიც ხარ.
-და ეგ რა შუაშია ჯულიეტას როლთან?
-რომეომ იქნებ გიშველოს და გეღურსოს.
-რომეოოო? ალექსანდრეს არც შევხედავ მაგ უნიჭო მექალთანეს, თან მითუმეტეს არ დავწვები მაგასთან როგორც ჯულიეტა.
-და როგორც მარი?-ანი უკვე ნერვებს მიშლის.
-გეყოფათ!
ცოტახნით ვიჯექით ჩუმათ შემდეგ ნიკა და ლუკა მოვიდნენ და დაიწყეს ისევ უაზროდ ლაპარაკი.
-ეხლა ჩვენი ძმაკაცები მოვლენ და ნორმალურად მოიქეცით.-მივხვდი რომ მე წამკბინა ნიკამ.
-აი ისინიც.-ლუკამ ორ უსიმპატიურეს ბიჭზე გვანიშნა.
-კარგი ტიპები არიან.-ანიმ ეშმაკურად ჩაიცინა.
-რააა ამას აქ რაუნდა?-გავოგნდი როდესაც ალექსანდრე დავინახე.
-იცნობ?-ნათია მეკითხებოდა მაგრამ ისინი უკვე ჩვენ წინ იდგნენ.
-სალამი ძმებს მოდით გაგაცნობთ ნათიას და ლიზის იცნობთ უკვე ესენი კი ჩვენი დაიკოები არიან ანი და მარიამი.-ალექსანდრეს გაეცინა.
-რაგჭირს ?-თავისმა ძმაკაცმა კითხა.
-არაფერი ძმი.
-გოგოებო ესენი ჩვენი ძმები არიან მხიარული გაგი და საყვარელი ალექსანდრე.
რაო მომესმა საყვარელიო ამაზე სიცილი ვეღარ შევიკავე ვეღარ ვჩერდებოდი და გარეთ გავედი, იქიდან კი ალექსანდრეს ხმა გავიგონე.
-არ გაიგუდოოოო.
მალე დავმშვიდდი და დავბრუნდი ჩემ ადგილზე სადაც მხოლოდ ალექსანდრე დამხცდა, მე ჩემთვის დავჯექი და წვენს ვწრუპავდი.
-წამოდი ვიცეკვოთ.-ხელი გამომიწოდა თან მიღიმოდა ალექსანდრე.
-არმინდა.
-რატომ გეშინია ჩემი?-ტუჩის კუთხე ჩატეხა.
-არა.
-ვითომ? მაშინ ცეკვა არიცი.
-ვიცი.
-მაშინ ვიცეკვოთ.
-შენთან? შანსი არაა
-ესეიგი არიცი.
-ვიცი.
-არიცი.
-ვიცითქო.
-მაშინ დაამტკიცე წამოდი.
წავყევი და როდესაც ცეკვას ვიწყებდით უცებ ნელი სიმღერა ჩაირთო და მანაც უცებ მომკიდა წელზე ხელი რაზეც ეკალმა დანაყარა და ტანში რაღაც სასიამოვნო გრძნობა დამეუფლა. ყურთან ახლოს მოვიდა და ჩამჩურჩულა.
-ხომარ შეგეშინდა.
მეც თამამად შემოვაწყე ხელები მხრებზე და უეცრად ისე მიმიზიდა თავის სხეულს ამაკრო და აი ამაზე კი ისეთი რამეები დამემართა.
-ზედმეტი ხომარ მოგდის?
მის ტანს ძლივს მოვშორდი ოდნავ და ისე გავაგრძელეთ ცეკვა.
კარგათ გავერთეთ ყველა, შევამჩნიე ანი და გაგი ერთმანეთს როგორ უყურებდენ და ალექსანდრეს გადავჩურჩულე.
-უყურე ამათ უკვე შეუყვარდათ ერთმანეთი.
და ირივემ გავიცინეთ.
-შეხედე ამ გვრიტებს უკვე სამნი გახდენ.-ისიც ამყვა.
-ხოდა ქორწილიც იქნება მალე....
-ჰაჰაჰა.-ვიცინოდით ორივე და ვსვავდით.

.................
ველი კრიტიკას.
ვიცი რომ არ მოგეწონებათ.
<3<3<3