მე და ალექსანდრე ერთმანეთს ძალიან კარგად შევეწყვეთ, თურმე ისეთ იჟმური არ ყოფილა, ჩემებმაც გაიგეს რომ შეყვარებული მყავს ეს გაუხარდათ, მაგრამ რომ გაიგეს რომ ის ალექსანდრეა ეს უფრო გაუხარდათ. ჩემ ბიჭს ძალიან განებივრებული ვყავარ საჩუქრებით, ბევრი რამ მაჩუქა მაგრამ განსაკუთრებით ჩემს დაბადების დღეზე ნაჩუქარი ნატვრის ბის კულონი უფრო მომწონდა. მართალია ხანდახან ვკამათობდით მაგრამ, არა იმ დონეზე რომ ერთმანეთს დავშორებულიყავით, ცოტა არიყოს მძიმე ხასიათები აქვს მაგრამ ჭკუამხიარულია.ზამთრის არდადეგებიდან როცა 16 იანვარს სკოაში მივედით არავის გამოპარვია ახალი წყვილი, ეს ზოგს გაუხარდა ზოგს ეწყინა, ზოგი კი დაიბოღმა.ალექსანდრესთან გატარებული დღეები ისე ტკბილი იყო ვერ შვნიშნე როგორ დამთავრდა აპრილი და უკვე ჩემი დაბადების დღეც მოვიდა.მე არ მინდოდა კიდევ ერთი წლ=ელი მესწავლა და ყველა გამოცდიშ ჩაბარება წელს გადავწყვიტე მიუხედავად ამისა არ გამაჩერეს სახლში და წავედით ჩვენი სასტავი რესტორანშიი. ჩემმა ბიჭმა დიდი დათუნია 200 ვარდი და ოქროს სამაჯური მომიტანა. უკვე რესტორანში ვართ ყველა შევიკრიბეთ. წავიდა ჭამა სმა.ალექსანდრე ჩემს გვერდით იჯდა და ჩმი ხელი ეკავა,
-ჩემი გოგო სრულწლოვანი გახდაოოო
-ხო.....აუუუ სახლში მმინდა უნდა ვიმეცადინოო
-აუ ნატ რა იყო ნუ გეშინია, ერთად შევიდეთ და აუ ჩავაბარებთ იმენა ასიანზე
-ხო, რავი აბა არ მაქ იმედი.
-კაი, ახლა არ გვინდა მაგაზე ფიქრი, უნდა გაერთო დღეს შენი დღეა,პრინცესა
უკვე ყველა კარგად „შეჟუჟუნებული“ ვიყავით, ცოტა თავბრუ მეხვეოდა და საპირფარეშოში შესვლა გადავწყვიტე, უეცრად კარები შევაღე და დავინახე ალექსანდრე ვიღაც ნახევრად შიშველ გოგოს უფათურებს ხელებს. ამ მომენტში არ ვიცი რა დამემართა ყელში რაღაც ბურთი გამეჭედა თვალები ცრემლებით ამევსო, მაგრამ არა, იმ კაცს არღარასდროს დავანახებ ჩემს ცრემლებს რომელმაც მიღალატა.
-უკაცრავად-ვთქვი და უკან გამოვბრუნი კარი მივიხურე და გავიქეცი. ალექსანდრე მომდევდა მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე, ტაქსი გავაჩერე და სახლის მისამართი ვუკარნახე. სახლში როცა მივედი არ მინდოდა ანას და ლიკას ვენახე ამ საშინელ მდგომარეობაში, მაგრამ დამინახეს, შეკითხვები კიდევ კარგი არ დამაყარეს რადგან იცოდნენ ალბათ ხვალ ან ოდესმე მოვუყვებოდი ყველაფერს, ჩემს ოთახში ავედი საწოლზე დავემხვე და ბოლო ხმაზე ტირილი დავიწყე, უბრალოდ არ ვიცი იმ ადამიანმა რომელმაც სიყვარული შემომფიცა ეს როგორ გამიკეთა როგორ მაკადრა, ამ მომენტში საშინელ იმედგაცრუებას ვგრძნობ ყველა მძულს ვინც ჩემს გარშემოა.ძალიან არ მინდა როცა დემეტრე იოანე და თაკო სახლში მოვა აქ დავხვდე რადგან ვიცი ყველაფერს გამომკითხავენ და მერე მეც უარესად ვიტირებ, ამიტომ სპორტულები ჩავიცცვი და გარეთ გავედი მივხვდი რომ ტირილს აზრი არ ქონდა, ამის შემდეგ მე და ალექსანდრე ან ძაან მაგრად ვიჩხუბებდით უარეს შემთხვევაში კი ერთმანეთს დავშორდებოდით.
უკვე ღამის 4 საათია მე კიდევ უაზროთ დავეხეტები გზაში, ტელეფონი გაუჩერებლად რეკავს, მეც ხმას დავუწიე და გზა მშვიდათ გავაგრძელე. ეს ღამე ისეთი მშვიდი და ლამაზი იყო ლამის დარდი დამავიწყა, მაგრამ არა ასე ადვილად არ შრჩება ალექსანდრე ნუცუბიძეს ეს ყველაფერი.უკვე დიდი ხანია რაც სახლიდან ვარ წამოსული, თავში აზრები დავალაგე და წასვლა დავაპირე. სახლში რომ მივედი გაღვიძებული მარტო დემეტრე და იოანე დამხვდა. ორივე ეტყობოდა ძალიან ნერვიულობდნენ მაგრამ მათ ხომ მიზეზი არ იცოდნენ რაც მოხდა.
-სად ხარ გოგო ამდენ ხანს
-რატო წახვედი, რო გირეკავდი არ გესმოდა’?
-კარგით ბიჭებო ერთი წუთით მოგიყვებით ყველაფერს-დავიწყე და მოვუყევი ყველაფერი
-მაგის დედა შე***ი, რა გაგიკეთა მაგ სი*მა-იოანე
-ახვ**ი ეგ, შენ როგორ გაგიბედა- დემეტრე
-აუ კარგით დამშვიდდით, მოვახერხებ რამეს
-შენ რას მოაგვარებ,ნახე რა ვუქნა მაგ სი*ს -იოანე
-არა არა გაანებეთ თავი, თქვენ თუ გგონიათ მასთან კიდევ ვიქნები ძალიან შემცდარხართ
-აბა რას იზამ?
-არ ვიცი დაველაპარაკები და მორჩება ყველაფერი ალბათ
-კარგი ჯობს ეგ საქმე შენით მოაგვარო.-იოანე
-მაგრამ მერე რას აპირებ.-დემეტრე
-არ ვიცი არა, რა უნდა ვქნა,მაგრამ ის კარგად ვიცი რომ მას აქ ვერ ვუყურებ
-კარგი ნატალი როგორც გინდა, მაგრამ იცოდე რომ ჩვენ შენს გვერდით ვართ-დემეტრე
-ხო კარგი ვიცი მაგრამ დამპირდით რომ მას არაფერს დაუშავებთ და სინამდვილეში რა მოხდა არავის არ ეტყვით
-ხო........კარგი გპირდებით, უბრალოდ სწორად იმოქმედე
-კარგი, ახლა წავალ მე დავიძინებ და თქვენც წადით ხოო..
-კარგი ჩემო გოგო-მოვიდნენ ორივე და შუბლზე მაკოცეს
მე ზევით ავედი და სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით საწოლზე დავემხვე და გათიშულად ჩამეძინა.დილით რომ გავიღვიძე 12 საათი იყპ, ალბათ მათაც ძინავთ თორემ აუცილებლად გამაღვიძებდნენ. უამრავ რამეზე დავიწყე ფიქრი, მათ შორის ალექსანდრეზე, ტვინი გამებურღა ვიცი რომ მასთან დაშორება ჩემთვის არ იქნება ადვილი მაგრამ ახლა თუ ვაპატიებ შემდეგ უარესს გააკეთებს და უფრო დავიტანჯები, ამიტომ ჯობს რომ ამ ურთიერთობას საბოლოოდ მოვუღო ბოლო, სავარაუდოთ მასთან დაშორების შემდეგ აქ ვერ გავჩერდები და საზღვარგარეთვაპირებ სწავლას, მაგრამ ჩემ ოჯახთან განშორება ძალიან ძნელი იქნება.ალექსანდრეს ვერ ვნახავდი რომ არა ეს გამოცდები, ჯერ მაგათი კლასი შედიოდა მერე ჩემი . გავიგე ჩააბარა, ყველა საგანში 7ზე მეტი მიიღო. უკან მოვიხედე და ალექსანდრე მოდიოდა ჩემსკენ.
-‘ნატა სალაპარაკო გვაქვს
-კარგი მაგრამ, გთხოვ ახლა არა- ახლა მასთან ლაპარაკს ვერ მოვასწრებდი,რადგან უკვე შევდიოდი
-ხო,კარგი წარმატებები,
გამოცდემი რვავე საგანში წარმატემით ჩავამარე 9იანზე დაბალი არცეთში არ მიმიღია გარეთ გამოვედი და თაკო ვნახე, რადგან ეგ ჩემზე ადრე გამოვიდა თურმე ჩაუბარებია მასაც, ჩემი ამბავი ვუთხარი ძალიან გაუხარდა,
-უკაცრავად გოგოებო, ნატა შეგიძლია წამომყვეე?
-ხო რათქმაუნდა-გავყევი მაგრამ არ ვიცი ფეხებში ძალა ერთიანად გამომეცალა,შევედით კაფეში, ალექსანდრემ ორი ყავა შეუკვეთა და ახლა ჩემსკენ შემობრუნდა, მეც არ დავაყოვნე და ლაპარაკი დავიწყე
-ალექსანდრე, როგორ ამიხსნი იმას რაც იმ დღეს მოხდა?
-ნატა გთხოვ მომისმინე, იქ ყველაფერი შეცდომა იყო,შემთხვევითობა იყო.
-აჰა. ანუ შემთხვევითობა-ლამის ტირილი დავიწყე
-ნატა გთხოვ, მაპატიე აღარ განმეორდება ასეთი რამ
-არა სანდრო არა არ შემიძლია,უნდა დავშორდეთ.-ვეღარ გავძელი და ცრემლი გადმომიგორდა თვალიდან
-აუ ნატა გთხო.. -აღარ ვაცადე სიტყვის დამთავრება ავდექი და გარეთ გავედი, ისიც გამოყვა, მაგრამ ამით არაფერი შეიცვლებოდა, ამაში დარწმუნებული ვიყავი, ჩემს აზრში სრულიებით დარწმუნებული ვიყავი,მაგრამ სწორედ ეს აზრია ჩემს ცხოვრებას ბოლოს რომ უღებს.
ერთი კვირა სახლში ვარ არსად არ გავდივარ არაფრის ხალისი არ მაქვს. ალექსანდრესგანაც არაფერი მსმენია. მე უკვე ყველაფერი გადავწყვიტე,და ოჯახშიდაც ყველა შეეგუა იმ აზრს რომ მე სასწავლებლად ნიუ იორკში მივდივარ.....
ესეც ასე დავწერე მე 8 თავი არ ვიცი როგორი გამოვიდა, მეტი დიდის დაწერა მინდოდა, მაგრამ ესეც ძლივს მოვახრხე. უცებ ვწერდი და არ ვიცი ალბათ შეცდომებიც დავუშვი,ამიერიდან კი ყველანაირად ვეცდები რომ ყოველ დღე დავდო თან დიდი თავები, კიდევ ერთხელ უღრმეს მადლობას გიხდით ვინც კითხულობთ. ხო კიდევ ერთი რამ სახელი ალბათ ცოტა შეუფერებელი აქვს რადგან არ ვიცოდი მოვლენები ასე თუ განვითარდებოდა მაგარმ არაუშავს.:-*