Black Sky
Black Sky თავი 4 Kethrins pov: მისი წასვლის მერე მოვიწყინე... რა ხდება კეტრინ შენს გარშემო...ფიქრებიდან ამოვიგდე კარემელისფერი თვალები და ვეცადე სამსახურში მისვლისას მთლიანად სამსახურზე გადავრთვოდი... უფროსი თავზე დამადგა მწარე ღიმილით და მისი მწარე ენაც გადმოაგდო: -დღეს მალიკებთან იმუშავებ მთელი დღე 400 დოლარს გაძლევენ(უფროსი) ცოტა გაკვირვებული დავრჩი არასდროს არ უთქვამს ამხელა თანხა სამუშაოსთვის... ახლა მივხვდი რომ მდიდიარი ოჯახია და მეც დავთანხმდიიი.. უკან მოუხედავად გავწიე იმ გზისაკენ საითაკენ მათი სახლი იყო..უზარმაზარიი თეთრი სახლი..გაშემოო დიდი წითელი ვარდებით..წითელი არასდოს მყავრებია მაგრამ წითელ ფერში არის ის რაცც სხვა ფერში არა.. სიყვარულით აღსავსე ფერია გაურკვეველი გრძნობით აღსავსე...... ეზოში შვედვიარ და ვხედავ ხალხს მოსამსახურების ფორმაში... სხვადასხვა საქმეს აკეთებდნენ ..გადაშილილი მინდორივით იყო ყველაფერი.. ქალი გამოვიდა ვარდისფერი ფუშფუშა კაბით და სიყვარულით აღსავსე ღიმილით ..მალეე მომიახლოვდა და მისი თბილი ხმა გამაგონა: -გამარჯობა შენ ხარ კეტრინი(ქალი) ცოტა დავიბენი მომნუსხა მისმა სიყვარულით აღსავსე ღიმილმა მაგრამ მალევე მოვეგე გონს და მეც თბილად ვუპასუხე: -დიახ მე ვარ კეტრინი (მე) ქალს სახეზე სიბრაზემ გადაურბინა: -თქვენობით ნუ მომმართავ ტრიშა დამიძახე(ქალი) სახეზე ისევ ფართო ღიმილი გამოესახა: -წამოდი შენს საქმეს განახებ (ტრიშა) წინ წავიდა მეც გავყევი.. სახლში შესვლისას გაკვირვებული დავრჩი..თეთრი კედლებიი რომელიც უამრავი შავ თეთრი სურათებით იყოო შემკული.. ლარნაკები ომელსაც არაჩვეულებრივი ორნამენტები ჰქონდა.. ასევე ბოძები რომელსაც ისეთი ნაზი ხაზები ჰქონდა მე დავდნი.. მალევე მანახა ტრიშამ ჩემი იატაკი და თბილი ღიმილით დამტოვა.. წყლიანი ვედრო და ქაფი მოვიმარჯვე... ხეხვა დავიწყე ... არ ვიცი გულმა მიგრძნო თუ მეჩვენებოდა რაღაც მოხდებოდა ვიღაცას ვნახავდი მაგრამ ამას ყურადრება არ მივაქციე და ჩემი საქმე გავაგრძელე.. კარის გაღების ხმა შემომესმა ბიჭების სიცილი.. მივბუნდი და კინაღამ მოვკვდი.. ის ის თვალები... კარამელისფერი თვალები.. შავი თმებიი. ისააა იასა ვინც დილით ვნახე.. შემრცხვა ავწითლდი კინაღამ მოვკვდიი... მე ის მიყურებდა და სახეზე გაკვირვება გამოსახვოდა.. არ ვიცი რა დამემართა...ცრემლი ჩამომიგორდა.. დღეს უკვე მეორედ ვტიროდი.. ვტიროდი რადგან მრცხვენოდა.. მრცხვენოდა მის თვალწინ ჩემი საქმის .. ცრემლი მოვიწმინდე და ჩემი საქმის კეთება გავაგრძელე.... Zayns pov: არ ვიცი რა დამემართა.. გული დამწყდა რომ ტიროდა თუ იმიტომ რომ ის ამ საქმეს აკეთებდა .. ბიჭები სამზარეულოში ხორცის სუნმა გაიტყუა... ჭამა ყველას გვიყვრას მაგრამ ჩვენ 5-ში განსაკუთრებულად ნაილს.. ჭამა .. რატო არ უნდა ვჭამოთ რაც გვინდა და რამდენიც გვინდა აბა მაშინ როდის ვჭამოთ ამ ცხოვრებაში ერთხელ ვართ და მე ვთვლი რომ ყველაფერი უნდა გავაკეთოთ და გამოვცადოთ..... ვდგავარ და ვუყურებ ზურგს.. ზურგი ადამაინის სიმბოლოაო.. წინიდან შეიძლება კაგად ყოფნა იყოს ნაჩვენები მაგრამ უკან ამას ვერ აჩვენებ.. სევდა სევდა და ისევ სევდა...არ ვიცი...შემიყვარდა? არა.. ნადრევი ნათქვამია.. სამზარეულოში შევედი სადაც გაშლილ სუფრას ბიჭებს მივუჯექი…ყველა ვჭამდით ყველას რაღაც გვაწუხებდა მაგრამ ვდუმდით არ გვინდოდა ვინმესთვის ეს სატანჯავი გაგვემხილა. რატომ? არავინ არ იცის იქნებ გვცხვენოდა.. მხოლოდ ვჭამდით და ხმას არავინ ვიღებდით. კარის დახურვის ხმამ გამაწყვეტინა ფიქრები მაგრამმ ისევ გავაგრძელე. მხოლოდ ჩანგლის ეს აუტანელი ხმა... მაგრამ ჯობდა საერთოდ არ ამოგვეღო ხმა ასე არ უნდა მომხდარიყო.. რატო დავიწყე ასე ფიქრი? მამის სიტყვებმა შემძრა შემაძრწუნა: -იატაკის მრეცხავი გოგონა ცოლად მომყავს..(მამა) ეს სიტყვები იყო ბოლო.. ბოლო იმისა რომ მან ბოლო ლუკმით დაასრულა თავის ვახშამი პირი მოიწმინდა და მაგიდა უსიტყვოდ დატოვა.. ახლა ვიცი როგორ ცუდად იყო დედა ... მისი არ მესმოდა მაგრამ ვიცოდი.. სდუმდა მშვიდად მაგრამ კანკალით.. მამაზე გაბრაზებული მაგიდიდან რაც ხელში მომხვდა ძირს გადმოვყარე დაბოლო ხმაზე დავიღრიალე.. არავის უცდია ჩემი გაჩერება.. სულ გავოფლიანდი გავწითლდი ოთახიდან გამოვედი და გარეთ გავარდი. მხოლოდ ცრემლი დავინახე დედაჩემის სანამ სახლს დავტოვებდი... მიყვებოდი ქალაქს და მეშინოდა ამ ცხვორების .. ამ საზიზრარი ცხოვრების... ახლა ამოტივტივდა ის გოგო.. ის ჯერ თითქმის ჩემი ტოლია და მამჩემს ამხელა კაცთან.. მასზე წარმოდგენა შემეცვალა ნუთუ მამაჩემთან დადიოდა .. როგორ გაბედა .. ყველას ვანანებ და აუცილებლად ვაზღვევინებ ყველაფერს.. ეს იყო ბოლო ფიქრი შემდეგ კი ფიქრები შევწყვიტე........................ თავი 5 Kethrins pov: აღარ შემეძლო იმ სახლში გაჩერება მისი მწველი მზერის ატანა, როგორ უყუებდა ჩემს ზურგს... გავიგე როგორ შევიდა და მეც მალე მოვრჩი ჩემს საქმეს.. ავიღე ჩემი ნივთები და წავედი.. მივდიოდი და ვტიროდი... ვტიორდი რაზე არც მე არ ვიცოდი.. ქარი თმებს მიფანტავდა და ჩემ ცრემლებსაც მალე აშორბდა.. გადიდოდა წუთები და მე ისევ ვტიროდი. სახლში მისვლისას სასმლის სუნი მეცა.. ვინ დალევდა თუ არა მამაჩემი..ცრემლები მოვიშორე და ვეცადე თავი შემეკვაბინა რომ არ მეტირა.. შუქის ანთება და სიცილი ერთი იყო.. მისკენ გავიხედე.. ხმა არ ამომიღია სანამ მისი საზარელი ხმა არ გავიგონე..ხმა რომელიც ცხოვრებას მინგრევდა .. სიტყვები რომელიც ჩემს ცხოვრებას შეცვლიდა: -ერთი მდიდარი კაცი ვნახე შენში 1000000 $-ს მიხდის ამიტომ ჩაალაგე ბარგი დაა წადი მასთან (მამა) ეს იყო სიტყვები სიტყვები რომელმაც გამანადგურა და ჩემი ფიქრები შეცვალა.. ვფიქრობდი რომ იმაში , მაინც გამიმართლა რომ მთლად ობოლი არ ვყავი, ახლა კი, ვფიქრობ რომ უბედური ვარ რომ ობოლი არ ვარ.. მძულს, მძულს, მაგრამ ამას არ ვიტყვი.. დავთანხმდები. რატომ? რატომ გავწირავ თავს ვიღაც კაცისთვის უსიყვარულოდ? პირევლ რიგში მგონია რომ სიყვარული არ ეწვევა ჩემნაირს.. რაღა დამრჩენია მთვარია ამ კაცს მოვშორდე მაგრამ მაინც მინდოდა სიყვარული მეპოვა .. ამ ცხვრებაში არ ვიქნები კარგად, ბედნიერად ალბათ იმ ქვეყნად თუ არსებობს იქ ცხვორება აუცილებლად ვიქნები ბედნიერი... ბარგი ჩავალაგე და შევეცადე არ მეტირა როცა მანქანა დავინახე კარებთან.. შავიი მდიდრული მანქანა იყოო.. მამას გავხედე რომელსაც ფული უკვე აეღო და მისი დათვლით იყო გართული... სახლს თვალი მოვავლე და სისველე ვიგრძენი ლოყაზე.. არ მივაქციე ყურადრება ისე გავაღე კარები და მანქანაში ჩავჯექი... მანქანაში ჩაჯდომა და ტირილის დაწყება ერთი იყო.. იმის გამო კი არ ვტიროდი რომ სახლს ვტოვებდი არა იმიტომ რომ მე უცხო მამაკაცს მივყვებოდი ცოლად.. მანქანა დაიძვრა და ასე მიდიოდა 1 საათი.. ვფიქრობდი ჩემს ცხოვრებაზე.. საშინელ მამაკაცზე რომელმაც ჩემთვის ფული გადაიხადა მაგრამ ის კი აარა მამაჩემია საშინელი.. უსიყვარულოდ ვთხოვდები უცხო მამაკაცზე.. ვტიროდი და ვერ ვჩერდებოდი.. სანამ მანქანა დიდი სახლის წინ არ გაჩერდა ჩემი გადმოსვლა მანქანიდან და გაკვირვება ერთი იყო.. არ ვიცოდი რა მექნა ..ნუთუ ამ სასახლეში უნდა მეცხოვრა იმ საშინელ მამაკაცთან.. ვტიროდი .. მეშინოდა... განცვიფებული ვიყავი.............. Zayns pov: სახლში არ დავბრუნებულვარ.. მიყვარდა სეირნობა განსაკუთერებით მაშინ როცა ცა შავი იყო.. გამაღიზიანა მამაჩემის სიტყვამ.. ცუდად ვიყავი მასხავდა მაგრამ ვერ ვლაპარაკობდი.. რა მექნა? უბრალოდ ვეცადე დავწყნარებულიყავი მაგრამ ყველამ წარმოდგინოს აბა საკუთარი თავი ჩემს ადგილას ვერავინ ვერ შეძლებს თავის მოთოკვას ვერც მე შევძელი და ამიტომაც მთელ ხმაზე დავიყვირე.. მომეშვა... სახლში დავბრუნდი და პირდაპირ მამას კაბინეტში შევედი.. როგორც ყოველთვის საბუთებს ჩასჩერებოდა და რაღაცას გამეტებით კითხულობდა.. არ გაუგია როგორ შევედი .. სამუშაოს დროს ვერავის და ვერაფერს ამჩნევს მაგრამ ახლა ეს არა მთვაარი.. სკამზე დავჯექი და ლაპარაკი დავიწყე: -შენი საყვარელი იყო?(მე) გაკვირვებულამა შემომხედა.. შემდეგ ამოიხრა და საბუთები დადო: -არა მან არც კი იცის(მამა) -და როგორ აპირებ მის ცოლად მოყვანას ? (მე) ცინიკურად გავიღიმე რაზეც მამა გაცოფდა მაგრამ ზედმეტი არ მოსვლია: -მათ უჭირთ მამამის ფული შევთავაზე და მას მომათხოვებს(მამა) ახლა დედაჩემთან ერთად ის მწვანეთვალება ბაჭიაც მეცოდება.. -და დედა არ გეყოფოდა?(მე) -მე და დედაშენმა მოვილაპარაკეთ შენ კი დაწყნარდი წუთი წუთზე მოვა გოგონა და მას კეტრინი ქვია (მამა) მისი ბოლოს სიტყვა თქვა და ისევ საბუთებში ჩაძვრა.. ვერა მოვითმინე ავდექი და გამოვედი კარები კი რაც შემეძლო მაგრად მოვიჯახუნე.მამაჩემი ყველაზე ცუდი ადმაინია მხოლოდ ეს მიტრიალებდა თავში.. დედასთან ავედი.. ტიროდა.. ვერ შევძელი შესვლა დალაპარაკებდა..ვერასდროს წარმომედგინდა რომ ასე ცუდად ინებოდა... მეც მტკიბოდა მისავით მაგრამმ არ შემეძლო დამემშვიდებინა.. ვერაც ვუძლებდი ასე ყურებას ამიტომ პირველ სართულზე ჩავედი..ვფირობდი მწვანეთვალება ბაჭიაზე..წარმომიდგენია რა დღეშია.. კეტრინი კეტრინი კეტრინი მხოლოდ ეს სახელი მიტრიალებდა თავში როცა კარები გაიღო და სახლში ჩემი მწვანეთვალება ბაჭია შემოვიდა... დიახ ჩემიი... არ მინდა მამაჩემის გახდეს, განა შემიყვარდა უბრალოდ მომეწონა და მე მას გავანადგურებ თუ დედაჩემს ჩააანაცვლებს................................... ძალიან დიდი მადლობა ვინც კითხულობთ ...ვინც კომენტარებს მიწერს და აზრებს მაწვდის.. ყველას დიდი მადლობა .. აუცილებლად გავითვალისწინებ თქვენ აზრს..დიდი ბოდიში რომ დიდი ხანი არ დამიდია ... დიდი კომენტარები მინდა ძალიან გთხოვთ პ.ს. ხისთავიანი სვანი |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.