აღარ დამიგვიანია დავბრუნდი ჩემი ახალი ისტორიით, ხო და აი კიდევ ერთი მინდოდა დამეიგნორებინა რაც წინა ისტორიის ბოლო თავზე ეწერა მაგრამ აი რანაირა... გეტყვით რომ ვისაც არ გაქვსთ დასაკარგი დრო ვაფშე ნუ წაიკითხავთ თუ თავიდანვე არ მოგწონს შეეშვი რაა ნუღარ იგესლები. მართლა ძალიან მწყინს ეგეთები რომ იწერება არა მარტო ჩემს ისტორიაზე, სხვისაზეც რომ ვკითხულობ ასეთ კომენტარებს რატომღაც გული მწყდება. ხოდა მგონი უკვე ბევრი ვიტლიკინე და თავიდანვე გაფრთხილებთ რომ თუ დრო არ გაქვს სხვა წაიკითხე ჩემს ისტორიაზე ბევრად უკეთესებიც დევს.
ჩემი წინა ისტორიიდან გადმოვიტანე სახელები და აღარ ვიჭყლიტე თავი მაგათი ფიქრით ((

გამარჯობათ მე ვარ ნატა დადიანი 21წლის, საკმაოდ მაღალი სუსტი, ყავისფერი თმებით და მწვანე თვალებით . მშობლები და და 3 წლისს წინ დავკარგე, ავარიაში მოყვნენ მას შემდეგ გერმანიაში ვიყავი და ახლა ვცხოვრობ დეიდასთან ბიძასთან და ჩემს დეიდაშვილ თაკოსთან ერთად,გვაქვს საკმაოდ კარგი კომპანია, და მიუხედავად ასაკისა ვარ ადვოკატი,ბევრ კომპანიასთან მითანამშრომლია,მაგრამ ახლა გადავწყვიტე სამსახური შევიცვალო და უსაქმოდ არ ვიჯდე.ხოდა მეც ჩემს იღბალზე ვიპოვე ესეთი კომპანია მივედი და უფროსთან გასაუბრება გადავწყვიტე.
-უკაცრავად შეიძლება?-კარზე დავაკაკუნე და შევედი შემდეგ პასუხის მოლოდინში კარებთან ვიდექი
-შემოდი-დეედა რა ხმა აქვს,შემოტრიალდა საკმაოდ სიმპატიური ბიჭი თავისი უჟმური სახით,და მკაცრი ხმით.
-ალბათ იცით რატომაცც მოვედი , სამსახურს ვეძებ და.....
-ვიცი და მომიყევი ყველაფერი სად სწავლობდი რა გამოცდილება გაქვს-კარგად ამათვალიერ-ჩამათვალიერა თითქოს რამე ცუდი მეცვას, არადა კლასიკურ ფორმაში ვარ.მეც მოვუყევი ყველაფერი და მომლოდინე თვალებით შევხედე მის კოპებშეკრილ სახეს,თვალებში ჩავხედე და ისეთი უსასრულო შავი ფერის თვალები ქონდა თითქოს უძლიერესია მაგრამ ძალიან დიდ სევდას, რომ იტევს აი ისეთი.
-კარგი, აყვანილი ხარ, მაგრამ არამგონია აქ დიდხანს გაძლო
-უკაცრავად ბატონო.....
-ალექსანდრე
-უკაცრავად ბატონო ალექსანდრე, ვერ გამიგია ერთი რა უნდა იყოს ისეთი რომ დიდხანს ვერ გავძლო?
-ჩემი ხასიათი......
-დამიჯერეთ თქვენზე ნაკლები ხასიათი არც მე მაქვს, ახლა კი კარგად ბრძანდებოდეთ ხვალ შევხვდებით.-ავდექი და წამოვედი .მანქანაში ჩავჯექი და მთელი გზა მასზე ვიფიქრე, თუ როგორი სიმპატიურია ამასთანავე როგორი ბოროტი და ნაღვლიანი, მაგრამ ღმერთო რა დროს მაგაზე ფიქრია, ის ხომ ჩემი უფროსია და მეტი არაფერი.მივედი სახლში თუ არა ჩემმა ერთმა გადარეულმა მეგობარმა დამირეკა ნიამ , რომელიც ასევი თაკოს დაქალიც იყო, ნუ მე დიდად არ ვიყავი განებივრებული მეგობრებით,, ხო დამირეკა იმიტომ რომ საღამოს კლუბში მიდიოდნენ და მეც მთხოვა წავსულიყავი მერე ეს რომ თაკომ გაიგო არ შევწინააღმდეგებივარ, ჩავიცვი ჯინსის შარვალი ბოტასები თეთრი მაიკა და ჟაკეტი მოვიხურე რადგან ჯერ ზაფხული იყო და ცოტა ციოდა,ჩემი მანქანით წავედით მე და თაკო, შევედით და ბავშვებს რომ მივუახლოვდი „ბატონი ალექსანდრე“ ამოვიცანი მათში.
-ვაიმე ჩემო გოგო ასე უნდა მოგვანატროო თავიი-მხიარულად შესძახა ნიკამ და ყველას გადავეხვიე-ნატა ეს გაიცანი სა......
-საღამომშვიდობის ბატონო ალექსანდრე
-საღამომშვიდობის ქალბატონო ნატა-ოოოხ ეს და მისი ირონიული სიცილი
-მოიცა რა თქვენ ერთმანეთს იცნობთ
-კი ვიცნობთ ჩემი პირადი ადვოკატია.-მისი ესეთი გამოხტომა უბრალოდ დავაიგნორე
გოგოებს საცეკვაოდ წავყევი მაგრამ რატომღაც ამის გუნებაზე არ ვიყავი ბართან მივედი და წვენი შევუკვეთე, ამ დროს ალექსანდრე გვერდით მომიჯდა
-მერწმუნე მკაცრ ფორმაში უფრო მიზიდავ
-უკაცრავადდდ...-უკვე ტონს ავუწიე
-ხო კარგი არ მინდოდა შენი გაბრაზება
ესეც დავაიგნორე ავდექი და თაკოს ვუთხარი სახლში უნდა წავიდეთქო ისიც დამთანხმდა და წავედი
შემიფასეთ ხალხო, საცდელად დავდე ცოტა პატარა და ალბათ უშინაარსოცაა მაგრამ გპირდებით შემდეგ თავებში მოვლენების ძალიან დიდი განვითარება იქნება.და ისე არ დასრულდება როგორიც ჩემი წინა ისტორია