*თავი 7*
დედა ყოველთვის მეუბნებოდა შენნაირი ბავშვი მეორე არარსებობსო.პატარა,რომ იყავი სულ ხელში აყვანას ითხოვდი,ყველა ფეხით რომ დადიოდა შენ მაინც ხელით უნდა მეტარებინეო.ერთხელაც ფეხით წამოგიყვანე,სახლს რომ მივუახლოვდით მაშინვე ტირილი ატეხე მამაშენს რომ გამოეხედა და შენი კაპრიზის შეუსრულების გამო შენ გაეთამამებინე,ჩემთვის კი საყვედური ეთქვაო. სულ შარში ეხვეოდი და სკოლაში ხშირად მიბარებდნენო. და მართლაც ალბათ ადამიანები არ იცვლებიან,რადგან მე ახლაც შარშივარ .არა ზოგადად მე სულ.შარშივარ.ჩემს წინ სანდრო იდგა .ეტყობოდა თავს ძლივს იკავებდა,რომ ჩემთვის არაფერი ეთქვა.თვალი ამარიდა და ჩემს მოპირდაპირედ დაჯდა.სული შემეხუთა და სუნთქვა გამიჭირდა
-ვაა ნიკუშ შენი ცოლიია?-რაღაცნაირი ხმით წარმოთქვა სანდრომ
-ჰო დეა გაიცანი სანდრო,სანდრო ეს დეაა -გაიღიმა ნიკამ და ერთმანეთი გაგვაცნო.
-ცოტახნით აივანზე გავალ -ყურში ჩავჩურჩულე ნიკას
-ცუდადხარ?-შემომხედა-გაფითრებული ხარ
-არა-თავი გავაქნიე-ცოტა სუნთქვამიჭირს
-გამოგყვე?
-არა არგინდა -თავი გავაქნიე და აივანზე გავედი.ღრმად ჩავისუნთქე და ტელეფონზე ანას ნომერი ავკრიფე
-ჰოუუ-მხიარულად ჩამყვირა ანამ
-მიშველე -დაბალ ხმაზე ამოვიჩურჩულე შიგნით ხმა რომ არ შესულიყო
-რამოხდა?-მაშინვე დასერიოზულდა
-სანდრო ნიკას ძმაკაცია და ახლა ორივეე აქარიან .სანდრომ გაიგო,რომ ნიკას ცოლივარ .რავქნა ანნ-საწყლად ამოვიკნავლე
-მააგას სჯობს შენით მიხვდე -დაიჭექა ხმამ.თითქოს თავში ტაფა ჩამარტყესო ისე ვიყავი.
-დაგირეკავ-მივაძახე ანას და გავთიშე.უკან შევტრიალდი და სანდრო დავინახე
-არგინდა რამე ამიხსნა?-გაბრაზებულმა დაიღრინა და მაჯაში ხელი ჩამავლო
-მე ,მე ახლა არა -ამოვიბლუკუნე და ტუჩი მოვიკვნიტე.ირონიულად ჩაიცინა და ხელი შემიშვა.
-აქ რახდება?-გაისმა ნიკას ბრაზშერეული ხმა.დეააა შარშიხარ .რავქნა რავქნა იფიქრე.მმ გადავხტე? არა ცოდოვარ .გავიქცე? ან ერთი დამიჭერს ან მეორე.ბოლოს ყველაზე საზრიანი გულის წასვლა გავითამაშე და უსულოდ დავეცი იატაკზე.მაშინვე ორივე მომვარდა,ერთერთმა ხელში ამიტაცა მგონი ნიკამ და შიგნით შემიყვანა,დივანზე დამაწვინა და ლიზას დაუყვირა წამლების ყუთი მოეტანა.კარგი ჯერ დავიძვრინე თავი მერე რაუნდა ვქნა? ნეტავ ნიკა რამოისმინა?ფიქრებიდან საშინელმა სუნმა გამომიყვანა .მაშინვე თვალები დავაჭყიტე .ნიკა შეშფითებული გამომეტყველებით მიყურებდა.ყვრლას თვალი მოვავლე თითქოს ახლა დავაინტერესე ყველას.წრეზე შემომხვეოდნენ და შეშფითებულები მიყურებდნენ.არა რა მსახიობი უნდა გამოვსულიყავი.
-კარგად ხარ?-ლოყაზე ხელი დამისვა ნიკამ
-კი-თავი დავუქნიე და წამოვიწიე-სახლში წავიდეთ რა-საწყლად ამოიკნავლე.თავი დამიქმია და ხელში ამიტაცა.სწრაფად დაემშვიდობა ყველას და მანქანაში ჩამსვა.სახლამდე ხმის ამოუღებლად მივედი.არც სახლში შესვლის და ჩემი დაწოლის დროს ამოუღია ხმა.ოთახიდან გავიდა და მარტო დამტოვა.ღრმად ამოვიოხრე და საწოლზე მოვიკუნტე.რასულელივარ ,რა სულელი.კარის გაღების ხმამ შემაკრთო.
-მოდი წვენი დალიე -ჭიქა მომაწოდა.
-გამოვართვი და ცოტა მოვწრუპე.
-სანდროს იცნობ?-რამდენიმე წუთიანი დუმილის შემდეგ წამოიწყო მშვიდი ხმით.
-ვიცნობ-თავი დავუქნიე,ვარჩიე სიმართლე მეთქვა.
-ვაა,მერე?
-რა მერე
- რატომ ისულელებ თავს -დაიღრინა და თვალები აატრიალა
-სულაც არა -თავი გავაქნიე.-მეძინება -გადავტრიალდი და თვალები დავხუჭე.ვიგრძენი როგორ ჩაიზნიქა საწოლი და გვერდით მომიწვა.ხელები წელზე მომხვია და უკნიდან მომეკრო.ნერვიულობამ იმდენად იმოქმედა მაშინვე ჩამეძინა.
დილით ყვირილმა გამაღვიძა .თვალები გაოცებულმა დავაჭყიტე და ოთახიდან გავვარდი.კიბეებზე სწრაფად დავეშვი ,მაგრამ მაშინვე გავჩერდი როდესაც ნიკას წინ გაბრაზებული ანა დავინახე რომელიც თითს მუქარის ნიშნად უქნევდა
-ანაა-დავუყვირე და გავიცინე
-შენ მერე მოგხედავ-თვაალი ჩაუკრა ნიკას და ჩემკენ წამოვიდა-კარგად ხარ?
-ხო კარგად ვარ წამო-ხელი მოვკიდე და ოთახში შევიყვანე-აბააა?
-რა აბა,გუშინ რომდამირეკე მაგის მერე მინდოდა აქმოსვლა მარა ლაშამ არგამომიშვა ხოდა ახლა მოვედი.მივჩეჩქვავ იმვაჟბატონს -გაკაპასებულმა წამოიყვირა
-რადაგიშავა -გამეცინა
-შენ რიგანერვიულებს იმას .ბოლოს ისე მითხარი დაგირეკავო კინაღამ გული გამისკდა და მეუბნები რასმერჩიოო?
-დამაცადე მოგიყვე,მოკლედ.... .-ყველაფერი მოვუყევი და მისსახეზე სიცილი დავიწყე
-ანუ ტყუილად ვეჩხუბეე?-სახე შეჭმუხნა
-ხოო-თავი დავვუქნიე
-სუშენი ბრალია
-რაგინდა მე რას მაბრალებ.
-კაი და რაუნდა ქნა?
-რავი დღეს ხომ სამსახურში მივდივარ და შესვენებაზე სანდროს გავუვლი და დაველაპარაკები .ამას კიდე რავიცი შელამაზებულად მოვუყვები.
-რომგაიგოს ?
-ოო გაიგოს მერე რა.მართლა ქმარი ხომარჰგონია თავი იდიოტი ხეპრე.-ცხვირი ავიბზუე
-მოგწონს
-რა მომწონს ხოარგაგიჟდი
-არცმიკითხავს -თვალი ჩამიკრა და წამოდგა-მიდი გაემზადე უცებ და წავიდეთ ერთად
წამოვდექი და სწრაფად გავემზადე.დაბლა მე და ანა სიცილით ჩავედით .ნიკა სახლში არდაგვხვდა როგორც ჩანს წავიდა.ჩემს სიხარულს საძღვარი არჰქონდა როცა ჭიშკართან ჩემი პატარა დავინახე .ბედნიერი გავიქეცი მანქანისკენ და კაპოტზე ხელი გადავუსვი .როგორ მომნატრებია.დაცვას გასაღები გამოვართვი და შიგნით ჩავჯექი.ანა სამსახურში გავიყვანე შემდეგ კაფეში წავედი.
-ვაა დაკარგული პრინცესა დაგვიბრუნდაა?-შესული არვიყავი შემომცინა გიომ.
-დაგაკლდით ხო?-გავიცინე და მხარი წავკარი.გამოსაცვლელ ოთახში შევედი და სწრაფად გამოვიცვალე.
-სადდაიკარგე ისე აქამდე-გაბუტუმა ჩაილაპარაკა ლიზიმ
-აუ ისეთები მოხდაა ვერცწარმოიდგენთ.ახლა მეზარება მარა მერე კიმოგიყვებით-გავიცინე და შეკვეთის ასაღებად წავედიიმდენი კლიენტი იყო კაფეში რა შესვენება ,ნეტავ ორი წუთი მაინც დავმჯდარიყავი სკამზე .6საათამდე გიჟივით ვირბინე წინ და უკან.ჩემი ცვლის დასრულების შემდეგ გამოვიცვალე და გეზი სანდროს სახლისკენ ავიღე.საიდან ვიცოდი მისი მისაამართი? მე და ანიმ ისეთი გამოძიებები ვაწარმოეთ დაგვდგომოდა რომელიმე FBI აგენტი(:დდდ) მანქანა სახლის წინ გავაჩერე და კარზე დავაზარუნე.კარი მოხუცმა ქალმა გამიღო .ალბათ სანდროს ბებოა.
-გამარჯობა.სანდრო სახლშია?-გავიღიმე
-არა შვილო
-აა კარგით მაშინ -უკან გამოვბრუნდი
-გინდა რამე გადავცე?-მომაძახა
-არა, არარის საჭირო-მანქანაში ჩავჯექი და სახლში წავედი.სახლში ფეხისთრევით შევედი და პირდაპირ აბაზანისკენ ავიღე გეზი.საათ ნახევრიანი ნებივრობის შემდეგ გამოვედი.ფუმფულა.ხალათში გავეხვიე და თმაზე პირსახოცი წავიკარი.კარზე ზარის ხმა გაისმა,ნეტავ ვინ უნდა იყოს?ნიკა არიქნება ჯერ ადრეა სამსახურიდან არდაბრუნდება .თან არც აკაკუნებს.კარის გავაღე.ჩემს წინ ვიღაც ქალი იდგა და ირონიულად იღიმოდა.წარბაწეულმა ამათვალიერა და ცინიზმით სასვე ხმით წარმოთქვა
-ნიგჰე?(დროებით ცოლს ნიშნავს)
-უკაცრავად?
-ჩემმა ქმარმა როდიდან დაიწყო გაუნათლებელ გოგონებთან ურთიერთობა.
ტვინში ამასხა.ახლა ჩამოვახევ ამ წითლად გადაღებილ ტუჩებს.
-ვინხარ-უხეშად მივმართე
-მე ნიკას ცოლივარ ,ნამდვილი ცოლი -მხარი გამკრა და შიგნით შემოვიდა.გაშეშებული ვიდექი და თავში მისი სიტყვები მიტრიალებდა.არგაგიჟდე დეა არგაგიჟდე .დამშვიდდი დაწყნარდი.მაგრამ როგორ? როგორ უნდა დავმშვიდდე?უკან გავყევი იმ ქალს ,მაჯაში ხელი ძლიერად წავაბლე და კარისკენ წავათრიე
-რასაკეთებ შე ველურო გაგიჟდი?
-გაეთრიე აქედან თორე გაგიჟება მერენახე -დავუყვირე და ხელი ვკარი
-ამას განანებ საცოდავო.გგონია ნიკას უყვარხარ და იმიტომ მოგიყვანა ცოლად?სულაც არა -ჩაიცინა-მე ჯერ ისევ მისი კანონიერი ცოლივარ და დარწმუნებულივარ შენ ჩემს საეჭვიანებლად გიყენებს -ირონიულად ჩაიცინა
-sonofabitch(ასე უფრო კარგად ჟღერს)-შუა თითი ვუჩვენე და კარი ცხვირწინ მივუკეტე.და ახლა რაიქნება? საცოდავად ამოვიკნავლე და ოთახში ავედი .ტანსაცმელი ჩავიცვი და დივანზე დავჯექი.ნერვებს არაჰყვე დეა.იქნებ მოგატყუა.დაელოდე ნიკას და გაარკვიე .ყველანაირად ვცდილობდი დამემშვიდებინა ჩემი თავი მაგრამ არანაირად არგამომდიოდა.არვიცი რამდენი ხანი ვიჯექი გაშტერებული ,მაგრამ გონზე კარის ხმამ მომიყვანა.
-არგინდა რაღაც ამიხსნა?-გაბრაზებულმა დაიყვირა და წამომადგო
-მეც იგივე კითხვა მაქვს -ირონიულად გავუღიმე
-შენ და სანდროს რა ურთიერთობაგაქვთ-დაიყვირა
- და შენ...
-მიპასუხე-ხელი ძლიერად მომიჭირა და შემაჯანჯღარა
-გამიშვი-ტკივილისგან ამოვიოხრე და ხელის გაშვება ვცადე.გონზე მოეგო და ხელი ოდნავ შემიშვა
-მიდი დაიწყე-შედარებით წყნარად წარმოთქვა
-ცოლი გყავს?
ადგილზე გაშრა და გაოცებულმა შემომხედა
-რას ბოდავ
-ვიღაც ქალი იყო მოსული-მხრები ავიჩეჩე და მშვიდად წარმოვთქვი -რავი მისიცოლი ვარო და ...
პირი დააღო და ხელი შემიშვა .რამდენიმე წამი გაშეშებული იდგა შემდეგ კი გარეთ გავარდა და კარი ძლიერად გაიჯახუნა.ამით კი ყველაფერი ნათელი გახდა.


ხო ვიცი ვიცი რომ პატარა თავია.ფიზიკურად მეტი ვეღარ მოვასწარი.ესდღეები სახლში რომ ვიჯექი და არაფერს ვაკეთებდი დღეს ნამუსმა შემაწუხა და ვინაზღაურებ აგცდენილებს.ვეცდები ხვალ დიდი თავი დავდო <3 აბა რასფიქრობთ ამთავზე?