-გინდა სახლამდე გაგაცილო?
_შენ არ გეჩქარება?
-არა მე არსად მეჩქარება
_კარგი როგორც გინდა
_რა დავარქვათ დღევანდელ შეხვედრას?
_არვიცი შენ მოიფიქრე ზოგადად რა საჭიროა რაიმე სახელი დავარქვათ
-ხო მართალი ხარ ...ისევ გცივა?
-ცოტა..
-წავიდეთ
-ჰო მგონი მასე აჯობებს
კარგი წამოდი მიგაცილებ
_არ მინდა მართლა ამდენად შეგაწუხო
-არც ასეთი ცუდი ვარ რო ღამით ნიუ-ორკში მარტო გაგიშვა შინ.
-რატომ გეშინია არ მომიტაცონ?
- ჰო და წარმოიდგინე მერე გამოსასყიდ მოითხოვენ.რა გაცინებს?
-წარმოვიდგინე რომ მომიტაცეს,და შემდეგ გამოსასყიდი მოითხოვეს
_და თანხა?
-ჩემი თავი არასდროს შემიფასებია
-შეიძლება დაგიტოვო კიდეც
-რატომ?
-შენ ისეთი,კარგი ხარ,ნაზი და ბობოქარი
-არ გინდა გთხოვ
-რატომ?მე ხომ სიმართლეს ვამბობ
_წავიდეთ ხო?
-კი თორემ აქ გამეყინები,ფრთხილად წითელია
-თუ მოვკვდებით ერთად მაინც მოვკვდებით
-ოჰ ეს ჩემი სიტყვები წეღან არ გინდოდა სიკვდილი
-არა მე არც ახლა მინდა
-მე რა მეშველება შენს გარეშე
-არ გინდა გთხოვ ადრე თუ გვიან მასე იქნება ჩემს ადგილს ტერი დაიკავებს იმ მცირე ადგილს რომელიც ახლა მე მიჭირავს შენს გულში,ეს ასე იქნება და გთხოვ ამის უარყოფა არ დაიწყო
-მაგრამ..
-ჩუ..უბრალოდ გაჩუმდი და წამოდი
-მომეცი შენი ხელი
ხელი გოგოს თითებში ახლართა,ისე გააგრძელა გზა.მიდიოდნენ,ორივე ჩუმად იყო,ხმას არცერთი მათგანი არ იღებდა.ოდესღაც ეს ორნი დიდი სიყვარულით უმზერდნენ ერთმანეთს მათი ხელები ისე მჭიდროდ იყო ერთმანეთში ჩახლართული,თითქოს დედამიწის ზურგზე,მათ დაშორებას ვერავინ და ვერაფერი ვერ შეძლებსო,მაგრამ...
გოგონა სახლამდე მიაცილა და დამშვიდობებისას გულში მაგრად ჩაიკრა,ამ დროს მისი ტელფონის შემაძრწუნებელი ხმა გაისმა.
-უპასუხე დამიან
-მაპატიე
-საპატიებელი არაფერია:მე მეორე ვარ,ის პირველი,ჯერ ის და მერე მე.ვიცოდი რომ ასე იქნებოდა მაგრამ წამოვედი ამ კომპრომისზე უნდა მივეჩვიო.ღამემსვიდობის ფერია...
გასაღები ხმაურით გადატრიალა,კარი შეაღო და იქვე ჩაიკეცა...ცხელმა ცრემლება ნიაღვარივით იწყო დენა.ბოლოს ახსოვს ბოლოს დამიაის გამო იტირა მაგრამ დაიფიცა რომ არასდროს არარ იტირებდა არავის და არაფრის გამო მაგრამ...ახლა ზის და ისევ დამიანის გამო ტირის.მაგრამ ეს ჩემი გადაწყვეტილება იყო თვითონ ვიმცირებ თავს და დროა შევეგუო გაიფიქრა ცრემლები მოიწმინდა და ადგა...

დილით გვიან გაიღვიძა,გაუკვირდა როცა სამზარეულოდან ყავის სასიამოვნო სურნელი გამოვიდა.დიდი ზომის მაისური გადაიცვა და შიშველი ფეხებით გავიდა სამზარეულოში.
_როგორ შემოხვედი?
-ოჰო გაიღვიძე ?რა გეჩქარებოდა?
-როგორ შემოხვედი თქო?კითხვას ნუ მიტარებ დამიენ
-დილით ყოველთვის ასეთ ხასიათზე ხარ?
-არა როცა გაურკვევლობაში ვარ
-რა საყვარელი ხარ
-დამიენ როგორ შემოხვედი თქო
-ზოგადად ღამით კარს კეტავენ მაგრამ შე,არასდროს გახასიათებს კესი,
-რატომ მოხვედი?
-შენთან ერთად მომინდა ყავის დალევა,უბრალოდ მომენატრე
-შენ ახლა სამსახურში უნდა იყო
-მაგრამ არ ვარ რადგან შენ დღეს ისვენებ
-ჩემს გამო არ წახვედი?
-უბარლოდ შენი ნახვა მინდოდა.რამდენჯერმე დავაკაკუნე,მაგრამ არ გამიღე,ამახსენდა რომ კარს თიქმის არააასდროს კეტავ სახელური ჩამოვწიე,კარი ღია აღმოჩნდა,ისე საყვარლად გეძინა ვერ გაგაღვიზე,ვიფიქრე ყავას მოვუმზადებ თქო..ასე ომ ხო შენს გამო არ წავედი სამსახურში და ახლა აქ ვარ და შენს ბუზღუნს ვისმენ
-ოჰო როგორი რომანტიკული ხარ და ტერ..
-ჩუ როცა შენთან ვარ იცოდე რომ მხოლოდ მე და შენ ვართ სხვა არავინ არ არსებობს
-კარგია და ყავა?
-ხო დამავიწყდა დაჯექი დამოგიტან
-მანდ შოკოლადის კრუასანიც უნდა იყოს
-ჰო ვნახე მოვიტან
-როგორი სასიამოვნო სურნელი აქვს
-მსოფლიოში საუკეთესო ყავას ვამზადებ
-აჰა ანუ ყველას უნდა რომ შენი მომზადებული ყავა გასინჯოს?
-ჰო მაგრამ მე ყავას მხოლოდ ჩემთვის ვამზადებ
-ანუ გამიმართლა მე?
-კი თან როგორ
-ძალიან კარგი მმ..
-ცოტა კრუასი მეც დამიტოვე
-აი აიღე
-ეგ არ მინდა შენ რომ გაქვს ეგ მომეცი
-ნწ არა ამას არ მოგცემ
-აუ კაი რა მე ხო ყავა მოგიმზადე
-მერე რა ნახე რა გმრიელია მმმ
-საძაგელო მომეცი
-ოო რატო წამართვი
-ახლა მე მიყურე როგორი გემრიელია
-ვერ გიტან
-ხო?
-ხო მართლა
-მოდი შევამოწმოდ
-როგორ?
ერთი ხელის მოსმით ჩაივა გოგონა კალთაში და შოკოლადით მოტხუპნული ტუჩები მთლად დაუკოცნა
-სასწაული ხარ გახშირებული სუნთქვით წარმოთქვა ბიჭმა
-დემიან
-გისმენ
-იქნებ არასწორედ ვიქცევით
მისმინე:არვიცი შენთან ყოფნის დროს რა მემართება მართლა...ყველა და ყველაფერი მავიწყდება,ტერიც კი.შენ ისეთი საყვარელი ხარ საყავრელი ღიმილი გაქვს,არვიცი რას მიშვრები მართლა,მაგრამ ჩემ თავისთვისაც კი არ მემეტები,როცა წარმოვიდგენრომ სხვა გეხება საშინლად უსიამოვნო გრძნობა მეუფლება შეიძლება ეხა არასწორედ ვიქცევით მაგრამ ვერ გაგიშვებ გესმის?
-კი მესმის
-კარგი ეხა ჩაიცვი და წავიდეთ
-სად მივდივართ?
-უბარლოდ გამოყევი და ნახავ
-კარგი დამელოდე 10წუთში აქ ვარ
-კესი
-ჰო
-რაც შეიძლება ბავშვურად და უბრალოდ კარგი?
-როგორც მაშინ?
-ჰო როგორც მაშინ
-კარგი დამელოდე