- გაიღვიძეე მიაა, ჩამოვედით გაიღვიძე - ხმამაღლა მეუბნება დედა
- ჩამოვედიით ? - ფანჯარაში ვიყურები და თან თვალები მიცრემლიანდება
- ხო ჩამოვედით მიაკო, რაგჭირს? - მიჯდება დედა გვერდით და ჩემს ხელებს იჭერს - მომისმინე დე თუარ მოგეწონება აქაურობა როცა მეტყვი მაშინ წავალთ
- არა დე კარგად ვარ ისე სიხარულის ცრემლებია მომნატრებია აქაურობა - ვიტყუები
- კარგი წამო ჩავიდეთ ავტობუსიდან

სახლამდე ტაქსით მივედი, ისევ ის ქუჩები და თითქოს ამდენი ხნის განმავლობა ში არაფერი შეცვლილა, იგივე ხალხი, ნაგვის ურნაც კი იქ დამხვდა სადაც ადრე იყო ჩვენი სახლის გვერდით, სახლის კართან მივედით, კარზე ჩემი და ჩემი ძმის სახელი იყო ამოტვიფრული - მია სანდრო საუკეთესო და ძმა - დედამ ზარი დარეკა
- ღმერთოოო, მიაააა - გაგვიღო კარები დეიდამ
- დეიიდააა როგორ მომენატრეეე - ხელები მაგრად მოვხვიე
- მეეც ჩემო პატარა გოგო რამხელა გაზრდილხარრ, რამდენი ხანია არმინახიხარ მიაკოო - ცრემლები შევამჩნიე დეიდას სახეზე
- კარგი კარგი შევიდეთ და იქ გავაგრძელოთ - ხელი მოვკიდე ჩემს ჩანთას და სახლში შევედით
- როგორ მომნატრებია აქაურობა ეს სახლი ღმერთო - ვამბობ მე
- მია რამ მიგაღებინა აქ 2 წლით ჩამოსვლის გადაწყვეტილება? - მეკითხება დეიდა
- შენ მომენატრე და მაგან - ვეხუტები
- კარგი რა 2 წლით მაგისთვის ჩამოხვედი არაა, ხომიცი ვერაფერს გამომაპარებ მითხარი
- მერე რო ვილაპარაკოთ? - გავუღიმე დეიდას
- კარგი საყვარელ ოკარგი
- მმმ ეს რაარის - მივვარდი გაშლილ სუფრას - ეს რამდენი რამ გაგიკეთებია დეიიდა,
- ხო შენი საყვარელი საჭმელები მოგიმზადე მიაკო
- აუუუ ერთადერთი ხრ რაა როგორ მშიააა
- მიდი ხელები დაიბანე და მივუსხდეთ სუფრას
მე დედა და დეიდა, ხო ჩვენ სამნი ვიყავით, სუფრას მივუსხედით და გმერიელად ვივახშმეთ, ძალიან დაღლილი ვიყავი ვახშამის შემდეგ დასაძინებლად წავედი.

- აუუუ რაჯანდაბა ხმები ისმის ზემოდანნ - თვალებს ძლივს ვახელ
- ხომიცი აქვე რესტორანია ქორწილი აქვს ვიღაცას და მუსიკები აქვთ ჩართული
- აუ ხალხს გვეძინებაა კაით რა - ვბუზღუნებ მე
- ხო წამო ვუთხრათ მიას ეძინება და ხმას დაუწიეთო - იცინის დეიდა
- აუ კაი რა მართლა ძაან დავიღალე ნუ იცინი, ხომიცი ვერვიტან ამდენი ხანი მზავრობას
- მერე გადმოფრენილიყავით
- ოჰ თვითმფრინავში ჩაჯდომას ისევ ავტობუსი მერჩივნა
- ხოდა მაშინ ნუღარ წუწუნებ გეყო, ეგ კიარა შენ ის მითხარი რატომ ჩამოხვედი აქ
- კარგი რა დეიდა მომენატრა აქაურობა, თან ერთფეროვნება იყო იქ სულ და ჩამოვედი, წავალ თუგინდა
- მიაკო რასისულელეებს ლაპარაკობ ხომიცი შენი აქ ჩამოსვლა ჩემთვის რამდენს ნიშნავს, მაგრამ მეხომ კარგად გიცნობ, შენ იქაურობა ისე გიყვარს აქ ტყუილად არჩამოხვიდოდი, მომიყევი გთხოვ რამოხდა
- კარგი, ოღონდ არმინდა დედამ გაიგოს
- დედაშენს ძინავს ნუღელავ
- მოკლედ ერთი ბიჭი შემიყვარდა
- მართლაა, მერე მაგის გამო წამოხვედიი? იჩხუბეთ? მია გამოქცევა გამოსავალი არარის
- არაა დეიდა მომისმინეე
- კარგიკარგი გისმენ მერე?
- სანდროს საუკეთესო მეგობარია
- რაა? სანდრომ იციის?
- კი მე მოვუყევი
- მერე რაო?
- არაფერი რათქმაუნდა გაბრაზდა
- საყვარელო ჩემო, მასაც უყვარხარ?
- არვიცი დეიდა არვიცი, სანდრომ მითხრა როგორც გინდა ისე დაივიწყეო, ნოე კი სულ ჩვენთან დადის როგორ უნდა დამევიწყებინა როცა ყოველდღე ვხედავდი და მეც გადავწყვიტე რომ აქ წამოსვლა საუკეთესო გამოსავალი იყო
- ჩემო საყვარელო მოიწიე
დეიდაჩემთან ერთად ჩამეძინა. ჩახუტებულებს ისე კარგად გვეძინა.

რახმებიაა რაიყოთ ხალხნო დამაძინეეთ - ვბუზღუნებ საწოლიდან და თვალებს ძლივს ვახელ
- მია სულ როგორ უნდა წუწუნებდე გამოდი დედაშენი სამსახურში მიდის ყავას ვაკეთებ შენც გაგიკეთე
- კარგი მოვდივარ - ხალათს ვიცმევ და ნელი მოძრაობით თითქმის თვალებ დახუჭული გავდივარ
- დილამშვიდობისა მია - მიღიმის დედა - ცალთვალს ვახელ და იგივეს ვეუბნები
- მიდი ხელპირი დაიბანე და ყავა დალიე
- კარგი.
- რაკარგია აქაური ყავაც კი მომნატრებია - ვამბობ კმაყოფილი
- დღეს რაუნდა ქნა მია მთელი დღე სახლში არმოგეწყინება? - მეუბნება დედა
- ჰმმ რავი დე საღამოსკენ პარკში გავალ ბავშვებს ვნახავ
- კარგი ოღონდ მალე დაბრუნდი ხომიცი ეს სხვა ქვეყანააა და უფრო მეტი სიფრტხილე გმართებს
- კი დედა ვიცი - ვუღმი დედას
- ზეგ კი სკოლის ამბებს მოვაგვარებთ და ორშაბათიდან სკოლაში წახვალ
- აუუუ სკოლა - წარბები შევკარი
- ხო სკოლა მია, ახალი კლასელები ახალი მასწავლებლები ცოტა გაგიჭირდება მაგრამ არაუშავს გამონახავ საერთო ენას მათთან
- ხო იმედია
- კარგი გოგოებო წავედი მე დამაგვიანდება
- კარგი მანანა საღამომდე - გაუღიმა დეიდამ
- საღამომდეე , მია თუ მოგეწყინება შეგიძლია ამოხვიდე რესტორანში აქვეა ხომიცი 5 წუთის გზაა
- კარგი დე ვნახოთ
- კარგაად
- მმ ეს რაგემრიელი ნამცხვარია დეიიდუკკ - ვუღიმი დეიდას
- ხო პატარა რომ იყავი სულ ამას ჭამდი არგახსოოვს
- კიკი როგორარა - სიცილით ვეუბნები დეიდას
- უი სანდრო რეკავს skype - ში
- აუუ მართლაა მიდი უპასუხე მომენატრა უკვეეე
- სანდროოო რპგპრ ხარრ - ხელს უქნევს დეიიდა
- კარგად ვარ დეიდა შენ როგორ ხარ
- გახარებული ვარ ძალიან შენმა დამ გამახარა
- შენ გაგახარა მაგრამ ჩვეენ
- არაუშავ ჩამოვამ თქვენც ჩამოხვალთ და ასე გავა 2 წელი
- სადარისს მია? - კითხულობს ნოე
ნოე, ეს ნოეს ხმაა , როგორ მენატრებაა ღმერთოო. კარგი მია დამშვიდდი დამშვიდდი მიდი ელაპარაკე თითქოს არაფერი.
- მია მოდი შენთან უნდათ ლაპარაკი - მეძახის დეიდა
- მოვდივარრ
- მიაკოოო როგორ ხარრ ჩემო სიცოცხლეე - მეუბნება სანდრო და ლამისაა იტიროს
- კარგად სანდრიკ შენ
- რავი აბა როგორ ვიქნები, უკვე ძალიან მენატრები
- მეც მენატრები სანდრო მეეც
- მიაა - გამოართვა ტელეფონი ნოემ
- ნოე - გავშეშდი ხმა ვეღარ ამოვიღე
- როგორ ხარ - მეკითხება სევდიანი თვაკებით
- არამიშავს შენ?
- რავიაბა, იცი რაცუდია სახლი შენს გარეშე?
- სანდრო მაქაა ერთად გაერთობით
- ხომაგრამ აქრომ იყო რაკარგი იქნებოდა მია
- სამწუხაროდ მაქ არვარ და დიდხანს არ ვიქნები
- სამწუხაროდ
- მია ჩვენ წავედით და საღამოს დაგირეკავ კარგიიი
- კარგი სანდრო გაკოცე მიდი
- მეცც.
- ესარის ის ნოე?
- ხოდეიდა ესარის ნოე.

დიდხნიანი პაუზის შემდეგ დავბრუნდე, შევეცდები აღარ დავაგვიანო ხოლმე დადება <3 თქვენც გამოხატეთ თქვენი აზრი კომენტარებში იმედია მოგეწონებათ <3 მიყვარხართ ყველა <3