---სადაც შენ ხარ, მე ყოველთვის შარს უნდა გადავეყარო და იმიტომ.
---უუუფ,როდიდან უსმენ გულს ჭკვიანო შვილო? გაეცინა ალეკოს და მირიანიც აიყოლია და მანაც ღიმილით უთხრა.
---დღეიდან დავუჯერებ ჩემს გულს, ის მე არასდროს არ მირჩევს ცუდს, აი შენ კი გინდა ჩემი გზიდან გადახვევა.
---კარგი რა ხვალიდან დაუჯერე გულს და დღეს წავიდეთ,ნუ გამიშვებ მარტო,იქ უმრავლესობა გოგონები იქნებიან და არ მინდა მარტო ყოფნა.
---სხვები ხომ მოდიან,მაინდამაინც მეც უნდა ვიყო?ან გოგოებთან მარტო დარჩენის როდიდან გეშინია?
---სხვებიც მოდიან,მაგრამ შენც იყავი რა ჩვენს გვერდით.თხოვნად გადაიქცა ალეკო.
---წამოვალ ხო კარგი, შენს გვერძე ვიქნები დღეს, ამდენ გოგოებში რა იცი რა ხდება, არ გაგაპატიუროს ვინმემ. მხიარულ ხასიათზე დააყენა ალეკომ მირიანი და ასე მხიარულად ჩამთავრეს სამუშაო დღე.
სამუშაო საათების დასრულებისთანავე ალეკომ შეაკითხა მირიანს კაბინეტში და მირიანის მანქანით წავიდნენ ზაზასთან.იქ მისულებს კი საოცარი სანახაობა დახვდათ, ნაირ-ნაირი გოგოები ერთმანეთში ირეოდნენ და უაზროდ სვამდნენ.თითქმის უკვე ყველა მთვრალები იყვნენ. მირიანმა ერთი გადაავლო თვალი იქ მყოფებს და ალეკოს უთხრა.
---ალეკო არ მომწონს აქ მე სიტუაცია და დიდი ხნით ვერ გავჩერდებით,ხომ ხედავ უკვე ყველა მთვრალია და რამე შარში არ გაყო თავი. ჩუმად, მაგრამ მკაცრად უთხრა მირიანმა ალეკოს.
---ცოტა ხანი და წავიდეთ.უთხრა ალეკომ მაგრამ მისი შავი თვალების გამოხედვით,უკვე გოგონებს ათვალიერებდა და ჰოპ, უკვე დაასო თვალი მის მსხვერპლსაც.მირიანმა თვალი გააყოლა მის თვალს და უთხრა.
---ვიცი მე შენი თვალების ჟუჟუნი და ნუ გახელდები,ვინმემ არ გაგაბას რამე სისულელეში,გესმის?
---მესმის მამიკო. ნახე ის სავსე მკერდიანი როგორ მიყურებს,უკვე მაგიჟებს მირიან. ნახე რა თეთრი ბარკლები აქვს, ეს ხომ ჩემი სუსტი წერტილია,ვაიმე უკვე ცუდად ვარ,ვახ ჩემი ეს სად მომიყვანეთ ხალხო.
ალეკო მაგიდასთან მივიდა, მოზრდილ ჭიქაში კონიაკი დაისხა და ჭიქის მაღლა აწევით ერთ ამოსუნთქვაზე გადაყლაპა სასმელი და თან დიდ მკერდიანს თვალს არ აშორებდა.კიდევ დაისხა მეორე და მესამეც მიაყოლა ერთმანეთს და მოულოდნელად,რომ არ ელოდა დიდ მკერდიანი მიუახლოვდა,ყურში ჩასჩურჩულა ალეკოს.
---იცი რამდენი წელია,შორიდან რომ გეტრფი და შენს დიდ გემრიელ ტუჩენზე ვოცნენობ? ალეკომ ჯერ გოგონას შეხედა გაკვირვებულმა და შემდეგ იქვე მჯდარ მირიანს გადახედა.
---რა გამოშტერდი წავედით,უკვე შენი სისულელეების სუნი მცემს და აქ ვერ დაგტოვებ. არ დაგავიწყდეს სახლში ცოლი გელოდება.
---მირიან უკვე მაკანკალებს, წადი შენ და რამე მოიფიქრე,ამას კი მე ოცნებებს ავუხდენ, გთხოვ ძმურად თორემ უკვე ცუდად ვარ.მირიანს გაეცინა და უთხრა.
--- მერე არ მომადგე მავედრებელი თვალებით,მიშველე ამ ერთხელაც ძმურადო.მე მივდივარ რაც გინდა ის ქენი,არ დაგავიწყდეს რომ სიფრთხილე გამოიჩინო.მირიანი ზაზას და მის დას დაემშვიდობა და მარტო წავიდა სახლში. ბიჭები კი იქ დატოვა,ალეკომ კი დიდ მკერდას მიუბრუნდა და უთხრა;
---ყავას მომიდუღებ?გოგონამ ღიმილით შეაჩერდა და უთხრა;
---მე ქეთი მქვია.მოგიდუღებ,მალე მოვალ.წამოდგა და სამზარეულოში გავიდა.მალე ალეკოც წამოდგა და ქეთის გაყვა უკან.
ალეკოს ნაამბობი.
,,ისეთი ტანის რხევით გავიდა ქეთი წყურვილი მასთან ყოფნის და მისი დაგემოვნების უფრო და უფრო მიმძაფრდებოდა.ძალიან აღვიღზენი და როცა სამზარეულოში შევედი, უკნიდან მივადექი და მუცელზე ხელი შემოვხვიე, კისერში ხმაურით რომ ვაკოცე,თითქმის ჩამადნა ხელებში,ერთი გაფიქრება ისიც კი ვიფიქრე არ შეწუხდესთქო. ძლიერად დავიჭირე და გონება გათიშული ჩემსკენ შემოვაბრუნე და ვუთხარი.
---თუ ჩემი სურვილი წლებია გკლავს, მოდი ოცნებას და სურვილს ერთად აგიხდენ.
ვაკოცე და ისიც ამყვა. უეცრად მოვშორდი სამზარეულოს კარები შიგნიდან ჩავკეტე და შემდეგ გავაშიშვლე.მაგიდაზე შემოვსვი,მის სხეულს სამოსელი შემოვაძარცვე და ჩემს წინ ულამაზესი მკერდი გავაშიშვლე.სამოთხის ვაშლებივით მიმზერდა მისი მკერდი და მისკენ მიხმობდნენ.ძალიან მორცხვი და ნაზი გამოდგა,მიუხედავად მისი თამამი საქციელისა.გამჭირვალე ტრუსი ეცვა,ისიც გავხადე და ჩემს წინ ულამაზესი ქალის ქანდაკება იდგა. გამაგიჟა მირიან,ჯერ თითი არ მქონდა დაკარებული,რომ უკვე ვნებიანად კვნესოდა და მისკენ მიხმობდა. ყავა მოვსვი და ცოტა ხანში ისედაც გაგიჟებულმა სულ მთლად გადავირიე. ვეღარ ვჩერდებოდი, თავს ვერ ვიკავებდი და მეგონა ჭკუიდან ავიჭრებოდი. არ მახსოვს სამზარეულოდან როდის გამოვედით,იქვე საძინებელში როდის შევედით.სულ გადამავიწყდა ის თუ სად ვიყავით და ისიც,რომ მარტოები არ ვიყავით.გამაგიჟა,გადამრია და სულ დამცალა ვნებისგან,მაგრამ ის კი მოვტვინე რომ პრეზევ....ი მეხმარა.როცა ვნება ჩაცხრა და ცოტა სული მოვითქვით კარებზე კაკუნი შემოგვესმა და რეალობაშიც დავბრუნდით ორივე,მაგრად გამიტყდა ზაზამ რომ დამიძახა;
---ცოცხლები ხართ თუ ექიმის გამოძახება გვჭირდება?მირიანმა უსმინა ისე,რომ ერთი სიტყვა არ შეაწყვეტინა,შემდეგ კი უთხრა.
---ალეკო როგირც მხედავ ვზივარ და გისმენ,ისე რომ არ შეგაწყვეტინე და გადროვე ბოლომდე დაცლილიყავი ემოციებისაგან. გაერთე,გაიარე,მაგრამ ნუ მისცემ შენს წუთიერ სისუსტეს ოფიციალურ სახეს.ნუ შეეცდება იმ ქეთიმ შენს ცხოვრებაში მნიშვნელოვანი ადგილი დაიკავოს და სულ შენს მოლოდინში იყოს. შენ რამდენი სურვილი მოგიარს, ფინიასავით ნუ გაიქცევი მასთან.შენ სახლში ცოლი გყავს, ცოლი რომელიც ჩემი მეგობარია და არ მოგცემ იმის უფლებას,რომ მას ატკინო.ამ ერთხელ დაგეხმარე კიდევ და გამოგიყვანე მდგომარეობიდან, მაგრამ გულმა არც კი გიფიქროს კიდევ მოგეხმარები.ნინის გეფიცები ეს ბოლოა.ახლა ყველას დაუძახე აქ მოვიდნენ.
---გასაგებია ბოს,გპირდები ასეთი რამ აღარ განმეორდება.ალეკო წამოდგა და ბიჭებს დაუძახა, ყველა მირიანთან შევიდნენ გაკვირებულები.
---ძალიან მიჭირს ამ სიტყვების თქმა,მაგრამ თქვენვე მაიძულეებთ გითხრათ.ხვალიდან დააგვიანებთ, გააცდენთ უმიზეზოდ და რამე ასეთი მსგავსი მოხდება ჩამოგეჭრებათ თქვენი ხელფასიდან სამუშაო წესების დარღვევისათვის. გააცდენთ და უსაბუთოდ არ მოხვალთ სამსახურში.თქვენ ძალიან გათავხედით,მეგობრობა მეგობრობაა, მაგრამ მე ამ კომპანიით ხალხსსაც ვეხმარები და ჩემს კაპიტალსაც ვუფრთხილდები.ეს ბოლო გაბრთხილებაა.ყველა გამოვიდნენ გაყურსული კაბინეტიდან და ხვდებოდნენ,რომ ეს ბოლო დრო, ძალიან აუშვეს აფრები და მირიანი მართალი იყო.
---ალეკო.მოესმა ალეკოს მირიანის ხმა და მისკენ შებრუნდა.
-რა დროს მიდი წუხელ სახლში,რომ ვიცოდე. მოდი და შემეკითხოს ნატომ რა ვუთხრა,შენსავეთ ავბლუკუნდე?
---უკვე თენდებოდა და მთელი ღამის უძილარი დამხვდა.არაფერი არ უთქვამს, არც შეკითხვები დაუსვია რამაც ძალიან გამაკვირვა.
---მე ვუთხარი,ერთად ვართ და არ ინერვიულო,დაგვაგვიანდება და თუ არ შემეზარა ერთად მოვალთთქო.
---ააა მიტომ მითხრა მირიანი სახლში წავიდაო?გამიკვირდა,მაგრამ ვუთხარი კი მეთქი.
ეს ამბავი დავიწყებას მიეცა და მირიანის გაფრთხილების შემდეგ,ყველა გულიანად მუშაობდა თავდახრილი.ბიჭები ხედავდნენ,რომ მირიანთან ძალიან ხშირად მოუხშირა სიარულს მათმა ერთ-ერთმა უკვე შორეულმა მეგობარმა,ნუ მეგობარიც არ ქვიოდა,საერთო ნაცნობმა, რომელიც მირიანთან კაბინეტში საათობით იჯდა და საუბრობდნენ.ვერ გაეგოთ რა ხდებოდა,იმ დღიდან რაც შოთიკო გამოჩნდა მირიანი ჩაფიქრებული დადიოდა.ერთ დღეს კი გაბრაზებული ლუკა შეიჭრა კაბინეტში როგირც კი დაინახა შოთიკო მიდიოდა კომპანიიდან და მირიანს უთხრა ძალიან მკაცრად და თან მტკიცედ.
---დაჯექი და ახლავეს მოყევი რა ხდება.
---არაფერი,რა უნდა ხდებოდეს ლუკა.
---მირიან ძალიან კარგად გიცნობ, იმაზე უფრო მეტად ვიდრე შენ გგონია და წარმოგიდგენია.შენს თავს აღარ გავხარ მას შემდეგ,რაც ეს ვირთხა გამოჩნდა აქ.იტყვი რა ხდება თუ ჩემი გზებით გავარკვიო,ხომ იცი რომ ეს არ გამიჭირდება.
---ცოტა დრო მომეცი და ნინის გეფიცები ყველაფერს გეტყვი.უთხრა წყნარად მირიანმა.
---მე მხოლოდ ამას გეტყვი,მირიან ის საშიშია და რამე შარში არ გაეხვიო.შოთიკოს არც თუ ისე სუფთა წარსული აქვს და ისეც კარგად იცი, ჩვენ ყველა მასთან ძალიან შორს ვდგავართ. მან იცის შენი გულის ამბავი და არ გამოგიყენოს,თორემ ჩემი სიტყვები წინ დაგხვდება.ძმურად გთხოვ, გაუშვი მის გზაზე და აღარ მიიღო. დაცვას გავაფრთხილებ აქ აღარ შემოუშვას უცხო პირი საშვის გარეშე.მირიანი მდუმარედ იდგა და არაფერს ამბობდა,ვინ იცის, შეიძლება ძალიან ბევრი ქონდა სათქმელი, მაგრამ ვერ ამბობდა. ბიჭებისიც ესმოდა და შოთიკოც ეცოდებოდა. ლუკას შეხედა და უთხრა.
---გააკეთე ისე,რომ უცხო აღარ შემოვიდეს აქ. ამ ამბის შემდეგ თითთქმის ერთი თვე გავიდა და ერთ დღეს მის ტელეფონზე შემოსულმა უცხო ნომერმა საზარელი ამბავი აცნო და ისიც ქარიშხალივით გავარდა კაბინეტიდან,ისე რომ თვალი ვერ მოწყვიტა ვერავინ.ის საავადმყოფოში მივიდა შეშინებული და პირდაპირ შოთიკოს პალატაში შევიდა.
---შენ სულ გამოშტერდი?
---მე მეტი გზა არ მქონდა მირიან.
---მერე ეს,ეს არის გზა? შენ შველი შენს თავს,მაგრამ შენს ოჯახს ვის ხელში ტოვებ,ამაზე დაფიქრებულხარ საერთოდ?
---რა იცი და მათზეც არ ვფიქრობ,ვფიქრობ და კიც ვნანობ ეს რომ გავაკეთე.დამეხმარე მირიან და გეფიცები სახლს გავყიდი და უკლებლივ დაგიბრუნებ თითოეულ თეთრს.კიდევ ერთი ასეთი ნერვიული შემოტევა და უკეთესია აღარ ვიყო ამ ქვეყნად.არ მინდა ცოცხალი ვიყო,მე სამარცხვინო მამა ვარ ჩემი შვილებისთვის.
მირიანს ძალიან თბილი და კეთილი გული ქონდა მის მკაცრ ხასიათთან შედარებით და შოთიკოს დახმარებას დაპირდა.პირობა ჩამოართვა ,მხოლოდ,რომ ასეთ სისულელეს აღრ ჩაიდენდა.ძალიან დიდი საფიქრალი აუტეხა მის თავს და ებრძოდა ნერვებს,ებრძოდა ძილს.დაძინება უნდოდა და ვერ იძინებდა და ერთ დღესაც გადაწყვიტა მტკიცედ რომ გული დაემშვიდებინა და დახმარებოდა ეკონომიურად.დაეხმარა კიდეც და სამ-ოთხ თვეში ფულს უკან ელოდა,ეს კი ისე გააკეთა,რომ არავის არ უთხრა და აი სად შეცდა მირიანი.ორი თვის გასვლის შემდეგ,როცა ბიჭები ხალისობდნენ და იცინოდნენ,მირიანმა თქვა;
---ყველას ყველაფერს ვპატიობ,მაგრამ არაფერს ვივიწყებ''.ადგა და წამოვიდა ბიჭების საერთო კომპანიიდან. ყველას უკვირდა მირიანის ასეთი შეცვლა და აოცებდათ მისგან წამოსული სიცივე.
---ბოს ცოტა ხნით გამიშვებ? მხოლოდ თავი შემოყო გელამ მირიანის კაბინეტში.
---სად მიბრძანდები,ისევ ვინმე ააგდე? წარბებშეკრულმა შეხედა გელას.
---აპარატიდან ფულს მოვხსნი და მოვალ.
---მიბრძანდი, მაგრამ საათს ვინიშნავ.გელამ თვალები გადაატრიალა და ისე გავიდა ოფისიდან,მაგრამ კარგად გაიგონა მირიანის სიტყვები.
---ხვრ...ის მონა ხარ, შენ რა გამოგასწორებს,მე მართლა არ ვიცი.ხმამაღლა გაიცინა გელამ და ასე სიცილ-სიცილით მივიდა აპარატამდე.აპარატიც იქვე ახლოს იდგა ოფისთან და მის წიმ რიგში მდგარი გოგონა ეცნაურა,ის სადღაც ყავდა ნანახი.კარგად დააკვირდა,შემდეგ ტელეფონი ამოიღო და შიგ ერთი ფოტო ამოძებნა, ხან გოგონას უცქერდა და ხან ფოტოს. გაახსენდა და დააპირა გამოლაპარაკება, ის ხომ ამ გოგონას რამდენი ხანია ეძებს. გადაიფიქრა გამოლაპარაკება და ნელა-ნელა მიყვა უკან.გოგონაზე ორი თავით მაღალია და კარგად შეხედა ნომერი რომელიც აპარატზე აკრიბა და ჩუმად ჩაიწერა. აი ესეც ასე, ჩაილაპარაკა კუსკუსით მიმავალ გოგონას თვალი გააყოლა.ძალიან კარგ ხასიათზე დაბრუნდა უკან და მირიანს გაღიმებული დაუდგა წინ,მაგიდაზე ორივე ხელებით დაყრდნობით.
---რა გინდა? რა ხდება? რა გააფუჭე? უთხრა გაკვირვებულმა მირიანმა და თან თვალს არ აშორებდა.
---რა გამახსენდა იცი? გახსოვს მე რომ გოგონას ფოტო მოგიტანე? ის გოგონა მის შემდეგ არსად არ შეგხვედრია?
---სად გაგახსენდა ახლა ის გოგონა.არა,არ მინხავს და შენ წარმოიდგინე ყველგან ვათვალიერებ,მაგრამ უშედეგოდ.ექვსი თვე გავიდა მის შემდეგ,იქ იმ ადგილზეც ბევრჯერ მივედი, სადაც ჩამოვსვი მაგრამ ვერსად ვერ წავაწყდი.გელას გაეცინა და მირიანს უთხრა.
---აი ეს მისი ნომერია.
---ეს საიდან გაქვს შენ? თვალები გაუფართოვდა მირიანს.
---სულ ცოტა ხნის წინ ვნახე,მის უკან ვიდექი და ჩავიწერე ნომერი,რომელიც კარგად დავინახე, რომ აკრიბა აპარატზე.აბა შენ იცი. თვალი ჩაუკრა მეგობარს და დატოვა გაშტერებული მის კაბინეტში.ორი კვირა რეკავდა მირიანი იმ ნომერზე და როგორც იქნა გოგონამ უპასუხა.იცნო მისი ნაზი ხმა და ჩაეცინა.
---რომელი ხართ?მე უცხო ნომრებს არ ვპასუხობ და ნუღარ შეწუხდებით დარეკვით.
---არ გათიშო.,არც უცხო არ ვარ.შემხვდი და მიხვდები რომ არ გატყუილებ.ვერა და ვერ დაითანხა მირიანმა გოგონა შეხვედრაზე, რაც მას აცოფებდა.აცოფებდა მისი უნდობლობა და ის უფრო,რომ საერთოდ არ დაინტერესებულა ვინ ესაუბრებოდა ტელეფონზე. რამოდენიმე დღეში კი გოგონამ ნომერიც კი გამოცვალა
შოთიკო იმ დღის შემდეგ გაქრა მირიანის თვალთახედვიდან,რა დღესაც მიიღო მისგან ეკონომიურიურად დახმარება. ორი თვის ნაცვლად ზუსტად 8 თვის თავზე მირიანი კომპანიის თანხის გაფლანგვისთვის 6 წლით ციხეში გაისტუმრეს. გიჟს გავდა ყველა და ყველა,ყველგან შოთიკოს დაეძებდა, მაგრამ მის კვალს ვერსად ვერ მიაგნეს.მირიანის მამაც დაბრუნდა საზღვარგარეთიდან და უნდოდა შვილს დახმარებოდა, მაგრამ მირიანმა ისეთი მტკიცე უარი განაცხადა, ვეღარ გაბედა მეორედ განმეორება სიტყვა დახმარებისთვის,რადგან მირიანის ნათქვამი ,,არა'' ძალიან ბევრს ნიშნავდა მისთვის.
---მე ეს დავიმსახურე მამა. ბრმად ვენდე მეგობარს და ახლა ის სასჯელი უნდა მოვიხადო, რომელიც სასამართლომ სამართლიანად მომისაჯა.ერთი თხოვნა მაქვს მხოლოდ,ნინიკოს მიმიხედეთ, ნუ მიატოვებ უპატრონოდ და უთხარით, რომ მოულოდნელად გავემგზავრე.დრო და დრო დაურეკავ ხოლმე.აბა თქვენ იცით.გადახედა მეგობრებს და შემდეგ ლუკას და გელას უთხრა.კომპანიას მიხედეთ და ერთმანეთს მოეხმარეთ. კრუხს მოცილებული წიწილებივით ნუ დაიწყებთ სიარულს,ერთმანეთს დაუჯერეთ.მირიანის ადგილი კომპანიაში გელამ დაიკავა და ის განაგებდა მთელ კომპანიას.ერთი წუთით არ მოუდუნებია ყურადღება შოთიკოს მიმართ, ის მას ისევ ეძებდა,მაგრამ ერთ დღესაც მის მისამართზე მისულებს სულ სხვა ოჯახი დახვდათ ბინაში. სულ რამოდენიმე დღის წინ შეეძინათ ეს ბინა და ასე გაქრა შოპთიკო მათი თვალთახედვიდან 180 000$-თან ერთად.