ამოუცნობი ზარი (5)
–ხვდები რომ შნეი თავი ნამდვილი კა*პა გამოგყავს? წამოენთო ქალი –დამშვიდდით ქალბატონო, დეენემი ჩავატაროთ რა პრობლემაა.. სიმშვიდეს ინარჩუნებდა გრეგორი –რას ქვია დეენემი? მე არაფერს მეკითხებით ხალხო? ეს ბავშვი შენი არ არის! რომც იყოს მაინც აზრი არ აქვს! ბავშვს არ გავაჩენ! საბოლოოდ ვიძახი! გაცეცხლებული გოგონა მთელ ხმაზე ყვიროდა და გაბრაზებულ თვალებს უბრიალებდა მის წინ მდგომ ბიჭს –ბატონო ერეკლე თქვენის ნებართვით ცალკე დაველაპარაკები თქვენს ქალიშვილს.. სანდომიანად გაუღიმა გრეგორიმ ოჯახის უფროსს და თანსხმობის მიღების შემდეგ ნიტას შეხედა –დაა*ვიე! შეუღრინა გოგონამ და უკან საძინებელ ოტახში გაბრუნდა... გრეგორიმ თვალები უაზროდ გადაატრიალა, ახლა მისი წესებით მოქმედების დრო იყო, ნიტას ჭირვეულობის ატანას არ აპირებდა, ამიტომ სწრაფად მოჰკიდა გოგონას ხელი და ზურგზე მოიგდო.. ამ მოქმედებას მანდილოსნების (ეკატერინეს და ნიტას) აღშფოთებული შეკივლება მოჰყვა (უფრო ნიტასი რათქმაუნდა), ბიჭმა ერეკლეს მზერა რომ დაიჭირა ესიამოვნა, რადგან მიუხვდა რომ სწორად იქცეოდა... ნიტა გიჟივით ფართხალებდა, მაგრამ მამაკაცის ძლიერ მკლავებს მაინც ვერ უსხლტებოდა –ჩემი ხელით დაგახრჩობ! დამსვი! დამსვიმეთქი! სულ ტყუილად ყვიროდა... ეზოში გაიყვანა და აუზთან ჩამოსვა გოგონა, უხეშად მოშორდა ნიტა ბიჭს, გამძვინვარებულ მხეცს ჰგავდა, ისეთი თვალებით უყურებდა რომ იფიქრებდით ახლა ეცემა და ნაკუწებად აქცევსო –მოდი ცივილიზებულად მოვიქცეთ და ცივილიზებულად გადავწყვიტოთ კარგი? ჯერ მშვიდი ტონიტ დაიწყო გრეგორმა საუბარი –მისმიენ ეს ბავშვი შენი არ არის! მერამდენედ გაგიმეორო უკვე? –მაშინ დეენემი გაიკეთე... ოდნავ აუწია ხმას მამაკაცმა –შენ შ*გ ხოარ გაქ? წადი რა შენ ცხოვრებას მიხედე! ზედმეტად აგდებულად მიმართა, აი აქ კი გაჭედა და ნამდვილი სვანი გახდა ბიჭი, მკლავზე ხელი ძლიერად მოუჭირა გოგონას, ისე რომ ნიტამ წამოიკვნესა, გაცეცხლებული თვალები მიაპყრო გოგოს –ყ*ეზე მკ*იდია შენი ისტერიკები! რაც გითხარი იმას გააკეთებ და ბავშვი თუ ჩემია ჩათვალე ერთ ნაბიჯსაც ვერ გადაადგამ უჩემოდ! დაუღრიალა და იქაურობას გაეცალა. –მაგასაც ვნახავთ! კბილებშორის გამოსცრა ნიტამ და სახლში გიჟივით შევარდა, მშობლებისთვის ყურადღება არ მიუქცევია ისე ავიდა თავის ოთახში და აბაზანაშ ჩაიკეტა. ჯაკუზში იწვა ტვალებდახუჭული და მომხდარის გაანალიზებას ცდილობდა, ვერ იტანდა როცა ვინმე ეურჩებოდა და მითუმეტეს აქეთ იერიშზე გადმოდიოდა, ისტერიკებიანი არასდროს ყოფილა, მეტიც, ეჯავრებოდა ასეთი საქციელის გოგოები, მაგრამ ამჟამად ზუსტად ასე იქცეოდა... მართლაც რომ გაეჩინა ბავშვი რა მოხდებოდა? იცხოვრებდა გრეგორთან ერთად და ასე გალევდა წლებს, მაგრამ ჯეკთან კიდევ სამი წელი უნდა ემუშავა, ბავშვს მკვლელი დედა როგორ ეყოლებოდა.. როგორ ჩეხედა თვალებში მისთვის.. ამიტომაც უნდოდა მისი მოშორება, ამიტომაც ვერ შექმნიდა სრულფასოვან ოჯახს და ამიტომაც ერთობოდა და ფეხებზე ეკი*ა ყველაფერი ამ მხრივ... არც კი ახსოვს როგორ ჩაეძინა, იმდენად დაღლილი იყო იმავე პოზაში გადაეშვა მორფეოსის სამყაროში... ტანზე სიცივემ გამოაღვიძა, წყალი გაციებულიყო და გოგონას ნაზ კანზე სუსხს ატანდა, შემცივნული სწრაფად წამოდგა ჯაკუზიდან და კაბინაში შევიდა, ცხელი წყალი მოუშვა და მის ქვეშ დადგა.. კანკალებდა ისე სციოდა, ტაზე ხლეებს ისვამდა, ცხელი წლის წვეთები უხვად ერეცხებოდა მის სხეულს, რამდენიმე წუთში კი გათბა კიდეც, საკუთარ თავს ლანძღავდა ნიტა ასეთი დაუდევრობისთვის, წამით გაუელვა გონებაში რომ ეს მდგომარეობა ბავშისთვის არ იყო სახარბიელო, თუმცა მხოლოდ წამიერად გაიფიქრა ეს. –ღმერთო რა გავაკეთო.... ცივ კაბინას შუბლი მიადო და ხმამაღლა გაიფიქრა.... საბოლოოდ გადაწყვიტა რომ ვიმმე გარეშე პირის რჩევა სჭირდებოდა, სრულიად უცხო ადამიანის თუნდაც გამვლელის და სწორედ ისე მოიქცეოდა როგორც მიუკერძოებელი პირი ურჩევდა... როგორც იქნა საკუთრი გადაწყვეტილებით კმაყოფილი ჩაეშვა ფუმფულა ლოგინში და მშვიდად დაიძინა... კარზე კაკუნის ხმამ გამოაღვიძა ქალბატონი, ზანტად გაახილა თვალები, ლოგინიდან წამოიწია და მოჭუტული თვალით გახედა კარს –შემო დეე... ნამძინარევი ხმით უთხრა კატოს... –გრეგორია მოსული და გაემზადე ჩამოდი...მშვიდი ტონით გააფრთხილა დედამ –რა? ესე ადრე.. რა ჯანდაბა უნდა... (თან პენუარს იკრავდა თან ფეხსაცმელს ეძებდა) –ანალიზებზე ხომ უნდა წახვიდეთ... –ნაბი*ვარი... ამ დილაუთენია რას მოეთრა, დავიჯერო შვილი ეგრე ძაან უნდა? ზიზღით ამოილაპარაკა ნიტამ და კიბეებზე დაეშვა ერეკლე უკვე სამსახურში წასულიყო, მისაღებში მხოლოდ გრეგორი იჯდა საკმაოდ კმაყოფილი მზერით, როცა მოკლე პენუარში გამოწყობილი ნიტა დაინახა მაშნ კი უფრო მეტად გაებადრა სახე და თვალებში ჭინკები აუთამაშდა. ნიტას რამეს გამოაპარებ? ეგრევე მიხვდა ვაჟბატონის მიმიკის შეცვლას –მშიერი ძაღლი ძვალს რომ დაინახავს და ენას გადმოაგდებს ზუსტად მასე მიყურებ! თვალების ბრიალით ჩაამთავრა სათქმელი ბიჭს სახე შეეცვალა, ის ბედნიერი გამომეტყველება წამსვე კუშტმა და სერიოზულმა სახემ შეცვალა –მალე გაემზადე ბევრი დრო არ მაქვს! ცივად მიუგდო ორი სიტყვა და გარეთ გავიდა –მალე გაემზადე ბევრი დრო არ მაქვს! ( გამოაჯავრა გოგონამ) –უტაქტო! ჩაილაპარაკა და ოთახში დაბრუნდა... შავი მუხლზე დახეული ვიწრო ჯინსი, ნაცრისფერი ტოპი, შავი შუზი და ტყავის კურტკა ჩაიცვა, თმა როგორც ყოველთვის გაშლილი დაიტოვა, მსუბუქი მაკიაჟი გაიკეთა და 15 წუთში მზად იყო... –წავედი მეე... დედას გასძახა და გარეთ გავარდა –ღმერთი შენკენ შვილო! ეკატერინეს სიტყვების გაგება მოასწრო. –შემახსენა ცოდვები... ჩაილაპარაკა თავისთვის და გრეგორის მანქანაში ისე ჩასკუპდა, მისთვის არც შეუხედავს... მანქანაში ორივე ჩუმად იჯდა, მხოლოდ ძრავის ხმა ისმოდა... სიტუაციისგან მობეზრებულმა ნიტამ ცანთიდან სიგარეტის კოლოფი ამოიღო, იქიდან ერთი რერი ამოაძვრინა და ტუჩებსშორის მოიქცია, მაშინვე შეამჩნია გრეგორის უკმაყოფილო მზერა –გადააგდე! სალონში ბიჭის ბოხი და ცივი ხმა გაისმა ნიტამ ირონიულად ჩაიღიმა და სანთებელა აანთო, აშკარად მამაკაცის ნერვებზე თამაშობდა, მაგრამ ის ვერ გათვალა სვანს რომ ეჯიბრებოდა... მოულოდნელად დაამუხრუჭა არღვლილანმა მანქანა, რაზეც ნიტამ ტავი ვერ შეიკავა და წინ წაიწია, რომ არა ღვედი აუცილებლად მინას შეასკდებოდა... გამწარებულმა გრეგორიმ ტუჩებიდან გამოსტაცა სიგარეტი და ფანჯრიდან გადაისროლა –როცა რაღაცას გეუბნები უარესი არ უნდა გააკეთო! გამაფრთხილებლად დაუქნია თითი და ისევ საჭეს მიუბრუნდა –რაღაც არ მახსოვს ჩემს უფროსად დამეყენებინე. სარკაზმს არ იშურებდა ნიტა და ნამდვილად წყობიდან გამოჰყავდა მამაკაცი გრეგორი მთელი ტანით გოგონასკენ შებრუნდა, სახე ახლოს მიუტანა, ისე რომ ერთმანეთის სუნთქვა სახეზე ეფრქვეოდათ... დ აი ნიტამაც არ დააყოვნა და სხეულზე ცეცხლი მოედო, მაინც ვერ იგებდა რასმართებდა ეს ბიჭი. წესით უნდა გაბრაზებულიყო მასზე ასეთ რამეებს რომ უბედავდა, მაგრამ თავის თავზე მწარდებოდა რადგან ბიჭს ამდენის უფლებას აძლევდა –შენ გგონია შენი თქმა მჭირდება? ტუჩის კუთხე ჩატეხა არღვლიანმა და ნიტას ტუჩებზე გადაიტანა მზერა. გოგონას რა დაემართა? სრულიად დაჰიპნოზდა, საკუთარ თავს ვეღარ სცნობდა, მამაკცი ისე ახლოს იყო მასთან, თან მისი მზერა მის ტუჩებს არ შორდებოდა, ეს კი თიშავდა ნიტას და აზროვნებას აკარგვინებდა, მხოლოდ პირს აღებდა, სურდა რაღაც ეთქვა მაგრამ ტუჩები მას არ ემორჩილებოდნენ, ვერცერთ სიტყვას წარმოთქვამდნენ –უნდა გაიაზრო რომ იმ წამიდან რაც ჩემთან იწექი ჩემი ხარ! ისევ ბიჭის ხმა ჩაესმა, როცა ნათქვამი გაიაზრა თვალები გაუფართოვდა და სიბრაზისგან წამოენთო. აპირებდა საპასუხო წინადადების თქმას მაგრამ როცა გამოფხიზლდა უკვე საავადმყოფოში იყვნენ დ აღარც გრეგორი იჯდა მის გერდით. სწრაფად გადავიდა მანქანიდან, კარი მთელი ძალით მიაჯახუნა და როცა მამაკცის უკმაყოფილო სახეს წააწყდა გაეღიმა კმაყოფილს. მიმღებში საჭირო პროცედურა გაიარეს, ანალიზებიც სწრაფად აუღეს, ყველა საჭირო საქმე ჩაუტარდა ნიტას და მოსაცდელში გაუშვეს გრეგორთან ერთად... ნიტამ გაიფიქრა რომ ექიმისთვის ფული შეეთავაზებინა და ეთქვა რომ დეენემი არ ემთხვეოდა ნიმუშს, სკამიდან წამოდგა –მალე დავბრუნდები... სათნო ღიმილით დააჯილდოვა მამაკაცი და რამდენიმე ნაბიჯი გადადგა, მაგრამ უხეშად სწვდა გრეგორი და კედელთან მიაყუდა –შენ მე ყ*ე გგონივარ? –რაა... რატოო... დაიბნა ვითომ ქალბატონი –სანამ პასუხი არ იქნება გვერდიდან არ მომცილდები სულ რო ჩაიფსა მიანც! მკაცრად გააფრთხილა და სკამზე თავის გვერდით დაისვა.. ვინ იცის რამდენჯერ აგინა ნიტამ გულში არღვლიანს, ნამდვილად არ გახლდათ ეს მამაკაცი ადვილად დასამორჩილებელი და ეს თან აღიზიანებდა და თან ძალიან მოსწონდა გოგონას... სხვა გზა არ ჰქონდა, დაჰყვა ბიჭის ნებას და მის გვერდით იცდიდა სანამ თეთრ ხალათში გამოწყობილი მომხიბვლელი გოგონა არ გამოვიდა.. თვალებს უციმციმებდა გრეგორს და გამომწვევად უღიმოდა –ნიტა ამირეჯიბი და ბატონი გრეგორი არღვლიანი (ბოლო სახელი საკმაოდ ხავერდოვნად წარმოთქვა ექთანმა) –ქალბატონის თქმა დაგავიწყდა! მკაცრი ღიმილით შეუსწორა ნიტას, რომელსაც სინამდვილეში ეს სიტყვა კიარა ამ გოგონას ღიმილი და თვალიბის ციმციმი აღიზიანებდა –აჰ.. დიახ.. ქალბატონი... (ექთანი) –პასუხებია ესენი ხომ? ჰკითხა გრეგორიმ და თან თეთრ ფურცლებზე მიუთითა რომელბის ექთანს ეჭირა –დიახ... –მერე? დადებითია? შეპარვით იკითხა ბიჭმა, ხმაზევე ეტყობოდა როგორ ღელავდა მაგრამ მაქსიმალურად ფარავდა –დეენემის ანალიზი 99%ით ემთხვევა თქვენს დეენემს... ახარა ექთანმა... –ჯანდაბა! სახეზე ხელები აიფარა ნიტამ და ღრმად ამოიოხრა.. აი არღვლიანის ემოციებს ვერ აღვწერ, არ ძალმიძს, რადგან თავად არ იცოდა რას გრძნობდა, ისეთი ბედნიერი იყო რომ ვერ გამოხატავდა, ზოგადად მისი პიროვნება საკმაოდ დასტოინი და გაწონასწორებული იყო.. ამიტომ მხოლოდ ღიმილით შემიფარგლა რომელიც კმაყოფილებით იყო გაჟღენთილი... ......... –აქ სადმე გამიჩერე... ერთ–ერთ სუპერმარკეტზე მიუთითა ნიტამ და გრეგორიმაც წამსვე დაამუხრუჭა –ცუდად ხარ? შეშფოთებულმა ჰკითხა –მეტყობა რამე? გამწარებულმა ვერ მოზომა საკუთარი ხმა და საკმაოდ მაღალ ტონზე წარმოთქვა ეს ორი სიტყვა. არც დალოდებია გრეგორის პასუხს ისე გადმოხტა მანქანიდან და სწრაფად შევიდა დანიშნულების ადგილას.. სალაროსთან იდგა მარწყვის დიდი ნაყინით ხელში, გვერდით საკმაოდ სიმპათიური ბიჭი ედგა, გაახსენდა დილანდელი გადაწყვეტილება და მის სისრულეში მოყვანას შეუდგა –უკაცრავად თქვენთან ლაპარაკი მინდა... უემოციოდ განუცხადა უცხოს, ეს უკანასკნელი ჯერ დაიბნა, სათვალე მოიხსნა და საროჩკაზე ჩამოიკიდა –რით შემიძია დავეხმარო თქვენნაირ მანდილოსანს? გაღიმა ბოლოს –სადმე დავსხდეთ და აგიხსნით.. ამჯერად ნიტამაც გაუღიმა... იქვ ახლოს მდებარე კაფეში შევიდნენ, შეკვეთა მისცეს მიმტანს და საუბარი დაიწყეს –პირდაპირ გეტყვი: ეს ერთჯერადი შეხვედრაა, არავითარი მიზეზით ამომირჩევიხარ, სრულიად შემთხვევითი პიროვნება ხარ.. მეკი მჭირდება ისეთია დამიანის დახმარება რომელიც არც მიცნობს და არც აინტერესებს ჩემი ცხოვრება, უბრალოდ ამბავს მოგიყვები და ორი გზიდან ერთ–ერთს აირჩევ. ასე ჩამოუყალიბა სათქმელი და ვისკი მოსვა... ბიჭი რაღაცნაირი სიამაყით უყურებდა, მერე გაეცინა და იდაყვებით მაგიდას დაეყრდნო –გისმენ... –ხვდები ხო რასაც ვამბობ? –რომ არ ვხვდებოდი კითხვებს დავსვამდი მაგრამ როგორც ხედვ მხოლოდ ერთი სიტყვა გითხარი ასე რომ... –კარგია... მოკლედ 22 წლის დაქირავებული მკვლელი არის ორსულად ბიჭისგან რომელიც ბავშვის შესანარჩუნებლად ყველაფერზეა წამსვლელი, მაგრამ ბავშის გაჩენით გოგონას კარიერა დაინგრევა, ამას გარდა მკვლელი დედა ეყოლება ბავშვს რაც დამეთანხმები სასურველი არაა.. –და შენ გგონია წლები რომ გავა და მოგინდება შვილი მერე აღარ იქნები მკვლელი? ჩჩაერია საუბარში უცნობი –ვინ თქვა რომ ჩემზე ვლაპარაკობ? –იცი ადამიანების არცევა კარგად გამოგდის.. გეტყობა რომ შენზე ლაპარაკობ ნიტამ გაიღიმა –ფსიქოლოგი ხარ არა?! –გახლავარ... გაეღიმა მამაკაცს.–მოკლედ ერთს ჰეტყვი: თუ ღმერთმა შენთვის შვილი გამოიმეტა ესეიგი ამის ღირსი ხარ! *** ესეც ახალი თავი ჩემო ტკბილებო <3 მახარებთ თითოეული თქვენი კომენტარიტ <3 მიყტვარხართ ძალიან <3 პ.ს. სურათზე ნიტა და ფსიქოლოგი <3 |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
