რესტორანში რომ შევაბიჯე და სეკრებილ საზოგადოებას მოვავლე თვალი წამსვე ვინანე იქ მისვლა. ეს პირველი და ყველაზე მარტივი ამბავი იყო. ერთადერთი გოგო ვარ რომელიც რესტორანში თან ასეთ დროს მიდის უმაკიაჟოდ, ღია ფერის ტუჩსაცხის ამარა ისიც იმიტომ რომ ამ ქარების გადამკიდე ტუჩები გამიუხეშდა , აცვია უბრალო კაბა არც მოკლეა, არც გახსნილი, არც მკერდმოღეღილი ვარ არც ზურგი აქვს ამოღებული და საერთოდ რა საოცარი შეგრძნება ყოფილა როცა ხვდები რომ განსხვავებული ხარ . არა აქამდეც ვიცოდი ეს ,მაგრამ ახლა აშკარად შევამჩნიე. იმედი მაქვს არ ჩამქოლავენ ჩემი ტონალურში ამოვლებული კურსელები,რომლებიც ათასჯერ ჩემზე ლამაზები არიან და ამდენი მაკიაჟით რატომ იმძიმებენ კანს ვერ ვხვდები. ხო სად გავჩერდი? მოკლედ ჩემები რომ შევნიშნე და ხელიდ ამიქნია გიგილომ იქეთ წავედი
-როგორ გამიხარდა შენი დანახვა ხო არ იცი რა...- ისე მკოცნის გიგი ლოყა მეწვის
-რა ხდება?
-მაგარი ბანძ სიტუაციაა ამათ კიდე ტვინი მო...შეჭამეს -ჩუმად მეუბნება და სახეს მანჭავს
-რატოო ?- ვერ ვიგებ რაზე ამბობს მერე გოგონებს ვუყურებ რომლებიც ათვალიერებენ სხვა სტუდენტებს და გაცხარებით საუბრობენ იმაზე თუ ვის როგორი კაბა აცვია , როგორი მაკიაჟი უკეთია. ვინ ვისი შეყვარებული,საყავრელი, ნაშა და ამასთან ერთად ლექტორებზე საუბრობდნენ -აჰ რა თქმა უნდა გასაგებია თქვენი მდგოამრეობა ბატონო გრიგოლ! და ვინ ამბობდა რომ აქ ყოფნა აუცილებელი იყო? რატომ ვარ აქ? - იწურება წამში და თავზე ხელს ისვამს
-აუ მეგონა კაი პონტი იქნებოდა...ვინმეს გავიცნობდი ახალს რამე პონტში გავიჩითებოდი რა და აქ უცხოს ვერავის ვხედავ
-ყველას იცნობ და რა გავაკეთო?
-ყველას არ ვიცნობ ისე აი თამარას კურსლებს არ ვიცნობ შენ?
-არც მე
-რა იყო გოგო რა მოსაწყენი ტიპი ხარ !
-ნახევარ საათში წავალ... დეკანი მოვიდა უკვე?
-არა მობრძანდება მალეოო თვითმართველობის დიდმა პრეზიდენტმა
-ეგ რომელია?
-აუუ შენ ვაფშე ტყემალზე ხარ და ბალს ჭამ ხო? ერთი მაგაზე გიჟდება მთელი უნივერსიტეტის სვეცკობა გოგოები და მეორე ჩვენს ანატომიაზე
ანატომიაო რო თქვა სიცილი ვერ შევიკავე. ისე რეალურად ყველა პატივცემული, ანატომიის ლექტორი, მონსტრი, დემონი დაახლოებით ასეთს ეძახიან და სახელით არავინ მიმართავს .
-მოკლედ ჩვენი თვითმართველობა კოტიკოო ჩვენი ანატომიისგან განსხვავებით არცერთ გოგოს მაზავს ,მაგრამ არ ხსნიან თანამდებობიდან რადგან რექტორის შვილია რა ... ახლა ვაფშე რატო გეჭორავები ამაზე ვიცი შენ არ მიაქცევ ყურადღებას ეგ ეგრევე შეგამჩნევს და ჩალიჩი რო დაგიწყოს წინასწარ რო იცოდე რა
-აგიწყვია მოკლედ მთელი ისტორია...
-აუ რა მაგრა გკიდია შენ მთელი საკაცეთი?- ახარხარდა და ისევ დამანჭა სახე ვიღაცის დანახვისას
-ვის უყურებ გიგლიკო?
-ნუ მეძახი გოგო ეგრე ! გაგებუტები იცოდე... იმ მანჭია მაკაკას ქეთას
-რა მიმართვაა...გოგოს როგორ ეძახი ეგრე
-არაა თუ ნახე პროსტა როგორ იქლანჯება...თავისი თავი ჰგონია ყველაზე ქუულ არსება დედამიწის ზურგზე .
-შენ გიყვარს თუ მოგწონს ეგ გოგო
-რაა? რა სისულელა ...საიდან მოიტანე მე და ის? ის ის როგორ უნდა მიყვარდეს
-რატო არ უნდა გიყვარდეს -ისე აელეწა სახე და ისეთი სისწრაფით გადაუშვა ყელში სასმელი შეემსინდა არ დამხრჩვალიყო
-გოგო ხარ და მაინც ცუდად გაიგებ და საერთოდ ...იმიტო ვერ გეტყვი რო დამიწყებ ახლა ეს აზიატებიო, ეს უაზრო მენტალიტეტიო ამიტო საერთოდ ჩუმად ვარ ! -რა საყვარელია ეს ბიჭ ხანდახან მინდება ჩავეხუტო ,აი ისე როგორც სანდრიკოს ჩახუტება მინდება ხოლმე რამე საოცარს რომ მეტყვის. - რატო მიცინი მარიჩუი?
-საყვარელი ხარ იცი?
-ოფ ქორს აი ნოუნ ით - იჯგიმება მე კიდე სიცილს ვერ ვიკავებ მის ვითომ ინგლისურზე-.თან ვიღაც ახალ შემოსულ გოგოს ისე აყოლებს თვალს და თან თავს ლამის ყელი გადატყდა
-არ წაიქცე ბიჭო
-ვაიიიჰ ეს ვინ იყო? ფეხების ოპერაციასაც აკეთებენ გოგო თუ ეს ორი ნამდვილად მაგისია ნეტა- ჭორიკანა ქალივით ჩუმად მეუბნება და ისევ ვიცინი . ბოლოს ვეღარ სევიკავებ თავს და ავხარხარდები- უკანა ორი ბურთი ,კალათბურთის ბურთი აშკარად გაკეთებულია
-მომავალო პლასტიკურო ქირურგო ...საიდან იცი ეგ შენ?
-იმდენს გამოუვლია ჩემს ლამაზ თითებში ეგ არ ვიცი? აბა რა ვიცი
-აუუ გიგიკოოო მაგიჟებ ...
-მღალატობ? თან ამასთან? - თამროს ხმა რომ მესმის და ჩვენ შორის დგება. გიგი წარბებს კრავს და ისე უყურებს ჩემს თამარას
-ოოჰ იმდენ ხანს იპრანჭებოდი ქალბატონო ვეღარ გამოაღწიე ხომ?- ხელს ხვევს და თამროს წამოკიდებას ცდილობს,მაგრამ ნურას უკაცრავად ჩემი თამრიკო ასე მარტივად კი არ ეჩხუბება ყველას-მაინც ისეთი ხარ როგორც ყოველთვის
-შენც მაგიტო გაიჩითე ჩვეულებრივი ზმანით რო ისედაც იცი არავინ მოგაქცევს ყურადღებას ხომ?
-უი უი ორი შხამი ერთად...განსხვავებული მინარევებით.მე შენ გოგო ბულკი მგონიხარ...მარმელადი და შაქარყინული და ამაზე უარესი არ ყოფილა?- ჩემკენ ისვერს თითს და თამუნაც მსუბუქად კისკისებს
-წავალ ახლა მე ჩემებს მივესალმები და მოვალ მერე ისევ...- გიგის თვალს უკრავს და მიკუსკუსებს. ჩემი ლამაზი გოგოოო იცის ზუსტად როგორ უნდა გამოიყურებოდეს კარგად ...ზღვარი დაიცვას და არც ძალიან გადაპრანწული იყოს და არც ჩემსავით გიჟივით გამოვარდნილი .
მეც ვავლებ საზოგადოებას თვალს. ბევრი ნაცნობია,ზოგი უცნობი. ძირითადად ლექტორებით ვინტერესდდები და ცნობათა ბიურო გიგიკოს ვეკითხები ინფორმაციას. არა ალბათ ჩვენც ვჭორაობთ,მაგრამ მე მხოლოდ სტატუსი მაინტერესებს.
-ხოდა მოკლედ ესენი ყველანი გვასწავლიან ჩვენ ადრე თუ გვიან... ესენი გაგვიმწარებენ სიცოცხლეს! სიცოცხლის გამწარებაზე გამახსენდა ნეტავ ჩვენი პატივცემული არ მოვა?
-ეგ როგორ არ იცი შენ! ალბათ მოვა ... რატომაც არა - პირველად ვფიქრდები რომ ისიც უნდ ამოვიდეს. პირველად ვნახავ ასეთ გარემოში, ნეტავ სულ ისეთი სერიოზულია თუ ახლა მაინც მოიქცევა თავისუფლად.
გიგი მტოვებს,ვიღაც ნაცნობი დაინახა და წავიდა. გოგონები მესაუბრებიან და მეც ძალაუნებურად ვერთვები განხილვაში. ბოლოს ვეღარ ვისმენ და პირდაპირ ვახლი სათქმელს
-ახლა ჩემზეც თქვით ერთი ორი სიტყვა...იქნებ უკვე განმიხილეთ,მაგრამ მეც გამაგონეთ და მერე დაველოდოთ ახალ მსხვერპლს
-კარგი რა მარიამ...აბა როგორ გავირთოთ თავი.აღიარე რომ იმ კაცების მუსუს , პლასტიკური ქირურგიის პირველად აღმომჩენს იმდენად მოკლე კაბა აცვია ყველა ბიწი დადორბლილი უყურებს ...
-არ ვიცი ...ბიჭის აზროვნებას ვერ ვწვდები
-შენზე რა უნდა ვთქვა არასდროს იკლავ თავს მაკიაჟის გამოყენებით საერთოდ იცი რა ხილია?
-არ ვიცი...
-ნუ მოკლედ არც გეტყობა ბევრი არაფერი...უბრალოდ ცოტა რამე რომ წაგესვა უფრო ლამაზი იქნებოდი ახლა თითქოს რაღაც გაკლია...ნუ საჭორაოდ არ გამოდგები რა თემას გვიგდებ- ხელი აიქნია თიკუნამ,მაგარი ტიპია რა ვგიჟდები. შეყვარებულმა რომ დაურეკა და ყველა დეტალი მოუყვა რამდენი წიქა დალია, იცეკვა თუ არა. სად იდგა და ვინ უყურებდა მეგონა გული წმაივიდოდა.
-ეს სულ ასე გაკონტროლებს?
-აუუ რა გავაკეთო ღელავს ჩემზე... განა ბრაზდება და რამე
-არა სულა რ ბრაზდება იმხელა ხმაზე ღრიალებდა ამასწინათ რაღაც სისულლეზე მეგონა მობილურიდან გადმოხტებოდა - თეკლამ თვალები აატრიალა და თიკუნაც მოიღუშა
-მიყვარს და რა გავაკეთო ასეთი ხასიათი აქვს! აბა შენი ბიჭი რომ არ ინტერესდდება საერთოდ ეგაა კარგი?
-ახლა სანამ დახოცავთ ერთმანეთს ტურნირის გამო „ვისი ბიჭი უფრო ფსიხია“ თემა შეცვალეთ
-მერე გვიკვირს რატომ არ გყავს ვინმე...ისეთი მწარე ხარ და ისეთი არასტანდარტული ვინ გაეხვევა ამ შარში
-ჩემი ინტერესის სფერო არ ეხება ბიჭებს...მხოლოდ სწავლას და როცა მომინდება თავსატეხის გაჩენა სახელად“შეყვარებული“ ვიპოვი ვინმეს არ იდარდოთ თქვენ...
-მოვედი... გაგაბრუეს ხო ამათ- გიორგი მოდის ამჯერად და გოგონებიც იწყებენ ბუზღუნს
ასე გავიდა დაახლოებით 40 წუთი შემდეგ კი პატივცემული დეკანიც გამოჩნდა. მოგვესალმა მოგვილოცა დაგვიანებით ცხოვრების ახალ და საინტერესო ეტაპზე გადასვლა. უნივერსიტეტზე ისაუბრა რა საოცარი გადაწყვეტილება მივიღეთ როცა ამ კონკრეტულზე შევაჩერეთ არჩევანი,მოკლედ რაც უნდა ეთქვა ყველაფერი ჩამოარაკრაკა და შემდეგ დავსხედით . მაგიდა სიე ლამაზად იყო გაწყობილი თითის დაკარება დაგენანებოდა. საერთოდ გამიკვირდა ალაფურსეტი რომ არ იყო ...
თამარა დამიბრუნდა, ჩემ გვერდით მოკალათდდა.მეორე მხარეს გიგი მიუჯდა და ორივე ერთად საოცარ სინთეზს ქმნიდა. იმდენად კარგ განწყობაზე დავდექი მათი დამსახურებით რომ შექმნილი გარემო აღარ მოქმედებდა. მალევე დაიწყო გართობა, კლუბურიმუსიკა,განათებები და კოქტეილები .მოკლედ კარგი იყო ყველაფერი პირველი ორი საათის განმავლობაში. თამარასთან ერთად ვცეკვავდი. ჩემი ჯგუფელებიც იქვე იყვნენ, სიმღერა რომ შეწყდა ,დავმშვიდდით და ყველაფერი განათდდა შემდეგ დავინახეთ დეკანთან და რამდენიმე „უურჩხულეს“ ლექტორთან მდგომი მიშო დაშნიანი. ძალიან მშვიდად რომ საუბრობდა და ქალები ისე უღიმოდნენ დნებოდნენ ასკარად. ვინ აინთებოდა თუ არა ჩემ გვერდით მყოფი ,მითუმეტეს ისეთი ღიმილით გამოხედა მიშიკომ ლამის მეც ამეწვა მხარი თამარა ისე წამოხურდა
-ამას ...ის ...ისაა იქააა ახლა და ამას ეკურკურება ის ორი ცნობილი ესმაკი ...უცოცხო ალქაჯები არიანო რომ ამბობენ თუ ჩემი ორი თვალი მატყუებს
-მზერა გაქვს არწივს შეშურდება ტამარა
-როგორ ეკურკურებიან თუ ხედავ.. ეს დემონი როგორ მოხვდა მეექვსე კურსზე ჩარჩენილი საგნების გარეშე გასაგებია უკვე. უსირცხვილო და უნამუსოა-თქო რომ ვამბობდი არ გჯეროდა
-და რას ხედავ ისეთს? სადაც შენ დნები ამ საყვარელ ორ გაუთხოვარ 50 წლის ქალს რომა რ მოეწონოს ხომ იქნებოდა გასაოცარი
-ჭრილობაზე რომ მარილს მაყრი ხვდები? არა ნახე უყურე ... როგორ მოეფერა ხელზე .მოვკლავ იმ ქალს იქამდე სანამ ჩვენთან შემოვა და დავისვენებთ ყველანი! როგორ გაბედა
-აბაა როგორ გაბედა როგორ..>შენ დემონს როგორ შეეხო
-დიახაც არ აქვს უფლება არავის- პატარა საყვარელი ბავშვია ამ წამს და მეღიმება.ჩემი საყვარელი გოგოოო -არა ეს ამხელა დეკანი ქალი რამ გადარია მაგას მაინც ჰყავს ქმარ-შვილი. მისი შვილია მიშოს ტოლი
-დავსხდეთ ან ვიცეკვოთ თორე ცუდად არ გამიხდე მეშინია
-რ აიყო შენი ლექტორი არაა და ერტობი ხო ჩემი საცოდაობით
-თამარააა ნუ გამაგიჟებ ახლა...წამოდი ვიცეკვოთ- გიგის ვიჭერ უცებ ხელს ვავლებ ორივეს და საცეკვაოდ ვუსვებ.გიგი როგორ გამაზავდა ამ ამბავს თამარა წააკუსკუსა და ისე სიცილ-კისკისში კი მიიქციეს ყურადღება. ატრიალებდა და აფრიალებდა თამრიკოს ნუ ცეკვის ფარგლებში ,მაგრამ მიშო ცეცხლს ისროდა გეფიცებით. ვაი საცოდაო მარიამ ეს რა ჩაიდინე, ახლა ამან თუ მართლა ისე ველურივით ქცევა დიაწყო როგორც თამუნა ამბობს მერე სადმე მიიმწყვდია ჩემი საწყალი გრიგოლი და ამოხადა სული ცემაში ხომ იქნება შენი ბრალი არა? მიდი ახლა ეცეკვე შენ ...არა ნაბიჯს არ დგმას. ისევ აგრძელებს საუბარს, შემდეგ სხვა საზოგადოებაში ინაცვლებს, აშკარად ყველა სიხარულით ხვდება, ბოლოს ახალგაზრდების ჯერი დგება გოგონები ისე ტკბებიან როგორც დათვი თაფლის დანახვისას და ცოტა აკლია მისიკოს რომ არ „გადასანსლონ“ ერთად.
მგონია რომ მთელი საღამო თამარა ,მიშიკოს დუეტით ვიქნები გატაცებული ლექორი რომ ჩნდება ჰორიზონტზე. ყველა ქრება და რჩება მხოლოდ ის, პირველი ორი წუთი როგორც ყოველთვის.შემდეგ სხვები ბრუნდება, ყველაფერი ისევ აღქმადი ხდება, გულისცემაც მესმის და საერთოდაც აზროვნებაც შემიძლია! შემიძლია აბა რა მერე რა რომ ასეთი მოხდენილია,მერე რა რომ ასე მკლავს მისი გადადგმული თითოეული ნაბიჯი,ყველა სმინდა თვალები დავთხარო ვინც უყურებს ნერწყვის ყლაპვით. შინაგანი ალქაჯი იღვიძებს და ათას საშინელებას ვფიქრობ, ალქაჯთან ერტად შინაგანი ქალღმერთი ფხიზლდება ინთება და მინდება ლექტორთან გავჩნდე განიერ მხრებზე ხელები მოვხვიო და მისი სურნელი შევიგრძნო ახლოდან . მის კოცნაზეც არ ვიტყოდი უარს, ყელში ცისფერ ძარღვზე ვაკოცებდი ერთს და მერე ალბათ მოვშორდებოდი.
-რაოო ჩიტო აღარ ხარ ჭიკჭიკის განწყობაზე?
-თამარა გეყოფა...ხომ იცი რომ აგდავწყვიტე დისტანციის დაცვა. ისე მოვიქცევი როგორც სხვა ლექტორებთან
-ჰო ჰო როგორ არა...ერთად რომ არიან ის ორნი თუ ხედავ. აბა არ ვიცნობო მიშომ მოგვატყუა?
-როდის მოუტყუებიხარ...ვერ ხედავ ახლა გააცნეს ერთმანეთს
-ყველაფერს ვხედავთ ,მაგრამ სიტყვებიც რომ მემსოდეს საოცარი იქნებოდა
დიდხანს მიშტერება უკვე უზრდელობაა და საერთოდ არ მაწყობს გასტერება ახლა . გადამაქვს ყურადღება და მხოლოდ შიგადაშიგ ვუყურებ ისიც მხოლოდ ლექტორს. სვამს,ლაღად იღიმის. საუბრობს ,მაგრმა არ ცეკვავს. არც გოგონებთან არშიყობს.
-ვიცეკვოთ ...-თამარას ისევ მივყავარ. ჩემ გოგონებთან ერთად ვცეკვავთ ...ისეტი მელოდიაა სხეულს ვერ ვიმორჩილებ,მუსიკა მიმონებს როგორც მჩვევია და ლექტორი კი არა არაფერი მადარდებს სიამოვნების გარდა . ვიღაციც მწველ მზერას ვგრძნობ და არ მსიამოვნებს, ვიცი რომ ის არ მიყურებს .ან იქნებ მიყურებს ,მაგრამ მეორე მზერა უფრო იქცევს ყურადღებას ვიხედები და ვხედავ იმ ბიჭს გიგი რომ მეუბნებოდა. ისე მიყურებს ყველა სიტყვა მართლდება რაც მასზე მოვისმინე, გულისრევის შეგრძნება მიჩნდება, მინდა გავჩერდე,ა რ მინდა საერთოდ მიყუროს. მეზიზღება როცა ისე მიყურებენ როგორც ხორცის ნაჭერს რომელზეც სამოსის სემოხევა სურთ და შიგნით დამალული ფორმების შესწავლა. იქნებ მეჩვენება და უბრალოდ გიგის სიტყვებმა იმოქმედა, არ შეიძლება ასე შეიქმნა ადამიანზე წარმოდგენა !
ცეკვის დასრულების შემდეგ ბავსვებთან ერთად ვდგავარ. თამარაც ჩვენთანაა..მიშოს ვუღიმი და ისიც ჩვენკენ მოდის. მკოცნის ნაზად როგორც იცის ხოლმე და ვმშვიდდები რაღაცნაირად.
-საღამომსვიდობისა - ყველას ესალმება და ფრთხილად მადებს წელზე ხელს ისიც ცოტა ხნით შემდეგ თამარაზე აჩერებს მზერას და ისევ ბავსვებს უბრუნდება- მარიამს წაგართმევთ ცოტა ხნით
-სად მივდივართ?
-ვიღაც უნდა გაგაცნო... ეს ქალი მომავალ სემესტრში გასწავლის-ჩუმად მეუბნება და ლექტორების საზოგადოებისკენ მივყავარ. თავს უხერხულად ვგრძნობ,არ მიყვარს როცა გამორჩეული ვხდები ....მორცხვი ვარ ამ დროს და ამას ვერ ვიტან.იქ იმდენი ვინმეა-დამშვიდდი არ შეგჭამენ
-არ მინდა რა... თამარას ვერ გააცანი?
-თამარას არ დასჭირდა ამათი ცნობა ... აუ მარიამ ნუ ახურებ- მიცინის და საფეთქელზე მკოცნის .შემდეგ უკვე მათთან ვართ
-ვინ მოგვიყვანე ამჯერად მიშო?
-კიდევ ერთი ნიჭიერი სტუდენტი უნდა გაგვაცნო?-კიდევ ერთიო? ანუ სხვებსაც უწევს კონსულტაციას თუ რა ...
-ყველასგან გამორჩეული ამჯერად....არ ვაჭარბებ ! -მშვიდად ამბობს ,ისევ ისეთის ერიოზული გამომეტყველებით - მარიამ სიხარულიძე ,მიზანდასახული და პერსპექტიული გოგონა
-როგორ მოხდა რომ შენ ამდენ სიტყვას იყენებ ერთის დასახასიათებლად...არ იყო საჭირო ჩვენ ისედაც ვიცით რომ ტყუილად არ გამოიჩენდი ინიციატივას-დეკანი ამბობს და ხელს პირველი მიწოდებს-იმედი ამქვს ისეთივე წარმატებული იქნები როგორც მიშოა და ისევე გვასახელებ როგორც მან
-მიშიკო ნუთუ ეს გოგონა უბრალოდ ნაცნობი არ არის შენთვის- ამ ქალს მოვკლავ რა დროს ეს იყო ახლა! მიშო მიშველე რამე..ისე გამომიყვანე აქედან როგორც შემათრიე - ვუყურებ ის კი ისევ ისეთი მშვიდია
-უბრალოდ ნაცნობი ნამდვილად არ არის ქალბატონო მაკა ,თუმცა არც ის ვინც თქვენ გგონიათ!
-მაკა კარგი რა... არ იცი რომ მიშო სხვა მიზეზის გამო არ გაგვაცნობდა ამ გოგონას?
ქალები მორიგეობით საუბრობენ. გაცნობა და სახელების თქმა არც უცდიათ,თითქოს ყველა უნდა მცოდნოდა. ისეთი დაძაბული ვიყავი, ყოველ სიტყვას ვაკვირდებოდი რას ვიტყოდი და იმასაც ისინი რას ამბობდნენ. მაქსიმალურად ვცდილობდი ჩემი ლექტორის მზერა ამერიდებინა, დიდად არც იკლავდა თავს ჩემი ცქერით.
-დამიანე გვეტყვის როგორი გოგონაა მარიამი...ჩვენგან მხოლოდ ის ასწავლის - დეკანი აცხადებს და ყველას ლექტორზე-დამიანე... სახელიც როგორი უცხო და ლამაზი აქვს. კარგია აქამდე რომ არ გამირკვევია . ახლა კიდე ერთი პლიუსი მიემატა უმნიშვნელო ,მაგრამ მაინც. რა დროს ესაა ჯანდაბაა ! ვხოცავთ ერთმანეთს, ლექციაზე მიმწარებს სულს და კარგს რას იტყვის. მიშოს ის ემოვუჭირე ხელი მკლავზე მოვტეხე მგონი ხელი. როგორ შევარცხვენ ახლა...ის ისაა გონება უნდა დავკარგო მისი ხმა რომ მესმის. ასე არასდროს მინერვიულია მისი სიტყვების მოსმენის მოლოდინში
-მიშოს , როგორც ჩანს არჩევნის გაკეთების ნიჭი აქვს! მარიამი ერთ-ერთი გამორჩეული სტუდენტია კურსზე ... სხვას ვერაფერს გეტყვით , მიშო უკეთესად იცნობს აშკარად -ამას რომ ამბობს მგონია რომმმზერით მკლავს. რატომ არ მიკეტია მაკიაჟი,რატოოომ ახლა რომ დავკარგე ფერი ხომ ვერ გაიგებდა ვერავინ! ცუდად ვარ...ძალიან ცუდად ვარ !
-მე არ გამაცნობთ ამ მშვენიერებას?- ის ბიჭი რომ ჩნდება არსაიდან სულ მთლად ვიბნევი.მგონი კოტეო ასე თქვა
-კონსტანტინე ... გაიცანი მარიამ სიხარულიძე - ერთ-ერთი აცნობს ჩემს თავს ისიც ჩემს ხელს იღებს მკოცნის ხელის ზურგზე და ისეთი შეგრძნება მაქვს რომ რარაც ბანალური ფილმის მონაწილე ვარ.
-სასიამოვნოა მარიამ..სახელიც როგორი ლამაზი გაქვს
-ჩემთვისაც ...- ხელს ვაცლი ისე რომ მთლად უხესადაც არ გამოჩნდეს და მიშოს ვუყურებ რომელიც ყბებდაჭიმული უცქერს ამ უკანასკნელს
-მიშიკო აქამდე რატომ არ გამაცანი მარიამი?
-შენი გაცნობა არ სჭირდებოდა და იმიტომ!- ისე მიახალა ლამის სიცილი ამიტყდა- დაგტოვებთ ჩვენ ...
-რა თქმა უნდა საყვარელო...აბა კარგად წარმატებებს გისურვებ
-ნახვამდის ...სასიამოვნო იყო თქვენთან საუბარი-ვიღიმი და მიშოს მივყვები-რა იყო ეს...ამისთვის გეფიცები თამუნას ხელში დაგტოვებ....ახლა როგორი გაბრაზებული იქნება წარმოდგენაც არ მინდა. მეც მეჩხუბება ...
-ეგოისტია თუ რატომ! არ უნდა შენი წარმატება დავიჯერო? ისინი არცერთი ასწავლის მაგას.ნუ მახსნევინებ გთხოვ
-მაინც გაბრაზდება...შენ არ გაინტერესებს ხომ?
-არ ბრაზდება,იბუტება...გაბუტვები კი მახალისებს და არ მანერვიულებს-მეუბნება და მაგიდდიდან ჭიქას იღებს. სვამს და უკან იყურება იქეთ საიდანაც კოტე გვიმზრს .ჩუმად ბურტყუნებს რაღაცას.მერე მიყურებს- მე გავდივარ...დროში ვიწვები და შენს დაქალს უთხარი მეტჯერ იმ შენს ტინგიცას აღარ ეცეკვოს თორემ ამაღამ მარტო არ იქნება სახლში- მიბარებს და მიდის. თამუნას არ ნახავს? არც დაელაპარაკება? ასე როგორ მიდის. რა გიჟია ესეც , მართლა დემონია რა!
თამარას ხელს ვკიდებ და გარეთ გამყავს
-სად მივდივართ
-ნუ მებუტები რა...მე რა ვიცოდი სად მივყავდი !
-არ გებუტები...შენ რა შუაში ხარ ის ყურადღებას არ მაქცევს ისევ იგივეს აგრძელებს ითამაშოს და იყოს.კარგია რომ წავიდა...
-იმათ გამაცნო ვინც მე მასწავლის...ვერ წარმოიდგენ როგორ დახვდნენ. ეტყობა სხვა ვირაცეებიც გააცნო ასე ადრე. ტიპი ავტორიტეტია და ასკარად უყვარს ყველას შენ კიდე უზრდელიო,ქუჩისბიჭიო ხეპრე და რას არ ეძახი.
-დიდი ამბავი... უზრდელიცაა, ველურიც და სწავლობდ აკიდეც ალბათ !
-აუუ თამუნა როგორ იცი ხოლმე რომ გაიბუტები
-გული მეტკინა..ყურადღება არ მომაქცია საერთოდ. არა ერტი საქმე კი გააკეთა ,მაგრამ რატომაა უფრო კარგი მეგობარი ვიდრე ..
-ვიდრე რა
-არაფერი...პრინციპსი ვინ ვარ არც შეყვარებული და არც არავინ- ისე უცრემლიანდება თვალები მგონია რომ მალე იტირებს...-შევიდეთ რა ვიცეკვოთ გავერთოთ თორე მალე კი უნდა წავიდე
-დამიბარა რაღაც...მეტჯერ იმ ტინგიცას აღარ ეცეკვოს თორემ ამაღამ მარტო არ იქნებაო
-რაოო? ეგ ეგ მონსტრი..ლუციფერი ესმაკი რგოორ ბედავს.ცეკვას მიკრზალავს? სადაა მერე რატომ წავიდა. ძალიან გაიგებს ვიცეკვე თუ არა. ახლა საერთოდ არ დავჯდები. გიგიზე ეწვიანობს ბიჭი..კი არ ეჭვიანობს გიჟი ხისთავიანი სვანია და იმიტომ ! -უცებ იფოფრება..გამოცოცხლდა მგონი. მოკლედ არ არის და მაინც ახერხებს ამ გოგოს ხასიათის სეცვლას ვგიჟდები !
შენობაში ბრუნდება და ცეკვას იწყებს. მართლა არ ცერდება, მეც არ ვტოვებ ,ნუ სანამ ფეხზე დგომა შემიძლია მანამ. შემდეგ თამარა მეკარგება თვალთახედვიდან და მარტო გავდიავრ სუფტა ჰაერზე თორემ სიგარეტის კვამლი ეს განათება და ხმაური უკვე ცუდად მოქმედებს. თამარას მოვკიდებ ხლეს დ ამალე წავალ აქედან. დედაჩემსაც უნდა დავურეკო თორემ ვიცი არ ძნავს და ათას საშინელებაზე ფიქრობს,ნეტავ მეორე თუ არსებობს ასეთი მშობლები სადმე.
-ხო დე სახლსი ხარ უკვე? ამდენ ხანს რას აკეთებ რა ხდება მანდ?
-არა ჯერ არ წავსულვარ...მერე მოგიყვები ყველაფერს. რომ მივალ დაგირეკავ...მალე წავალ მაქსიმუმ ერთ საათში სახლში ვიქნები
-კარგი დე ..>ჭკვიანად გკოცნი
-მეც გკოცნი დე...
მობილურს ვთიშავ და ჩანთასი ვდებ.
-ჭკვიანი გოგო...დედიკოს ელაპარაკე? - ეს საიდანღა გაჩნდა. რა უნდა ვერ გავიგე ! - მიშოს დამსახურებით საუბარი ვერ მოავხერხეთ ნორმალურად... სამედიცინოზე სწავლობ ხომ?პირველკურსელი ალბათ...ძალიან გიჭირს ხომ?შემიძლია დაგეხმარო ყველას ვიცნობ არ მოგერიდოს
-არ არის შეწუხება საჭირო კოტე ...მარიამი დამოუკიდებლადაც ართმევს თავს ყველაფერს...დახმარების გარეშე-კონსტანტინესგან თავის დარწევაზე რომ ვფიქრობდი და საგრძNობლად რომ შეამცირა მანძილი ჩვენს სორის მხსნელივით მომევლინა დამიანე...რა კარგად ჯღერს ასე მისი სახელი. როგორ გამიხარდა მისი ხმის გაგონება ვერ წარმოიდგენთ. კოტემ უკან დაიხია და სახე დაეძაბა
-ლექტოროოო საინტერესო სვლაა...როგორ თავგამოდებით გიცავს ყველა მარიამ! საინტერესო ვინმე ხარ ნამდვილად - იღიმის მერე ჩემს უკან მდგომს უყურებს და მიდის- მომავალ შეხვედრამდე
აღარ ვიცი შევბრუნდე უკან თუ არა, ვერ ვახერხებ ფაქტია ადგილზ ევარ გაქვავებული. მისი ხშირი სუნთქვა მესმის, ვგრძნობ რომ გაბრაზებულია. არაფერს ამბობს, დამშვიდებას ცდილობს. ვერ ვხვდები რამ იმოქმედა ასე
-ახლა მესმის სურვილები რატომ არ გაქვს...უბრალოდ მეგონა მიზნისკენ გზას სხვა გზით იკვლევდი...შენი ბრძოლის მეთოდში მწარედ შევციდ
-არ მესმის რას გულისხმობთ ...- ახლა ნამდვილად ვერ ვიკავებ ტავს. მისკენ ვბრუნდები ,ღამეშიც კი ანათებს მისი შავი სფეროები. ირონიულად მიღიმის , ქარს მისი რურნელი მოაქვს
-რჩევას მოგცემ ... ორი დიდ კურდრელს შორის ერთი აირჩიე თორემ ბოლოს ორივე გამოგეცლება !
არა არ შეიძლება ასე ვერ წავა...რას გულისხმობს.კურდღლებში ვის გულისხმობს...არა შეუძლებელია ის იყოს რაზეც ვფიქრობ არ შეიძლება ცემზე ასე ფიქრობდეს.ამის უფლება არ აქვს!
-შეუძლებელია რჩევა მომცეს ადამიანმა რომელსაც სინამდვილე ვერ დაუდგენია! რჩევას ვერ მომცემთ იმ საქმესთან დაკავსირებით რომელშიც არაფერი გაგეგებათ - ისე უცებ ვამბობ ყველაფერს ,სიტყვები თავსითავად მიფრინავს . დამიანეს გაჩერებას ვახერხებ , მეტიც ჩემკენ ბრუნდება,ისეთი მზერა აქვს რომ სხეული მიკანკალებს, ეს ნამდვილად არაა სიცივის ბრალი. არც იმ წვეთის წამის წინ რომ დამეცა. ერთს მეორე მოჰყვა,მეორეს მესამე და უკვე წვიმაში ვიდექი. ნაბიჯის გადადგმა არ დამცალდა, ვერც კი მოვიფიქრე შენობაში შესვლა ისე გადმოკვეთა მანძილი და მკლავში მწვდა, თავსიკენ მიმიზიდა ისე სუნტქვადა, ისე მიცქერდა დამფრთხალ ბაჭიას თავად ვგავდი ალბათ- რა ხდება... გაბრაზდით? ახლა რას მეტყვით,რაში დაარწმუნებთ საკუთარ თავს ,რომ გეთამაშებით? აჰ იქნებ იმასი რომ ორი „კურდღელი“ არ მყოფნის და მესამესაც ვიმატებ რეზერვში - საიდან ამხელა გამბედაობა,როგორ ვახერხებ სიევ აზროვნებას და საუბარს, როგორ ვარ ისევ მყარად როცა რეალურად ძალა მეცლება სხეულიდან. იცინის...ისე როგორც მე მიყვარს. მე რომ მაგიჟებს, მრავლისმეტყველი რომაა და რაღაცას რომ ნისნავს ყოველთვის
-წვიმს მარიამ... უკან დაბრუნების დროა- მეუბნება და შენობისკენ მივყავარ. შეიძლება გავგიჟდე! როგორ შეუძლია ასე მქოცევა. წამის წინ შეურაცყოფა მომაყენა ,არაპირდაპირ მაგრამ მაინც. მერე გაიცინა და ახლა არ უნდა რომ დავსველდე და გავცივდე.
გაოგნებული ვრჩები , თამარასთან მივდივარ რომელიც აშკარად მეძებდა
-დალიე?
-ორი ჭიქა როგორ სემატყე
-მივხვდი ... მთვრალი არ ხარ ნუ რელავ- მეღიმება ძლივს
-სად იყავი შენ? წვიმს ხო გარეთ უკვე... აუ როგორ არ მიდნა ტაქსით გასვლა. ამ ცემს კურსელებს კიდე ცოცხალი თავით არ ჩავუჯდები მანქანაში. ისე ვერ ატარებენ და ნასვამები ხომ მიმახატავენ მიანზე ...
-წავიდეთ მალე ხო?
-ხო ... ახლავე წავიდეთ თუ გინდა. მგონი სენი მობილურია - აზრზე ვერ მვოედი რომ მირეკავდნენ. ჩემი ძმა იყო,გავვოცდი და გავვოგნდი. მშვიდა აგდილას გავედი რომ ხმა გამეგო
-რატო არ იღებ ამდენ ხანს?
-რა ხდება რამ გაგახსენა ჩემი თავი
-სად ხარ
-რესტორანსი არ გითხრა დედამ?
-ისევ მანდ ხარ?მალე გამოხვალ
-კი რამდენიმე წუთში...რა ხდება
-არაფერი! ჭკვიანად...-მითიშავს. ეს ახლა ნორმალურია?
საპირფარეშოში გავდივარ უცებ. შემდეგ უკან ვბრუნდები , ბავშვებს ვეუბნები რომ მვიდივარ.თამარაც მოდის და ერთად გავდივართ შენობიდან..უკანასკნელად ვგრძნობ ჩემი ლექტორის მზერას ,ისევ ისე იღიმის თითქმის შეუმჩნევლად, მხოლოდ მე მიღიმის-თქო ზოგჯერ ამასაც კი ვფიქრობ. სისულელეა!
საშინლად წვიმს...ეზოში გავდივართ. ტაქსი სად გავაჩერო წარმოდგენაა რ მაქვს. გზაზე გასვლა მოგვიწევს. სწრაფად მივკაკუნებთ და უცებ ფარები რომ ინთება გაოგნებული ვუყურებ მამაჩემის მანქანას. მეჩვენება ? ის ისაა თამარა უნდა წავათრიო იქეთ რესტორნის ეზოში დიდი სისწაფით მოქრის მანქანა პირდაპირ ჩვენს ფეხებთან ცერდება იქედან კი მიშოს სახეს ვამჩნევ
-ამას რაღა უნდა...არ არსებობს-თამარა ლუღლუღს ასწრებს ის გადმოდის და მკლავში წვდება
-მარიამ ჩაჯექი ... წამომყევი - ჯერ მე მეუბნება მერე თამარას ქაცავს ოდნავ
-მე ..ჩემმა ძმამ მომაკითხა და
-მეც მოვდივარ- უცებ კნავის თამრო და ადგილზე ვქვავდები რა გავეკთო ახლა დავტოვო?
-არსად წახვალ შენ! მარიამი გაყვება სანდროს შენ მე გამომყვები
-მიშო...
-მარიამ -ისე მიყურებს ვეღარ ვეუბნები ვერაფერს ვიცი გაბრაზდება და სისულელეც იქნება, ხომ ვიცი რომ არაფერს დაუშავებს. ისე წვიმს სულ მთლად დავსველდი. სწრაფად მივდივარ მანქანისკენ და ვჯდები-რა გინდა შენ აქ
-ღამის პრველამდე რომ არ დარცენილიყავი ისე ვერ წამოხვიდოდი? რომ გეკითხა არ უნდოდა წამოსვლა
-სანდროოო ჩემ გამო ჩამოხვედი?
-არა შენი მეზობელი ციური უნდა მენახა- თვალებს ატრიალებს და მანქანას ძრავს მე კიდე ვეხვევი და მაგრად ვკოცნი ლოყაზე- მომშორდი გოგო სველი ხარ და ცივი გაქ ტუჩები. რას დაეყუდე იმ წვიმაში
-ყველაზე კარგი ორაგუტანგი ხარ შენ
-დიდი მადლობა...აფერისტკა. ტაქსისტის ყბედობას, მანქანის საშნელ სუნს, უარეს სიმღერას გადავარჩინე და მეაფერისტება
მიყვარს....მიყვარს ეს ჩემი მამონტი ძმა !
.........
ქორწილის მეორე დღეს თავი რომ ავწიე საწოლიდან საათის დანახვა სევზელი მობილურზე და მივხვდი რომ ნახევარი ლექციებისა გაცდენილი მექნებოდა ისევ გავწექი და ძილი განვაგრძე. აი შემდეგ უკვე იმას მივხვდი რომ სეიძლებოდა ახალდაქორწინებულებთან დარეკვა და მცირე გამოფხიზლება. მოუნდათ გენაცვალე მარტო ყოფნა და გაყარეს მშობლები სახლიდან. საქართველოა აქ ვის გაუგია ახალდაქორწინებულების მარტო ყოფნა,ახლა იქ უნდა ირეოდეს ცალკე ბიჭის და ცალკე გოგოს ხალხი. მზითევი აქ მისატანი ბებიას მაინც ...ეგკარგი გამახსენდა მაგაზე ბევრს ვიხალისებ მეც უნდა გავყვე აუცილებლად.
მობილურში უკვე ვიპოვე ჩემი სალუკიას ნომერი, მწვანესაც დავაჭირე და გადის კიდეც. როგორც ქინა მიპასუხა
-იმდენი ხანია გოგო არ მპასუხობ ორი ვარიანტი ამომიტივტივდა წუხელ ვერ გადაურჩი სიზეს და ჩააკვდი ხელებში ან კიდევ წაგლეკა ცხოვრებაში პირველად ორგაზმის ზეაღმატებულმა სიამოვნებამ და ახლა საერთოდ იმდენ ხანს არ მპასუხობ მგონი წუხელს მერე მეხუთე წრეზე მიდის ეგ შენი ნაწამები ტარიელი
-ტარიელი გესაუბრება ზუსტად ...
-ვაააიიი დედააა გამისკდა გული შე კაცო რა იყო ...-ვაიი რატო ვარ ცოცხალი რამდენი რამე ვუთხარი სირცხვილო და ტავის მოჭრა. იცინის თუ რა ჯანდაბაა დამპალი ეს,ვისი ძმაკაცია იმის ბრალია ყველაფერი!-სადაა ჩემი და? შემოგაკვდა ხო?
-სააბაზანოშია...რომ გამოვა ვეტყვი და დაგირეკავს
-არაა არ მჯერა...სებრძანდი და გამაგონე ჩემი დის ხმა. თუნდაც კვნესა ოღონდ მისი ხმა გავიგო და მივხვდე რომ ისევ სუნტქავს
-არასდროს მორჩები ხომ? როდის დაგაჭკვაინებს მიშიკო ერტი სული მაქვს პირველად ჩემს გათავისუფლებას ვთხოვ შენგან
-შენი მისიკოს დასაჭკვიანებელი რა მჭირს ჯერ ეს ერთი...მეორეც მაგან ვინ უნდა დააწკვიანოს და მესამე მაგას ვინ დააჭკვაინებინებს თავს
-უუჰ როგორ მიყვარხარ დაშნი შენ ხო არ იცი ამის გაბრაზების საშუალებას რომ მაძლევ
-რომ გამოვა ჩემი და დამირეკოს იცოდე თორემ მოგაკითხავ მანდ ისე გამოგაცლი ცემს დას მკლავებიდან მეორედ ქალი აღარ მოგინდება - უცებ ჩავყვირი ტელეფონში და ვუთიშავ.
ამის სასაცილო რომ გავხდი...მოსდო ქვეყნიერებას დემონმა იმან.
უნივერსიტეტის გზას ვადგავარ, ბოლო ლექციას მაინც რომ დავესწრო და გავიგო ვინ რა ახსნა ჩემი დის სახეს რომ ვხედავ მობილურზე და მაშინვე ვჩერდები
-ცოცხალი ხარ?
-რა უთხარი ასეთი საბას ერთი საათი რომ ხარხარებდა გიჟია შენი დაო მაგას დაშნიანიც ვერ უშველის როგორ გამიუბედურებს ძმაკაცსო
-ქალო რა დროს ეგაა მითხარი ის რისი მოსმენაც მინდა...თუმცა ისეთი ხმა გაქვს აშკარად ორი ვარიანტი მაქვს ისევ ან ისევ არაფერი გქონიათ, ან კიდევ მეც უნდა ვიპოვო ვინმე და დროულად
-ახლა რამე რომ გითხრა ვიცი ჭკუიდან შემშლი რომა რ გითხრა იდიოტი ვარ და ამდენ ხანს რა ჯანდაბად დავკარგე დრო-თქო მოვკვდები
-გაჩუმდი ერთი არ მჭირდება დეტალები აქ ... როდის იბრუნებს სახლში მშობლებს ბატონი სიძე?
-ამ საღამოს ანუ რამდენიმე საათში მოვლენ ... დედამ გამოვალო
-დაგირეკეს უკვე? უიმე რა იყო რა თითონ როგორც გაწამდა ისე უნდა გაგაწამონ? მე რომ გავთხოვდები ერთი კვირა არავინ დამენახოს ... მეც შეიძლება ანუ მოვიდე?
-ვახშმის მომზადებას ვიწყებ და
-აუუუ აუუუ გავგიჟდები მეზიზღება ყველაა რატო უნდა ამზადებდე ახლა ვახშამს... შენი ბრალია ხომ გითხრა საბამ წავიდეთ სადმეო არააო სეჯექი ვირზე შუა სემესტრიდან ვესად წავალო... ნიშნები გაგვიფუჭდებაო და თუ გინდათ გენაცვალე ისევ ორივეს სტიპენდია .იყავი ახლა სახლში იტრიალე ,იბზრიალე დედამთილს და მამამთილს მიხედე მერე ... საბას ზმაკაცებიც ამოლაგდებიან შენი დაქალებიც შეყარე ხვალვე
-ისე რომ მელაპარაკები თითქოს ამ ყველაფრის წინააღმდეგი იყო
-არ ვარ...მაგრამ არა ასეთ დროს . ემოციურობას კარგავს ყველაფერი ჩემთვის კი იცი რა დატვირთვა აქვს ემოციებს. ჩემს ბულკიტო სიძეს უფუჭებ შრომას
-საღამოს მოდი გელოდები
-კარგი წავედი მეც უნიში ახლა მივედი..გკოცნი
-მეც...
უნიში მისვლის სემდეგ სევიტყე სეხვერრაზე. რესტორანში საღამო ეწყობა თურმე, აუცილებლად წავალ ჩემს კურსელიტოებთან ერთად. იმედია მარიამსაც წავათრევ ის ვიცი უარს იტყვის და აჯუჯღუნდება.
საღამოს ჩემი დაიკოს ახალ სახლში აღმოვჩნდი. კიდევ კარგი ისეთივე ბულკი მშობლბი ჰყავს ჩემს სიძეს როგორიც თავადაა და ჩემი სალიო მშვიდად იქნება,ბედნიერი თავის საბუკოსთან.
რომ მივედი უკვე იქ იყვნენ ყველანი. მზითევიც მათ შორის ანუ ბებოც...აუუ რატო გამოვტოვე ეს მომენტი მოვკვდებოდი სალომეს გაოგნებული სახის დანახვისას რომელსაც ეს ყველაფერი ჩემი ეგონა მე კიდე ბებო დავარწმუნე რომ სჯობდა უფროსი შვილიშვილისთვის მიეცა ყველაფერი მე დავუთმე ანუ...
-საღამომშვიდობისაა როგორ ხართ?-ვიბადრებიდ ა ყველას სათითაოდ ვკოცნი. სიძეს ფერი მიდის ჩემი დანახვისას ვეხვევი და ლოყაზე მაგრად ვკოცნი-ვაჟიშვილის პირობაზე გიმარჯვია გავიგე - ჩუმად ვეუბნები და თვალები უფართოვდება
-ვისი? რისი რა? ჰა?
-რა ხდება რა უთხარი- გამოჩნდა ჩემი დაც და ლოყაზე მაკოცა-მოგკლავ
-რა ვუთხარი არაფერი
-რატომ აქვს ისეთი გამომეტყველება თითქოს სიცილის დაწყება უნდა და რცხვენია გიჟივით ხარხარის
-გავალ მე ხო? უკაცრავად - სალომეს თვალით ანისნებს და ძლივს მოკუმული ტუჩებით გადის.
-როგორ ხარ დაოოო..აბა მოგეწონა მზითევი? - თვალებს ვუციმციმებ წამში ხვდება ყველაფერს ჩემი ჭკვიანი ხელს მავლებს და გავყავარ იქეთ საითაც საბა წავიდა. იმის ხარხარი რომ გავიგე ცუდად გავხდი ..ვიღაცას ელაპრაკებოდა
-დედას გეფიცები მოგკლავ შენ თუ რამე უთხარი რო იტყუები ბიჭო რამე ადამიანური მაინც მოატყუე .... წარმოუდგენელი რა არის? შენ იყავი ვაჟიშილი არ გინდა? ეგ ხოა წარმოუდგენელი აბა რატო ვიცინი რა გიკვირს ...ვერ უთხარი მერე? მოკლედ მოკიდე იმათ ხელი და მოდი აქამდე ...ოოო ძვირფასო ცოლის დავ
-მადროვე უნდა მოვკლა დაგვტოვე მარტო გთხოვ
-კაი რა სალომე ცოდოა ...დაშნიანი ხო იცი როგორ უყვარს ეს სულელი გოგო-ჩუმად ეუბნება და გადის
-ამან ენა როდის ამოიდგა
-წუხეელ... -იცინის და ისე მეუბნება გასვლამდე მერე ხარხარებს ისევ
-აუუ დამპალი იმას ჰგავს ესეც...გატყუებს მგონი ესეც იმისნაირი ცხოველია! უიმეე ესენი რა არის? საწოლზე დაწყობის საბნებს, გადასაფარებლებს, ტეთეულს რომ ვხედავ ყველაფერს მოქარგულს, ახალთახალს და ბწყვილა თვალისმომჭრელს .ისე ლამაზები კი არის და ზვირადღირებული, სულ აბრეშუმებია . იატაკზე ყუთები აწყვია ყველაფერი ბრწყვიალა ქაღალდებში სეფუთული,მაგრამ მე ხომ ვიცი კასსრულების, ტაფების და ათასი სამზარეულოს აღჭურვილობითაა სავსე . იატაკი კი დაუფარავს თიტქმის იმდენია. ხომ არ დავუბრუნო ყველაფერი უკან? რას იტყვით? არ ღირს ამ ყველაფრის დაკარგვა .-რამდენი ყუთებიააა რა აწყვია ნეტავ? ვეფხისტყაოსანია ეს? ამას წავირებ მე ეს ჩემია
-ხო კარგად უთხარი ვუთმობ ყველაფერს სალომეს მე ჯერ არ ვთხოვდები და მანამდე მეორე ახალ პარტია მზითევს გაამზადებო ... გოგოო ესენი რომ ამოაწყობინა მამაჩვენს მანქანიდან ლამის გული გადამიქანდა ისეთი სახე ჰქონდა ჩემს დედამთილს . უხერხულად იგრძნო თავი მგონი... კიდევ კარგი „საძინებელი“ არ მოიტანა მანქანამ
-მოიცა არ მოუტანიატ ჯერ? იცი რა ტახტი იყიდეეს? უუფ შვის ბავსვს გააკეთებ ერთ ღამეში და არაფერი დაეტყობა
-თამარააა...მეხუმრები ხომ?
-კარგი არ შეწუხდე მოდი აქ დაჯექი ...ისედაც ველაფერი არაომანტიული და ჩვეულებრივია და არ გაბრაზდე.არაფერი მოაქვთ ნუ ახლა ბინაში თუ არ გადახვალთ...თუ გადავლენო ოდესმე და ცოცხალი ვიქნები მერე ვუყიდიო მაშინო
-ანუ ყიდვა უნდოდ ამართლა?
-დავარწმუნე რომ საჭირო არ იყო ...კი ამბობდა შევრცხვებით რას იფიქრებენო ,მაგრამ მოვახერხე
-ასე ნუ მიყურებ...არაფრის მოყოლას ვაპირებ
-ისე გაწითლდი არ მინდა ...ჭარხალი გახდები ბოლოს. წამოდი გავიდეთ
ისევ მისაღებში დავბრუნდით. დედამთილი ტრიალებდა , ახალგაზრდაა ისეთი თავად ჰგავს გასათხოვარ გოგოს სიმართლე რომ ვთქვათ საოცრად მომხიბვლელი ქალია. დედა და ქალბატონი დედამთილი ჭუკჭუკებდნენ. მამა და მამამთილიც ჟღურტულებდნენ ბებოს კიდე სიძე ჰყავდა ხელში ცაგდებული მეთქი ვუსველითქო და იქეთ წავედი. ადგილზე რომ გავქვავდი და ისე დავებერტყე დივანზე
-ბებოოო შენ გეყოლება კაი ძმაკაცები და უნახე ამ ჩემს თამუნიას ვინმე თვარა ქალი 18 წლის მერე კაცის გარეშე ცოდვაა ბებია -დედაა მიშველეეეე ....დედიკოოო საბას ყბასიი ჩამაგდე ბებია? რა გამიკეთე ეს. ისეთი სახით ზის თიტქოს ძაან სერიოზულად უსმენს
-ბებო რეებს ეუბნები სიზეს? სირცხვილია რას იფიქრებს
-რა უნდა იფიქროს ... 18 რო ვიყავი ბოვვში მყავდა უკვე. ეს კიდო იმფერი გაწამებულია სულ ჯუჯღუნებს რაცხაზე...სულ რაღაცა ტკივა და აწუხებს ექიმი კი არა ქმარი უნდა ამას.-სანამ სირცხვილით ვიფერფლებოდი და ბებოს გაჩერება მინდოდა დაშნიანის ხმა გავიგე და აი მანდ მივხვდი რომ მოვკვდებოდი.
-საღამომშვიდობის...როგორ ბრზანდებით- მამს მიესალმა და ბებოს სიტყვები არ გაუგია...არ შეიზლება.ისეთი გამომეტყველება აქვს ასკარად არ გაუგია. მხოლოდ საბა ფხუკუნებს და ისე ესალმება ბიჭებს . ვაჩე მეხვევა და ლოყებს მიკოცნის
-როგორ ხარ რძალ..ის დავ?- იკრიჭება
-კარგად შენ როგორ ხარ ვაჩე?
-საკაოფოდ ... ერთმა ზმაკაცმა მოიყვანა როგორც იქნა ცოლი სანამ დაბერდებოდა...ახლა მეორე ცოტა მოხუცის ჯერია და იმედია მამაშენი მეორე ქორწილსაც გაქაჩავს- თვალს მიკრავს თან ჩუმად მეუბნება მაგრამ დაშნიანის ყურებს რა გამოეპარება ისე ურტყავს მხარზე ხელს უჭერს და აბრუნებს მგონი ხელებში რაღაც საოცარი ძალა აქვს
-მორჩი! -მოკლედ უჭრის და ისიც წამსვე ჩუმდება. რატო ჩუმდება ყველა ერთ ამის გახედვაზე და მიგდებულ სიტყვაზე ვერ ვიგებ...
ვიცოდი რომ არაფერს მეტყოდა ,მაგრამ მაინც ველოდი რომ ბებოს სიტყვები გაიგონა და შესაფერის მომენტს ელოდა ჩემს მოსაშხამად.
სუფრასთან ვისხედით უკვე, სალომე გააწითლეს ამდენი ქება დიდებით, არ უყვარს ამდენი ქება დიდება მართლა და თავს უხერხულად გრძნობს. სიძე კი ისე უღიმის და ეფერება სიგადაშიგ თითქმის შეუმჩნევლად გული მიჩუყდება, რა საყვარლები არიან. ამათ ყურებას არაფერი სჯობს ,მაგრამ ხვალაც თუ არ მივედი ლექციებზე ჩავიჭრები..ს.ამეცადინოც მაქვს შარში ვარ.როგორ გინდა ახლა თამრიკო აქედან წახვიდე,ხომ გაგიჟდება ყველა.
მამაჩემს რომ არ დაელია ხომ გაუსკდებოდა გული. წავიდა მამაპაპური ქეიფი,სიძემ რომ დალია თვალები გამიფართოვდა
-აი ხო ხედვა ნელ ნელა ავლენს ნამდვილ სახეს...რომ გეკითხა არ სვამდა ახლა კი ეჯიბრება მამიკოს
-იცის სალომემ რომ შემიძლია დალევა როცა საჭიროა და ნუ ხარ შარზე...მალე ვიფიქრებ რო არ გევასები - ჩუმად მითხრა სიძემ სანამ სალომე მორჩებოდა თვალების ბრიალს
-კაი ახლა ეგ გჯერა ნამდვილად? ასეთი არაჩვეულებრივი როგორ ხარ... ის მიკვირს უბრალოდ - გავუცინე და თვალი ჩავუკარი
-ეგ რომ არაჩვეულებრივია გენაცვალე ამის დამსახურებაა- ვაჩემ საიდანრა გაიგო რა ვთქვი მე უცებ გამოყო თავი და მიშოზე რომ მანისნა რომელიც მამაჩემთან საუბარში იყო გართული ლამის თვალები გადმომცვივდა
-რაო ამან ? ვისი დამსახურებააო?
-სიმართლე თქვა... ოდესმე გაიგებ ყველაფერს
-როდის ოდესმე ...სალომე შენ მაინც მითხარი რა არსებაა ის
-ჩემგან რისი გაგებაც შეიზლებოდ აუკვე იცი... ახლა მისი ჯერია
-აუ რა წესია შენ ამაზე ყველაფერი იცი და მე არაფერს მეუბნები
-მე უნდა ვიცოდე მხოლოდ და იმიტომ.შენ მისგან უნდა გაიგო
-ის რას მომიყვება...არც მაინტერესებს საერთოდ- ჩავიბბურტყუნე და ბებოს გადავხედე მიშოს რომ ეჭუკჭუკებოდა
-ბებოს მიშიკო დაევასა ხედავ?
-ყველას როგორ ევასება ეგ...რას უკეთებს ხალხს- ისევ ჩუმად ვთქვი იმედია არავის გაუგია.იმდენს ვფიქრობ ზოგს ხმამაღლა ვამბობ უკვე,რა დღეში ვარ!
მამა მოხიბლული იყო სიძის და მისი ძმაკაცების ქცევით. უყვარს ეს მამაპაპური ელემენტებით ახალგაზრდა ბიჭები და ისეთი გახარებული დარჩა სიძეს მარტო წიგნის კითხვა რო არ ეხერხებოდა აღარ იცოდა როგორ გამოეხატა. დედა გაბრაზებული იყო ამდენი რომ დალია , დედამთილიც სალომესი...მოკლედ ჩვეულებრივი მომენტი იყო..აი სალომეს რეაქცია არ ჰქონია. მგონი პირველად დალია ამდენი საბამ მასთან ყოფნის დროს და მის ადგილას კარგად დავაკვირდებოდი. ისინი ისე ენდობიან ერთმანეთს არც კი ვიცი ვერ ვხსნი იმდენად იდიალურია მათი კავშირი. უსიტყვოდ ესმით ერთმანეთის, ერთი მთლიანობა არიან.
როგორღაც თავი დავაღწიე ყველაფერს და სახლამდე მივაღწიე.... ძლივს ვიმეცადინე რაღაც რომ ჩამებარებინა ლექტორისთვის. თან მომზადება მიწევდა მეორე საღამოსთვის. მოკლედ რამდენიმე დღეა ნორმალურად არ დამისვენია. დავიღალე...
რესტორანში ყოფნისას მიშოს მოსვლამ და ქცევამ გამოგნა. რომ არ მომაქცია ყურადღება და მარიამთან ერთად წავიდა გული შემეკუმშა ლამის იქვე ავქვითინდი. შემდეგ სასინლად მესიამოვნა მარიამი რომ გააცნო ყველას და მასზე იზრუნა. რატომაა კარგი მეგობარი, რატომაა კარგი სტუდენტი ლექტორეისთვის და მაინც რატომაა ამდენი ფაქტი მის წინააღმდეგ.რატომ აქვს უკონტროლო ქცევები...როცა ჩემთან კონტროლს არ კარგავს. როცა საზოგადოებაში ასეთი დინჯი,მშვიდი და პატივცემული ტიპის სახით ჩანს თან არ თამაშობს . როგორ შეიძლება ასეთი იყყო...ამდენ გრძნობას, ამოციას თვისებას როგორ იტევს...
გავბრაზდი,გავგიჟდი რომ წავიდა და თან მარიამს დაუბარა არ იცეკვოსო. ჭკუა გადამეკეტა, რა უფლება აქვს ასეთი სისულელე დამავალოს. რა თქმა უნდა როგორც კი მომინდა ცეკვა მაშინვე ვიცეკვე,კარგადაც გავერთე და ვეჭვობ ამდენი ცეკვის შემდეგ ფეხზე ვერ დავდგები,თითქოს ქორწილის კვალი მოშორებული მქონდა .
მარიამთან ერთად დავტოვე რესტორანი და ისე წვიმდა კაბა სულ შემომეტმასნა ტანზე. გრზელი მოსაცმელი უნდა ჩამეცვა ....სწრაფად მივდივართ მარიამი რომ ჩერდება და რაღაცას აკვირდება, როგორც ჩანს სანდრომ მოაკითხა მიხარია რომ ტაქსით სიარული არ მოგვიწევს . რა ტყუილად გამიხარდა ის ვირი გამოჩნდა საიდანღაც ისე გადმოვარდა ჩამავლო ხელი და გამაქვავა ადგილზე ამ თავსხმა წვიმაში მგონი ნამდვილად არამიწიერი ქმნილებაა,როც აუნდა ჩნდება, ყველაფერი იცის, ყველას იცნობს, ყველას აგიჟებს,თავბრუსახვევს ...
თავზე მაწვიმს, თმაც ჩამომეშალა, მაკიაჟიც და ეს გიჟი ველური ისე მიჭერს ხელს ძვლებიც ჩამემსხვრა მგონი. მარიამი რომ წავიდა მინდოდა მომეკლა,მოღალატე!
-წამოდი- ისე უცებ ჩამსვა მანქანაში და მოწყდა ადგილს ჩხუბის დაწყებაც ვერ მოვასწარი. ყველაფერი ანატებდა ირგვლივ, წვიმის წვეთების ხმა, ერთმანეთში ირეოდა და გონებას მითიშავდა.
-სად ჯანდაბაში მიგყავარ...რა გინდა საერთოდ არ წახვედი შენ? ახლა რამ მოგანდომა მოსვლა მძღოლად თუ დაგიქირავე და არ მახსოვს მაშინ მეტი ყურადღება გმართებს... ჩემთან მოდიხარ მართლა?
-გიხარია ხომ? მაგიტომ მოიქეცი ისე როგორც არ უნდა მოქცეულიყავი
-როგორ არ უნდა მოვიქცე შენ უნდა განმისაზღვრო დემონო?
-არა ! საკუთარმა თავმა ,მაგრამ მე რომ მხედავ მერე აზროვნების უნარს კარგავ...ამიტომ გეხმარები,მაგრამ არ ირგებ
-შენ..შენ
-არაა სიტყვები საჭირო ისედაც ვიცი როგორ ვმოქმედებ შენზე- მიღიმის გველაძუა ეს . ხელს მისწერს თიტებზე და მკოცნის. ვაიმეე კიდე ერთხელ რომ შემეხოს შენი სხამიანი ტუჩები და მიმალღოს ადგილზე ავვორთქლდები დედამიწიდან.რა ჯანდაბა და ოხრობა აქვს ასეთი ამ ტუჩებზე ეგრევე რომ სიამოვნების ზენიტში ავდივარ. ხელზე მაკოცა ...ლოყაზე მკოცნის, შუბლზე დიდი დიდი ყელზე და ისეთებს მმართებს იმედია არ ტერიტირიებს არ გაცდება თორემ ერთადერთი ქალი ვინქები ვინც სექსის დროს მოკვდება. არადა კი ღირს ...არა რააა ნამდვილად არ ვარ ნორმალური ... ეს პატიოსანი გოგო რეებზე ვფიქრობ! - გადმოხვალ თუ დაგეხმარო თამრო?- თავზე მადგას ხელსი პარკები უჭირავს,როდის გააცერა, როდის გააცინა ეს პარკები ან საერთოდ რატო მიღიმის ისე თითქოს ჩემი აზრები ესმოდა და ახლა უნდა „მომკლას“
-მე კი გადავალ და წავალ სენ სად მოდიხარ თორე
-როგორ გიყვარს ზედმეტი ლაპარაკი დაბნეულობის ნიადაგზე - ისე მაფრიალებს ხელში მეც ერთ-ერთი სავსე ცელოფანი ვარ მგონი არადა ასკარად უფრო კომფორტულად ვარ მის მკლავებში.რომ არ დამსვას საერთოდ და სულ ასე მატაროს არ უნდა? აშკარად არ აწუხებს ჩემი წონა... ჰმ,ანუ დიდი არ ვარ და ტყუილად ვწუწუნებ ხოლმე მარიამთან. ისე სუნთქავს მგონი ფილტვების პრობლემა აქვს... მიდი ექიმთან სე კაი ადამიანო კლინიკასი ტყუილად ხარ? რას მანერვიულებ ამ პატარა ,თითისსიგრზე გოგოს. როგორი სურნელი აქვს ვგიჟდები, წვიმის არომატიც რომ მიემატა რაღაც საოცრებააა . აი ახლა შეიძლება მართლა ვაკოცო...რა მე უკვე მის ყელში დავაცოცებ ცხვირს? არადა მეგონა პატარა ცხვირი მქონდა როგორ მოხვდა საერთოდ იქ რა უნდა...ეს ბუსუსები იყო კანზე ნეტავ სიცივის ბრალია თუ ჩემი? არა ტუჩებიც რომ გაიქც აუკვე,...ვერ გავიგე ეს კუნტები ავტონომიურად მოქმედებენ თუ რა ჯანდაბა! როგორი ტკბილიაა...ღმერთო აქამდე არ ვცხოვრობდი მე? რატომ მეგონა სოკოლადის ტორტი მარწყვით ყველაზე გემრიელი რამ დედამიწის ზურგზე? სად ყრია თურმე სიამოვნება! მორჩა ვეშვები საჭმელებს გადავდივარ მიშოზე...კი როგორ არა იოცნებე! ნებას ვინ გაძლევს მე ვარ აქ მთავარი! არა ტვინი რო ცალკე გაჰყვირის რა უბედურებაა
-თუ არ მორჩები ჩემს წამებას გეფიცები სამაგიეროს გადახდას მოვინდომებ...არ ღირს ჩემი გამოწვევა - ხმაა აი ესეც ჩემი დამსახურებაა ვითომ თუ ანგინა აქვს. რატომ დამსვა ამ დემონტა შორის ყველაზე სიმპათიურმა და მომხიბვლელმა . არ გამიშვა რა ხელი მე სულ არ გეცოდები?
-მაინტერესებს როგორ უხდი ხოლმე სამაგიეროს ....-რა მატლიკინებს,ენავ რატომ მისწრებ წინ? შენც აღარ ემორჩილები ტვინს? მგონი ნერვული სისტემაც მოისალა კუნთოვანიც და საერთოდ ანატომიის ყველა წესს ვარღვევ.