"სატანა ღმერთს ებრძვის ბრძოლის ველი კი ადამიანთა გულებია."

წვიმს...
გადაუღებლად წვიმს...
ნოემბრისეული სიცივეა.
ნოემბრისეულად ცრის
და ნოემბერსისეულად ერთდროულად თბილა და სცივა თბილისს.
ცაც მორიელივით იგრიხება და იწელება
ხან იღრუბლება
ხან იფანტება.
წვიმს...
ნოემ ბრის ეულად.
***

და მაინც...
რა ვიცოდი მაშინ, რომ შენც ასე ძლიერ გავდი
ნოემბერს.
ასე ერთდროულად თბილსაც და ცივსაც.
***

კაფე_ამელია მთაწმინდაზე მდგარი
პატარა
მყუდრო
კომფორტული
ხის კაფე და შენი უცნაური სურნელი...
მე ჩაი შენ რძე
და საათობითაც კი გაბმული სიჩუმე.
***

_ "სატანა ღმერთს ებრძვის, ბრძოლის ველი კი ადამიანთა გულებია"
მოესმა ბოხი ბარიტონი და შავებში ჩაცმული მამაკაცის სახე დალანდა.
წიგნი გვერდით გადადო და კითხვის ნიშნის მქონე საკით შეხედა, საკმაოდ სიმპათიურ ბიჭს.
მანაც ვითომ არაფერიო ხელით ანიშნა მიმტანს და ის უკანასკნელიც წამებში გაჩნდა მათთან.
_ გისმენთ?
_ რას დალევ?
ნაცრისფერი თვალებიდან შემოანათა გოგონას და ვითომ საერთოდ უცხოები არ ყოფილიყვნენ ისე მიმართა, თან უკეთ მოკალათდა და ფეხი ფეხზე გადაიდო.
არ დაუწყია თავადის ქალს ქაჯობა და ცოტათი დაბნეულმა მიუგო.
_ ჩაი, მუქი ჩაი მიყვარს. 5 კოვზი ჩაქარით
გაეღიმა ნაცრისფერ თვალებას, მის ბავშვურობაზე.
ყველაფერს ელოდა თავდის ქალი, მაგრამ
_ ერთი შავი ჩაი, 5 კოვზი საქრით და ცივი რძე_ს გარდა.
თვალები შუბლზე აუვიდა და კაფე მოათვალიერა ხომ არ მომესმაო.
მიუხხვდა შავებში ჩაცმული და ტუჩის კუთხე ჩატეხა
- მიყვარს
მხრები აიჩეჩა და გოგონას მიაშტერდა
_ რძე?იშვიათია
გული ყელში ეჩხირებოდა გელოვანის ქალს, მამაკაცის ასეთი დაჟინებული ყურებისას და 19 წლიანი ცხოვრების განმავლობაში პირველად აბნევდა და იზიდავდა ბიჭი.
_ დოსტოევსკიც იშვიათია.
_ დოსტოევსკი?
წიგნს დახედა ბავშვურად და წამწამები ააფახუნა
კიდევ მეტად გაეღიმა ბიჭს და აწ მოტანილი ცივი რძე ხმაურიანად მოსვა.
_ ჩემს საყვარელ წიგნს კითხულობ
_ საინტერესო დამთხვევაა, ამიტომაც გადაწყვიტე ჩემი გაცნობა?
არ დაუფარავს შეკითხვა თავიდის ქალს
_ სიმართლე გითხრა დაგილები არ იყო და აქ გემრიელ რძე საკეთებენ.
უდარდელად უპასუხა სიბრაზისგან აწითლებულ გოგონას, მერე ერთიანად მოსვა რძე, თვალი ჩაუკრა და კაფე_ამელია დატოვა.
***


უნივერსიტეტის პირველი დღე ჰქონდა ოქტომრის 10 ში ნინუცის.
უფრო სექტემბერში ჰქონდა პირველი დღე, მაგრამ ბატონებს მოუნდათ 19 წლის ასაკში სწვეოდნენ პირველად.
თან ისე მძაფრად, რომ ლამის ორი თვე თავი ვერ ასწია საწოლიდან.
რათქმაუნდა ძმა ნიკოლოზი ძმის სამეგობრო განუყოფილი და_ქალი ნათელა (ნატალი, რომელსაც ასე ეძახდა მთელი ვაკე_საბურთალო)
და წვრილ_წვრილი მეგობრები არ შორდებოდნენ მის სასთუმალს.
ფეხზე დააყენელს ნინა ქალი და აჟიოტაჟით გაისტუმრეს სწავლას მოწყურებული.
***

_ ახლა არ მცალია შენ თავს გეფიცები, რომ გამოვალ მოგიყვები
სანუკვარ დაქალს ტელეფონში ჩაჩხაოდა, თან სველ თმას იწევდა და ნახევრად დაყრილ წიგნებს ხელს აშველებდა.
აი ზუსტად ასე, წვიმაში მოყოლილმა შეგლიჯა უნივერსიტეტის კარი, სიფრიფანა გოგო იყო ნინი გელოვანი, მაღალი, მაგრამ სასწაულად გამხდარი.
დიდსა და მუდამ ვარდისფერ ტუჩებს საყვარლად აცმაცუნებდა ხოლმე და ძალიან პატარა ცხვირს, რომ ბრაზდებოდა ჭმუხნიდა.
დიდი შავი თვალები ჰქონდა და გრძელი, აპრეხილი წამწამები.
შავი, გრძელი თმა მენჯებამდე სწვდებოდა და ამიტომ ხშირად (მამა_პაპურად) აწეულს ატარებდა.
აი ასე უცბად, რომ შეიკრავ ხან კალმით და ხან "წკაპითო" ხომ გაგიგიათ.
კი უნდა შეეჭრა, ძალიანაც უნდოდა.
ვინ შეაჭრევინებდა?
ნახევარი ქლაის ფასი თმა გაქვსო და ესეც ჩუმდებოდა.
მერე რა თითები ჰქონდა, თხელი... წვრილი და მოვლილი.
არ უყვარდა "მანიკური, ოედიკური, პომადა, ტონალური"
გამოკვეთილი წელი კი ჰქონდა
ლავიწებიც კი ეტყობოდა
მენჯები ფართო კაბაშიც კი ეტყობოდა
მაგრამ ისეთი უკანალი ჰქონდა
გოგოც კი წაუსტვენდი გაკვირვებისგან.
აი მკერდი?
მკერდი მართლა არ ჰქონდა.
ძმაც კი დასცინოდა.
"ნინა ქალო, აი დავიწყებ მუშაობას და ჩემზე იყოს კუზანოვი"_ო
ეტყოდა ხოლმე სიცილით.
ნიკოლოზი?
გიჟდებოდა ნინუციზე, სიმპათიური ბიჭი იყო, მსგავსი თავის დის.
არ არსებობდა ადამინი ვისაც ტყუპები არ ეგონათ ეს ორი.
მაგრამ "პახუისტი" რა..
სკოლა ძლივს დაამთავრა.
გარჩევები, ამბები, ცემა_ტყება და ნიკუშა გელოვანი.
კაი ტიპი.
არ უნდოდა რა ეს სწავლა და უნდოდა ეს უბანში ბირჟავი.
კაი კაცი იყო ნიკუშა, მაგრამ არ უნდოდა რა.
გულიანი, გამგები და რაც მთავარია კაცი!
იცოდა სად და როგორ რა.
მარა არა რა, არ უნდოდა ეს ილია_უნები და ამბები.
უყვარდა კი ერთხელ უყვარდა, საცოლე იყო რა.
მერე?
მერე პატარა კამათზე, გოგო 1 თვეში გაუთხოვდა რა.
რთულად გადაიტანა.
არ იმჩნევდა, მარა ამხელა 21 წლის კაცმა მოსვენება დაკარგა, ბავშვიანსაც ნახულობდა.
გოგოც ნანობდა და მოკლედ რა, როგორც ხდება ხოლმე.
მერე ანდრე, გიორგი, ლაშა, თორნიკე, ირაკლი, აკო, ილია, ჯაფო, კახი და ყველა რა.
_ ბიჭო გვესმის რა ნიკუშა ხარ გელოვანი რა, მაგას თავზე გადახტომა როგორ უნდა აპატიო. კაი აპატიე აპატიე მარა შვილი ყავს რა ძმაო, დაიწყე ახლიდან.
კი ბატონო, რათქმაუნდა უჭირდა...
მარა მერე ისევ ანდრე, გიორგი, ბექა, ირაკლი და ეს ყველა რა.
გა და ი ტა ნა.
მოსწონდა ერთი პატარა გოგო, მაგრამ ისეთ პონტში რა.
ვეღარ უშვებდა გულამდე.
ერთხელ, რომ გაგიცრუვდება ეს იმედები.
ძნელია ოხერი ისევ დაიჭირო რა.
მარა იყო ბედნიერი.
მოსწონდა კი არა უკვე ბევრსაც აკეთებდა 21 წლის კაცი, სკოლის მოსწავლე ბავშვისთვის.
ანდრე ტო?
ანდრე იყო ნიკოლოზის ძმა.
სისხი იყო და ხორცი, ბავშვობა, უბნელობა, სკოლელობა და ნიკოლოზზე ორჯერ დიდობაც კი.
მაგრამ ერთდ იყვნენ რა, სულ.
ნიკუშა და ანდრე.
ანდრე და ნიკუშა.
მორუსო ტიპი იყო ეს ჩვენი ანდრე, მგონი დედა ყავდა რა.
დედაზე არ საუბრობს
მიატოვა და ამბები რა...
ცოტაოდენი აქცენტი კი ჰქონდა, მაქედან გვგონია რა.
კაი ბიჭი იყო ანდრე.
სერიოზული და ისეთი რა დაღვინებული.
სიყვარულით?
არა არავინ.
არ გჯერათ?
არა მართლა არავინ, სულ სხვების დაცვასა და საქმეებში იყო.
არ ეცალა რა.
ნათელა ტო??
ნათელა იყო გა დარ ეული.
მართლა ეული რა...
3 შეყვარებული ყავდა ბავშვოდან 20 წალმდე მარა, ვერ დააფასა ვერავინ რა.
საშშუალო სიმაღლის გოგო იყო, ძალიან ძალიან თავისუფალი და ხო ხვდებით?
მშობლები გაყრილი.
ბებია ბაბის გაზრდილი.
წითელი თმები, პირსინგი.
პირველი ტატუ 12 წლის ასაკში და.
გა დარ_ეული.
მაგრამ ჯიგარი რა.
სულს აძლევდა ყველას და იგივეს ვერასდროს იღებდა.
სულ ისეთ ტიპებს მოსწონდათ რა
ბიზმესმენი, ფულიანი, ფეხბურთელი.
მარა ყველა ერთს ითხოვდა.
"ჩვენში დარჩეს, აფიშირება არ გვინდა"
არ უნდოდა რა ნატალის ესე.
უნდოდა ვინმეს ყვარებოდა რა.
ისე ყვარებოდა, მთელი მსოფლიოსთვის ეთქვა ეს ქალი ჩემია_ო.
ხოდა ორი კვირის უკან მთელმა სამეგობრომ აუხსნა.
_ არ გიმსახურებს გიორგი!
და როგორღაც გაიაზრა არ იმსახურებდა გიორგის და არ იმსახურებდა გიორგი მისნაირ კარგს.
შეეშვა.
არა ვერ შეეშვა, მაგრამ თქვა, რომ კარგად ვარო რა.
როგორც ხდება ხოლმე.
უჭირდა, მაგრამ გადალახავდა.
ნატალის სხვა სამეგობრო ყავდა,ნინის სხვა
მაგრამ არასდროს ყოფილან ერთმანეთის მეგობრებში ცუდათ.
ყავდა ნინის სხვებიც, დები ორივე ქერები ხორციელად და სულიერად.
დაწყებითების მეგობრები ლიზა და ევა.
უბნისები ხო იყვნენ და იყვნენ.
ბევრნი იყვნენ რა.
უამრავი.
მაგრამ ეს ოთხნი?
უძლებდა დროს რა.
სულ, გამუდმებით რა.
***


_ დაგირეკავ მოკლედ ნათელ
კისკისით გათიშა მობილური გელოვანის ქალმა, სანამ ნატალის ლანძღვას მოისმენდა სახელთან დაკავშირებით და მთელი ძალით შეასკდა რაღაცას თუ ვიღაცას.
შეასკდა რა.
არც კი გაუხედავს ვინ იყო ან რა ჯანდაბა მოხდა, ისე წამოენთო გაწუწული ეგრევე წიგნს ეცა და თვალიერება დაუწყო, ხომ არ დაზიანდაო.
მის და საუბედუროდ წიგნი დავარდნის დროს გაშლილიყო და საკმაოდ ბევრი ფურცელი გატალახიანებულიყო. ამაზე სულ წამოენთო.
_ დაგეხმარებოდა, მაგრამ მარტოც კარგად გამოგდის.
გულიანად გაუცინა ბოხმა ხმამ და თავის აწევა იკადრა ქალბატონმა.
ნაცნობი ნაცრისფერი თვალების დანახვისას გულმა რამდენიმე დარტყმა გამოტოვა. მაგრამ უცბად მოეგო გონს.
გოგო იყო, თანაც საკმაოდ მოხდენილი დახმარებოდა ეს ცხოველი რა მოხდა მერე?
უკვე მეორედ არაფრად აგდებდა გოგოს ეს ვაჟბატონი.
_ იცი რა ?ჩემი მეზობელი ლაურა მართალია
თავი გააქნია დანანებით ქალბატონმა და მამაკაცის ნაცრისფერ, ღია ძალიან ღია ცისფერ თვალებს ჩააშტერდა.
წამით მოჭუტული თვალით მოავლო მზერა, უწინ კაფეში ასე არ დაჰკვირვებია მამაკაცს.
გადაპარსულ თმებზე, გამოკვეთილ ყბებსა და არც ძალიან ცუდ და არც აპრეხილ ცხვირზე, რომელსაც ზუსტად ნინისნაირად ჭმუხნიდა.
ღიმილისას მარცხენა ლოყაზე შრამივით "ფოსო" უკეთდებოდა.
შემდეგ მის გვერდით კიდევ ერთი ბიჭი დალანდა, მუქი შავი თვალებით და მოზრდილი წვერით, რომელიც სიცილს ძლივს იკავებდა.
- შენს მეზობლებს მაცნობ უკვე?საინტერესოა, რაშია აბა მართალი შენი მეზობელი ლაურა
წარბები აწკიპა ბიჭმა
_ გადაგვარდნენო ამბობს ჯელტმენები და ზუსტად ამიტომაც ვარ 60 წლის და ზუსტად ამიტომაც ვზივარ გასათხოვარი ჩემს ოთხფეხა მეგობრებთან ერთადო.
გაცხარებით მიაძახა და უნივერსიტეტის შიდა კიბეებს აუყვა.
ნაცრისფერ თვალება სახტად დარჩა, მუქ თვალებას კი ისეთი როხროხი აუტყდა
კიბეებზე მთლად გლავნი უნივერისტეტის "გამგე" დაეშვა
_ დავით რობაქიზე სანამ ცოცხალი ხარ გაეთრიე ქუჩაში და იქ იროხროხე აქ ტარდება ლექციები
წიკვინებდა მაღალი, "მამიდას" სახის მქონე ქალბატონი.
აი მამიდა, როგორი იცით?
კაი ტოიოტას ჯიპი, რომ უდგას სულ მცირე 2 სახლში, ერთიც ქუცაში უგდია რამე, რომ იყოს შეახტეს და უეჭველი რამე სტრიპტიზ ბარითაც, რომ ირჩენს თავს აი ეგეთი რა.
_ დათა მქვია მე დათა
აწუწუნდა რობაქიძე და სანამ კიდე რაიმეს თქმას მოასწრებდა, კი გაისტუმრა ორივე ვაჟბატონი "მამიდამ" გარეთ.
_ აგეკრიფა ბიჭო ის წიგნები რა დაგემართებოდა
ისევ იცინოდა დათა
_ არა ამ წიკვინას რა უნდა, მოვკლა ერთხელ?
_ რაღა რა უნდა ბიჭო დავით?5 წელია აქ დავდივართ და ისევ პირველ კურსზე ვართ
რაღა რა უნდა.
თქვა ნაცრისფერ თვალებიანმა და სადღაც გაიხედა.
სადღაც შორს რა...
_ გამოვტოვე რამე?
მეგობრებს ცოტნე ჯანხოთელი ამოუდგა და ხელი გადახვია.
დათა რობაქიძე?
ძალიან სიმპათიური და თვითკმაყოფილი ახალგაზრდა იყო, მოწყენილს ვერ ნახავდით და სულ შეყვარებული იყო.
ოღონდ დღეს ლიკაზე, ხვალ თიკუნაზე და ზეგ მაკაზე.
ასე აგრძელებდა დღიდან დღის გაყვანას და როგორც უკვე გაიგეთ 5 წელი ერთ კურსზე "იჯდა"
ცოტნე?
კაცი კაცური, მწვანე თვალება ახლაგაზრდა, მანქანით და მთელი ამბებით
კაი კაცი იყო ცოტნე
აი მთვრალი კაცი კაი კაცი რა.
ნაცრისფერ თვალებიანი?
გაბუნია...
გაბუნია იყო და ვინ კი არა, ვინ არ... ვინ არ იცოდა თბილისში გაბუნია, რომ დაიარებოდა.
ცვალებადი, საშინლად ცვალებადი და თან როგორი ცვალებადი.
ხალხის აზრს, რომ ორად ყოფდა ეგეთი იყო გაბუნია.
გვარი კი უმთავრდებოდა იაზე, მაგრამ ვაი, რომ სვანური სისხლის მატარებელი იყო ბიჭი.
ზოგი ამბობდა საშინლად მხიარულიაო, ზოგი ამბობდა აუ ეგ რა რთულია, მაგას ვინ უძლებს ნეტაო.
მართლებიც იყვნენ.
როგორ იტანდნე?
არავინ იცოდა.
რთული იყო რა...
ძალიან რთული.
ნოემრის ბიჭი იყო და ხომ გესმით...
უნდოდა არ უნდოდა, ჰქონდა ეს მორიელური ამბები.
ნოემბრისეულად ჰქონდა რა.
ხან თბილი იყო და ხან საშინლად ცივი.
მამაც ასეთი ჰყოლია გამტ_რაკებელი და გაიზარდა რა ეგეთჳ.
ვერ იტანდა, საშინლად ვერ იტანდა უსამართლობას.
დაჩაგვრას, არასწორობას ვერ იტანდა და... და დედის გინებას ვერ იტანდა.
ხო ესეთი იყო, მაგრამ ყველაზე ცუდს რასაც ამბობდა "ატმაროზენი" იყო.
აი ადამიანს თუ მაგ სიტყვას აკადრებდა, ანუ ძალიან ცუდად იყო იმ აამიანის საქმე.
არ მოსწონდა რა ეს "ჩემი დედა მოვტ_ყან საუბარი)
ჩვეულებივი ტიპი იყო
ადრე ძალიან შეძლებული.
მერე ჩაუარდა მამისს საქმეები და ეხლა ერთი უბრალო ოჯახის კაი გაზრდილი შვილი იყო.
განა არ შეეძლო წიგნების აკრეფა.
არ იყო რა გაბუნია ეგეთი.
გული ერეოდა იმაზეც კი ქმარი ცოლს, რომ მანქანის კარს არ უღებდა.
ამრეზით შეხედავდა ჯერ კაცს ხოლმე, მერე ქალს (რამ გააყოლა ამასო) გაიფიქრებდა.
მარა იმ წუთშივე რაც ახსენდებოდა იყო
"არ განიკითხო არ განიკითხები"
მარა მაინც ვერ იტანდა ეგეთ ტიპებს რა.
ერთადერთი რაზეც გული წყდებოდა დედას, რომ ანერვიულებდა თავისი ჩხუბებით და დაგვიანებებით სახლში და რაც ძალიან ძალიან უნდოდა და ყოლოდა.
კაი ბიჭი იყო გაბუნია.
ძალიან ნიჭიერი, სულ წიგნით, რომ დადიოდა მარა აი ეს უნივერსიტეტი, რომ ძალიან არ უნდოდა.
ისევ დედა რა...
არა დედის სიტყვას განა არ გადადიოდა...
სხვანაირად აზროვნებდა.
არ დავწყვიტავ გულს და არ ვივლი ძალიან არ გაიგოსო
იტყოდა ხოლმე თავისთვის.
მეგობრები ორი ან სამნი თუ ყავდა, არა ხალხი როგორ არ ყავდა.
მთელი უბანი და მთელი უნივერსიეტი, მარა ეგეთჳ ტიპი არ იყო რა
"დვიჟენიობდა" გაბუნია მაგათთან, მარა მეგობრები?სულ ბავშვობის და ორი თუ სამი.
ზოგი იმასაც იძახდა, მეგობარი მოუკლეს და გაგიჟდაო.
ზოგმა საგიჯეთში იწვაო
ზოგმა ციხეში გაატარა "მალალეტკებში" მთელი ბავშვობაო
ერთოორმა შავ ბერადაც მიდიოდა, დათამ და ცოტნემ ფეხით ჩამოიყვანეს მონასტრიდანო.
გა ბუ ნია
იყო რა.
***

არ გასჭირვებია გელოვანს თავადური მიხვრა მოხვრით გარშემომყოფების ყურადღების მიქცევა.
მთელს ჯგუფს პირველივე დღესვე დაუმეგბრდა, არ აპირებდა დაქალობას და სულის გავლით გულამდე ყოფნას არავისთან.
ერჩივნა ყველასთან მეგობრული ურთიერთობა ქონოდა.
ბიჭთანაც, გოგოსთანაც...
არ მოსწონდა ეს პირველივე დღესვე გულში ჩაკვრები და სახლში დარჩენები ერთმანეთთან.
შესვებნებაზე დერეფანში გამოვიდა და უნივერსიტეტის დათვალიერება დაიწყო, ცოტა ხანში მობილური აუწკრიალდა და გაღიებულმა უპასუხა.
_ ჰო ნიკუშ?
_ მოგწონს?
გაისმა ძმის სითბოთი გაჟღენთილი ხმა
_ ოუუ ძალიან, მარა უკვე დავიღალე
აწუწუნდა გოგო
_ ჯერ წასულხარ რა ზარმაცი ხარ ნინუცები, მენატრები და რაღაც უნდა გაჩუქო პირველი დღისთვის
აწრიალდა გელლოვანის ქალი საჩუქარზე
_ რარის?აუ მეც მენატრები მითხარი რა საჩუქარია
პატარა ბავშვივით დაიწყო ცქმუტვა
_ ჯელტმენი გყოლია უკვე და ჩემგან რას ელოდი აბა?
მოესმა გამყინავი ბარიტონი და მობილური ინსქტიქტურად გათიშა.
გრძელი თმები კალმით ჰქონდა დამაგრებული და წინ ჩამოეშალა მობრუნებისას.
გამათბობელთან მიყუდებული ნაცრისფერი ოაზისები დაულანდა ნინიმ ბიჭს და ნაცნობი სილუეტის აღქმისას ოდნავ გაეღიმა.
სიმპათიური იყო გაბუნია.
იმდენად სიმპათიურიც, რომ ერთი ნახვით აგითამაშებდა სისხლს ორგანიზმში.
თუმცა თან ეშინოდა და აბნევდა გოგოს ეს საიდუმლო არსება.
ვერაფრის თქმა ვერ მოასწრო თავდის ქალმა, ყველა ერთად გამოცვივდა დერეფანში დიდი შესვენებაა აქაო და გაბუნიასთან მდგარი ნინის დანახვისას გოგოებს ბოღმამ და ბიჭებს ეჭვმ აგჰკრა.
ვინც იცნობდა არ იცნობდა ყველა მიესია და მთელი ერთი მოკითხვეით შემოიფარგლნენ.
ნინიმ დრო იხელთა და გაეცალა.
კიბეებზე ეშვებოდა ახლად შეძენიილი მეგობარი, რომ დაეწია.
_ გაბუნიას იცნობ?
_ ვიის?
გურწფელად გაუკვირდა თავდის ქალს
_ აი ვისაც უცინოდი რა
ცოტა წაგესლა, შავგვრემანმა დაბალმა გოგონამ.
გაეცინა ნინის, ახსოვს ნატალისთან ამბობდა ყველა რჯლის და რელიგიის კაცი მარა მეგრელი?აი აზერს გავყვები ცოლადო.
_ ესეიგი გაბუნია?არა არ ვიცნობ
ნერვები მოეშალა "არასდროს თქვა არასდროსო" ეტყოდა ხოლმე ნატალი.
მეც ახლა ცოლად მივყვები მართლა რა
საკჲტარ თავს ფიქრებში ესაუბრებოდა და მის ნაცრისფერ თვალებზე კაფეტერიაშიც კი ეფიქრებოდა.
რამდენიმე ჯგუფელთან ერთად მოკალათდა სკამზე და მუქ ჩაიში შაქარი ჩაყარა, რაღაცამ თუ ვიღაცამ ზურგი აუწვა და ინსქტიქტურად უკან შებრუნდა.
ნაცნობი ოაზისების დანახვისას გულმა ორჯერ მიჰკრა ხელი საგულეზე, გაბუნიამაც არ დააყოვნა ხელი აუწია და რძიანი ჭიქა ჰაერში "მიუჭახუნა"
ღიმილით მიუბრუნდა თავის ჩაის და მანაც იგივე გაუმეორა, გაეღიმა გაბუნიას და ის ნანატრი "ფოსოც" გამოუჩნდა ლოყასთან.
რაღაც უცნაური იგრძნო თავადის ქალმა, ძალაინ უცნაური და გულზე ხელი ცოტა მაგრად მიირტყა დასამშვიდებლად.
_ ცუდათ ხარ?
ირონიით მიუგო შავგვრემანმა დაბალმა და თვალი ბიჭისკენაც გააპარა.
_ არა არ ვარ
ის ის იყო ჩაის მორეას აპირებდა კოვზი, რომ ააცალა ვიღაცამ.
თავს ძალიან სიმპათიური ახალგაზრდა დადგომოდა და საოცრად უღიმოდა.
_ დათა ვარ მე რობაქიძე
_ დათა?
ვერ გაიხსენა ნინიმ, სამაგიეროდ გოგოებს ფერი დაეკარგათ ბიჭის სიახლოვისგან და ყურებამდე გაღიმებულებმა თვალები მიაპყრეს დათა რობაქიძეს.
_ ჯელტმენებიო და რამეო, ლაურა ჩემი მეზობელიო რა
გადაიახრხარა დათამ და ნინისაც გაახსენდა გაფუჭებული წიგნი და წარბები შეკრა, თუმცა ბიჭის სულუბყვილობამ ისე მოხიბლა მალევე თვითონაც გადაიკისკისა.
_ ჰო ახლა მახსოვს
_ მოკლედ სახელი?
_ ნინი, ნინი გელოვანი
წვრილი ხელი გაუწოდა დათას, რომელიც არ გამორჩენია გაბუნიას ნაცრისფერ თვალებს.
რა მოხდებოდა ახლა მის ხელს შეხებოდა ამ ნაზი არსების თლილი და ნატიფი თითები.
_ ჰო მოკლედ ჩემო ნინი და ჩემო გოგონებო'ც
ძალიან შესამჩნევი, რომ არ ყოფილიყო მათკენაც შებრუნდა რობაქიძე მოფლირტავე ღიმილით
_ 18 ში რა ახლა ნოემბერს აქვს ჩემს ძმასა და გულსა დაბადებაი
სულ მხიარული როგორ იყო ეს სიმპათიური კაცი
_ ჩემს სანდრიკოს ხოდა ნოემბრისეულად ჩავუსხდეთ რა, არა კი არ უყვარს ეს დიდი აჟიოტაჟი და რაღაცეები მარა მეგიბრები ვუწყობთ რა, ხომ მოხვალ ნინი? კი არადა ხომ მოხვალთ?
იქვე მდგარმა ცოტნემ სახეში შემოირტყა ხელი და მხარი გაკრა სანდრო გაბუნიას
_ ეს როგორ გაუშვი სანდრო ბიჭო იქ?
_ აცადე იზავს რამეს
გაეღიმა ჩვეულად გაბუნიას და ნინის გრძელ თმას გონება არეული მიაშტერდა, რა მოხდება ჰქონდეს უფლება ცხვირი ჩაყოს შიგნით და გაისუსოს.
მთელი მისი სურნელი შეიგრძნოს.
თავი გააქნია
რაზე ფიქრობდა ამხელა გაბუნია კაცი.
თვითონაც ვერ დაიჯერა.
_ მე რომ არ ვინობ სანდროს?
გურწფელად მიუგო ნინიმ, მომღიმარ დათას
_ როგორ არ იცნობ კაცო, ეგ ის არაჯელტმენია შენ, რომ წიგნები გაგაყრევინა
თითი გაიშვირა გაბუნიასკენ და ნინიმაც მის თითს გააყოლა თვალი, როგორც კი ხელში ვნებიანად მომზირალი გაბუნია შერჩა მაშინვე აუდუღდა სისხლი და სასწრაფოდ გამოიხედა უკან.
_ აა ჰო
გაწითლდა და ჩაი მოსვლა.
_ ანუ მოდიხართ, ძალიან კარგი.
გაიცინა დათამ და ქერა სალის ნომერიც იშოვა ამასობაში.
_ შემიძლია ჩემით მოვიდე რა საჭიროა ნომერი?
წამწამებს აფახუნებდა დაბნეული ქერა გოგო და თვალებს აცეცებდა გაწითლებული
_ საჭიროა საჭირო, რომ დაიკარგო?
სერიოზულად მიუგო დათამ და "ხუავეი" ხელში აათამაშა
_ აბა გისმენ
_ კარგი, 555
დანებდა ქერა და თითები სმტვრევით მისცა ნომერი...
ამ დღე სულ ეს იყო, წამოსვლის წინ კდიევ დალანდა სანდრო გაბუნიას მწველი თვალები და მორჩა...
დღეც მორჩა.
***


_ სად ხარ?
_ ამ წამს შემოვედი სახლში, რა ხდება?
_ მოვალ რა
ამოისლლუკუნა ნათელამ და მობილური გათიშა, გელოვანმა უკვე მრავალჯერ გადააწყო ფიქრები ტვინში და აურია.
რა უნდა მომხდარიყო ნატალისთან.
ნახევარ საათში, სახე დასიებული ნატალი მისაღებში შემოვიდა და მჟავე კიტრის ბანკა მაგიდაზე დაახეთქა.
_ იტყვი ახლა?
_ გიორგიმ ფოტო დადო ვიღაც ეკა კიკაძესტან ერთად
ამოისლუკუნა და იქვე მიესვენა...
მიხვდა ნინი, როგორ უჭირდა მეგობარს.
ამბობდა მორჩაო მარა ხომ ხვდებოდა უჭირდა რა,ძალიან უჭირდა.
უჩუმრად მიუდა გვერძე და ძლიერად ჩაეხუტა.
არ ახსოვს რამდენ ხანს ისხდნენ ასე, არაფერი არ ახსოვს.
კარზე გაბმულმა ზარმა მოიყვანა გონს ორივე.
გააღო და ერთი გახდარი, პატარა ბიწი შერჩა ხელთ.
_ ნინელი მინდა მე გელოვანი
გაიკრიჭა ბიჭი
_ ნინი ვარ გელოვანი
ნინელიზე ცოტა შეიჭმუხნა და ბიწს მიაშტერდა
_ ხოდა ეს თქვენთან გამომატანეს მაშინ
მოზრდილი ყუთი მიაჩეჩა გელოვანის ქალს და კიბეებზე დაეშვა.
_ ვინ იყო?
თავი ძლივს ასწია ნატალიმ
_ ეს მომცეს
მაგიდაზე დადო ყუთი და მიაშტერდა.
_ ნინი არ მგონია ვინმე ალ კაბირს ბომბი გამოეგზავნა შენთვის და არ გახსნი?
გადაიკისკისა ნატალიმ და წამოდგა
ყუთის გახსნა დაიწყო და შეფუთული წიგნი ამოიღო.
ისიც, რომ გახსნა
ხელში დოსტოევსკის "ძმები კარამაზოვები" შერჩა.
წიგნი გადაშალა და იქვე კუთხეში პატარა წარწერას წააწყდა.
"19:00 მე, შენ, კაფე_ამელია, დოსტოევსკი, მუქი ჩაი და რძე"
ეწერა სულ რამდენიმე სიტყვა და ყველაფერი ცხადზე ცხადი.
_ ვინ არის?
იყო კითხვა, რომელსაც არ იცოდა, როგორ გასცემდა პასუხს.
რამდნეიმე წუთის შემდეგ ჩურჩულით ამოიგმანა.
_ გაბუნიაა რა.
***


არ იცის რატომ წავიდა, ან თავი დაეფასებინა ან ვითომ ვინ მიხვდა ვინ იყო, ან წიგნი გადაეგდო (არა ამას ვერ იზავდა) მაგრამ რამე ექნა.
ახლა მტაწმინდის ასასვლეში, პატარა ფრანგული კაფის შესასვლელში დგას და ვერ გადაუწყვიტავს შევიდეს თუ უბრალოდ გაბრუნდეს უკან.
_ ჩაი გაცივდა.
კაფის შიგნიდან ამოესმა ნანატრი ხმა.
ერთი გარეთ
მეორე შიგნით
და შუაშია აღმართული მინის კარი.
შევიდა...
ნეტა არ შესულიყო...
ნეტა არ შეხვედრილიყო.
შევიდა და წამებაც დაიწყო..
მაზოხისტად იქცა
საკუთარი თავის წამება სიამოვნებას ანიჭებდა.
ცვალებადი სანდრო გაბუნია
და ნოემრისეულად შემოსული სიყვარული დახვდა შიგნით
თან თბილი იყო და თან ცივი საშინლად.
***

მერე ხშირად ჩნდებოდა ხოლმე სანდრო ნინისთან, ფეხით დადიოდა და ხშირად უჩუმრადაც აცილებდა ხოლმე ქალბატონს სახლამდე.
მეგობრების წრეს გამოეყოფოდა ხოლმე და გელოვანის წრისკენ გადაინაცვლებდა
ხელს მეგობრულად გადახვევდადა საუბარს ისე აგრძელებდა ვითომაც არაფერიო.
აბა გეკითხათ თავისთვის ახლა?
როგორი იყო სანდრო გაბუნია დაყრდნობილი სხეული მთლიანად მასზე და როგორ უჭირდა
გულის ფეთქვის დარეგულირება.
ერთხელ გზად გააჩერა სანდრომ და გრძელი თმა ხელში მოიქცია, მთელი სიძლიერით დაყნოსა და ფილტვებში გადაუშვა.
_ რა ლამაზი ხარ ნინელი.
მაშინ პირველად მიმართა ასე და შერჩა სახელად ნინელი.
აი ლამაზი ხარო აღარ უთქვამს.
ასეთი იყო სანდრო, ჩუმი მაგრამ ნამდვილი და გრძნობებით დახუნძლული.
შუბლზე მაგრად მიაჭირა ცხელი ტუჩები და უთქმელად გაეცალა.
დაინახა...
ორმა ცისფერმა თვალმა დაინახა...
***


სასწავლებლიდან ბრუნდებოდა ანდრე, რომ შეხვდა.
ზომაზე ბევრს ეწეოდა და თვალის გარსი სულ ჩასისხლიანებული ჰქონდა.
ვერ მიხვა, გაიქცა, შემოეხვია და თავი გულზე დაადო.
_ ანდრე ავად ხარ?
პასუხი არ გასცა, ხელიც არ შემოუხვევია, უბრალოდ არაფერი უქნია ანდრეს.
_ მითხარი რამე გტკივა?
კითხვები ეკლებივით ედებოდა ბიჭის გულს.
ბოლოს გაბედა და სიჩუმე დაარღვია.
_ ნინი ვინ არის?
_ ვინ ვინ არის?
ვერ მიხვდა გელოვანის ქალი.
_ სანდრიკა არის?
გაუმეორა კითხვა.
არ დაბნეულა გელოვანი, გაუკვირდა კიდევაც ასეთ რაღაცეებს ძმა არ ეკითხებოდა, რა უფლება ჰქონდა ანდრეს.
_ სანდრო გაბუნიაზე გაქვს საუბარი?სანდროა გაბუნია.
_ სანდრო, რომ არის გაბუნია ეგ მეც ვიცი და მემგონი 2 წლის ბავშვმაც იცის.
აი შენი ვინ არის სანდრო გაბუნია.
ვერ უპასუხა, განა მოერიდა...
განა დაიბნა...
განა თვითონ იცოდა ვინ იყო სანდრო გაბუნია მისთვის ?
არაფერიც არ იცოდა.
***

_ რატომ გაქვს ხელები სულ ასეთი ცივი?
ჰკითხა და ტუჩებთან მიიტანა.
ყველა_ფერმა ერთად გადაურბინა გელოვნის თავად ქალს.
ტანზე მთლიანად დააყარა და გაფითრდა.
ისეთი მხტი იგრძნო კოცნისგან, თვალები ინსქტიქტურად მილულა.
ღმერთს მადლობას ეუბნებოდა, შემოდგომა, რომ იყო და მოკლე მკლავიანი მაისური არ ეცვა.
სანდროს გაეღიმა და მასთან ძალიან ახლოს მიიწია, ორივე ხელი დაუჭირა და ახლა ორივეზე აკოცა
_ სან...
უფრო მიელულა თვალები და გააჟრჟოლა.
_ შენ სულ სხელი გაქვს
ძლივ სმოაბა სიტყვებს თავი
_ მე იმიტომ მაქვს, რომ შენი ხელების გალღობა მევალება.
მზრუნველი ტონით უთხრა და თავზე აკოცა.
***

გიორგი ბურჯანაძე?
არ იყო ცუდი ტიპი
გარეგნულად ნორმალური
ხასიათით ჩვეულებრივი ტიპი
ნასვამი?
.................
აუუუ
პათოლოგი.
დელისზე ცხოვრობდა ზედ მეტროსთან, იქ "აბირჟავებდა" და იქ დაინახა ჩვენი გელოვანიც.
ერთხელ, ორჯერ, სამჯერ და მერე გაიცნო რა როგორც ხდება ხოლმე.
წვიმდა...
ოქტომბრისეულად.
_ გაგიყვან
მანქანა ფეხებთან გაუჩერა და სიგარეტი მინიდან გადააგდო.
_ გმადლობ, მარშუტკას ველოდები.
თავი აარიდა ნინიმ
გაეცინა ბურჯანაძეს.
პატარააო იფიქრა და ...
_ არაფერს დაგიშავებ, აქვე ვცხოვრობ და შემიმჩნევიხარ მგონი აქ დაქალ აკითხავ ხოლმე
ეჭვის თვალით შეხედა გელოვანმა
_ შეგიძლია გადარეკო და გამიკითხო გიორგი ვარ ბურჯანაძე, კითხე შენს დაქალს კაი ბავშვი ხვარ. კაი რამდენს მალაპარაკებ ვაფშე ტოო დაჯექი მიგიყვან
ასნდომიანად გაუღიმა და ნინიც დასველებული მის მანქანაში მოკალათდა.
გზად ბევრი არ უსაუბრიათ, სახლამდე მიიყვანა და მისამართჳც გაიგო.
სულ ეს იყო და ეს.
მერ ვიღაცამ უთხრა სანდროს მოიყვანესო და სანდრომაც ისე უბრალოდიკითხა რა.
_ ვინ იყოვო
აი ქალბატონმაც რა შენი საქმეაო, ამასაც ყელში ამოუვიდა რა მთელი თვე ერთად "ჩითავდნენ" და საერთოდ არაფერი...
არაფერი საერთოდ.
რას ქვია ჩემი საქმე არ არისო, წამოენთო გაბუნიაც რა ხო ხვდებით, ბიჭია მაინც რა...
_ ხო სანდრო, არ შეიძლება ვინმე მყავდეს?
ამაზე ხომ გადაირია ბიჭი, მორიელი და თან სვანი რა....
რას ქვიაო ყვიროდა, მერე გელოვანის ქალმა აბა შენ, რომ გიყურო ხო დავბერდო და გაგიჟდა ბიჭი რა
_ რა უნდა გავაკეთო, რომ შნ რამე გაგრძნობინო ნიცუ
ასე იცოად ხოლმე დამტკბარი ხმით დაუძახებდა
"ნიცუ"
და აბა თუ ქალი იყავი კდიე გაბარზებოდი.
არ დათმო ნინელიმ, ამოუვიდა რა ყელში ე ს"მეგობრული" პონტები.
_ ციოდა სანდრო, წვიმდა და მომიყვანა აბა შენ იქ არ იყავი და იმან მანქანით მაინც წამომიყვანა და არ დამასველა.
ეგ არ უნდა ეთქვა რა...
აი ტქვენც ხო ხვდებით არ უნდა ეთქვა ეგ.
რა გამოუვიდა, აი ხომ იცით რა.
_ ხო გელოვანის თავად ქალს, სანდრო გაბუნიას ნაირი ქუჩის ტიპი არ შეეფერება მართალი ხარ, მაპატიე მანქნაით რომ არ მოგაკითხე ნინი.
ირონიულად ჩაიცინა და მარტო დატოვა ცრემლიანი, ამაყი თავადი.
ხო ხვდებით რა, ეგ არ უნდა ეთქვა.
პირველად მიმართა ნინითი და აი მანდ მიხვა ჩვენი ტავადი, რომ მიქარა რა.
გაბუნიასთან მიქარა.
***


_ აი რატომ აუშარდი?
- კაი რა
დაქალებს ხელი აუკრა და აივანზე გავიდა.
ნერვები ეშლებოდა, რომ 4 დღე ხდებოდა სანდროს აც კი მოეკითხა.
არა არც აქადმე გამოირჩეოდა დიდი "მესიჯობით" მაგრამ ახლა ორმაგად ენატრებოდა, რაგან იცოდა გააბრაზა.
_ არ ხარ სწორი ნინელი რა, ბიჭმა უბრალოდ გკითხა, ხომ არ დაუწყია ეჭვიანობის სცენები.
_ ნინელი არა რა გეხვეწები.
გაღიზიანდა გელოვანის ქალი
_ და მეორეც ერთი რა უფლებიძთ მკითხა, ჩემი ვინმეა?მეგობრული ურთიერთობა გვაქვს და არ აქვს უფლება არა ნატალი.
_ მაგას თურმე წლების უკან გოგო უყვარდა რა, მთელი სული მისცაო ამბობდა უნივერსიტეტი.
ასნდრო ქურდებთან ა ძველ ტიპებთან მეგობრობდა, მოკლედ ძმადნაფიცი მოუკლეს რა რაღაც ნარკოტიკის გამო.
ამბობდნენ შეიშალაო, ბოლოს იმ გოგომ "მაგრად დაადო" და იტალიაში საცხოვრებლად გაყვა ერთ მაგარ ფულიან ტიპსო.
ასე უთხრა სანდრო შენი ატანა აღარ შემიძლია, მაგრად გაბომჟდი და უზრუნველი ცხოვრება მინდაო.
ქერა სალიმ ყავა მოსვა და გურწფელი დაბნეულობით მიუგო გოგოებს.
_ დათამ მითხრა რაღაცეები თან, ჭორი არ არის.
დაუდასტურა სახე წაშლილ გელოვანის ქალს და ნატალიმ ცრემი გადაყლაპა.
_ აი ეგ მანქანა არ უნდა გეთქვა ნინელ რა.
ნათელას მერე აარავინ წარმოიდგენდა, მაგრამ რა ვქნათ ასე დარჩა თავა ქალს სახელი ნინელი რა.
***


_ მიდიხარ ?
სუნამო მიიპკურა შავ, სადა კაბაზე და შემოუბრუნებლად უპასუხა.
_ ჰო
_ ანდრეს აწყენინებ
_ და რატომ მეუბნები მაგას ნატალი?ვინ არის გამაგებინე ანდრე?ჩემი ბავშვობის მეგობარი?მესმის, მაგრამ მე დაბადების დღეზე წავალ თუ არა მამაჩემს არ ვეკითხები განმაგებინე რა უნდა ანდრეს?
ყვირილზე გადავიდა გელოვანის ქალი და ნატალი მთელი ძალით ჩაეხუტა.
- უყვარხარ სულელო, ბავშვობიდან...
ანდრე ტო?
ანდრე???
გახსოვთ ვთქვი არავინ თქო...
არ ეცალა არავისთვის თქო...
მოგატყუეთ.
უყვარდა რა
ძალაინ უყვარდა
მაგრამ ხო იცით თბილისია რა
ძველებური ამბებით
და თავგადასავლებითაც რა.
"დაიკოა" რა
იქ ძმაკაცის დას, როგორ გაუბედავდა და..
ხო ხვდებით რა.
თბილისია რა
თავგადსავლებით.
***


18 ნოემბერი იყო, თვე ნახევარი დღე...
ნოემრისეულად ციოდა
შიგადაშიგ მზეც ანათებდა ხოლმე.
წავიდა გელოვანის ქალი.
გაბუნია ელოდა.
_ არ მოვა
ნერვიულად დადიოდა გაბუნია და წამდაუწუმ მაჯის საათს ამოწმებდა.
_ კარგი რა სანდრო რა ნერვიული გახდი ბოლო დროს
დასცინოდა დათა და სალის ნომერს შლიდა და კრიფავდა
ცოტნემ თავში წაარტყა
_ აღარ დაურეკავ?
_ რა ვუთხრა?
აფორიაქდა დათა და კინაღამ იქვე ჩაშალა დაბადების დღე სანდრო გაბუნიამ
ცოტნე გაგიჟდა და ცოლი არ მყავდეს ორსულად, აქედან გადავხტებოდიო გაიძახოდა. ნაადრევად ხომ არ დავაქვრივებ ლიზაზუსო და მისი გაბერილი ცოლის გახსენებაზე თვალები ბედნიერებისგან ევსებოდა.
_ რა გჭირთ ხალხო?
გაოცდა რობაქიძეც და ნერვიულად გაეცინა
_ მოგწონს ბიჭო დავით?
სანდრომ ხელი გადახვია და მამურად მიიხუტა
ესეთი იყოო სანდრო რა
გამგები და ჯიგრიანი ბიჭი.
ცოტნე იცინოდა
პანიკური სიცილი ჰქონდა ოღონდ თუ სერიოზულად დასცინოდა დათა რობაქიძეს, რომელსაც 21 წლის მანძილზე ქალი არ მოსწონებია სერიოზულად ვერ გეტყვით.
ამ საუბარში ვერც კი გაიგო სანდრო გაბუნიამ ელენე გიორგობიანმა, როგორ გამოსდო ხელმკლავი, როორ გადასცა საჩუქარი და როგორ აკოცა ტუჩებში.
ამას მაშინ მიხვდა, ნაცნობდა სურნელმა, რომ მოუღიტინა ნესტოებში და ნაცნობი, ულამაზესი ქალი დალანდა.
სასწრაფოდ გაწია გვერდით ელენე და გაუაზრებლად მიიჭრა ნინი გელოვანთან, რომლის თვალებშიც ყველაზე დიდ იმედგაცრუებას ხედავდა.
მაინც მივიდა გელოვანის ქალი დაბადების დღეზე და საოცარი სურათი დახვდა, ეწყინა რა...
ძალიან ეწყინა.
_ ნიცუ?
დამნასავესავით ამოიგმანა და გაყინულ ხელებზე თავისი შემოაჭდო.
ამაყმა ქალბატონმა ცრემლი გადაყლაპა და საჩუქარი გაუწოდა
მოზრდილი ყუთი მიაჩეჩა ხელებში და მასას შეერია, ცეკვა დაიწყო და ტანი რითმულად ააყოლა ვიღაც უცხოს ტანს.
დარჩა გაბუნია ყუთშეჩეჩებული.
არ ეცალა ეხლა ამისთის, თვალებიდან ნაპერწკებს ყრიდა ნინელის ასე ყურაბისას.
სასწრაფოდ წვდა ხელში და აივანზე გამოიყვანა.
_ გა გი ჟ დი ხო???
უკვე ღრიალბდა ისე იყო მისული.
ნინელი?
ვითომ აქ არაფერიო
ცინიკურად აათვალიერა ნაცრისფერ თვალებიანი და ყურში ჩაჩურჩულა.
_ მე და გიორგი ბურჯანაძე შეყვარებულები ვართ.
***

საჩუქარი გაინტერესებთ?
უამრავი რძის შეკვრა
გაგიჟებული მაგრამ გაბადრული
სანდრო გაბუნია.
***


აი მანდ მორჩა რა.
ყველა_ფერი
არ დაწყებულიც კი დასრულდა.
გაგიჟდა სანდრო გაბუნია
არაფერი გაუკეთებია
ბიჭებმა ვცემოთ ეგ მასტიო და მაგაზეც კი არ დათანხმებულა.
_ რატომ უნდა ვცემო?მოსწონს ნინის და ნადირი ვარ მივვარდე ვურტყა?
სხვანაირი იყო გაბუნია რა
სულ სხვანაირი იყო.
გაბარზებული იყო
გაგიჟებული იყო
გა ნა დ გუ რე ბუ ლი
იყო
მაგრამ გიორგი ბურჟანაძე კი არა.
ქალზე, რომელმაც მისი არ თქმული გრძნობები ვერ დაინახა
ხო ამასაც ხვდებით მეგობრებო რა?
აი ასეთი იყო სხვანაირი იყო.
უნივერსიტეტში სიარულს მოუკლო და სრულია შემთხვეით თბილისი მოლში გიორგი და ვირაც გოგო დალანა.
საკმაოდ ეროტიულ ვითარებაში.
აი მაშინ კი გაიჭრა და ვერ გააშველა დაცვამ იმდენი ურტყდა.
მერე პოლიცია მოვიდა და
_ აა ეს სანდროა გაბუნიაო.
შეეშვნენ.
უცნაური ბიჭი იყო სანდრო, თავისებური.
ზოგი იმასაც ამბობდა გიჟია, ფსიქიკური აშლილობა აქვს მაგასო.
***


გელოვანის ქალს ამბავი მიუვიდა გაბუნიამ შენი ბურჯანაძე მაგრად ალილავაო.
გაგიჟდა, ე სრა გააკეთა მაგ ცხოველმაო.
რომ უთხრეს რატომ და რისთვის სცემა, გაეღიმა...
მერე მესიი მიწერა
"გაბუნია შე ცხოველო, მაშინ მოგატყუე ეგ ბიჭი იმის მერე არ მინახავს"_ო
გაეცინა გაბუნიასაც, მაგრამ არ უპასუხა.
***

მერე?
_ ალო?
_ გავთხოვდიიიიი
საფრანგეთში წასული ნათელა გაყვიროდა ტელეფონში და კისკისებდა
_ რა ქენი?
გაგიჟდა, გადაირია ნინელი
ფეხზე წამოფრინდა და სკაიპი ჩართო
ნა თე ლა
მართლა გათხოვდა
აი ესე ორი კვირის გაცნობილ ბაიკერს გაყვა ცოლად და ნინი გააგიჟა.
მაგრამ ის ტიპი?
ერთხელ ნახა სკაიპით ნინიმ და მიხვდა, რომ გააბედნიერებდა.
გიჟი
მხიარული
გადარეული
და რაც მთავარია გაცნობიდან, ორ დღეში გააცნო ნატალი მშობლებს
პირველ დღესვე მეგობრებს.
ორ კვირაში ცოლად მოიყვანა.
ეს ის იყო რა.
ნამდვილად ის.
ზოგის ბედი ესეთია ამასაც ხო ხვდებით რა.
_ აუ მანდ არ დარჩე რა
ასლუკუნდა ნინელი
***


გაგიჯებული იყო ნიკუს აგელოვანი, გაგიჟებული.
ერთი ორი ამდენი წლის მანძილზე პირველად გაარტყა საკუტარ ძმაკაცს.
_ ეს როგორ გააკეთე?
გაგიჟებული ყვიროდა და თავზე ხელებს იჭერდა.
_ ჩემი საკუტარი და, რომელსაც შენ გაბარებდი, როგრც დას რანაირად შეხედე სხვანაირად ანდრეეეე
_ შემიყვარდა.
იყო განადგურებული და გასაცოდავებული ხმა.
***


_ "სატანა რმერთს ებრძვის, ბრძოლის ველი კი ადამიანთა გულებია"
წიგნი გადადო და მისთვის საყვარელ ნაცრისფერ თვალებს მიაშტერდა.
_ როგორ მიხვდი აქ, რომ ვიქნებოდი.
პასუხი არ გაუცია, თითით მიმტანს ანიშნა და მანაც უკვე შეუკვეთილად, მოიტანა შავი ჩაი 5 კოვზი შაქარით და უბრალოდ, ცივი რძე.
_ რატომ გიყვარს ასე ეს წიგნი?
_ მასში ასახული სიმართლე მიყვარს ნინელი.
_ წიგნის დასაწყისშივე ვიცოდი, რომ მამას – ფიოდორ პავლოვიჩ კარამაზოვს მოკლავდნენ, მაგრამ სამი შვილიდან რომელი მოკლავდა -ეს არ ვიცოდი. მითუმეტეს თუ არც ერთი არ მოკლავდა ამას ვერ წარმოვიდგენდი. თუ კარამაზოვები იყვნენ, თუ დამპალი სისხლი უდიოდათ ძარღვებში, თუ სულით ხორცამდე ავხორცები იყნენ- მაშინ რატომ არ მოკლეს მამა? რატომ არც ერთმა არ მოკლა მამა? ცოტა იმედი გამიცრუვდა, კარამაზოვური სიმდაბლის ძალამ ბოლომდე არ იმოქმედა.
_ და თუ ადამიანი, მართლა ბედნიერებისთვის არის შექმნილი, მაშინ კარამაზოვების ცხოვრებისეული წყურვილიც გამართლებული არ არის ნიცა?
"ნიცა"
იყო რაღაც ახალი.
***


მერე ნიკუს აგელოვანს ენა იტანეს შენი და სანდრო გაბუნიას ხვდება, გინდა ახლა შენი ერთადერთი და გიჯს გააყოლო ცოლადო?
გაიკითხ_გამოიკითხა და გიჟია მაგას პირველი საცოლეც გაექცა_ო
მთელი ციხის ხალხი და ამბები მაგასთან მეგობრობსო
ზოგმა უამრავი მტერი ჰყავსო
ძმაკაცი მოკლაო
ზოგმა მოუკლესო
და სულ გაგიჟდა ეს ჩვენი ტავადის კაცი.
ანდრე დაიბარა და...
_ შეჩვეული ჭირი მირჩევნია ანდრე ძმა"_ვო მიუგო.
ხომ ხვდებით რა
_ გოგოა ამას ეხლა უნდა პატრონი, მოკიდე ხელი და წაიყვანე აქედან ჩამოვაშოროთ ეგ ტიპიო.
აი ეს გადაწყვიტა
არც არავის კითხა არც გაიკითხა ნორმლაურად
არც სანდრო უნახავს
რა კაცი იყოს რას წარმოადგენდა
აი მ ანდ შეეშალა რა ჩვენს ნიკუშს
არადა კაი ბიჭი იყო ტო
მაგარი გაგებული და ისეთი
რამ გააგიჟა ვერც ჩვენ გავიგეთ
ალბათ ეგოისტურად ძალიან უყვარდა თავისი და
და არ ისურვა ვინმე ცუდისთვის
მარა რა იცოდა სანდრო გაბუნიას მსგავსი, რომ არ დადიოდა არა.
***


გაგიჯდა ნინელი, რა ანდრეო რა ცოლობაო
არავის არსად გავყვებიო
იყო ოჯახში ერთი ამბავი
დედამისმა თურქეთიდან მხარი აუბა ნიკუშ ხომ არ გაგიჯდიო
მამამისმა პირიქით. ამერიკდიან არ ცამომიყვანოთ გავიგე ვიღაც ქუჩის აციხარს გადაეკიდეო.
არ იყო სახლში სიწყნარე
არ იყო ნატალიც
არავინ არ იყო
გაგიჟდა ნინელი
ამას არ გაპატიებო
უყვიროდა ძმას.
ნიკუშა ამაზე სულ გაგიჯდა
ვინ აგდია ეგეთი, რომ გადამივლი და ანდრეს არ გაყვებიო
_ სანდრო, რომც არ იყოს ანდრე არ გავყვებოდი ვერ ხვდბეი, რომ მთელი ცხოვრებაა ძმასავით ვუყურებ??
ბუკიას ბაღში გამოქცეული ნინელი
გაგიჯებული ნიკუშა და ნატალის დაწყნარებები მსოფლიოს მეორე ბოლოდან.
აკრეფილი ნომერი
კაფე_ამელია
დოსტოევსკი
გაბუნია
გელოვანი
მუქი ჩაი
და რჩე ჩვეულებრივი.
***

_ შენ დაეტავ რომ რამე?
გასძახა ოფიციანტმა და სანდრომაც თვალი ჩაუკრა
გასაღები გადმოუგდო გაბუნიას, ნინელის დაემშვიდოდა და კაფიდან გავიდა...
დარჩნენ მხოლოდ
სანდრო და ნიცუ
ნიცუ და სანდრო
მუქი ჩაი და რძე ჩვეულებრივი.
_ მე ვნახავ შენს ძმას.
დიდი ხნის დუმილის შემდეგ დაარღვია დუმილი
_ და რას ეტყვი სანდრო?
_ ჩვენ ერთად მაინც არ ვართ არაფერი ვართ
მწარედ გაეცინა გელოვანის ამაყ ქალს და ცრემლი შეუმჩნევლად მოიწმინდა.
_ რა გიყვართ ეს ქალებს სიტყვები...
რძე მოსვა და ნინელის ვარსიფერ ტუჩებს მიაშტერდა.
დაიბნა გელოვანის ქალი, ტუჩებზე თითი ინქსტიქტურად გადაისვა და ვერც კი გაიაზრა რა თქვა სანდრო გაბუნიამ.
_ ეს, რომ მთელი ცხოვრება არ ვინანო
მთელი მაგიდა ააყირავა და ნინელის ფაფუკ ტუჩებს ველურივით მივარდა.
დაუკოცნა ჯერ ერთი, შემდეგ მეორე და წელზე ნაზად შემოხვია ხელი.
ამხელა კაცი იყო, რამდენ ქალთან ნამყოფი, მაგრამ ესე?
ჯერ არ უგრძვნია არაფერი.
აი ნინელისთვის პირველი კოცნა იყო
პირველი კაცი იყო სანდრო გაბუნია
და პირველად მისდიოდა ახლა გული.
ვერც კი გაიაზრეს ისე შემოეძარცვათ ტანსაცმელი.
როგორ შემოსვა სანდრომ მაგიდაზე, როგორ დაუწყო ყელში კოცნა, როგორ შემოახია მაისური, მკერძე ჩასობილი კბილები.
ცხელი კოცნები ყველგან
ყ ვ ე ლ გ ა ნ.
სანდროს დაკუნთული სხეული
ძლიერი ხელები
დაბერილი ძარღვები
რაღაცის შემოსვლა სხეულში
წამიერი ტკივილი
ბევრი კვნესა
დაკაწრული ზურგი
თმებში ახლართული თითები
იქვე მიგდებული
"ძმები კარამაზოვები"
დაქცეული მუქი ჩაი
და გატეხილი ჭიქიდან
დაღვრილი
რძე, ჩვეულებრივი.
***

_ ყველაფერი ვიცი ნინი
ცაწითლებული თვალები და წაშლილი სახე ანდრესი.
_ რა... რა იცი?
დაბნეული თავადი და სახიდან გადასული ბედნიერების ნოტები.
_ ან ცოლად გამომყვები ან არად აყველას ვეტყვი, რაც კაფეში გააკეთე ნინი.
ჩვეულებრივზე წყნარი იყო ანდრეს ხმა.
დაღლილი, მაგრამ წყნარი.
_ არ გამოგყვები.
მტკიცე იყო თავადის ქალი.
მერე იყო "ბო ზის ძახილი"
იყო სახეში გარტყმები, იყო გინება და ნათრევოს ყვირილი
კახპა და სახეში ხელი
გაგიჯებული სანდრო გაბუნია, ნაცემი ნინი გელოვანი.
იარაღით ავარდნილი სანდრო
_ შენ რა უფლებით ეხები ჯერ ქალს და მერე ვის ქალს"_ო ღრიალით შევარდნილი გაბუნია და მოკლული ანდრე პირველი.
ციხე და ყველა ჩამქრალი ფერი.
მდე მისული ნიკოლოზი
და გა ნა დ გუ რე ბუ ლი
ოჯახები.
სინანული
პატიება
ზიზღი
სიყვარული.
ოთხი მეგობრის დაშლა.
ნატალის გათხოვება
ნინელის ცოცხლად დამარხვა
ნიკუშას თვითგვემა
და ანდრეს...
ანდრეს სიკვდილი.
ცოტნეს ბავშვი
დათა და სალი
მისჯილი 9 წელი.
ჩამქვრალი თვალები
გამქრალი სიყვარული.
ცამოსული ნატალი
ტირილი, ბევრი ტირილი
და არანაირი
დოსტოევსკი
მუქი ჩაი
და რძე ჩვეულებრივი.
***


4 წლის მერეც ისევ
წვიმს...
გადაუღებლად წვიმს...
ნოემბრისეული სიცივეა.
ნოემბრისეულად ცრის
და ნოემბერსისეულად ერთდროულად თბილა და სცივა თბილისს.
ცაც მორიელივით იგრიხება და იწელება
ხან იღრუბლება
ხან იფანტება.
წვიმს...
ნოემ ბრის ეულად.
***

და მაინც...
რა ვიცოდი მაშინ, რომ შენც ასე ძლიერ გავდი
ნოემბერს.
ასე ერთდროულად თბილსაც და ცივსაც.
***

კაფე_ამელია და შენი უცნაური სურნელი...
მე ჩაი შენ რძე
და საათობითაც კი გაბმული სიჩუმე.
***

_ "სატანა ღმერთს ებრძვის, ბრძოლის ველი კი ადამიანთა გულებია"
მესმის ნაცნობი ბარიტონი, ნაცნობი სურნელი მიღიტინებს ნესტოებში და თვალებიდან ცრემლები ერთ დროულად მცვივა.
წიგნს გვერდით ვდებ და თვალს ნელ ნელა ვუსწორებ , ნაცრისფერ ოაზისებს.
თავი ისევ გადაპარსული აქვს, გამოკვეთილ ყბებზე ოდნავ წვერი ამოსვლია, ისევ შავები აცვია და მარცხენა ლოყაზე ღიმილისგან ისევ უჩნდება"ფოსო"
მიღიმის
ისე მე, რომ მიყვარდა
ზუსტად, ზუსტად ისე.
და მე ვარღვევ ამჯერად სიჩუმეს.
_ და თუ ადამიანი, მართლა ბედნიერებისთვის არის შექმნილი, მაშინ კარამაზოვების ცხოვრებისეული წყურვილიც გამართლებულია.
ახლა ის არღვევს სიჩუმეს
თითს მაღლა სწევს და
_ მუქი ჩაი 5 კოვზი შაქარით და ცივი რძე, ჩვეულებრივი.
***

და აი ისევ
გელოვანი
გაბუნია
დოსტოვსკი
"ძმები კარამაზოვები"
კაფე_ამელია
მუქი ჩაი
და რძე ჩვეულებრივი.
***

"სატაან ღმერთს ებრძვის, ბრძოლის ველი კი ადამიანთა გულებია"


მოგესალმებით, ეხლა დავწერე და არ ვიცი რა გამომივიდა.
მეტკბილებოდა რაღაცნაირად და მომინდა თქვენც გამეტკბილებინეთ.