გიგი მაგიდასთან იჯდა და ყავას მიირთმევდა როცა მოხუცმაქალმა სასადილო მაგიდისკენ მომავალი ანა დალანდაა უეცრად შებრუნდა და რაღაც წაიბუტბუტა და ამ ნთქვამზეკაცმა ირონიულად ჩაიცინა და ანასს გახედა რომელმაც აშკარად ვერ გაიგო რა თქვა ქალმა. სწრაფად გაუშალა მაგიდა და გასვლისას ანას კიდევ ერთხელ ესროლა უხეში მზერა .
-რა უნდოდა ? ანამ დაბნეულმა იკითხა და სენდვიჩის მომზადებას შეუდგა
- მადა გქონია გიგიმ პურების უამრავ ფენაზე ანიშნა .
- მიყვარს ჩამა ... ანამ გემრიელად უკბიჩა არა მაინც რა უნდოდა .??
-თქვა რომ ხარბსრულიად უბრალოდ მიუგო გიგიმ
-ხო?? ანამ უხალისოდ დადო თეფშზე სენდვიჩი და ჩაი მოწრუპა
-ეს სოფელია ,მემგონი შენთვის არ უნდა ქონდეს ხალხის აზრს დიდი მნიშვნელობა მაგრამ სამწუხაროდ აქვს . გიგიმ ძალით გაუღიმა და ისევ ყავა მოსვა . -აბა უკეთ გრძნობ თავს ??
-კი გამიარა .. ცოტა რომ ვჭამე . ანამ უხალოსოდ მიუგოოო ვერასდროს წარმოიდგენდა რომ ასეთი ცივი და უბრალო იქნებოდა მათი შეყვარებულობის თუ“ საყვარლობოს „სიტყვა შეასწორა ფიქრებში ანამ .
-მაშინ ბოლომდე შეჭამ მაგას . გიგი ფეხზე წამოდგაა ყავის ფინჯანში ყავა დაამატა და ანასკენ გადააიხარა. თმებზე გაუხაახუნა ცხვირი დააა გასწორდა . რომ ისაუზმებ შეგვიძლია ტყეშიგავიაროთ საღამომდე დრო გვაქვს .
-კარგი .ანამ გაუღიმა. გიგი მიხვდა რატომ იყო ასეთი დავდაჭერილი ,ყბელა გოგოს სურს მამაკაცთან გატარებული ღამის შემდეგ საწოლში მირთმეული საუზმე „მაგრამ ვერ მოგართვი „“ ბოროტულად ჩაეღიმა ანას ზურგს უკან ... და ისევ თავის ადგილზე დაბრუნდა .
ანამ საუზმე დაამთავრა და უხერხული სიჩუმე რომ გაეფანტა სამზარეულოდან მოღრუბლულ ცასს გახედა
-მემგონი იწვიმებს ...მოწყენილმა ჩაილაპააკა და ყავა მოწრუპა
-ხო შენს ხასიათს გავს ამინდი გიგიმ გაუღიმა და წამოდგა ტელეფონსს ავიღებ და გავიდეთ.
ცოტახანში ბილიკს მიუყვებოდნენ და რატომღაც არცერთი იღებდა ხმას
-დიდი ხანია ეს სახლი გაქვს ? ბოლოს ანამ დაარღვია სიჩუმე
-საკმაოდ ,ჩემს ბაბუას ეკუთვნოდა და მემკვიდრეობით მერგო
-აჰჰა ანას გაეცინა ანუ მდიდარი ბიჭუნა თავისით არ გამხდარაა დიდარი
-მხოლოდ სახლი და ერთი პატარაა მიწის ნაკვეთი მერგო.. ასე რომ ტყუილად იცინი ყ ელაფერს საკუთარი ჭკუით მივაღწიე.
-გაგიმართლააა თორემ ჭკუა ბევრს აქვს გამართლება კი არაა
-შენ ?? გიგი უეცრად მოუბრუნდა და სანამ რამეს იტყოდა ანამ დაასწრო
-მე არც მდიდარი ბაბუა მყავდა და არც მამა.
-ეგ არ მითქვამს ,მაინტერესება გქონია შენი გეგმები? მაგალითად რაში იქნებოდი წარმატებული??
-არ ვიცი არ მიფიქრიააა დიდ რაღაცეებზე მასეთ რაამებს ბევრი ფინანსები ჭირდება.
- მაინც ,რომ გქონდეს ფინანსები რას იზამდი ?
-საბავშვო ბაღს გავხსნიდი ,უნარ შეზღუდული ბავშვებისთვის.
-რა ? გიგი გაჩერდა და გოგოს მიაშტერდა. გაკვირვება ვერ დამალა მამაკაცმა იმის მაგივრად თავის საკუთარი თავისთვის ესურვა სხვებისთვის სკოლას გავხსნიდიო
-ხო რა იყო იცი რა ცოდოები არიან ?? სულ სახლში .. ეზოში კიდე არავინ ეთამაშებათ მშობლები უკრძალავენ.
-და შენ ფიქრობ რომ თუ რაღაც მასეთს გააკეთებ ცხოვრებას შეეუმსუბუქებ ?
-კი ,ანამ გაუღიმა და ხეებს ახედააა.ჰაერი ღრმად ჩაისუნთქა და ამოისუნთქა.
-იცი ზედმეტად კეთილი და მეამიტი ხარ.
-ხო ეგეთი რომ არ ვიყო ახლა აქ არ ვიქნებოდი შენთან ერთად.
- ნანობ ? გიგი გაჩერდა და მის წინ დადგა.
-არა,ანამ თავლი აარიდა და ცოტა დუმილის შემდეგ დამატაა- არც ვინანებ.
-ვიცი შენ ყველაფერი ფერადი გინდა და იმსახურებ მაგრამ …
-მაგრამ შენ არ მოგწონს ფერადი რაღააცები. გოგომ გულდაწყვეტილმა გაუღიმა .
-მე შემიძლია მოგცე ყველაფერი გიგიმ ლყაზე აუსვა ხელი
-ხო ყველაფერი სითბოს და სიყვარულის გარდა მაგრამ ამ დილით მივხვდი რომ
ჩემი სიყვარული ორივეს არ გვეყოფა .
-ეს რას ნიშნავს ?? შენ რა გიყვარვარ ??
-არა უსიყვარულოდ დავწექი შენთან ამოიდუდღუნა ანამ
-ანა მე .. გიგიმ დაბნეულმა გამოიხედა აქეთ იქით.
-შენ არ იცი ?? მე ვიცი .შენ ის მიიღე რაც გინდოდა ვნება მოიკალი და მიაღწიე მიმათრიე შენს ლოგინამდე . კმაყოფილი ხარ.. მაგრამ მინდა რომ აქ დავამთავროთ სანამ უფრო შორს შემიტოპია და მართლა ძალიან ძალიან არ … ყელში ბურთიგაეჩხირა..და თვალში ჩამდგარი ცრემლი სწრაფად მოიწმინდა
-სანამ ძალიან არ შეგყვარებივარ ??
-არა ,უკვე მიყვარხარ ,სანამ ძალიან არ მოგჩვევივარ…
-მოდი აქ .. გიგიმ მიხუტება სცადა . ანა უკან გაიწია და მიბრუნდა
-წავიდეთ მცივა.. და ნელ ნელა დაიძრა სახლისკენ.
გიგი უხმოდ მისდევდა და თავში ერთი რამ უტრიალებდა რა უნდა ექნა ამ სულელი ბავშვისთვის რომელმაც ახლახანს სიყვარული აუხსნა.. შეძლო კი მისი მიტოვება ?? ან მისი სხეულის გარეშე გაძლება .ნეტავ საერთოდ რას ვგრძნობ ?? საკუთარ თავს უმეორებდა კითხვას მაგრამ პასუხს ვერ პოულობდა. ..
სახლში ისე შევიდნენ არც კი მიუხედავს ანას . პირდაპირ კიბისკენ დაიძრა და სწრაფად აირბინა . გიგიმ მხოლოდ ამოიოხრა ან რა უნდაა ექნა მეტი.იცადა იცადაა დაბოლოს თავადაც კიბის გზაას დაადგა . სწრაფად აიარა კიბე და ანას ოთახთან შეანელა კართან შედგა და ცოტახანს იყუჩა ოთახიდან საუბრის ხმა ისმოდაა და თან დაბალხმაზე კისკისი. « ჰმ ვის ელაპარაკები ქალბატონო ?? » კარი სწრაფად შეაღო და საწოლზე ნებივრად მიწოლილ ანას დააკვირდა.
რომლემლაც სწრაფად გათიშა და თითქმის გათიშვის მერე დაემშვიდობა მოლაპარაკეს.
-ვის ესაუბრებოდი ?ესოდენ სწრაფად რომ მოგიყვანა ხასიათზე უიმედო და ცალმხრივი სიყვარულისგან დასევდიანებული.თვითონაც არ ესმოდა რატომ ლაპარაკობდა გამაღიზიანებელი ტემბრით და რატოო ეძაბებოდა კუნთები ,მაგრამ ალღო ეუბნებოდა რომ უმიზეზო არ იყო მისი ეს გაბრაზება.
-ჩემს მეგობარს .ანამ სერიოზულად უპასუხა არ უნდოდა მისი მოტყუება მაგრაამ არც დაუკონკრეტა ბიჭს თუ გოგოს იმდენად ფხანდა გულს ეჭვიანი გიგის ყურება თითქოს ძალა ემატებოდა რომ მისთვის მხოლოდ გასართობი არ იყო.
-რომელ მეგობარს ? გიგის უფრო დაეძაბა ხმა ანას აგდებულ პასუხზე.
-რომ გითხრა იცნობ თუ ? დამცინავად მიუგო
-ბოლოჯერ ვიმეორებ რომელ მეგობარს ??
-ჩემს უნივერსტეტის მეგობარ ბექას კმაყოფილი ხარ ?? ანა საწოლიდან წამოდგა და ტელეფონი კალთაში მიუგდო იქვე სკამზე მჯდარ გიგის . შეამოწმე…. მაგრაამ ჰოოო სულ დამავიწყდააა ტელეფონი უკან აიღო.შენთვის სუ ერთია … რაც მთავარიააა ის უკვე მიიღე. ანამ კარადიდაან ჩანთა გამოიღო რომელიც არც კი ამოულაგებია… ხედავ ?? რა მარტივი ვარ ჩანთის გამზადებაშიც კი არ გართმევ დროს უკვე ჩაბარგებულია და მალე გავბარგდებით ერთმანეთის ცხოვრებიდან. ანა ნერვიულად ტენიდა იქვე საწოლზე მიმობნეულ კოსმეტიკას .-იცი რატომ არ ამოვალლაგე ? ანას ხმა ნელ ნელა დამცინავიდაან ტირილნარევში გადადიოდა -იმიტომ რომ დარწმუნებული ვიყავი 2 დღესაც ვერ გავძლებდით. პომა აკანკალებული ხელიდან გადაუვარდა იატაკზე დაეცა და გაგორდა.-ჯანდაბა.
-ანა … გიგიმ ჩვეულებრივი ხმით დაუძახა იატაკზე მცოცავ გოგოს .მაგრამ ანას არაფერი ესმოდა მხოლოდ თავისთვის მოთქვამდა ისტერიკულად.
-ანაააა… ყელში ამიუვუდა გიგის და სწრაფად ეცა გოგოს ორივე მკლავზე ხელები მაგრად ჩაავლო და გაასწორა.
-შენმა ისტერიკაამ დამღალა. ხომ შევთანხმდით .
-ხო და ვარღვევ მაგ შენს შეთანხმებას ხომ თქვი უნდა გამოვცადოთ როგორ ვეწყობითო.ხო და ასე ვეწყობით აი ასეე..
-ჰმ გიგიმ ხელი შეუშვა და კარგად დააკვირდა . არ გინდა შეწყობა არაა … და არც გამოგდის. შენ მხოლოდ ყვავილებით ხელში ქმარი გინდა . როგორ მონა რომ ეს 2 დღე რამეს შეცვლიდა მარა რა უნდა შეცვალოს როცა თავში ერთი რამ გიდევს მარტოო…
-იმის თქმა გინდა რომ მე შენი მხოლოდ ცოლობა მინდა ??
-ხო მაგის თქმა მინდა კი არა ზუსტად მაგას ვამბობ ..
-მე სიყვარული მინდა ,ოჯახი და… მაგრამ ნეტა რას გიხსნი ანაამ ისტერიკულად გადაიხარხაარა შენ რომელი შეგიძლია რო ?? რა იცი შენ ოჯახის და მითუმეტეს შვილების.
-გეყოფააა ..გიგიმ თითქმის დაუყვირა თუმცა ბოლო წამს ხმას დაუწია. მითხარი რა გინდოდა ? რატო ტ*** ტვინს გამუდმებით ამ სიყვარულზე შვილებზე და ცოლქმრობაზე ლაპააარაკით. ბდნრება გართობა აქეთიქით სიარული არ გინდა ??
-მინდა მაგრამ იმასთან ვისაც ვეყვარები. მმასთან მინდა გართობაც დროსტარებაც და სექსიც . შენ მხოლოდ ეგ გინდა. უნიჭო ხარ დანარჩენ ყ ელაფერში…
-ზედმეტი მოგდის ..გესმის ზედმეტი მოგდის ყვირილი დაიწყო გიგიმ და ანას ეცა. ერთადერთი რაშიც ნიჭი მაქვს ესააა.მაგრად მოქაჩა და აკოცა.მერე ხელი შეუშვა და საწოლზე მოისროლა . ანა გაოგნებული შეყურებდა გაფითრებულ კაცს . რა გინდოდა ???
მე თვითონვე გიპასუხებ ერთი მშიშარა ჩვეულებრივი კახპა ხარ რომელსაც საშუალება მიეცა და თავისას აწვება რომ მდიდარ კაცს გაყვეს ცოლად . ყბებზე მოუჭირა ხელი და თვალებში ჩახედა . ანელოზის სახიანი მეძავი.ნეტა სარკეში რომ იხედეები არ გრცხვენია .. ? ანამ ხელი რაღაცნაირად გაითავისუფლა სახეში გაარტყა და სლუკუნით წამოხტა საწოლიდან . კედელს აეყრდნო და სახეზე ხწლები აუფარაა.ამ წამს ერჩივნა მომკვდარიყო ან გაავარდნილიყო აქედან შორს ძალიან შორს გაქცეულიყოო უკანმოუხედავად მაგრამ სხეულს ვერ იმორჩილებდა ერთიანად აცახცახდა და ტირილი ბღავილში გადაუვიდა . ხო ადრეც უთხრა ესეთი საშინელება მაგრამ ახლა განსაკუთრებით ეტკინაგული.მას შემდეგ რაც მოხდა და კარგად იცოდა გიგიმ რომ მანამდე მმამაკაცი არ ყოლია და თან დილას თითქმის სიყვარული აუხსნა როგოუნდა ეკადრებინა მისთვის ასეთირამ.გიგი საწზე წამოჯდა და ხელები სახეზე მოისვა.საშინელ მდგომარეობაში იყო მის წინ მდგომი ანა და ამ წამს თავს უკანასკნელ ნაძირალად თვლიდა როგოორ ამომივიდა პირიდან კახპა ჯერ კიდევ დილით იმაზე ფიქრობდა და სასიამოვნოდ ეღიმებოდა რომ მისთვის პირველი იყოო და სიამოვნებით იტყოდა უკანასკნელიცო ,მაგრა. ამ გოგოსთან ყბელაფერი სხვანაირად იყო..ყოველთვის ყბელაფერი წამში იცვლებოდა და უკვე ვეღარ იგებდა რა ერჩივნა უბრალოდ გაეშვა და ისევ თვითონ გაეძლო მის გარეშე თუ თუ დაეტოვა და სამუდამოდ ასე გაეგრძელწბინათ ჩხუბი კამათი და არაფერი საერთო საწოლიის გარდა ?? ანას კიდევ ერთხელ შეხედა და მტკიცედ გადაწყვიტა « არა უნდაავუშვა ,ერთხელ ხომ ხომ გავუშვი ?? » არ უნდა შემბალა აზრი მაშინვე ვე ვგრძნობდი რომ ცოდო იყო ჩემთვის თუმცა სამუდამოდ დარჩებოდა მის მეხსიერებაში მათი ერთად გატარებული ღამე და ამის შწმდეგ იცოდა უფრო გაუჭირდებოდა ცხოვრება… -ანა ანააა.. სწრაფად წამოდგააა საწოლიდან და გოგოს ხელი მიაშველა რომელიც ძალა გამოცლილი დაეშვა იატაკზე. -მორჩა დამთავრდა …შენს ტანჯვას აღარ ვაპირებ . თბილიში წაგიყვან და … გიმ ნერწყვი გაადაგორა მძიმედ სამუდამოდ გავქრები შენი ცხოვრებიდან. ყველაფერი გექნება ოჯახი შვილები დაა მზრუნველი მამაკაცი. დამიჯერე.ყველაფერი კარგად იქნება … გოგოს შუბლზე აკოცა და გაფართოებული თვალებით მიშტერებულ ანას გაუღიმა.მიდი თავი მოიწესრიგე მივდივართ.მამაკააცმა მშრალად წარმოთქვა ბოლო სიტყვები და გავიდა .უფროსწორად გაირბინა ოთახიდან და აბაზანაში შევარდა ცივი წყალი სახეზე შეისხა. ეგონა სახეზე ცეცხლი ეკიდა..ერთიანად უდუღდა სისხლი და სიბრაზისგან მუშტებს აჭერდა ნიჟარას.
-დამთმო…ანას სიმწრისგან გაეცინა.. ვითომ იზრუნა რომ მე ყველაფერი მქონდეს და ამიტომ მიშვებს ..სინამდვილეში მიიღო რაც უნდოდა და აღარ ვჭირდები რატომ უნდა იბრძოლოს თუ ნულის ტოლია მისი ჩემდამი გრძნობა. შემეძლო ყბელაფერი მქონოდა შენთან ერთად ამოიკვნესა ანამ..რათ მინდა ან როგოორ მექნება ყველაფერი თუ ვინც მიყვარს ის არ მეყოლება…მძიმედ წამოდგა ძლივს ჩაიტანა სხეული მანქანამდე მძღოლი ელოდებოდათ ,გიგიმ დაურეკა ასეთ მდგომარეობაში აანასთან ერთად მანქანიის ს მართვას ვერ გარისკავდა მიტუმეტეს იცოდა როგორ ეშინოდა ოდნავი სიჩქარისაც. სიჩქზე ის საღამო გაახსენდა პორველად რომ მიაკითხა სულელი ბავშვივით რომ გადაიყვლიფა მუხლები .სახეზე უნებურად მოადგა ღიმილი . იქნებ ესაა სიყვარული ?? კიბეზე ჩადიოდა და ფიქრებს ვერაფერს უხერხებდა იქნებ არ უნდა გაუშვას .გაძლებს კი ? შევძლებ ვიცოდე რომ სადღაც აქვეა ქალქში და სხვა ყავს ? ამ წამს თავადვე გასცა პასუხი « ყელს გამოვჭრი «
მანქანასთან რომ მივიდა მძღოლის გვერდით დაჯდა . არ უნდოდდა უფრო მდ დაესტრესა მისი გვერდით ყოფნით ანა. მთელი გზაა ანას ერთი ფიქრი უტრიალებდა თავში. ახლა რ იქნება .იქნება და შეცდომა დავუშვი .რა აზრი აქვს მის ფარეშე უსიყვარულოდ ცხოვრებას მაგრამ მასთან ერთადაც არ იცხოვრებდა სიყვარულით.საამაგიეროდ გვერდით გეყოლებოდ აიდიოტო საკუთარ თავს გასცა პასუხი მეორე მემ . ფიქრებიდან მანქანის გაჩერებამ გამოაფხიზლა თავლი მოავლო და საკუთარი კორპუსი იცნო. ახლა რა უნდა გადავიდეს ასე უხმოდ ?? ანამ კარი გააღო და გადავიდა როცა ზურგს უკან გიგის ხმა გაიგოო.
-ანა.. ღმერთო ამ წამს რა სხვანაირად ცივი ეჩვენწბოდა მამაკაცის ხმა .თითქოს აქამდე სითბოს მაონც გრძნობდა ახლა ვნებაც კი აღარ ჩანდა. ანა ნელა მიბრუნდა და საკუთარი ჩანთა იცნო გიგის ხელში.
-გმადლობ.. ჩანთა გამოართვა და უნდა შებრუნებულიყო როცა მამაკაცის ხელის შეხება იგრძნო .ღმერთო ნეტა ვ აღარ გამიშვას .იქნებ იქნებ გადაიფიქრა გული ყელში ამოაააჯდა ანას და თვალი თვალში გაუყააარა უყურებდა საყვარელ ქალს გიგი და ვერც კი ხვდებოდა რომ მის ყველა გრძნობა რაც ახლა უტრიალებდა სიყვარულზე ბბევრად მეტი იყო. მამაკაცმა ლოყაზე ჩამოუსვა ხელი .
-თავს გაუფრთხილდი და თუ როდესმე დახმარება დაგჭირდა მინდა იცოდე რომ შეგიძლია ჩემი იმედი გქონდეს.
ანას მუხლები ეკვეთებოდა მისი იმედი რომ მაამაკაცმა გადაიფიქრა სამუდამოდ გაჰყვა მზეს რომელიც ჩადიოდა.
-მადლობა.გაუღიმა ბოლო ძალები მოიკრიბა რომ გაეღიმა .
-მშვიდობით .. გიგიმაც ოდნავ მოაშორა ბააგეები ერთმანეთს და მანქაანისკენ გაეშურა. ამჯერად უკან დაჯდა დაა სავარძელზე გადაწვააა. თვალები ისე ეწოდააა გახელასაც კი ვერ ბედავდა. გაუშვა გოგო რომლის გამოო განქორწინებას და სკანდალსაც არ მოერიდა ახლახანს თავის სახლის წინ ქუჩაში დატოვა…ანა სახლში შევიდა თუ არაა დივანზე მოკუნტა და ისევ ტირილი დაიწყოო არ ახსოვს რამდენ ხანს იყოო ასე ბოლოს გაითიშა და ისე ეძინა სიზმარიც კი არ უნახააავს ემოციებისგან დაცლილს .


სამაგიეროდ გიგის არ დაუძინია ,ერთერთ ღამის კლუბში იჯდა და მეგობრებს მშრალად უამბო და მთლიანი ბოთლი ვისკი მოიყუდა..
-აუ ტო რა გამო**** რა ვერ გაიგე გიყვვარს ..
- გეყოფათ . ერთი სიტყვის გაგონებაც აღარ მინდა მასზე. წარსულში უნდა დავტოვო და ამა დღეიდან დააავოწყებ . კლუბს თვალი მოავლოო და ერთ შავთმიან გოგოზე შეაჩერა თვალი. ვისკი კიდევ ერთხელ მოიყუდა და წამოდგა.
-არ გინდა გიგი. უარეს იზავვ მიაძახეს ძმაკაცს მაგარმ გიგიმ ხელი აიქნია და გოგოსთან გაჩერდა . გოგომ ნაზად გაუღიმა და გამოელაპარაკა თვითონვე. ადრე მოწონდაა ქალი რომ ელაპარაკებოდა პირვწლი რადგან თავად ნერვები არასდროს ყოფნიდა ცერემონიებისთვის მაგრამ ახლა გააღიზიანა.და სწრაფადვე მუხვდა რომ პალალეს ანასთან ავლებდა მისი გონება ანა ისეთი ნაზი და თავდაჭერილი იყო მასთან ზედმეტს არასდროს აკეთებდა .
გიგის თავის სასტუმროს ნიმერში ქვემოდან ყავდა მოქცეული გოგო და ის ის იყო უნდა ეკოცნა რომ მის თმას წაეტანა .შავი თმა. ხოო თვალწინ გაუელვაა ანას სურნელმა და ნაზმა კულულებმა. ინსტიქტურად ამოილაპარააკა -ანააა..
-მე ანა არ მქვია .ფიქრებიდან გოგოს წიკვინა ხმამ გამოარკვია
-რა ? გიგი ვერ გაერკვა საიდან იცოდა ამ გოგომ ანას შესახებ
-ანა დამიძახე.გაუღიმა გოგომ .
გიგი სწრაფად წამოდგა და გოგო შეათვალიერეა.ესეც ანას დავიწყების გეგმა ანას გახსენებით დაიწყო. გოგოს სწრაფად მიაწოდა იატაკზე მიყრილი ნივთები და ნომრიდან გაუშვა. კარი მიკეტე თუ არაა მუშტი მიაყოლა. « რა ჯანდაბა
დაამმართე ანა"

ბოდიში გაუმართავი და ძალიან მოკლე თავისთვის ხშირად ვერ ვახერხებ წერას ხშირად კი არა საერთოდ ვერა ,ხანდახან ძალიან მაკლდება წერა და რომ დავიკმაყოფილო სურვილი ვწერ .ზუსტად ამიტომ ვდებ გვიან გვიან ,თან რატომღაც მუზეები და იდეეები გამიფრინდნენ უკვე აღარ ვიცი როგორ განვავითაროო მოვლენები (ნუ კი ვიცი,და მაქვს იდეები მაგრამ თქვენი აზრიც მაინტერესებს )) რას ელოდებით მომავალში?? ამ თავში ჩვენი გიგი ნამეტანი "მილინკი "გამოვიდა...