-ჩემო ლამაზო ცოლო დღეს რა გეგმები გაქვს?-მითხრა ალექსანდრეემ და ხელები წელზე მომხვია.
-რავიცი არაფერი. ვისვენებ-ვუთხარი და ხელები კისერზე შემოვხვიე-თავად?
-სამსახურში მეჩქარება. მაგრამ წასვლა არ მინდა-თქვა და ქვედა ტუჩი მოიკვნიტა
-გინდა გამოგყვე? თან დაგეხმარები
-კაი აზრია. ბოლოს მაინც ჩემი ასისტენტი უნდა გახდე
-არა ბატონო ალექსანდრე ბოლოს მე და შენ ვმართავთ კონპანიას
-რა ამბიციური ცოლი მყოლია-მითხრა და ტუჩის კუთხეში მაკოცა
-გამოვიცვლი-ვუთხარი როცა ხელდან დავუსხლტი-ოთახში შევედი, ტანსაცმლის ოთახში რომელიც სავსე იყო.
-ჯერ კაბა-დავიწყე საკუთახრ თავთან საუბარი
-არა,არა,არა,არა,არააი ეს კაია-ვთქვი ცისფერ, მოკლე ოდნავ ფარფაშა კაბაზე.ჩანთაც შესაბამისი ფერის ავიღე და ფეხსაცმელიც. ყველაფერი მოვირგე და როცა ლურჯი ფერის კეტები ჩავიცვი დაბლა ალექსანდრესთან ჩავედი
-მე მზად ვარ-ვუთხარი თუარა მაშინვე შემობრუნდა ჩამათვალიერა და კეტებზე თვალი გაუშტერდა
-მარი ეს რა არის?-მკითხა სიცილით
-ეს არის კეტი,სპორტული ფეხსაცმელი, რომელიც ზალიან მოსახერხებელი და კონფორტულია
-კაი ერთი? ვიცი რაც არის კეტი მარა შენ ხარ ალექსანდრე ქავთარაძის ცოლი ანუ ჩემი ასე რომ კომპანიაში კეტებით ვერ წამოხვალ. მაღალქუსლიანები უნდა ჩაიცვა მალე გამოიცვალე თორე დამაგვიანდება!
-ოხ ალექსადრე რა-ავბრუნდი ოთახში და დავდექი ორმეტიან სპილკებზე -ეს მოგწონს?-ჩავჯექი მანქანაში და ვკითხე
-ეს კი!-მითხრა კმაყოფილმა.კონპანიასთან გავჩერდით და მანქანიდან გადმოვედი. დიდიდა მაღალი შენობისკენ მივიწევდით,კარი გაიღო და ლამაზად გამოწყობილი ხალხი აქეთ-იქით გაიფანტა. მათ შორის კი მე და ალექსანდრე მივაბიჯებდით. ის მიდიოდა მე კი ძლივს მივყვებოდი. დამიჯერეთ როცა მარალ ქუსლებზე პირველად დგეხარ კოშმარია.ბოლო-ბოლო მივაღწიეთ ლიფტამდე და ძლივს ამოვისუნთექ თავისუფლად
-ალექსანდრე მეორედ ამეებს აღარ ცავიცმევ-ვუთხარი გაბრაზებულმა.
-უნდა მიეჩვიო.წავედით-მითხთრა და ლივტიდან გავედით
-აუუ-წამოვიკივლე როცა ფეხი გადამიბრუნდა-კარგად ვარ არაუსავს-მაშინვე მივაყოლე რადგან ყველა მე მიყურებდა.შევედით თუ არა კაბინეტში მაშინვე სიცილი დაიწყო ალექსანდრემ
-რა გაცინებს დეგენერატოო?-ვკითხე გაბრაზებულმა
-უბრაოდ ლამის დაეცი და ოროცა ვინმე ეცემა სასაცილოა.
-კაი გვეყო.აბა რაზე უნდა ვიმუსაოთ-ვუთხარი და ფეხსაცმელების გახდა უნდა დამეწყო როცა ოთახში ვიღაც გოგო შემოვიდა. ასკარად ჩემზე დიდი იყო.
-გამარჯობა ბატონო ალექსანდრე გაგაცნოთ დღევანდელი გრაფიკი?-წესიერი გოგო ჩანს
-გისმენ!-ჩემი მკაცრი ქმარუკა
-დღეს შხვედრა გაქვთ ინგლისის კომპანიის ხელმძღვანელთან.
-კარგიშეგიძლია წახვიდე მაგრამ მარიამიც გაიყოლე და ახალ ასტუმროს მშენებლობასთან დაკავშირებიტ საბუთები გამოატანე-თქვა და სიცილით გამომხედდა მეც გავუღიმე და გამოვედი ოთახიდან
-თუ ფიქრობ რომ შენ გაგიღიმა ცდები-დაიწყო საუბარი ჩემმა გიდმა რომელიც ქვემოთა სართულისკენ მიიწევდა.
-უკაცრავად?-ვკითხე გაოცებულმა

-მე ეკა ვარ ალექსანდრეს ცოლი და მან მე გამიღიმა
-ალექსანდრეს ცოლი ხარ? ნამდვილად?-ეს ვიღაც ეკა უკვე აღარ მომწონს
-კი მისი ცოლი ვარ.
-და როდი დაქორწინდით თუ საიდუმლო არ არის?
-ამ ზამთარს. იცი რა მაგარ სახლში ვცხოვრობთ მე და ალექსი სამ სართულიანი სახლია ვაკეში
-უიმე ის ვაკეაა?-ვთვი წყნარად. ნამდვილად არ ვიცოდი აქადე სად ვცხოვრობდი რადგან სულ ალექსანდრეს დავყავდი.
-რამე მითხარ?-შემობრუნდა და მეც გავჩერდი
-თუ მისი ცოლი ხარ ასე მსრალად რატო გელაპარაკა
-ურთიერთობებს სამსახურში არ ვამჟღანებთ და საერთოდ ვინ ხარ ამდენ კითხვას რომ მისვამ?
-მე მისი...-არ დამამთავრებინა სათქმელი
-არ მაინტერესებს. ეს ალექსანდრეს აუტანე.
-კაი-ვუთხარი უბრალოდ
-დიახ ქალბატონო ეკა-შემისწორა და დოკუმენტების მთელი დასტა მომაჩეჩა რომელიც იმდენად მთიმე იყო რომ დაბლა დამივარდა
-ფუ შენი-ვთქვი და ასაკრეფად დავიხარე როცა ახალგაზრდა დაახლოებით ალექსანდრეს ტოლი ბიჭი მომიახლოვდა
-არაუშავს მოგეხმარები-მითხრა და დოკუმენტები მომაწოდა-მე ერეკლე
-მარიამი
-სასიამოვნოა-მითხრა და ხელი ჩამომართვა-იმედია გადაურჩი ამ კატას
-მე ვიტყოდი ანჩხლი კატა-შევუსწორე და სიცილი დავიწყე
-ხო ეგ უფრო შეეფერება. მგონი ახალი ხარ
-კი ნამდვილად.
-იქნებ სადმე გვესაუზმა თუ გცალია
-ქმარი მყავს ერეკლე
-ქმარიი?ესეთ პატარას?
-ხო რაიყო. ეკასგან განსხვავებით მართლა მყავს.
-ანუ-მკითხა გაოცებულმა
-მითხრა რომ ალექსანდრეს ცოლია-ვუთხარი მაგრამ ერეკლეს თვალებში გაურკვევლობას გადავაწყდი-მთავარი რო არის ალექსანდრე-დავამატე უეცრად
-აა შენც ეგ ზღაპრები მოგიყვა? ტყუილია. ალექსანდრემ პატარა გოგო მოიყვანა ცოლად რომელმაც ეხლა დაამთავრა სკოლა და რომლის ვინაობაც არავინ იცის. მთაწმინდაზე და ინახეს ცოტა ხნის წინ მაგრამ ვერ დაადგინეს იმ გოგოს ვინაობა-მითხრა ერთ ამოსუნთქვაში
-გასაგებია.
-ალექსანდრესთან მიდიხარ?
-ხო ეს დოკუმენტები უნდა მივუტანო-ვუთხარი და კაბინეტისკენ დავიძარით
-და ხო მარი მე მეგობრობა მინდა შენთან ტან ვერ შეიყვარდები?
-ვერგავიგე?
-ცოლი მყავს
-აბა სადმე ვისაუზმოთო
-ასე ვცდი ახალ თანამსრომელ ქალებს. შენ წესიერი ხარ.
-კომპლიმენტად მივიღებ
-თან მე ორი შვილიც მყავს-მითხრა როცა დანიშნულების ადგილს მივუახლოვდთ.ოთახში შევედი

-ბატნო ალექსანდრე დოკუმენტები მოგიტანეთმივედი და ფურცლების დიდიკრებული მაგიდაზე დავუდე
-მეც აქ ვარრრ-მოვიდა ერეკლე და დივანზე ჩამოჯდა
-ვა ეკე? ეს მარია..
-ვიცი გავიცანი უკვე. ახალი თანამშრომელი-არ დააცადა სიტყვის დამთავრება
-მარი ჩემი ცოლია ეკე-თქვა ალექსანდრემ მობეზრებულად, ეკე კი გაოცებული იყურებოდა
ალექსანდრე და მისი კოლეგა განიხილავდნენ თუ სასტუმროების მსენებლობა როგორ განეხორციელებინათ. როგორც გავიგე მათი მთავარი საქმიანობა რესტორნების და სასადილო ადგილების მშენებლობა და პროდუქციის წარმოება. ბევრს მსჯელობდნენ და ვერ გადაწყვიტეს სად აეშენებინათ თავიანთი სასტუმროები. ბოლოს დავირალე მათი მოსმენიტ და საუბარი გავაწყვეტინეტ
-კარგი იქნება თუ დავიწყებთ ორი სასტუმროს მშენებლობას ერთი თვ~ბილისის ცოტა მშვიდ და ნობილ ადჰილად უნდა აშებდეს მეორე კი სადმე ზღვის სანაპიროზე. იქიდან გამომდინარე რომ ბათუმი სავსეა უკვე კარგი იქნება თუ ქობულეთში დაიწყება მშენებლობა. ამასთან ერთად ჩვენ შევძლებთ დავასაქმაოთ ბევრი აამიანი ამთ მათში ჩვენდამი, ჩვენი კომპანიისადმ დამოკიდებულება შეიცვლება. ხალხს მოეწონება ისეთიკომპანია რომელიც ხალხზე ზრუნავს და მათთვის სამუშაო ადგილებს ქმინის. ასევე როცა სასტუმრო ასენდება დაგვჭირდება მომსახურე პერსონალი. ყველას რომ შეეძლოს სამსახურის დაწყება ჩვენს სასტუმროში დამატებით უნდა შევქმნათ პატარა დაწესებულება სადაც შემსწავლელ კურსებს გაივლიან როგორც მომსახურე პერსონალი ისე კულინარები. გვეყოლება მასწავლებლებიც რომლებიც აეთ საქმეს შეასწავლიან ახალწვეულებს. ბევრი ადამიანია რომლებმაც ეს ყველაფერი იცის მაგრამ უმუშევარია. შემდეგ პერსონალს დავასაქმებთ უკვე შენებულ სასტუმროებში. სასტუმროსგაუკეთდება რეკლამა და და დამსვენებლებიც ეყოლება. შემდგომ ჩვენს რესტორნებსაც უფრო მაშტაბურად გავხსინითდა მოგება გარანტირებულია.-დავამთავრე ჩემი სიტყვა და წიგნი დავხურე რომელსაც ვკითხულობდი-ასეტ რა ვთქვი რატო მიყურებთ კოალას თვალეიბთ ეს მცირე ბიზნესის დასაწყები საფუძვლებია. კარგი იქნება თუ ობოლ ბავსვთა სახლებს დავეხმარებით და ამას მედია გააშუქებს რომ უფრო ცნობილები გავხდეთ. ჩვენს შესახებ სხვა ქვეყნებმაც უნდა გაიგონ. მერე სურვილი გაჩნდება სხვა ქვეყნებშიც ავაშენოთ ჩვენი რესტორნები და მაღალი საზოგადოების წარმომადგენლებისთვის საყვარელ ადგილად ვაქციოთ.
-მარი შენ დღეიდან ჩემთან მუშაობ-მითხრა ალექსანდრემ და თავზე მაკოცა.-ეხლა ეგ ყველაფერი დაგეგმილ შეხვედრაზე უნდა გაიმეორო და ვსო ყველაფერი დალაგდება
ვახშამმა ბრწყინვალედ ჩაიარა და ბრიტანული კომპანიებისგან მხარდაჭერა და ფულადი მხარდაჭერაც დვიმსახურეთ. როცა გავძლიერდებით ვგეგმავ ინგლისელების 25 პროცენტიც შევისყიდოთ და დამოუკიდებლად გავაგრძელოტ ასპარეზი.საღამოს კლუბში შევიარეთ. ვიცკვეთ დავლიეთ, ავღნიშნეთ წარმატება და სახლსი დავბრუნდით. ჩემს ტავს აღარ ვგავდი ზალიან ბედნიერი ვიყავი. ბევრი არ მქონდა დალეული და საღ გონებაზე ვიყავი. ყველაფერი ნატლად მახსოვს. როგორ ამიყვანა ალექსანდრემ ოთახამდე და გზადაგზა როგორ ცვიოდა ტანსაცმელი.მისი შეხება მწვავდა. ბოლომდე ვიწვოდი ახლა საბოლოოდ მისი ვიყავი. მხოლოდ და მხოლოდ მას ვეკუთვნოდი... დილით საწოლში ვინებივრეთ მერე სამზარეულოში გამოვედი ყავის მოსადუღებლად როცა ალექსანდრე მომეპარა უკნიდან შმატრიალა და მაგიდაზე შემომსვა.
-გეყოფა-ვუთხარი სიცილით
-მაგრამ მარი მიყვარხარ
-მე კიდე მგელივით მშია ასე რომ პიცა შეუკვეტე. მოწყვეტით ვაკოცე და წასვლა მოვინდომე მაგრამ ვინ გაგისვა გენაცვალე.ყავა დავლიე ოთახში ავედით. ისევ და ისევ ალექსანდრეს საროჩკით და ტრუსებით დავტანტალებდი ოთახში. ბოლოს კი ალექსანრეს მკლავებში აღმოვჩნდი ისევ. მალევე დამეძინა