განსხვავებული (თავი 2)
მოათავსა მათ ქვეშ ასევე ჰელიუმისგან გაბერილ დიდ გულის ფორმის ბუშტზე მობმული ბეჭდის კოლოფი იმალება ესაა ნიკა ებრალლიძის განსაკუთრებული საჩუქარი შეყვარებულისთვის ხელი უნდა სთხოვოს და მომავალი ორი კვირა მნახველსაც გამგონსაც და წარმომდგენსაც პირზე უნდა ეკეროს. ისე როგორ გვიყვარს ადამიანებს თავის წარმოცჩნა ალექსანდრა იმედოვნებდა რომ ეს თამაში არ იყო იკიტხავთ რა მისი საქმეა ეგო მაგრამ სურვილი ყოველთვის ქონდა ადამიანების მწუხარებაც და სიხარულიც გულწრფელი ყოფილიყო ასე ხომ ადამიანები ვართ?! – ლინდა დარბაზში როგორი მდგომარეობაა?– ჯერ ისევ ოთახში მყოფმა იკითხა –ყველაფერი რიგზეა მაგრამ მაინც გადაამოწმე ალექსანდრა დარბაზში გავიდა ხალხი ნელ ნელა იწყებდა მოსვლას რა სტილის კაბას არ ნახავდით აქ ღრმა დეკოლტე თუ ღრმა წელი ან ორივე ერთად ალაგ ალაგ გაურკვეველი ფორმის დაბოლოებებით დაიფიცებდა რომ ეს კაბები მინიმუმ მისი ორი თვიდს ხელფას მაინც უდრიდა რაც არც ისე ცოტა იყო სამკაულების აღწერა კი ძალიან შორს წაგვიყვანს ზოგს იმხელა სიდიდის ქვა ჰქონდა აშკარად ექაჩებოდა კისერს დაბლა –სანი....– ყურსასმენის ხმამ გამოიყვანა ფიქრებიდან –გისმენ ლინდა –ნათია გეძებს –სადაა? –ახლა სამზარეულოში ვართ სამზარეულოსკენ გაემართა იქ შესულს ნათია უცნაურად აფორიაქებული დახვდა ბოლთას ცემდა და წამოწითლებული გრმა ნაპასებს ისრუტავდა მოგრძო ფორმის სიგარეტიდან –ნათია რა მოხდა?– შეშფოტება დაეტყო ხმაში ალექსანდრას –რა მოხდა?– ნერვიულად დაქაჩა თვალები ნათიამ თან კისერი წინ წამოწია– ერთერთი მიმტანი დავინახე ერთერთ სტუმართან რომლის ცოლიც აქაა ეს ცოტაა? –რომელი?–სიმკაცრე დაეტყო ალექსანდრას ხმაში –აი ქერა მაგალი სახელი გეცოდინება ალბათ– ხელი აიქნია ნათიამ– აგარ განმეორდეს – წარმოთქვა დამარცვლლით და დემონსტრაციულად დათოვა სამზარეულო –მაკა –თითქმის ჩაყვირა ყურსასმენში ალექსანდრამ –სამზარეულოში გელოდები მალე გამოჩნა ლამაზი ქერა გოგონა დერეფაში საკმაოდ მშვიდი ჩანდა სამაგიეროდ ალექსანდრა უსვებდა ცხვირიდან ბოლს სიბრაზისგან –გისმენ სანი– მშვიდად მიმართა გოგომ– იმ ბებერმა პელენწუკამ გითხრა რამე ალბათ– სახეზე ცინიკურმა ღიმილმა გადაურბინა გოგოს –მაკა მისმინე იმუშავე ისე რომ ვერც კი შეგამჩნიონ თორემ ნათია მოგენატრება იმასთან შედარებით რასაც მე გავაკეთებ– მძიმედ და დამარცვლით წარმოთქვამდა თითეულ ბგერას –გავიგე სანი– გუგრილი ჩანდა მაკა –კარგია თუ გაიგე მეორედ არაფერს ვიმეორებ გოგონამ "საერთოდ ვერ შემაშინეს" სახით შეხედა და ოთახი დატოვა –ლინდა რაგაც ისე რომ ვერ წავიდეს შეიდძლება სამსახური დავკარგო– ალექსანდრა ნერვიულად მოჰყვა ბოლთის ცემას –დამშვიდდი ყველაფერი წყნარად ჩაივლლის აი ნახავ მალე დაცვამ შეატყობინა რომ ბიზნესმენი და მისი საცოლე უკვე მოვიდნენ საღამო მოვლენათა ეპიცენტრში ნელ ნელა შედიოდა დარბაზი ვერცხლისფერსა და თეთრში გადაწყვიტა სანიმ მაგიდებზე თეთრი მსუბუქი ნაჭრის ქსოვილი ეფარა ზოლად კი ვერცხლისფერი მოქარგული მკრთალად მობრჯყვიალე ნაჯერი ეფინა შუაში ზედ კი თეთრი ქრისანთემასა და ლურჯი ვარდისგან შექმნილი თაიგული იდო ლამაზ კოლოფზე კი ასევე თაიგულის შემადგენელი დეკორატიული ლიანები გადმოკიდებულიყო მრგვალ მაგიდებს ფაიფურის უორნამენტო რზისფერი თეფშები და ბროლის ფეხიანი ჯიქები ამშვენებდა რომელიც ულამაზესი ბროლის ძველეფური ჭაღებიდან არეკლილ სხივებზე პაწაწინა ვარსკვლავებს ასხივებდნენ ვერცხლის რამდენიმე დანა ორიოდე კოვზი და ჩანგალი უმშვენებდა გვერდს თეფშებს დათა უაზროდ ერთ ადგილს მისტერებული ნებენება წრუპავდა შამპანურს გვერდით კი რეზი აშკარად ეძებდა ვიღაცას –რას ატრიალებ თავს აქეთ–იქეთ? ვის ეძებ? –ალექსანდრა მინდა დაგანახო– იდიოტური ღიმილით მოხედა დათას –ჰა ჰა ჰა ჰა ჰა– დათა გაუჩერებლად იცინოდა მერე ძლივს მოითქვა სული და რეზის ისევ ღიმილმორეულმა უთხრა– საფრანგეთში ვცხოვრობდი ბოლობოლო ულამაზესი ქალების სამშობლოში და იქ ვერავინ გამაგიჟა რატომ გგონია რომ რიგითი წვეულებების ორგანიზატორი შეძლებს ამას? –შენ უბრალოდ არ გინახია უბრალოდ ლამაზი ქალი კი არაა შიგნიდან აქვს რაგაც ისეთი ამოუხსნელი –ამოუხსნელი? ძმაო სულ ნუ გაიგიჟებ თავს– ისევ გაიცინა დათამ თავი ხალხისკენ მიატრიალა უეცრად მზერა ვარდისფერებში გამოწყობილმა ქალმა მიიქცია ულამაზესი იყო ქალი მაგრამ თითქოს გარშემო რძისფერი გრილი კვამლი დაყვებოდა რაც მეტ მიზიდულობას იწვევდა რეზის იმდენად მოულოდნელად გაკრა მხარი ეს უკანასკნელი შიშიგან შეხტა დაფეთბული მიაშტერდა დათას –ესაა ალექსანდრა? –ქალისთვის თვალმოუსორებლად იკითხა რეზიმ მის მზერის ხაზს გააყოლა თვალი –როგორ იცანი?– პირი დააღო რეზიმ –წვეულებისთვის შეუფერებლად აცვია –ხო მაგრამ რატომ გადაწყვიტე რომ მაინც და მაინც ალექსანდრაა? –მივხვდი..... მართალი ხარ რაგაც ისეთი აქვს...... ამოუხსნელი გაუცნობიერებლად დაიძრა ქალისკენ გზაში კი ღიმილი გამოესახა სახეზე ქალმა კი მონუსხა მაგრამ პატარა გამოუცდელი ბიჭი ხომ არ იყო ასე დაუფარავად ენახვებია ქალისთვის რამხელა ეფექტი მოახდინა მასზე დარბაზში მოწყობილ ბარზე დაყრდნობილი ქალი ბარმენს რაღაცას უხსნიდა საკმაოდ ახლოს მოვიდა და ქალს უტეხად შეხედა მხოლოდ ერთი წუთით ამოხედა ქალმა და ისევ ბარმენს მიუბრუნდა –იცით?... საშინლად გამოიყურებით გოგონა– მისკენ არც გაუხედავს ძალზედ შეწუხებული ხმით უთხრა კაცმა ალექსანდრამ ამოხედა ცალი წარბი თავისით აექაჩა ზემოთ მერე კი ძალზე მშვიდად უპასუხა –მადლობთ, თქვენც ასევე ბიჭუნა ამის ნამდვილად არ ელოდა ელოდა ჩხუბს გაბრაზებას თავს დატეხილ ქარიშხალს მაგრამ ამას არა ეგონა ქალი მოსთხოვდა ბოდიშს და იმის აღიარებას რომ ლამაზია აქედან კი ადვილად შეძლებდა საუბარში გამოეწვია შემდეგ ერთ ორ ქათინაურსაც გაურევდა და ქალიც მოიხიბლებოდა ახლა კი რა მოიფიქროს? –ჰმ გაბედული გოგო ყოფილხარ –და რატომ ფიქრობთ რომ მე ესე ადვილად მიბედავენ რამეს?– ირონიულად გაიღიმა გოგონამ –საინტერესო შეკითხვაა..... პასუხი რომ უფრო წყნარ ადგილას გაგცეთ? –და იქნებ არც მაინტერესებს თქვენეული პასუხი?! –თავს იფასებთ? – არა ვცდილობ ამ უაზრო საუბარს თავი დავაგწიო – ქალმა მვიდი სახით დატოვა ტერიტორია დათამ ღიმილით გააყოლა თვალი გრაციოზულად მიმავალ ქალს ორ გრძნობას აღძრავდა ეს ქალი თითქოს მასთან ახლოს ყოფნისას წარმოუდგენელი სურვილი გქონდა უკანმოუხედავად გაქცეულიყავი ამავდროულად კი დაუძლეველი სურველი მასთან ახლოს ყოფნას მოითხოვდა მაგრამ შინაგანად დათა იმდენად ძლიერი კაცი იყო ვერცერთი ქალი შეძლებდა მის შეშინებას ან გონების დაბინდვას გარეგნულად თითქოს მხიარული გართობას თავგადაკლული ბიჭი იყო მაგრამ შინაგანის დამალვას ყოველთვის კარგად ახერხებდა იცოდა რაც დამალულია იმას ვერავინ შეეხება მაგრამ დამალულსაც პოულობს ვიღაც.... დარბაზში მაღალი საოცრად მოხდენილი მამაკაცი გამოჩნდა ძვირადღირებული სმოკინგი იდეალურად ადგა ტანზე მამაკაცი მოზომილი ნაბიჯებით მოიწევდა დარბაზის ცენტრისაკენ წინ ნათია შემოეგება მამაკაცმა ერთი წუთით შემფასებლური მზერა მოატარა შემოგარენს შემდეგ კი ისევ ნათიას დააცქერდა სულ რამდენიმე წამით შეწყდა ჩოჩქოლი მერე კი ხალხი ისევ დაუბრუნდა დავიწყებულ ზუზუნს მაგრამ იმავ წამს კვლავ გაიყინა მოცრიატეთა ხმები დარბაზი ხმამაღალმა კისკისმა გახეთქა გამოჩნდა ლამაზი გოგო ჩალისფერი თმით და ქვესკნელივით ღრმა უძირო თვალებით გვერდით ორი გაპრანჯული გოგო მოსდევდა წითური მსუბუქად ჩაბღაუჯებოდა ქერას და აშკანად მისი ნათქვამი იყო სიცილის მიზეზი მამაკაცმა გაღიმებულმა გადახედა მომავალ ქალებს ქერას გამომწვევი ფირუზისფერი კაბა შემოტმასნოდა მაღალ ფეხებზე დეკოლტედან კი სავსე მიმზიდველი ხორბლისფერი მკერდი ბზინავდა უდაოდ ლამაზი იყო ქერა –ქეთი– კვლავ დააბრუნა დარბაზი ჩვეულ რიტმში ქალის შეძახილმა ქერა მიბრუნდა მსუბუქად გაიღიმა –ლიზა დეიდა – მელოდიური ხმა ამოეშვა გახსნილი ბაგეებიდან იშვიათად მოისმენით ასეთ ხმას თითქოს ყინულის უამრავი ნატეხი ერთად ჩაეშვა მინის ჭიქაში წკრიალით მელოდიურად –დაბადების დღეს გილოცავ საყვარელო |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
