თითქმის 3 საათი ეძინა, კარგახანსს უყურა როგორ უდარდელად ამოედო ხელწბი ბალიშის ქვეშ და მშვიდად სუნთქავდა სანამ დემნამ არ შეაწყვეტინა მისი ყურება და გარეთ არ იხმო
-მოვიყვანეთ,ის ბიჭი ოღონდ..
-რა ოღონდ ?
-მასთან ერთად ვიღაც გოგოც იყო და იძულებულები გავხდით ისიც წამოგვეყვანა.
-განიცდია ეტყობა შეყვარებულის გათხოვებას.ჩაეცინა.
-საწყობში მყავს.
-წამოდი.კარებიკ გამოხრა და ერთერთ ბიჭს ანიშნა შენ აქ დარჩიო დანარჩენება უბრძანა გარეთ გასულიყვნენ ,იცოდა მარტო დარჩენილები ისე ხმაურიბდნენ კომაშიმყოფსაც კი გააღვიძებდნენ.უძრავად იდგნენ ლიფტში და დემნა ხმას არ იღებდა კარს იყო მიშტერებული.ლევანი მიხვდა დრო იყო ის გამოესწორებინნა რაც მიქარა და ლიფტიდან გასულმა ბარისკენ გადაუხვია
-საწყობშია ლევან გაუმეორა დემნამ
-ვიცი ,მაგრამ ჯერ აქ უნდაშევიდეთ.აც დალოდებია პასუხს ისე გააგრძელა გზა და ბარის მაგიდას მიუჯდა.-დაჯექი დემნა ,მორჩილად შეასრულა ბრძანება-რას დალევ ?
-სამსახურში არ ვსვამ. ხაზი გაუსვაა რომ დილას გასაგებად მიახვედრა თანამშრომელი ხარო.
-ხოო,მაშინ ყავა დავლიოთ ჭორიკანა ქალებივით,ბევრი კი ვიღრიალე მარა ჯერ კიდევ არ მიმიღია ჩემი ყავა .ვერც ლევანმა მოითმინა და მიახვედრა რომ მისი ბრძანება არშეუსრულებიათ.დემნას ჩაეცინა თითქმის 6 წელია ლევანს იცნობდა და ბევრჯერ უნახავს ასეთიც და ისეთი უფროსიც.-დემნა,მისმინე ამ ამბების გადამკიდე ხომ იცი რომ გაღიზიანებული ვარ.
-რომც არ ვიცოდი გეტყობა კიდეც.
-ჰოო,ისიც ხომ იცი რომ დიდ პატივს გცემ და საკუთარი ძმასავით მიყვარხარ
-ძმა არ გყავს ლევან.გაიცინა დემნამ და მიანიშნა რა იცი როგორია ძმის აიყვარულიო
-ძალიან ნაწყენი ხარ არა ? არ უნდა მეყვირა ,მაგრამ .
-მაგრამ იმდენად გილახავს ის გოგო ავტორიტეტს შენი ბიჭების თვალწინ ჩემით დაანახე რომ ვერავინ გაბედავს ვერაფერს არა ?
-ჰო ,ეგრე გამოვიდა ,მაგრამ დაგეგმილი არ მქონდა.
-არაუშავს გადავიტანთ როგორმე ,თანაც მართალი ხარ იმდენს მიხდი ჩემი ადგილი ნამდვილად უნდა ვიცოდე.
-ანუ იმდენს არ გიხდი რომ ჩემი მეგობარი იყო ?
-უკუღმა იგებ ეხლა და..
-საერთოდ რამეს რომ ვიგებ არ გიკვირს ? მოკლედ გულწრფელად მინდა მიიღო ჩემი ბოდიში და იცოდე რომ მარტო ჩემი თანამშრომელი არ ხარ და არ მსიამოვნებს შენთან კამათი .
-არც მე მსიამოვნებს.
-ხო და შევთანხმდით მაშინ .მხარზე ხელი დაარტყა ლევანმა- კაცი რომელმაც ტყვიას შეუშვირა მკერდი ჩემს გამო არ იმსახურებს შეკამათებას.
-კაი თუ ძმა ხარ ნუ გადამაყოლე ამ ტყვიას . არც შენ გაგიკეთებია ნაკლები ჩემთვის ასე რომ გავთანაბრდით.
-დღეს რომ ვინმემ მესროლოს იგივეს იზამ ? ეჭვისთვალით გახედა
-ვიზამ,სუ თუ არაფერი კინტრაქტი გვაქვს .გულითაც რომ მინდოდეს არ ვქნა სხვა გზა არ გვაქვს..
-კაია ,მაშინ არცისეთი ნაწყენი ყოფილხარ გაიცინა და მის ყურებს სახანძრო სიგნალიზაციის წივილი მიწვდა
-მემგონი ენამ გიყივლალევან.გიცინა დემნამ და კისერში წვდა -წავედით
-მოიცა სად მიმმათრევ
-უსაფრთხო ადგილას ,ტყვიას კი გადავეფარები მარა ცეცხლში დაწვას არვაპირებ.ბრიდან გავიდნენ თუ არა დაინახა როგრო შერბოდნენ მისი ბიჭები ლიფტში
-რა ხდება ?
-თქვენს სართულზე ჩაირთო სიგნალიზაცია.
-გადაბუგა სასტუმრო მგონი,ხელი გააშვებინა დემნას და ლიფტში შევარდა. საანამ ლევანი დემნასთან ბოდიშის მოხდით იყო გართული
თვალი ეშმაკურად გაახილა და ცარიელ ოთახს თვალი მოავლო ლიზამ.სწრაფად წამოხტა და კარში თავი ფრთხილად გაყო ,მხოლოდ ერთი ბიჭის დანახვაზე თვალები უცნაურად აათამაშა და ჩაფიქრდა რა შეიძლება ექნა რადგან ყველაზე კარგი დრო იყო ერთი დაცვის მოვლა უფრო ეადვილებოდა ვიდრე მაკას სახლიდან გაღწევა რომელსაც ერთი გასასვლელი ქონდა და სულ ვიღაც ყარაულობდა და გალავანი რომელზე გადაძრომაც შეუსრულებწლი მისია იყო. »რა ჭკვიანი ვარ ,შეაქო თავის თავი » და თავი მოიმკვდარუნა კარი გააღო და მძიმმედ სუნთქვა დაიწყო დაბალი ხმით დაუძახა ბიჭს ეომელიც წამში გაჩნდა მასთან
-გისმენთ ქალბატონო ? ცუდად ხართ ?
-კი ,უფროსწორად არა, საჭირო არაა ექიმი დაასწრო ბიჭს თქმა ,ერთი ჭიქა წყალი მინდა თუ შეიძლება .
-რათქმაუნდა სწრაფად გაიქცა წყლის მოსატანად დერეფნის ბოლო ოთახში და არანაკლებ სწრაფად გამოიქცა .კიბისკენ გასასვლელ კარს ეცა და გასვლისას სიგნალიზაციის ბერკეტი ჩამოწია .თავქუდმოგლეჯილი ჩარბოდა კიბეზე და კიბეზე ამომავალ დაცვას ინგლისურად დაუწყო ლაპარაკი რომ ზემოთ რაღაც ხდებოდა და თავი სასტუმროში მცხოვრებ უცხოელად ისე გაასაღა ეჭვიც კი არავის შეუტანია.გვერდი აუქციეს და ისევ სირბილით დაიწყეს ზემოთ ასვლა.კიბის ბოლოს მოსამსახურე პერსინალის ოთახში შევარდა და სრულიად მომღიმარმა გაუცინა
-მემგონი გზა ამებნა გასასვლელს ვეძებდი.
-მთავარი შემოსასვლელი იქითაა ანიშნეს კარისკენ
-უჰჰ,შორია მე ძალიან მეჩქარება მნიშვნელოვან შეხვედრაზე მაგვიანდება აქედან ვერ გავალ ?? თბილად გაუღიმა ქალებს და გაიღეთ მოწყალება სახით შეხედა.
-არ შეიძლება..
-ძალიან გთხოვთ.იცით მე და ჩემი ქმარი დღეს ქორწინებისწლისთავს ავღნიშნავთ ძლივს შევრიგდით და მე კიდე ისე გავერთე სასტუმროს თვალიერებაში სულ დამავიწყდა რომ რესტორანში მელოდება ,ძალიან გთხოვთ.სწრაფად გაუღეს უკანა მხარეს გასასვლელი კარი და ისე გავარდა მადლობა შუაგზიდან მოაძახა.თავი სამშვიდობოს რომ დაიგულა და სასტუმროს კარგად მოშორდა ერთი კიდევ ეშმაკურად გამოიხედა უკან და ტაქსი გააჩერა.არც ტაქსის მძღოლის მოტყუება გაუჭირდა შესვენებაზე გამოვესი და ჩანთა სამსახურში დავტოვე დედაჩემია ავად და ისე უცბად გავრბივარ უკან ვერც კი მივბრუნდი სამსახურშიო და დაითანხმა რომ როც ადგილზე მიიყვანდა მისი ძმა გადაუხდიდა ფულს .სწრაფად უკარნახა თავის მეგობრის მისამართი და დამშვიდებულმა თავის მოხერხებულობა შეაქო .იკა ხატვაზე გაიცნო , თავიდან ყველა უცნაურად უყურებდა ამ თავისი არატრადიციული ორიენტაციის გამო ,ერთი ორჯერ ფერების დაყენწბაში დაეხმარა იკა ,ლიზას და ამის შემდეგ უკვე 2 წელია მეგობრები არიან. იკს კორპუსთან იდგა და იმისთვის რომ ტაქსის მძღოლს ჩხუბი არ ეტეხა თავად არ ავიდა ეზოდან ასძახა და იდენი უყვირა ბოლოს მაინც გამოიხედა ზლაზვნით იკამ ,უბრძანა რომ მისთვის ფული გადმოეგდო და ტაქსის მძღოლი გაისტუმრა.
ლიფტში ცდილობდა დემნა ლევანი დაერწმუნებინა რომ ქვემოთ დაბრუნებულიყო იქამდე სანამ გაარკვევდა რა ხდებოდა მაგრამ , ხედავდა როგორ მოუთმენლად აკვირდებოდა სართულების ნომრებს და ერთი სული ქონდა კარი გაღებულიყო.მილიონჯერ მაინც დაატრიალა სურათი როგორ იწვოდა მისი ოთახი და მასში კიდე ლიზა.კარის გაღება და მისი გავარდნა ერთი იყო თუმცა ისეთი სიწყნარე დახვდა როგორიც დატოვა.სასტუმროს დაცვას და თავისას თვალი შეავლო და სახეების გამომეტყველებაზე მიხვდა რომ არც რამე იწვოდა და არც მისი მძინარე მზეთუნახავი დახვდებოდა იქ
-ბატონო ლევან ,ჩემი ბრალი არაა,მითხრა ცუდად ვარო და წყალი მინდაო ,რომ გამოვედი აქ აღარ დამხვდა მერე სიგნალიზაცია ჩაირთო და სანამ შევამოწმე ყველაფერი … არც კი ვიცი რა მოხდა
-დემნა ? ეს სი**რი სად იპოვე ? დაიღრიალა და ოთახში შეიხედა სადაც ყველაფერი რიგზე იყო არეული ლოგინის გარდა
-ლიფტით ვერ ჩავიდოდა დემნამ სწრაფად ჩართო თავისი დედუქციის უნარი ,რადგან სიგნალიზაცია ჩართო ესეგი კიბეზე უნდა გასულიყო კიბისკენ გაიქცა დემნა და ლევანი
-კიბეზე არავინ შეგვხვედრია ,ჩვენ კიბით ამოვედით დაცვა მიყვებოდა უკან ლევანს -მარტო გოგო იყო ინგლისურად ლაპარაკობდა და შეშინებული ჩამორბოდა ხანძარი ეგონა. ლევანმა თვალები დახუჭა და ხარბად შეისუნთქა ჰაერი რომ დამშვიდებულიყო. სამრეცხაოს კართან გაჩერდა დემნა
-აქედან უნდა გასულიყო ლევან აბა წინ ჩვენ ვიყავით დავინახავდითმაინც.მოუთმენლად შეაღო კარი და რამოდენიმე ქალის გაფართოებულ თვალებს მრისხანედ შეხედა ,აშკარად პირველად ხედავდნენ მათ უფროოს სამრეცხაოში
- გოგო ხომ არ გინახავთ ? დაახლოვებით 1,65 ან ცოტა მეტი გრძელი შაავი თმა აქვს და..
-კი 2 წუთის წინ გავიდა გვითხრა რომ გზა ერია და თავის ქმარი ელოდებოდა შეხვედრაზე ,მე კიდე გასასვლელს ვეძებდიო ვუთხარით წინიდან გასულიყო მაგრამ გვითხრა რომ ძლივს შერიგდნენ და წინ რომ გასულიყო უფრო დააგვიანდებოდა. სიმწრისგან გაეცინა თუ მართლა დემნამ ვერ გაარკვია რაზე ატეხა ისტერიკული სიცილი ლევანმა და მაინც გასასვლელისკენ დაიძრა რომ როგორმე დაეჭირა
-გაუშვი დემნა, გაუშვი.გააჩერა. იმდენი რაღაც მოიფიქრა იმსახურებს ცოტახანი თავისუფლებას სიცილით ძლივს ამბობდა და თავს აქნევდა კმაყოფილი.დემნამ ლევანის სიცილზე ატეხა სიცილი-რომელ ქმარს ხვდებოდა ნეტა გამაგებინა ? ამოაყოლა სიცილს ნათქვამი ლევანმა
-გვითხრა წლისთავს ავღნიშნავთო.მხრები აიჩეჩა ერთერთმა თანამშრომელმა
-თან წლისთავსო ? უმატა სიცილს-ამათ კიდე უცხოელად გაეცნო ხელი გაიშვირა გაკვირვებული დაცვისკენ.-ვამე ცუდაად ვარ დემნა ,ცუდად.
-არა მაგარი გიჟია.თავი გადაქნია დემნამ
-სიგიჟე მერე ნახე თავის რომეოს რომ მიაკითხავს და არ დახვდება. მისი შეყვარებულის გახსენწბაზე დასრიოზულდა უცბად.კიდე კაი იფიქრა და აქ მოაყვანინა სულ ცოტახნით ადრე თორე ახლა სიცილის ნაცვლად ხო მილეწავდა ყველაფერს იმაზე გაბრაზებული რომ პირველი იმასთან გაიქცეოდა და ნახავდა.
-ბარემ აქ ვართ წამო საწყობში.
-თუ მოკვლა დავაპირე გამაჩერე დემნა. თავი დაიზღვია ლევანმა და ისე სიცილი ატეხა.საწყობში შესვლის წინ ისევ მკაცრი სახე მიიღო და დინჯი ნააბიჯებით შეაბიჯა სკამზე მიბმულ გოგოს და ბიჭს გარშემო შემოუარა და გოგონას თვალებში მისდაგასაკვირად შიში კი არა მზერა დაინახა რომელიც მის ტანს ათვალიერებდა და ტუჩს იკვნეტდავნებიანად.წაბი აწია და მათ წინ სკამი ხმაურით მიათრია კომფორტულად ჩამოჯდა და ფეხიფეხზე გადაიდო.
-ალბათ იცით მე ვინ ვარ.
-შენ ის ნაბი**არი ხარ ამირანთან რომ მივარდი და ..
-კარგი ,თვალით ანიშნა ისევ პირი აეკრათ დათოსთვის.-ახლა კიდევ ერთხელ მოვახსნევინებ მაგ სახვევს და თავიდან ვცადოთ,ოღონდ ყოველგვარი გინების გარეშე.-როგორც მივხვდი იცი ვინ ვარ და ალბათ ხვდები აქ რატომაც ხართ.
-მე რა შუაში ვარ ? წამოიკივლა გვანცამ ,რომელიც ლიზას ჯგუფელი იყო ახლო მეგობრები აარასდროს ყოფილან თუმცა ლიზას უპრობლემო ხასიათის და გულუხვობისთვის მაინც კარგ ურთიერთობას ინარჩუნებდა. ის სულელი ენდობოდა კიდეც ,მაგრამ გვანცა ვერაფრით ინელებდა რომ ბიჭი რომელიც პირველად მას მოეწონა ლიზას დასტრიალებდა თავს.-იმ კა**ას გამო მე აქ რატომ ვარ ?
-მემგონი გამახსენდი ლევანმა უცნაურად აათვალიერა გოგო და სწრაფად აღიდგინა ლიზას დაბადებისდღის სურათი.-არ მგონია კარგი იყოს მეგობრის ასე მოხსენიება .
-ის ბო*ი ჩემი მეგობარი არაა ,მის გამო სულ უსიამოვნებებში ვარ და მაინც ყველა მასზე კარგავთ ჭკუას.
-შენ ?შენ რას იტყვი ბიჭუნავ ? შენც ჭკუას კარგავ მასზე ? პასუხს დაუფიქრდი შეგახსენებ მისი ქმარი ვარ.
-წადი შენი,გამოსცრა დათომ და დასარტყმელად წასული დემნაშეაჩერა ლევანმა.ნაცემი ბიჭის დანახვაზე ლიზა ჩათვლიდა რომ ყბელაფერი აიძულა მან კი მთელი რიგირ გეგმა შეადგინა როგორ უნდა გაეცალმტვერებინა მათი ურთიერთობა ისე რომ მის ძალას არ დაბრალებოდა.
-მოდი ისე ნუ მაქნევინებ ,რომ შენი სიმპატიური ცხვირპირი უფრო შევალამაზო,მარტივად აგიხსნი ,დღეიდან და ამ წუთიდან შენი გოგო უნდა დაივიწყო .გასაგებია ?
-ჰმ , ის თუ დამივიწყებს ? დათომ გაიცინა და წამში დაივიწყა საკუთარი გეგმა სკამიდან ისეთი სისწრაფიტ წამოდგა ,ბრაგუნით დავარდა ძირს და სიმწრისგან შეკრული მუშტი მუცელში დაარტყა.
-ლევან ,მშვიდად ლევან . დემნამ სკამი გაასწორა და ანიშნა დაჯექიო.-მისმინე ,დავით მშვიდი ტონით დაიწყო დემნამ-თითქმის შენი ტოლი ვიყავი როცა პროფესიად პირადი მცველობა ავირჩიე და ამ პროფესიამ ბევრი რამე მასწავლლა ,მაგალითად როგორ გადაგიმტვრიო ხერხემალი ისე რომ ტკივილმა ნელნელა და დიდხანს დაგტანჯოს ან როგორ გადაგიჭრა არტერია რომ თითქმის 20 წუთი მოუნდესიკვდილს.ჯიბიდან დანა ამოიღო და ნელა ნელა გახსნა-კიდევ უკეთესი ვარიანტიც მაქვს ,ფრჩხილები მოგაძრო ან სათითაოდ გაჭრა თითები ყოველ საათში.ლევანს ეღიმებოდა დემნა ისე დამაჯერებლად საუბრობდა თუმცა ყველა მისი ვარიანტი ნანახი ქონდა და მისი მტერი ,რომ ყოფილიყო ნამდვილად შეეშინდებოდა მისი.
-რა გინდათ ჩვენგან ? ამოიყვირა გვანცამ ..
-სად შეიძლება ლიზა წასულიყო და მეორე გინდაც მუხლები დაგიკოცნოს უნდა მოშორდე.
-არ ვიცი სად შეიძლება წასულიყო არ ტყდებოდა დათო იმის იმედით რომ ისევ მასთან ერთად იქნებოდა და ამირანი ხელს დააფარებდა,მისი ნანატრი ცხოვრება დადგებოდა,თორემ ისე მამას მფარველობის გარეშე დარჩენილი ლიზა რაში ჭირდებოდა სულ არ ქონდა თავი მისი კაპრიზები შეესრულებინა.
-იცი,იცი დავით ისევ დემნა ჩაერია-იქნებ ჯერ შენი მეგობარით დავიწყო ? ახლა გოგოსკენ დაიძრა და დანა ლოყაზე მიადო
-მე ვიცი ,მე შეშინებულმა გვანცამ სწრაფად გაყიდა გოგო და თანაც ნამდვილად კმაყოფილი იქნებოდა თუ დათოს ცხოვრებიდან სამუდამოდ მოშორდებოდა.
-მოკეტე გვანცა .დაუღრიალა დათომ
-მისმინე ,ჭკვიანი ბიჭი ხარ ,ნუ ჩანხარყოველშემთხვევაში.მშვიდი ტონით დაიწყო ლევანმა- სულ მალე ჩემი იქნება და ამიხსენი გააწყობს მეორეხარისხოვანი როლი ? მითუმეტეს თუ მართლა გიყვარს მასზე უნდა იზრუნო და გადარჩინო .დამიჯერე ,მე თუ არა ამირანი მაინც მოგკლავს მარტო იმიტომ რომ მე მასიამოვნოს და ჩემთან პრობლემა არ შეიქმნას.დათო დაიბნა
-ანუ ბატონმა ამირანმა გადაწყვიტა ,რომ შენ გამოგყოლოდა
-ზუსტად ბატონმა ამირანმა გადაწყვიტა ასე და თუ მისი მფარველობის იმედი გაქვა გაფრთხილებ ტყუილად ოცნებობ ,რადგან ამირანი საკუთარ გაქცეულ შვილს მილიონჯერ მომითრევს უკან ..
-დათო გეხვეწები ,ნუ გაწირავ თავს,ყველამ კარგად ვიცით,რომ ლიზა მარტო თავის ლამაზი ტ**ის გამო არ გიყვარს გასწიოდა გვანცა და სკამს აჯანჯღარებდა .დათოოოოოო,უთხარი გეხვეწები .
-ჰმ ,თქვენ რა ადამიანები ხართ ა ? ხმა დამცინავი გაუხდა -ერთი შეყვარებულად ასაღებს თავს მეორე მეგობრად და…
-მას არც სიყვარული შეუძლია და არც მეგობრობა.უეცრად კარგად დაფიქრების შემდეგ წამოისროლა დათომ ,გაოგნდა.ხო ნამდვილად გაოგნდა ლევანი
-ხედავ ? უკვე ისე ლაპარაკობ მე რომ მომწონს ,მემგონი დემნას არ მოუწევს შენი არტერიების გადაკვეთა.
-ლიზა გინდა ? თამაშიდან ისე ვერ გამიყვან იცოდე ვეტყვი რომ მაწამე და მთელი ცხოვრება ჩემსკენ გამოიწევს..
-ყოჩაღ,გულწრფელად ვამბობ შენი ასაკის მეც კი არ ვიყავი ასეთი ამბიციური,ბევრს მიახწევ.ტაში დაუკრა ლევანმა
-ფული მინდა.
-ფულზე ყიდი ნ***ვარო გოგოს რომელსაც უყვარხარ ? წამოენთო ლევანი იმის გაფიქრებაზე როგორ ატყუებდა ლიზას.
-ცხოვრება ასეთია,გადაფურთხა დათომ და გაიცინა -შენ მე კარგი ცხოვრების შანსს მმართმევ და ფულიც აღარ ავიღო ?
-და რამდენი ღირს შენთვის ?
-20 000 . ლევანს სიცილი აუტყდა ,თითქმის კაპიკებს ითხოვდა გოგოსთვის რომელშიც თავად საკუთარი ღირსება ,ამირანის პატიება და მთელიცხოვრება მისი ატანა გადაიხადა.
-40 ს მოგცემ ,მაგრამ მეც მაქვს ჩემი პირობა და თუ ისე შეასრულებ რომ კარგად გააგებინო შემიძლია 10 იც დაგიმატო.
-რა გინდა ? სწრაფად დაყაბულდა დათო
-მასთან მიმიყვანთ და როცა იქ მივალთ დაწვრილებით აუხსნი ყოველ დეტალს რაც აქ მოხდა და თან ისე რომ ეჭვიც კი არ დაებადოს ,რომ რამე დაგაძალე.
-გინდა ვუთხრა რომ
-რომ გაყიდე სულ რაღაც 50 ათასად .
-თანახმა ვარ.
-ძალიან კარგი ხელები გაუხსენი დემნა თავი მოაწესრიგებინე და წავიდეთ.

ლიზა იკას პატარა მყუდრო და ფერად ბინაში დივანზე იწვა ფეხები მოეკეცა და დაძაბული სვამდა ყავას.
-ღმერთო იკა ,რამდენი ხანია ასე გემრიელად არ დამილევია ყავა.
-ყავა კი არა შოკში ვარ საყვარელო ტუჩები დაპრუწა იკამ და ფეხიფეხზე გადაიდო
-ჰო
-არა ,მართლა ის ლევანი ?
-ჰომეთქი რამდენჯერ ვთქვა
-მმმ,ღმერთო რა გატირებს მერე რა კაცია ,რატვალები რა ტანი
-კარგი ეხლა
-არა ბრმა უნდა იყო რომ ვერ შეამჩნიო
-შევამჩნიე კიდეც და ვაღიარებ კიდეც მარა რათ გინდა.შიგნიდან დამპალი ხილივით არის.
- ჩემო საწყალო,ეს რა დღეში ჩავარდნილხარ,რა უნდა ქნა ?
-არ ვიცი ,ჯერ დათო უნდა ვნახო და მერე მოვიფიქრებთ ერთად.
-დათო არა კვახი კიდე. დაიჯღანა იკა.არ მოწონდა ანასს არჩევანი ერთადერთი იყო ვინც მათი ურთიერთობის წინააღმდეგი იყო და პირშიც მილიონჯერ უთხრა ნაგავია ეგ შენი დათოვო.
-ღმერთო თავი როგორ მტკივა,ასე მგონია აფეთქდება ,მილიონ რამეზე ვფიქრობ და ვდარდობ. ისე მაქვს გული თითქოს მალე წყენას ბოღმას და ტკივილის ვეღარ დაიტევს და გამიჩერდება.
-ნწუ ნწუ დალიე დალიე იქნებ გაგიაროს
-შეიძლება რამოდენიმე დღე აქ ვიყო ? ეს ერთადერთი ადგილია სადაც ვერავინ მოვაა ,ხო კიდე ტელწფონი მათხოვე დათოს უნდა მივწერო.სწრაფად დაწერა გრძელტანიანი მესიჯი და გაგზავნა თითქმის დეტალებში აუხსნა ყველაფერი და იმის მოლოდინით რომ ბიჭი ,მასზე მაინც არ იტყოდა უარს ყველაფრის მიუხედავად სევდიანად გახედა ფანჯარას.-იცი იკა ადრე ვგიჟდებოდი მარტზე ,ეხლა კიდე მგონია ამ მარტში მე გავგიჟდები.მობილური აწკრიალდა და ბედნიერმა წამოიკივლა ტექსტს რომ დახედა.მხოლოდ ერთი სიტყვა ეწერა მივალო ,მაგრამ ამ წამს ეს ცივად დაწერილი მოვალ ,ყველაზე თბილი სიტყვა იყო მისთვის.ლევანმა მოკლედ დაწერა სიტყვა და გააგზავნა ,მერე ბიჭს გაუწოდა ტელეფონი და თან თვალს ადევნებდა რამეს ხომ არ წერდა კიდევ .
-რამდენი ხანია რაც შეყვარებულები ხართ ?
-6 თვეა.
-დიდი დროა, სერიოზული გეგმწბი რომ გქონდა მაგას მივხვდი ,მაგრამ..სიტყვა გაწყვიტა შუაში თითქოს აინტერესებდა რამე ჰქონდათ თუ არა ერთმმანეთთან ,მაგრამ გაჩუმდა » 21 საუკუნეა » თავის ინტერესს თავადვე უპასუხა და კიდევ ერთხელ აავლო თვალი დათოს .ნამდვილად სმპატიური და კარგი აღნაგობის ბიჭი იყო და აშკარად ჭკვიანიც.საქმე ლიზას რომ არ შეხებოდა ალბათ რჩევასაც კი მიცემდა როგორ დაეკმაყოფილებინა თავისამბიციები.
ცოტახანში 8 სართულიანი კორპუსის დაბლა იდგნენ.ერთი აათვალიერა და სწრაფად დაიძრა სადარბაზოსკენ.
-მინდა რომ წინ შეხვიდე და შენ კიდევ უკან დარჩე. გვანცა გააფრთხილა
-მე მწგონა წინ მოგინდებოდა ჩემი გაშვება უკნიდან არცისეთი ცუდი სანახავი ვარ.გაიკეკლუცა გოგომ და წარბაწეულ ლევანს ხელი ჩამოუშვა მკლავზე.
-ღმერთო რა თაობაა.ჩაილაპარაკა დემნამ.
-შენს უკანა ხედს სხვა დროს შევხედავ ძვირფასო ,ახლა მაცადე. არ დააკლო ვნება ხმას ლევანმა.კრი იკამ გააღო და დათო ამრეზით შეათვალიერა და მერე დემნას შეხედა რომელმაც ანიშნა ჩუმადო,მალე ლევანიც იცნო.
-დათო ,ტახტიდან წამოფრინდა და მისკენ ისე გაიქცა თვალი ძლივს მოკრა ლევანმა .ხედავდა როგორ შემოეხვია კისერზე და მთელი ძალით ეხუტებოდა ესმოდა როგორ ტიროდა გულაჩუყებული და ამ წამს სიამოვნებით გამოჭრიდა ყელს ამ ბიჭს რომელიც ასე უმოწყალოდ აპირებდა მისთვის გულისგატეხვას.ცოტახანი ეიფორიაში იყო მაგრამ მალევე დაუბრუნდა ამ ქვეყნიურ სივრცეს და კედელზე აყუდებულ ლევანს შეშინებული მიაჩერდა.
-ნუ გაჩერდდებით ქალბატონო ჯულიეტა, მე ხელს არ გიშლით თქვენი რომეოს მოალერსებაში.
-შენ აქ რა გინდა ,ერთად მოხვედით ? ბიჯს მოშორდა და მისი სახის და ტანის შემოწმება დაიწყო-დაგჭრა ,გცემა ? რამე დაგიშაავა ?
-ლიზა,აკანკალებული ხმა ძლივს ამოიღო დათომ-ლიზა ,გაჩერდი კარგად ვარ მე არაფერი მჭირს..
-რა ხდება ?თვალი მიავლო ოთახს და გვანცას დამცინავ მზერას წააწყდაა
-უნდა ვილაპარაკოთ წამოდი..
-ამიხსენი.გული ყეკში ჰქონდა ამოსული ისე უძგერდა.
-აგიხსნი წამოდი აივანზეგავიდეთ.დათო აივნისკენ წავიდა და ლიზაც მიყვა დაბნეული და თან უკან იხედებოდა რომ დარწმუნებულიყო მართლა ლევანი იყო თუ მოეჩვენა. დივანზე ჩამოჯდა და ფეხიფეხზე გადაიდო თან კარგად ხედავდა აივანს და ინტერესით აკვირდებოდა როგორ გაუჭირდა დათოს ლაპარაკისდაწყება.ყურადღება დემნას ღრიალმა გაუფანტა რომელიც იკას უყვიროდა რას მეტმასნები ადგილი გამოილიაო ? დემნას თავიდან სერიოზულად გახედა და იკას სიარულის მანერას რომ დააკვირდა გაეცინაა.
-უხეში.ჩაილაპარკა იკამ და ნაწყენი ჩამოჯდა ლევანის პირდაპირ და ახლა მას მიაშტერდა.
-მისმინე ,რა გქვია შენ ?
-იკა
-ხო ,მისმინე იკა ,ვიცი რომ სიმპატიურები ვართ და თვალს ვერ გვწყვეტ ,მაგრამ იქნებ ერთი ჭიქა წყალი მოგეტანა ? იკა სწრაფად წამოხტა და ლევანის ხედიც გათავისუფლდა ნათლად ხედავდა როგორ ტიროდა ლიზა და თავს აქნევდა ,მერე სახეზე აიფარა ხელები და მოაჯირს დაეყრდნო ,წამით გაიფიქრა შეიძლება გადახტესო ,მაგრამ მხოლოდ კარი გააღო და უკან შემოვარდა.არეული შეგუბებული და დაბინდული თვალებით მიაჩერდა ლევანს
-რამდენი ? რამდენად გამყიდა და რამდენად მიყიდე ? სლუკუნით ამოილაპარაკა
-50 000 .მოკლედ მოუჭრა
-მეტი არ ვღირდი შე ნაგავო ? დათოს ზიზღნარევი მზერა შეავლო.არ იცოდა რას გრძნობდა ,ვერაფერს ,თითქოს მისი გული მიეჩვია რომ სტკიოდა.სასოწარკვეთილება ერთიანად მოედო და რამოდენიმე წამში იგრძნო თუ იგრძნო ყველაფერი ერთად .სწრაფფად მისდევდნენ მის თვალებში მისი დაბადებისდღიდან მოყოლებული სურათებს და ერთიანად გაანალიზა როგორ დაეჯახა ცხოვრებას და ყველაზე მწარედ დაეცა . სტკიოდა გული და გულთან ერთად სული რომელიც თითქოა ორად გაუჭრეს მერე წვრილ წვრილ ნაკუწებად და მთელს სხეულში აქაიქა გაფანტესო.-გვანცა,რა გიხარია ? ჩემი ტირილი ??
-აჰამ ,როდესმე შენც ხომ უნდა გეტირა..გახსოვს რა მითხარი ,როცა დათომ შენ აგიხსნა სიყვარული ? არაუშავს შენც გაგიმართლებსო ხო და მაშინ გადავყლაპე შენს გვერდით ვიყავი და ველოდებოდი ზუსტად ამ მომენტს . კაარგად ხელი გამომწვევად დაუქნია .-ხო ისე ,ცხელი და ვნებიანი ქმარი გყავს.თვალი ჩაუკრა და გავიდა.ლევანმა სწრაფად გადახარშა როგორ გაიგებდა გოგოს ამ სიტყვებს ლიზა და აიბნა ნერწყვი გადაგორა და ერთ წამს გაიფიქრა ავუხსნიო ,მაგრამ ისეთი სახე ჰქონდა ლიზასთვის მაინც სულ.ერთი უნდა ყოფილიყო.
-ასე არა ? ისევ დათოს მიუბრუნდა -ფულში გამცვალე ? ამდწნი ხანი მატყუე რომ გიყვარდი ? მე გენდობოდი,შენზე ახლობლად არავის ვთვლიდი..
-მაპატიე .
-გაპატიო ? მე კი არა შენს თავს აპატიე .იმდენად დამდაბლდი შენთვის მიპატიებიას თქმაც კი მენანება. მხრებში მოიხარა და მოიბუზა ლიზა.უაზროდ აცეცებდა თვალებს და ვერაფრით ხვდებოდა რით დაიმსახურა ის რაც მის თავს ხდებოდა.
-წამიყვანე ,ლევან !! აქედან წამიყვანეთ ვინმემ. ცრემლ გამშრალი მიშტერებოდა მამაკაცს რომელიც იმაზე ფიქტობდა პირველად და რა სხვანაირად წარმოთქვა მისი სახელი.
-წაგიყვან,წამოდი . ფეხზე წამოდგა და მხრებში მოკიდა ხელები ეშინოდა არ წაქცეულიყო ისე არეულად მიყვებოდა კიბეზე,ფეხები და ძალლა ერთიანად გამოცლოდა და თვალებს არ ახელდა ,მოწონდა სიბნელე რომ იყო მის ირგვლივ და ასე ეგონა თვალს თუ გაახელდა უფტო და უფრო მწარე იქნებოდა რეალობა.-მოდი ,ხელში აგიყვან კარგი ? დაეკითხა თუმცაა კითხვა რიტორიკული იყო რადგან პასუხს არ დალოდებია ისე აიტაცა და კიბეზე დაეშვა.მანქანაში ჩასვა და კიდევ ერთხელ გადახედა სასოწარკვეთილ გოგოს,გული ეთანაღრებოდა ასეთს ,რომ ხედავდა მაგრამ საერთო ჯამში კმაყოფილი იყო .კარი მიუხურა და ცალყბად ჩაიღიმა .ყველაფერი ყოველთვის ისე იყო როგორც უნდოდა და არც ამჯერად იყო გამონაკლისი. »კიდევ ერთი წარმატებული დღე და ერთით ნაკლები პრობლემა » გაიფიქრა და დემნას რომელიც ღია კარით ელოდებოდა თვალი ჩაუკრა.კარგად ცნობდა ლევანის ამ სახეს ,წამით დაიჯერა კიდეც რომ ამ გოგოზე მართლა იეჭვიანა და ასე სასწრაფოდ იმიტომ მოაშორა ეა ბიჭი ,მაგრამ ამ სახის დანახვისას თავის კარგად ნცნობი უფროსი ამოიცნო ,რომელიც აშკარად ჩვეულ ხასიათს უბრუნდებოდა.
-მართლა არაფერი დაგიძალებია ? ისევ ასლუკუნდა და ლევანისკენ მიბრუნდა უნდოდა ეპასუხა რომ კი დააძალა რომ ის უკანასკნელი იმედი რასაც ეჭიდებოდა არ გაუცრუვდებოდა.
-ეჰ ლიზა ლიზაა,გაუღიმა და ლოყაზე მიწეპილი თმა ყურზე გადაუწია ,მერე თითი მოხარა და ჩამოგორებული ცრემლი მოაშორა-არაფერი დამიძალებია,ჩემო პატარა და სულელო გოგოვ,ვაპირებდი თუ არ დამთანხმდებოდა მაშინ მოვკლავდი ,მაგრამ სანამ მე რამე შევთავაზე თავადვე წამოაყენა პირობები.
-არა.უფრო უმატა ტირილს და თავი ჩაქინდრა.
-კი ,კი და კი.თავზე გადაუსვა ხელი და მხარზე მოხვია -მოდი ჩემთან ,დამძიმებული სხეული თავისკენ მოიზიდა და მკერდზე მიიყრდნო,თმაზე უსვამდა ხელს და ხარბად შეისუნთქა მისი თმის სურნელი-ვწუხვარ ,ძალიან ვწუხვარ. თითქმის წაიჩურჩულა ლევანმა და ამოიოხრა.-ნუ ტირიხარ ,თორემ ამინდიც ტირის.გაუღიმა გოგოს რომელმაც ელდანაკრავივით აწია თავი.
-რატო არ მეჩხუბებით ?სასტუმრო რომ ავაწიოკე ? სად მიგყავარ ? ეხლა მე უნდა მასწავლო ჭკუა ?
-არ გეყო დღეს ემოციები ? კიდევ გინდა ეომ გეჩხუბო და ჭკუა გასწავლო ? გაეცინა და ისევ ლოყაზე მოჩმიტა
- ემოციები საერთოდ აღარ მაქვს მგონი.მხრები აიჩეჩა და თავი მინას მიადო თვალები დახუჭა და ისევ სიბნელეშიჩაიკარგა.ვერც კი გაიგო როგორ ჩაეძინა წამში,დილით თვალები ისევ იმ ბნელ ოთახში გახილა და თვალი მოავლო ისევ ჭერს ,მერე ნწლ ნელა გამოერკვა და საწოლში წამოჯდა თვალები მოიფშვნიტა და ისედაც ბნელ ოთახში შავ პერანგსაა და შარვალში გამოწყობილი ლევანი რომელიც სავარძელში იჯდა და ინტერესით უყურებდა როგორ იფშვნეტტდა თვალებს ,ძლივს გაარჩია.ლევანის დანახვაზე ფრთხილად დახედა საკუთარ ტანსაცმელს და მოისუნთქა.
-კარგად ხარ ? წამოდგა და ზუსტად საწოლის ბოლოში გაჩერდა ჯიბეებში ხელწბჩაწყობილი.
-არ ვიცი .მხრები აიჩეჩა
-საუზმე ?
-არ მინდა
-მაკამ მითხრა რომ 3 დღეა არ გიჭამია.ხმა გაიმკაცრა
-ხო შიმშილობას ვაცხადებ.
-როგორც გინდა ,მე მივდივარ სასაუზმოდ შენ მოკვდი მშიერი. სრულიად უბრალოდ შებრუნდა და კარისკენ წავიდა.
-მერე ვიღას მოიყვან ცოლად ? დააწია კარებში უყურადღებობით გაღიზიანებულმა
-ვინმე ნორმალურს ,იმანაც კარიდან მოაძახა და სახელური ჩამოწია.
-შემიძლია გვანცა შემოგთავაზო გუშინდელი გაახსენდა და ტკივილმა და ბრაზმა გულზე მოუჭირა ახლახანს გაანალიზა რა უთხრა გვანცამ და თვალებიდან სიმწრის ნაპერწკალი გაყარა.
-ნუ ბრაზობ თორემ ვიფიქრებ რომ იეჭვიანე.
-შენ ჩემს დაქალთან იწექი დაიკივლა და ბალიში გაისროლა რომელიც საწოლსაც ვერ გასცდა,შე უნამუსო ,ცხოველოო
-რაც გინდა ის იფიქრე ,ცალყბად გაუცინა-მასეთი უგემოვნოც თუ გგონივარ ,ვერაფერს ვიზამ.
-მეტი აღარ შემიძლია.ამოიკვნესაა და საწოლზე გადაწვა მერე გადაბრუნდა თავი ბალიშში წარგო -როგორ დავიღალე ,დავიღალე ,ყველა მე მადგავთ ფეხს.
-ხო და არ უნდა მაიძულო ფეხი დაგადგა ლიზა ,სულ არ მომწონს შენთან ჯიბრი. თმაში შეუცურა ,მიმიხვდა როგორ შეიშმუშნა ლიზა ,თუმცა არც უფიქრია ხელის აღება. უფრო დაიკლაკნა გოგო და თავი გააქნია შემეშვიო გადმობრუნდა და მკლავზე მოუჭირა ხელიჯიუტად შეყურებდა თვალებში და ცდილობდა თავქვეშმოყოლილი ხელი გამოეწევინებინა.ბოლოს წამში დაარტყა თავში ,რისთვის ,ვისთვის ან რატომ უნდა ებრძილა ? ვინ ყავდა ? ერთი აამიანიც კი არ იყო მის გარშემო ვისაც ჩაეჭიდებოდა და ვის გამოც უღირდა ბრძოლა ხელი შეუშვა და მოდუნდა
-აი ასე ჩემო ლამაზო ,ხანდახან დანებებაც კარგია.ნელნელა გადაიხაარა და ჯერ ტუჩის კუთხეში შეეხო მერე ტუჩებზე და დააკვირდა თუ შეეწინაღმდეგობდა ,როცა მიხვდა წინააღმდეგობას არ უწევდა კარგად მოიქცია მისი სახე ხელებში და ხარბად დააკვდა ტუჩებზე,კოცნიდა ნაზად მაგრამ იმხელა ვნებას გრძნობდა მამაკაცისგან ვერც კი გაბედა თავი გაეწია ან ბოლოსდაბოლოს აყოლოდა რადგან გაჭირვებით მაგრამ მაინც გამოუტყდა საკუთარ თავს რომ ასეთი ხარბი და მშიერი ტუჩები შეუძლებელია როდესმე ენახა ,ვერ გაიგო რატომ ეჩვენწბოდა ამ კაცის ტუჩები სასწაულად იქნებ იმიტომ სასწაულებს უკეთებდა მის ტუჩებსაც ,მაგრამ ფაქტი იყო ახლახანსს კოცნის საიდუმლოს ეზიარა.მერე ნელ ნელა უბრუნდებოდა გონება სანამ მამკაცი მის ყელზე დაასრიალებდა ხელს და მკერდამდე რომ ჩავიდა გამოერკვა რომ ლევანის ოთახში იყო და ზუსტად მისი ხელები სწავლობდნენ მის სხეულს და ხელი მიკრა,საწოლის მეორე მხარეს გაჩოჩდა და თვალები დააკვესა
-ოო არაა,არ მითხრა რომ ძალით ვქენი ,შენ არ გინდოდა და არ მოგეწონა.მომნუსხველი მზერა ესროლა და ტუჩი ოდნავ გვერდით აწია გცინების ნიშნად.არც დალოდებია პასუხს შებრუნდა და კარისკენ წავიდა-თუ გინდა შეგიძლია შემომიერთდე,თუ არა და არაუშავს იდიეტე ,არც ისეთი გამხდარიხარ როგორიც ჩანხარ.ბოლოს მაინც ესროლა მწარე რეპლიკა და ირონიულად მომღიმარმა გაიარა დერეფანი იმით კმაყოფილმა ,რომ ბოლოს მაინც გატეხა ეს პატარა ველური და თანაც « ძალიან გემრიელი ხარ « ლიფტში ღიმილო არ შორდებოდა და თვალწინ ედგა თითქმის პირველი კოცნის სცენა როცა სილა არ მოხვდა ,არ აყვა ,მაგრამ ხომ დანებდა ? კმაყოფილმა მიაშურა რესტორანს და მაგიდას მხიარული მიუჯდა.

არ ვიცი რა გამოვიდა ეს თავი ,ფაქტიურად აეროპორტში დავწერე ,ასე რომ მაპატიეთ :))))