აღმაშენებლის ქუჩა ისევ გადატვირთულია ... ეს ტაქსის მძღლებიც არ წყვეტენ ამ აჯაფსანდალის კეთებას, ყვითელი მარშუტკებიც არაკლებენ...არადა ახლაც რომ დავაგვიანო უეჭველად გამაგდებენ ... ამ ნაყინით ვაჭრობაც მომბეზრდა...
შუქნიშანზე მწვანე აინთო, მანქანებმა აიცყვიტეს მეკი მშვიდად მივდივარ ჩემი E46 -ით
თითქოს არსად არ მეჩქარება. აჰა ისევ წითელი გვერძე გავიხედე, ჯანდაბა ისე ვეს კაცი , სამიდღეა გადამეკიდა მამომიჩესნ ამ ნიკოტინით გაყვითლებულ კბილებს კუპრივიტ თვალებს ჩამოკრავს და თავისი შავი C კლასით წინგაიჭრება... ტელეფონი აწკრიალდა
-ლენკა სად ხარ? გოგოები წუთი წუთზე მოვლენ
-ენდი საცობშივარ 5 წუთშ მოვალ ან 10 ში ან 15
-გირჩევნია 5 ში იყოს , პილოტი მოგაქვს, საბუთები?
-კი კი ყველაფერი აქ მაქვს
-მალე საუზმეც მოსამზადებელიგაქვს
- წყაა... გათიშა.. ამას მაინც რა დაემართა
აი მწვანეც ... ყვითელკბილებიანს თვალი ჩაუკარი და ჩემი მანქანით გავიჩერი წინ...
უკნიდან ფარებს მინთებდა ბოლოს კინაღამ უკან მომარტყა .... გადავედი გზიდან და შესახვეში შევედი ჩხუბს თავი არ მქონდა
ავრბივარ კიბეებზე ლივს არ ველოდები და აი ენდიც
-სადხარაქამდე?
- მოვიდნენ?
-არა ჯერ საუზმობენ გადარჩი ,პილოტი მომეცი და წამომყევი
წინ წავიდა მეც მორჩილად მივყვები , რაღაცეებს მკარნახობს და ჩემს სანიშნში არნახული სისწრაფით ვიწერ...
-მოვედით
-ეს ბავშვების ოთახია?
-კი კი შედი ... კარი გამიღოო შემაგდოდა კარებიმოიკეტა
-რაც არმოგეწონება გადააგდე
-კიმაგრამ....
აქ რა ჯანდაბამინდა ... დამლაგებელი ხომ არსებობს... ასინტენტივარ თუ რაა... იატაკზე გასრესილია პიცა, სარკესთან მიმოფანტული და აზელილია კოსმეტიკური საშვალებები ღმერთო ეს ბავშვები სად იზრდებოდნენ... თითქმის ყველაფერი გადასაყრელიაა.... ამ ბუზღუნის დროს ვიღაცა აკაკუნებდა... ამოვძვერი ნაგვიდან ტმები ავიწიე და გავსუუფთავდი
-მობრძანდით
-ა ლენ შენხარ?
-ხო მევარ... მორცხვად ვუთხარი ფოტოგრაფს, საოცარი ბიჭია , არვიცი რამემართება მასთან ლაპარაკის დროს , ვმუნჯდები შეიძლება ითქვას...
-გოგოები სადარიან?
-ამ ჯერ არ მოსულან ენდის კითხე
-ნუ ხო კარგი ორსაათში გადაღება იწყება მალე მორჩები?
მხრები ავიჩეჩე მივიხედ მოვიხედე და ავუღიმე
-კაი კაი
კარები მიიკეტა ... მკლავები ავიკაპიწე და საქმეს შევუდექი ზუსტად ორსაათში ყველაფერს მოვრჩი.. საპირფარეშოში შევედი მოვწესრიგდი და შემდეგ ენდის კაბინეტისკენ გავეშურე... არც დამიკაკუნებია ისე სჰევვარდი
-ენდი მე...
ორი მაღალი სიმპატიური ბიჭი მომაშტერადა, გავქვავდი არვიცოდი რამექნა და უკანა ნაბიჯებით გავედი
-უუკაცრავად მგგონი შემმეშალა
კარები მოვიხურე და შევტრიალდი , გაღიმებული ენდი მიყურებს
-რას აკეთებ?
-ეენდიი , შენ გეძებდი
-მე კიდე შენ გეძებდი რატომ არ ხარ გადაღებაზე? დამიანე ეძებს
-ხი ახლავე ... გავიქეცი მაგრამ უცებ მოვტრიალდი და დავუძახე
-ენდი
-რა იუო
-მანდ ვინებიარიან? კაბინეტისკენ მივუთითე
-ჩადი დაბლა!
-მეტყვი?
-კი კი ... გაეღიმადა კაბინეტში შევიდა
კიბეებზე ჩავრბივარ წინასწარ ვრძნობ რომ კარებს როცა შევაღებ ვიღაცას მოვარტყავ... დააა აი ჩემი სხვერპლიც, ჯანდაბა დამიანეა
-ლენა რასაკეტებ
-ვაიმე ბატონო დამიანე მმაპატიეთ ვერ დაგინახეთ
-ცხადია !
წამომყევი ... წინ მიდის გასახდელში შევედით და ეს პატარა ალქაჯები სახეზე პომადას იტყლარწავენ
-ამათ მიხედე!
-ბავშვებო ეს რაგიქნიათ?
-გვეგონა უკვე გაგაგდეს
აღარ ვაქცევ ამათ საუბარს ყურადღევას , ავიღე ბამბა და უხეშად მოვაშორე პომადა სახიდან ....
გოგოები გამოვპრანჭე გავიყვანე გადასაღებ მოედანზე და ენდიმ დამიძახა
-შეგიძლია წახვიდე ,
-უკვე?
-რა არ გინდა?
-კი კი როგორარმინდა
ამოვიღე ტელეფონი და კესარიას დავურეკე , ვიფიკრე ჩემთნ დარჩებათქო
არმპასუხობს ....
მანქანაში დავჯექი და ისევ დავურეკე
-გისმენთ
-რას მისმე რას სად ხარ?
-სად ვარ?... აშკარად დაბნეულობა ეტყობა ხმაზე
-ჯანდაბა დამპირდირომ არ მეჩხუბები
-კესარია ნარსია სად ხარ !
-გაგისთან
-ნწნწნწ.... თვალიგამიშტერდა ის ორი მაღალი სიმპატიური ბიჭი სიცილით მოდიან ავტო სადგომისკენ... უკან ენდიც მოყვება,
-ჩაიცვიდა ამოდი ჩემთნ!
-არ მუშაობ?
- დროზე !
ტელეფონი გავუთიშე და ენდის მივხერე '' სახელი და გვარები მათი"
ენდიმ გამოიცხედა ჩემი მაქანისკენ გაეცინა და ფარები ავუციმციმე
მანაც არდააყოვნა და გამომიგზავნა...
ერთხელაც დავუსიგნალე და იქავრობას გავეცალე...
სახში ავედი მოვწესრიგდი და ამასობაში კესარიაც მოვიდა....


საყვარლებო მემგონი დავბრუნდი ახალ ამპულაში ახალი ისტორია არარის ჩემი მაგრამ რავიცი აბა ვნახოთ თუ მოგეწონათ გავაგრძელებ თქვენთვის თუ არადა ჩემთვის მადლობა წინასწარ <3