______კატერინა______
-მე ამათ ვაჩვენებ რა ძალა აქვს ეკატერინე ბაგრატიონის სიტყვას . თუ მე მათ არ ამოვხადო სული და არ გავამწარო მე არ ვიყო ბაგრატიონების შთამომავალი . ვაიმე მამაჩემო მხოლოდ ერთი საათით ჩამომიყვანე თბილისში და ნახავ როგორ უნდა ჩემი მოშორება . ან რა მიკვირს რა ზუსტად ეგრე მომექცა 9 წლის წინათ მაგრამ მაშინ ამერიკა მელოდა მაგიტო ვიყავი ჩუმად თან დებილი ვიყავი ახლა კი გამგზავნა აგარაკზე თან ამ დებილებთან ერთად და თან ასეთი ჭკიანი გოგო...-კიდე 1 საათი გრძელდებოდა ჩემი წუწუნი. სამაგიეროდ ბლომად ვიწუწუნე და ამ წუწუნშიც ოთახი დამელაგა .
-იმ ალქაჯს დაუძახე . - კიბეზე ვიდექი იმ გაუნათლებელის ხმა რომ გავიგე .
-ვინ არის შენი ალქაჯი შე ძროხის ფუნავ ! - ვიყვირე და ქვემოდ ჩავედი .
-გოგო წესივრად ილაპარაკე ვინ არის აქ ძროხის ფუნა და მეორეც მა არ მითქვამს ,,ჩემს ალქაჯს დაუძახე’’ მე ვთქვი ,,იმ ალქაჯს დაუძახე’’ თუ ყურთან დაკავშირებით პრობლება გაქვს ოტორინოლარინგოლოგთან წადი !
-დეედაჩემო აბა რა ხარ ძროხის ფუნის გარდა ? პირი მაინც დახურე თორე ავყროლდი ამხელა ფილარმონია ქალი . ახლა შენ რას მოელი რომ რადგან ოტორინოლარინგილოგია ახსენე გავჩუმდები ?!
-გოგო გადი რა შენს გამო წნევა ამითამაშდა !
-უიმე არ ვიცოდი თუ ამხელა ზემოქმედებას ვახდენდი შენზე .-გავუცინე და ამაყი გავედი სამზარეულოში.
-ანუ ის ვიგულისხმე რომ ... ანუ ... ანუ შენს შემხედვარეს წნევა ამითამაშდა ... აი ეს ვიგულისხმე ...- დემეტრე ცდილობდა თავი გამოეძვრინა , მაგრამ მე ხომ მივაღწიე ჩემსას და მოვუშალე ნევრები .
-აბა რა ...-სამზარეულოდან ვუპასუხე და დიდი საოჯახო ნაყინით და კოვზით ხელში ზალაში შემოვედი .
-რა იყო რამდენს ჭამ ? მეც რა მიკვირს რა , იმხელა ხარ და რა თქმა უნდა შეჭამ მაგდენს . - ცინიკურად მითხრა ბიჭმა . მაგას გონია ნევრებს მოვაშლევინებ ? მეტი სამე არ მაქვს , ინფაქტს მას მე დავმართებ და არა ის მე .
-წონაზე შენ ხმა არ უნდა ამოიღო , ნახე ბავშვობაშიც ლოქო იყავი და ახლა ხარ . ნახე რამხელა ღიპი გადევს ოთახში რომ შედიხარ კარს ღუნავ იმხელაზე აღებ .
-გოგო ცოტა ნელა ილაპარაკე ენაზე არ იკბინო და შხამისგან არ მოკვდე , სად მაქვს შენი დაკრძალვის თავი . - ბიჭმა ისეთი სიხარულით მითხრა ეს ყველაფერი და იმხელაზე გაიღიმა რომ 32 კბილივე დავინახე .
-უიმე რა იყო რა - თან გამწარებული სახეს ვიწმინდავ - პირს ნუ აღებ თორე დავსველდი ქალი. და თუ პირის გაღება გინდა ბაღში დადექი , ყვავილებს მაიც მორწყავ . - ,,დავოლნი’’ სიფათით შემოვბრნდი და ოთახში ავედი , დემეტრეს კი ყურებიდან ბოლი გასდიოდა ბიჭები კი იდგნენ გაწითლებული სახით იმიტომ რომ , სიცილს იკავებდნენ დემეტრე რომ არ გაებრაზებინათ .
_____5 წუთის შემდეგ ____
-დემეტრეე ! მოგკლავ იცოდე! - მთელ სახლში ისმოდა ჩემი ყვირილი .
-აბა რა გეგონა ჩემთან ენას დაიგრძელებდი და მეც გაპატიებდი ? ღირსი ხარ !-დემეტრე ოთახიდან გავიდა და კარი მიიჯახუნა . ახლავე აგიხსნით რაც მოხდა . როცა ოთახში ამოვედი დივანზე დავწექი და ტელევიზორი ჩავრთე , ნაყინის ყუთი მუცელზე დავიდე და ჭამა დავიწყე როცა დემეტრემ ტაშტით ხელში დაუკითხავად შემოაბიჯა ჩემს ოთახში .
-რას შვრები ? ეგ რად გინდა ? -აკანკალებული ხმით ვუთხარი . დემეტრემ ცემს კითხვებს ყურადღება არ მიაქცია , მომიახლოვდა და წყალი გადამასხა .-დემეტრეე ! მოგკავ იცოდე !
-აბა რა გეგონა ჩემთან ენას დაიგრძელებდი და მეც გაპატიებდი ? ღირსი ხარ !-დემეტრე ოთახიდან გავიდა და კარი მიიჯახუნა , მე კიდე რასაც ქვია ყურებიდან ბოლს ვუშვებდი .-როგორც ჩანს წუწაობა გინდა ...კარგი მიიღებ ! - თმები შევიკარი და ქვემოდ ჩავედი . ბაღში გავედი და შლანგი ვიპოვე .-მიშველეეთ ! დემეტრეე! -დავიწყე ყვირილი ისე თითქოს ვიღაცამ დამიჭირა ან საერთოდ მკლავდა . უცებ გავშეშდი როცა ოთხივე ბიჭის ხელში დანა და იარაღი ვნახე . მაშინ ყველაფერი დამავიწყდა .-დემე?-შეშინებული , დაბალი ხმით დავუძახე დემეტრეს , რომლის თვალებში რაღაცის ან ვიღაცის დაკარგვის შიში დავინახე .
-კატერინა ...-უცებ მომიახლოვდა და გულში მიმიკრო . -ნორმანული ხარ ? - უცებ განზე გამწია და გაბრაზებულმა შემომხედა .
-მაპატიე , მე უბრალოდ ... მე ...-უცებ ტირილი დავიწყე და მას ჩავეხუტე . -მაპატიე არ მინდოდა .
-დაწყნარდი , აღარ გააკეთო ეგრე კაი ? - თვალებში შემომხედა და თავზე მომეფერა . მე თავი დავუქნიე . -წამოდი , სახლში შევიდეთ . -ბიჭები გაკვირვებულები იდგნენ და გვიყურებდნენ , ჩანდა მათაც შეეშინდათ .
-დემნა ამიხსენი რატო შეგეშინდათ ასე ძალიან ? კარგი იარაღზე და საბრძოლო ხელსაწყობებზე აღარ გკითხავ ისედაც მივხვდი . -დივანზე დავჯექი , დემეტრე გვერდით მომიჯდა , ავთო და გოგა სავარზლებში დაჯდნენ ტატომ კი ჯდომას დგონა ამჯობინა .
-რას მიხვდი ?
-მამამ ჩემს დასაცავად მოგცათ ეს იარაღები ხო ?
-კი .
-რისგან მიცავთ ?
-ეკატერინე ჯობია ახვიდე შენს ოთახში და დაისვენო თან გამოცვლაც გჭირდება თორე გაცივდები . - ჯარისკაცივით მდგომმა ტატომ მითხრა . მე დემეტრეს შევხედე და ავდექი .
-იმედია შემდეგში მეტყვით , ვიმსახურებ ვიცოდე . -ოთახში ავედი და შხაპი მივიღე.
_____დემეტრე____
-უნდა უთხრა ?-როგორც კი კატო ოთახში ავიდა ტატომ მკითხა.
-არა .
-არ მოისვენებს .(აკო)
-ვიცი , მაგრამ ვერ ვეტყვი . არ მინდა შეეშინდეს .
-კაი , როგორც გინდა . (გუგა)
თქვენ არ იცით მე რა დამემართა როცა კატერინას ხმა გავიგე . ოფლმა დამასხა და ძალიან შევშინდი . ბევრჯერ მიჩხუბია და მიბრძოლია მაგრამ ამ შემთხვევაში გულმა გონება შეცვალა . როცა კატერინა დავინახე რომელიც შლანგით ხელში მშვიდად იდგა შვება ვიგრძენი , როცა მან ჩემი სახელი წარმოთქვა გამახსენდა ძველი დრო როცა ის ვარდებოდა , ან ვიღაცა აწყენინებდა ან რაღაც უნდოდა და მე მეძახდა .თავი ვერ შევიკავე , მივედი და გულში ჩავიკარი. როცა მას თვალებში შევხედე იგივე პატარა კატო ვნახე , რომელიც ყოველთვის მიყვარდა , მიყვარს და მეყვარება .

***
ბავშვებო დიდი ბოდიშით მეტის დაწერა ვეღარ მოვახერხე. ვიცი შემდეგ თავებში რას დავწერ უბრალოდ ახლა ვერ ვწერ . სულ არ დადებას პატარა თავის დადება ვამჯობინე . იმედია მოგეწონებათ , გასწორება ვერ მოვასწარი ამიტომ იმედი მაქვს შეცდომებს ყურადღებას არ მიაქცევთ <3 მიყვარხართ <3