09:15:2016
ორშაბათი.
ნაბიჯების ხმა. 1,2,3...
-გამარჯობა, მარიამ.
თქვა შუახნის ქალბატონმა, დაჯდა და საბუთები დადო. ეს ქალი სავარაუდოდ ამ სკოლის დირექტორი უნდა ყოფილიყო.
-აქ მომიწერე ხელი.
თქვა და ბლანკზე თითი დაადო ადგილს სადაც ხელი უნდა მომეწერა. პასტს რამოდენიმე მოძრაობით რაღაც უცნაურობა მივჯღაპნე ფურცელზე რომლსაც ხელის მოწერას ნამდვილად ვერ დავარქმევდი. ქალმა გაიღიმა და ნება დამრთო სკოლაში პიველი დღე გამეტარებინა. კაბინეტიდან ჩემი ჩანთით გავედი და დერეფანდ გავაყოლე თვალი. პირველი შეხედვით მივხვდი რომ ეს ნამდვილად არ იყო საჩემო ადგილი. გრძნობა დამეუფლა თითქოს უცხო გარემოს ვერ მივეჩვეოდი. უკვე მენატრებოდნენ ჩემი ძველი მეგობრები. ისინი იყვნენ ჩემი სკოლაში წასვლის ერთ-ერთი მიზეზნი. რაც არ უნდა იყოს ეს სიახლეა ჩემს ცხოვრებაში და სიახლეს უნდა შევეგუო. დერეფანს გავუყევი. რამდენიმე მოსწავლემ შემათვალიერა. ხალხი არეულიყო და აქეთ-იქით დაეხეტებოდნენ. ჩემს კლასს მივაგენი და შგნით შევედი. მხოლოდ რამდენიმე ბავშვი იყო შიგნით ალბათ იმიტომ, რომ ზარი ჯერ კიდევ არ დარეკილა. ორი არჩევანი მქონდა. ან ახალი მეგობრები გამეცნო-ან არავინ შემეწუხებინა და შეუმჩნევლად დავმჯდარიუყავი კლასის ბოლოში. მეორე ვარიანტი არჩიე და რომელიღაც კუთხეში დავჯექი.
ზარი დაირეკა. გაკვეთილი მალე დამთავრდა. ავდექი. ჩემს გვერდით სავარაუდოდ არავინ იჯდა. კარისკენ მივდიოდი როცა ორმა გოგომ გამაჩერა.
-გამარჯობა. შენ ახალი ხარ და გაცნობა გვინდა
თქვა ერტ-ერთმა და გამიღიმა.
ამ დროს მეგობრები ძალიან მჭირდებოდა თან ცუდი გოგონები ნამდივილად არ ჩანდნენ.
მეგობრები შევიძინე. თიკა და სალო. კარგები აღმმოჩნდნენ თან აქაურობა კარგად გამაცნეს. შემდეგ სკოლიდან ერთად წამოვედით ბერი ვისაუბრეთ და ბოლოს დავიშალეთ. სახლშ მისვლისთანავე დედას მივესალმე და თახში ავირბინე. საწოლზე დავწექი, თვალები დავხუჭე და თვალი გადავავლე დღევანდელ დღეს. მართლაც კარგი იყო.
09:16:2016}
სამშაბატი.
კლასში შევედი. თიკას და სალოს მივესალმე და დავჯექი. შუა გაკვეთილზე კარი შემოაღეს. შავგვრემანმა ბიჭმა თავი შემოყო და მასწავლებელს შეხედა.
-შემოდი
თქვა მასწავლებელმა ისე, რომ არც შეუხედია. ბიჭი შემოვიდა. მისმა ვიზუალმა ჩემი ყურადღება მიიქცია. მაღალი იყო. შავრგვრემანი მომაკვდავი გამოხედვით. ჩემს გვერდით დაჯდა და ჩანთა მერხის გვერდით დააგდო. შემრცვა მგონი მივაშტერდი და წინ გავიხედე. გაკვეთილი ისე გავიდა მისკენ თვალი მეპარებოდა მაგრამ მას ჩემთვის არ შემოუხედავს მიუხედავად იმისა, რომ ახალი ვარ. ერთ ადგილს იყო მიშტერებული. მან უკვე მიიქცია ჩემი ყურადღება. საინტერესო ადამიანი ჩანს.