ვაიმე არ მჯერა, პირველად შემიყვარდა ადამიანი სიგიჟემდე და
სტატია: ცნობილი ბიზნესმენის ლევან ახვლედიანის ვაჟი "სანდრო ახვლედიანი" დაქორწინდა?! "დაქორწინდა" "დაქორწინდა" ეს სიტყვა მიტრიალებს თავში, ნუთუ ეს სიმართლეა, მას ცოლი ყავს, მე ის სამუდამოდ დავკარგე, ჩემი პირველი სიყვარული, წარმოიდგინეთ რა გრძნობაა როცა იგებ რომ შენს საყვარელს ადამიანს ყავს ცოლი და აცნობიერებ იმას რომ ის შენი აღარასოდეს იქნება, გეწურება ბოლო იმედი მასთან ერთად ბედნიერად ცხოვრებისა, გარეთ წვიმს, თითქოს ამინდიც მითანაგრძნობს, ასე ჯდომა არ შემიძლია, ამიტომაც ემილისთან წასვლა გადავწყვიტე, ის დამამშვიდებს და მხარში ამომიდგება, სასწრაფოდ ჩავიცვი და ემილის სახლისაკენ ავიღე გეზი, მივდიოდი და ცრემლები თავისით იკვლევდნენ გზას, მტკიოდა, მეწვოდა გული, უბრალოდ არ შემეძლო ამის ატანა,
როგორც იქნა მივედი ემილის სახლმდე
ე-ვაიმეე ჯი რა გჭირს? ო.ო
ჯ-ემა ცუდად ვარ (( უბრალოდ ვერ ავიტან
ე-მოდი, შემოდი დროზე დასველდენი
ჯ-არმინდა სახლში სადმე გავიდეთ და დაგელაპარაკები
ე-კარგი შემოდი ჩავიცვამ უცებ და წავიდეთ
***
ე-სად წავიდეთ?
ჯ-არვიცი, არ აქვს მნიშვნელობა
მივედით იმ ბარში, სადაც პირველად დავინახე ისს <33 ((
ე-მიდი დაიწყე რა მოხდა?
ჯ-ის.. ის დაქორწინდა გესმის???(ავტირდი ისევ)
ე-რაა??? საიდან გაიგე?
ჯ-ფეისბუქზე იყო სტატია მისი ფოტოთი :((
ე- რაიცი რომ სიმართლეა? ის ცნობილია და ათას სისულელეს წერენ მასზე!
ჯ-არა ეს სიმართლეა გესმის? მე ის დავკარგე :(
ე-კარგი რა ნუ ნერვიულობ დარწმუნებული ვარ ვიღაც შეშლილი გაავრცელებდა მაგ ჭორს
ჯ- არვიცი ემა არვიცი მაგრამ აშკარად ვერ გადავიტან ამას, შეიძლება იფიქრო რომ ადამიანი რომელიც მხოლოდ ერთხელ ნახე დაარც კი იცნობ ესე ძაან როგორ შეილება რო შეგიყვარდეს, მაგრამ მე ის რეალურად შემიყვარდა, ესე ვთქვათ წარსულიდან მოყოლებული ჩემი გული მას ელოდა...
ე-არ ინერვიულო შენ მაგას აუცილებლად გავარკვევ სიმართლეა თუ არა მანამდე დაწყნარდი და ჭორებს ნუ დაუჯერებ კარგი?
ჯ-შეე ვეცდები
ე-მოდი ეხლა დავლიოთ ცოტა მოგეშვება
თავი დავუქნიე, მან სასმელი მოიტანა, მაშინვე დდავცალე ერთი ჭიქა, ვგრძნობდი როგორ მიდიოდა ალკოჰოლი ჩემს ორგანიზმში და უერთდებოდა სისხლს, ერთს მეორე მოყვა, მეორეს მესამე, და ასე ვიშუშებდი ტკივილებს როცა ის შემოვიდა, შემოვიდა უკვე "ცოლიანი" სანდრო, რომლის გამოც მე ვიტანჯებოდი, ჩემდა გასაოცად ალკოჰოლისგან გაბრუებულმა ავდექი, მივედი და გავარტყი, რატომ გავაკეთე ეს?! რისთვის?! არცმე არ ვიცი, ის იდგა და გაოცებული, შეშფოთებული მიყურებდა, ემილიმაც გაოცებისგან არ იცოდა რა ექნა, აი მაშინ მოვეგე გონს,ავტირდი ზურგი ვაქციე და გავიქეცი შორს ბარისაგან, ნამდვილად არ მქონდა თავი ვინმესთვის ამეხსნა მიზეეზი თუ რატომ მოვიქეცი ასე, რატომ გავარტყყი, ისე თითქოსდა ჩემი ქმარი ყოფილიყოს და მიღალატა.
გავრბოდი, სადღაც სრულიად სველი,განადგურებული, და ამ დროს სრულიად გაუაზრებლად მოვხვდი უღრაან ტყეში, თბილისში როგორც იცით 1 წელია რაც ვცხოვრობდი და არასდროს ვყოფილვარ აქ, დავიბენი, არვიცოდი რა მექნა, საით წავსულიყავი, სრულიად სიბნელე სუფევდა ტყეში, ალბათ უკვე შუაღამე იქნებოდა, არვიცი იმიტომ რო ტელეფონი არ მაქვს, მქონდა მაგრამ გავტეხე, მერე ახლის ყიდვა არცმიფიქრია.
მეშინია, საშინლად, და ჩემს თავს ვუბრაზდები, ასეთი გაუაზრებელი საქციელი როგორ ჩავიდინე, რატომ არმესმის რატომ მივიყვანე თავი აქამდე, თვალები მეხუჭება, დიდირაოდენობით ალკოჰოლი მაწვება და ვითიშები...



ამაზე მეტი ვეღარ დავწერე
არმცალია ძირითადად მაგრამ შევეცდები შემდეგში გამოვსწორდე ^^
გელით კომენტარებით და მიყვარხართ <3