ძვირფასო,სანდრო მე ამ წერილს შენ გწერ და გიხსნი ყველა იმ გრძნობას,რომელიც შენს მიმართ გამაჩნია. მართალია არ მიცნობ მაგრამ მე გიცნობ,გიცნობ იმდონემდე,რომ შემიყვარდი. ვიცი კითხულობ და იცინი და გულში ამბობ თუ როგორაა ეს შესაძლებელი,მაგრამ მერწმუნე არის, არის და მჯერა რომ ეს სიყვარულია. შენ მე მასწავლე გრძნობა რომელსაც აბუჩად ვიგდებდი ,დავცინოდი და ვამბობდი რომ ეს უაზრობაა,ეს გატაცებაა ,სიყვარული არ არსებობს. სიყვარულის ადგილი მხოლოდ ფილმებშია და არა რეალობაში. მაგრამ როგორც ჩანს სიყვარულმა გადწყვიტა ჩემთვის თვალები აეხილა აეხილა იმდონემდე,რომ შმყვარებოდა ვინმე და ასეც მოხდა და ეს შენ ხარ,ვინც ჩემ თავზე და საერთოდ სამყაროზე მეტად შემიყვარდა. მიყვარხარ და ამას ბევრჯერ ვიტყვი სანამ არ გაიგებ სანამ არ მიხვდები რას ვგრძნობ და რამდენად მტკინეულია ჩემთვის ეს. ვიცი ახლა ფიქრობ თუ ვინაა ვინც ამას წერს მაგრამ არგეტყვი. რატომ? იმიტომ რომ ვიცი ვერ გამიგებ ერთს გეტყვი მე შენი მეზობელი ვარ,მგრამ რომელი მაგას ვერასდროს მიხვდები. მე არ მიგახვედრებ და არ გაგრშძნობინებ არმინდა მიცნობდე. მე მიყვარხარ და ესეც მაკმაყოფილებს შენთან თუ არ მექნა ფიზიკური შეხება არაუშავს მთავარია მე შენ მიყვარხარ მიყვარხარ და მე ეს მიყვარს. შენი თითოეული შემოხედვა მაბედნიერებს,თუნდაც ვიცი რომ როგორც ყველა გამვლელს ისე მიყურებ მეც, მაგრამ მაინც მიხარია. პირველად შენი კორპუსის გვერდზე მდებარე სასტუმროსთან გნახე და მომეწონე ვიცოდი სადაც ცხოვრობდი და სახელიც მეტი არაფერი. მაგრამ მე შენ გიპოვე სოციალურ ქსელში ვნახე ყველა შენი მოქმედება,ყველა შენი ახალი ფოტო. ვერც კი მივხვდი როდის შემიყვარდი. მართალია უაზრობაა მაგრამ გიცნობ შენ არა ვიზუალურად არამედ სულიერად. იმდონემდე მიყვარხარ რომ მტკივა ყველაფერი მაგრამ ვუძლებ,მაგრამ სადამდე არვიცი.რომ გხედავ მიდნა ყველაფერი გითხრა მაგრამ მგონია,მეტყველების უნარი მეკარგება და ვერაფერს გეტყვი.
მიყვარხარ და მეყვარები .... სიყვარულით ......

წერილის წერა დავასრულე თუარა ჩავდე კონვერტში და დიდიხნის განმავლობაში ვფიქრობდი დამედო თუ არა მისი კარის წინ მაგრამ ერთ საათიანი ფიქრის შემდეგ გადავწყვიტე დამედო. გავედი და მისი კარების წინ დავდე,მალევე გამოვედი,რომარავის დავენახე. ათი წუთის მერე რაღაცამ უკან დამხია და მივირბინე სახლის წინ კონვერტის ასაღებად,მაგრამ უკვე აეღოთ... ძალიან დავმწუხრდი მაგრამ რაც მოხდა მე ვერაფერს გავხდებოდი. სახლში წამოვედი და დავიძინე,რომ ყველა ეს საშინელი განცდა გამქრალყო. არავინ იცოდა ამ ჩემი გრძნობების შესახებ და ეს უარესად ცუდად მხდიდა..
მეორე დღე....
-ლანაა, გაიღვიძე,ვარჯიშზე დაგაგვიანდება.-შემომძახა დედამ თავის თბილი და ნარნარი ხმით.
დაუყონებლივ ავდექი გავემზადე და გავედი სახლიდან.. შევედი ლიფტში და რას ვხედავ.. ის ბიჭი რომელსაც მე ამდენი ხანი შორიდან ვეტრფოდი.. არ შევდიოდი. და მითხრა.
-შემოდი ,რაღას ელოდები. კიარ ვიკბინები.-გავურიმე და შევედი.
ლიფტის კარები დაიკეტა და ვიგრძენი თუ როგორ ხშირად ცემდა ჩემი გული.
უცბათ ლიფტი გაიჭედა, ტელეფონიც არიჭერდა ვინმესთვის რომ მიგვემართა და ორივემ სასწაული ყვირილი დავიწყეთ, როცა დავიღალეთ დავსხედით ძირს. მე ზედაც არ ვუყურებდი და შემდეგ 10 წუთიანი დუმილი მან დაარღვია.
-როგორც ჩანს დიდხანს მოგვიწევს აქ ყოფნა.
-ჰომ..
-რაგქვია? მე სანდრო.
-მე ლაანა , სასიამოვნოა .
-ჩემთვისაც. -და გაიღიმა.
- კითხვა მაქვს.შეიძლება დაგისვა?-მკითხა მან.
-კიბატონო. -ვუპასუხე დინჯად.
-შეგყვარებია ვინმე ისე რომ მას არიცნობდი? მკითხა მან. მივხვდი რომ მან წაიკიტხა წერილი.
-რა სისულელეა? როგორ შეიძლება შეიყვარო ადამიანი ისე რომ არიცნობ? -შევიცხადე ისე რომ თითქოს მე ეგრე არმიყვარდა..
-მეც ეგ მაინტერესებს აი ვიღაცამ მომწერა ეს წერილი და ვერ გავრკვეულვარ ამ ადამიანის გრძნობებში..ძალიან მინდა შევხვდე და გავიცნო ახლოდან,,
ამდროს გულის ჯიბედან ამოიღო ჩემი წერილი და მომაწოდა..
-აი წაიკითხე და გამოიტანე დასკვნა..
მე გამოვართვი და დავიწყე კკითხვა..ისე ვაკეთებდი თითქოს პირველად ვკითხულობო..რომ არაფერი ეეჭვა.. დავასრულე თუ არა მივმართე.
-ამ წერილის შემდეგ დავეჭვდი,მემგონი შეიძლება შეიყვარო ადმიანი ის რომ მას არც იცნობდე მაგრამ ეს იშვიათობაა.. ეს სიყვარული მხოლოდ იმათთვისაა ვინც ერთმანეთისთვის არიან დაბადებულები.
-ოჰო..როგროც ჩანს შენც შეყვარებული ხარ.-და ჩაიცინა..
(ღმერთო რა სასწაული ღიმილი აქვს)-გავიფიქრე
-არა რა სისულელეაა ..- და გავიცინე .
უცბათ ლიფტიც დაიძრა .. კარები გაიღო და მზის სხივმა თვალები მომჭრა .სადარბაზოდან გავედით გავიყავით ის მარცხნივ წავიდა ხოლო მე მარჯვნივ ..არ ვიხედებოდი უკან მეშინოდა..უცბათ უკნიდან შემომძახა
-შეეხვედრამდე ლანაა!.....