გაყინულ სხეულს თითქოს მისი შეხება კიდევ უფრო ყინავდა,არ ვიცოდი თვალების გახელისას რა დამხვდებოდაა რეალობა თუ ჩემი წარმოსახვა ამიტომაც ცოტახანს კიდევ ვიყავი ალბათ ესე...
–ალბათ ისევ სიკვდილს უნდა გადაგარჩინო,რომ გამომელაპარაკო ხო?
რეალურად იყო ჩემს წინ,რეალური იყო მისი ხმა,ღიმილი რაღაც არაამქვეყნიური...
–მეცეკვები?
––––––
–დუმილი თამხმობას ნიშნავს?
წამის მეასედში უკვე აკრული ვიყავი მასზე ისე სწრაფად და ძლიერად მომქაჩა...
არვიცი ამ ბიჭს რა ჰქონდა მაგრამ მისი ეს რაღაც ჩემში გამოშტერებას იწვევდა...
–დაჩი არაბული მითხრა მან)
–თათა
–მოდიი ქერა იყოსს ეს სახელი უფრო გიხდება (და ღმილი...)
ცხოვრებაში პირველად მინდოდა დროის უსასრულოდ გაწელვა,მასთან უფრო მეტი დრო თუმცა მეც არ ვიცი რატომ უბრალოდ გავბრუნდი და წავედი მისთვის სიტყვის უთქმელად , სწრაფი ნაბიჯებით, თითქოს რაღაცას გავურბოდი,გარეთ გასვლისას სწრაფადვე მისი ხელები ვიგრძენი და ისევ იმ ბარიტონით
–ქერა კარგად ხარ?
ისევ დუმილიი,უბრალოდ ის ძალიან მახსენებდა იმ ტკივილს რაც წლების 2 წლის წინ გამოვიარე როცა ირაკლი წავიდა (ბიჭი რომელთანაც არაამქვეყნიური სიყვარული მაკავშირებდა,ერთ დღესაც უბრალოდ გაუჩინარდა) თითქოს მასთან სიახლოვე მისი თვალებიი ძალიან ჰგავდა მასს მაგრამ მას რაღაც ჰქონდა რაც არავის სხვას
–კი უბრალოდ მარტო მინდა ყოფნა
–ეჭვი მეპარება ქერა დღეის მერე ჩემგან თავის დაღწევა სცადო იცი?
–შენ რა კუდში დამსდევ?მანიაკი ხარ?
–არა,ის ვარ ვინც გადაგარჩენს
აქ უკვე ისტერიული სიცილიიი....
–მერა ვკვდები?რატომ მჭირდება გადარჩენა?
–გჭირდები ქერავ :) ამას თავის დროზე მიხვდები
–წადი რა თავი დამანებე იდიოტი ხარ ვიღაცა...
–თვალებში შემომხედე და მითხარი თავი დაგანებო!!!
სიტუაცია სადაც არ მინდოდა ამის თქმა..
–წადი ჩემი ცხოვრებიდან
სიტყვა დავასრულე თუ არა უბრალოდ წავიდა...არც კი მობრუნებულა,არ ვიცი რა მოხდა იმ საღამოს ან რა გავხდით ერთმანეთისათვის თუმცა. ერთოი კვირის გამავლობაში მისი თვალები ვერაფრით ამოვიგდე თავიდან... იმ დღის შემდეგ არ გამოჩენილა და მეც გადამავიწყდა,ჩვეულ ცხოვრებას დავუბრუნდი...
ბედობა საღამო იყოო ძალიან ციოდა გარეთ,მე კიდე პარკში ვიჯექი და თითქოს რაღაცას ველოდებოდი...
–როცა გცივა ცხვირი გიწითლდება ქერა (ოჰ ეს ბარიტონი)
მისთვის ხმაც არ გამიცია თვითონაც არ ვიცი რატო...
–შეიძლება გვერდით ჩამოვჯდე??
–სულ ერთია
იდგა მთელი 20 წუთი და უბრალოდ მიყურებდა...
–არ დაიღალე?
–მანამ სანამ თვითონ არ მთხოვ დაჯდომას ესე ვიქნებიი...
–მაშინ იდექი
1.15 წუთი იდგა
–ჩამოჯექი
–ქერაცცც მოლბააა...
ავდექი და ის იყო უნდა წავსულიყავი ხელი ჩამჭიდა
–დარჩი გთხოვ
–ვინხარ?რა გინდა?რატო დამსდევ კუდში?
–მჭირდება შენი თვალები!
–რა?
–მჭირდება თათა ონიანის თვალები
–რისთვის? და მოიცა ჩემი გვარი საიდან იცი?
–ბედნიერებისთვის...იმაზე მეტი ვიცი ვიდრე წარმოგიდგენია
–მე არც კი გიცნობ...
–მაგრამ მე გიცნობ...გინდა გამიცნო?
–არა
–იცი?არასოდეს გეხერხებოდა მოტყუება,არც მაშინ როცა ძალიან გინდოდა
–უნდა წავიდე!
–კიდევ შევხვდებით?
–შეიძლება
–ანუ კი?
–მომიწევს დღეს ხომ ბედობააა...
....