დენვერის აეროპორტი. აშშ
შენობაში 26 გრადუსი
16:51
ელენე

-მთავრდება ჩასხდომა რეისზე აშშ-თურქეთი.მგზავრებს გთხოვთ დროულად გამოცხადდეთ გასასვლელთან.
მე და ჩემი ძმა მომღიმარი სწუარდესასკენ მივიწევთ,ბილეთებს ვაწვდით და თვითფრინავში ავდივართ.ორივე ჩვენს ადგილს ვიკავებთ.ჩანთიდან წიგნს,აიპოდ და მარკერს ვიღებ.ამ დროს მთელს თვითმფრინავში,ერთი ხანში შესული ქალის გამყინავი ხმა ისმის.(დაახლოვებით 50 წლამდე.ხმით თუ ვიმსჯელებთ შეიძლება ითქვას რომ ახლახანს იყვირა.)
-გთხოვთ შეიკარათ უსაფრთხოების ღვედები.იწყება ფრენა აშშ-თურქეთის მიმართულებით.ფრენის ხანგრძლივობაა 7 საათი და 20 წუთი.
ფრენა საკმაოდ დამღლელი და მოსაწყენი აღმოჩნდა.თურქეთში ჩაფრენის შემდეგ,საქართველოში მოსახვედრად კიდევ ერთი თვითმფრინავი გვჭირდება რომელიც ნახევარ საათში იქნება მზად.მათე მთელი გზა ყურადღებას არ მაქცევს,არაუშავ ამას მივეჩვიე უკვე.ერთ-ერთ პატარა კაფეში,ვართ რომელიც აეროპორტშია. (უნდა ვაღიარო საშინელ ფუნთუშებს ამზადებენ).ერთი წუთი ჩემს ძმას ვაკვირდები და მის სახეზე ათა ემოციას ერთდროულად ვხედავ:სიყვარულს,მწუხარებას,სიხარულს,ბედნიერებას,უბედურებას.ვერ ვხვდები როგორ შეიძლება ერთ ადამიანში ამდენი ემოცია და ტკივილი იყოს?!ის ხომ მხოლოდ 24 წლისაა.და ჯანდაბა ძალიან სიმპატიურიც.
-რაიყო? მეკითხება მათე და ისე მიყურებს თითქოს უნდა მითხრას რას მომშტერებიხარო.
არ ვპასუხობ,მხოლოდ მხრებს ვიჩეჩავ და მარჯვნივ ვიხედები.დაახლოვებით საათ ნახევარში საქართველოში ვართ.როგორც იქნა.ტაქსში ვსხდებით მე და ბი(ბავშობაში მათეს რატომღაც ბის ვეძახდი)ტაქსისტს მისამართს ვეუბნებით და გზას გავცქერით.დაახლოვებით ნახევარ საათში სამსართლიანი სახლის წინ ვდგავართ.უაზროდ მივაბიჯებ წინ და გზაზე არ ვიხედები.მოულოდნელად მოსახვევიდან მანქანა გიჟივით მოქრის და რომ არა მათე ზუსტად ვიცი ან საავდმყოფოში ვიწვებოდი ან საერთოდ მოვკვდებოდი.
-წინ იყურე ბავშვო!
ბავშო რამე ახალია ნეტა?ვბრაზდები მე ხომ უკვე 19 წლის ვარ.სადღაც ერთ თვეში კი 20 ვხდები.ხო აბა რა.გულში ვიცინი,ალბათ ესეც არ იცის.სახლის დიზაინი მომწონს.სწრაფად ავდივარ ბოლო სართულზე და ორი ოთახიდან ერთ-ერთს ვიკავებ.მთელი საღამო უაზროდ გადის ბარგს ვალაგებ,ოთახისთვის დეკორაციას და ავეჯს ვყიდლობ,წიგნის მაღაზიაშიც მივდივარ და უკვე წაკითხულს წიგნებს ახლიდან ვყიდულობ.საღამოს 11 საათისთვის ჩემს ახალ,ფუმფულა საწოლში ვწვები.მაკბუკს ვიღებ და ლანდმონადირეების ახალ სერიას ვრთავ.