თავი 1
#ბელასთან
მივრბივარ მისი ხმისკენ დავინახე როგორ იწვა სისხლში ძალა გამოცლილი.ვიქტორიას ყვირილი მესმის,მაგრამ ვერ ვხედავ აკანკალებული
–ბელა ისინი აქ არიან გაიქეცი! გაიქეცი!
–არა ვიქტორია დაგეხმარები.
მისკენ გავიწიე,მაგრამ მისმა ხმამ შემაჩერა.
–ბელა თუ აქ დარჩები ორივე დავიღუპებით ჩემს სამსახურში გაიქეცი 9 ბაზაში და დირექტორს უამბე რაც ნახე უთხარი რო მათი დიდი არმია გვიახლოვდება. ახლა კი გაიქეცი სწრაფად.
–არა ვიქტორია არა!
–ბელა,როგორც უფროსი და და უფროსი მცველი გიბრძანებ.
თვალებში დამიბნელდა თავბრუ დამეხვა და მისი სახე დავინახე წითელი თვალები, გაქვავებული თეთრი კანი, საზარელი ეშვები რომელიც ჩემსკენ დაიხარა მეკი ვიყვირე რამდენადაც შემეძლო და როგორ შემეძლო.
–ბელა! ბელს!
თვალი გავახილე და სწრაფად წამოვჯექი.
–ჯეის რომელი საათია ვკითხე უაზროდ.
–9 საათი და შენ კომიტეთთან შეხვედრა გაქვს.
–ისევ ვიქტორის უაზრობები უნდა ვისმინო დილიდან?
–ნუ წუწუნებ ბელა!
–არ ვწუწუნებ უბრალოდ მომბეზრდა.
საწოლიდან წამოვდექი და მოვწესრიგდი. ჩემი შავი შუზები და ტყავის კურტკის ჩაცმა რათქმაუნდა არდამვიწყებია.
–მზადვარ ჯეის.
–წავედით.
დარბაზი გავიარეთ და კაბინეტში შევედით.
–ბელა მიხარია, რომ მოხვედი.
–რაგინდა ვიქტორ?
–დაჯექი კრებაზე სხვა ბაზის მთავარი ცველებიც მოვიწვიე დასალაპარაკებლად.
–გისმენ.
–მოკლედ რალის სკოლამ გადაწყვიტა 7–ე ბაზის აღდგენა და 1 კურსელებს როგორც მცველების სამეფო ოჯახის ბოლო წევრს შენ მოგაბარებ ბელა რალი!
–რა? შანსი არაა.
–ამაში ჯეისიც დაგეხმარება.
ხელები მაგიდას დავარტყი და ფეხზე წამოვდექი.
–ჩემი ოჯახის სასწავლებლის მართვა არ გეყო ახლა გინდა ლაწირაკებიც მომაბარო, რომ ჩემი ძალების გაზრდის შეფერხება მოახდინო?
–ბელა ეს რაშუაშია.
ვიქტორთნ მივიწიე და ყურში ჩავჩურჩულე.
–ვიცი, რომ თქვენმა ოჯახმა მოკლა ჩემი ოჯახი რადგან სამეფო თქვენ დაგრჩენოდათ ისიც ვიცი, რომ ის ვამპირები თქვენ დაიქირავეთ ჩემი მშობლებიც თქვენ მოკალით ჩემი დაც არ დაინდეთ! დაიმახსოვრე ვიქტორ როდესაც 18 წელი შემისრულდება რაც მეკუთვნის იმას დავიბრუნებ და შენს თავს იმ ვამპირებს მივუგდებ რომლებსაც ვიქტორია მოაკვლევინე.
უკან გამოვიწიე და ოთახი დავტოვე.
#ჯეისთან
როგორც კი ბელამ ოთახი დატოვა ვიქტორს მკვდირს ფერი ედო. რათქმაუნდა ვიცი ბელა რასაც ეტყოდა და ეს მისთის საშიში იყო.
ბელა გულჩათხრობილი და შურისმაძიებელია თუმცა ის ჩემი მეგობარია არც არის გასაკვირი ყველაფერი ასე დაიწყო.
ბელა ერთი ჩვეულებრივი საყვარელი ბავშვი იყო გათამამებული რადგან მას ქონდა ყველაფერი რაც უნდოდა ის სამეფო გვარის წარმომადგენელი იყომცველებს შორის და მის ოჯახს ყველა დიდ პატივს სცემდა არაჩვეულებრივი ნიჭით დაჯილდოვებული ვიქტორია და ბელა მცველობაზე ოცნებობდნენ არც იყო გასაკვირი მათი მშობლები ყველაზე დაფასებული მცველები იყვნენ შემდეგ კი ბელას მშობლები სტივი და ლილი მოკლულები იპოვნეს ტყეში 2 თვის შემდეგ კი ვიქტორია ნახა ბელამ ასეთი. ის მხოლოდ 13 წლის ბავშვი იყო რომელიც მცველების გარეშე არსად დადიოდა მეც მის ოჯახთან ვიზრდებოდი მე მათი მოახლის შვილი ვიყავი ისევე როგორც ბელას საუკეთესო მეგობარი ამიტომაც მცველებად აღზრდა ორივეს გვინდოდა რთული წლები გადიტანა და ამიტომაცაა ასეთი რთული, მაგრამ მე ის მაინც ძალიან მიყვარს და იმედიმაქვს ოდესმე ბედნიერი იქნება ის ხო ჩემი საუკეთესო ბავშვობის მეგობარია ის ამის მერე ბევრს ვარჯიშობდა 3 წლის განმავლობაში მიაღწია იმა რაც წარმოუდგენელი მეგონა ბელა ჩემზე პატარაა 17 წლის მე კი 19 ის და ჩვენ ორივე სასწავლებლის საუკეთესო მცველები ვართ ალბათ ამიტომაც გვეძახიან უძლეველ დუეტს..კარგი ეს ხუმრობა იყო.
–უკაცრავად უნდა გავიდე წამოვდექი ფეხზე.
–ჯეის დაარწმუნე ის მისთისაც უკეთესი იქნება. გადმომძახა ვიქტორმა.
–ისედაც მაგას ვაპირებდი.
ოთახიდან გამოვედი და ეზოში გადავიხედე ბელა იქ არიყო თუმცა ვიცოდი სადაც იქნებოდა.
სპორტდარბაზის კარი შევაღე და დავინახე როგორ გამეტებით ურტყავდა მუშტებს კრივის ტომარას.
–დაწყნარდი იქნებ მასაც ტკივა.
–ჯეის..არშემეხო არმინდა რამე დაგიშავო.
–ბელა...
დაახლოებით ოთხი საათი ვცდილობდი მის დარწმუნებას და დიდი ომის შემდეგ როგორც იქნა დამიჯერა იმ პირობით თუ როგორც ის ამბობს „გაუზრდელ ლაწირაკებს“ მხოლოდ კვირაში სამჯერ ავარჯიშებდა. ეს გოგო ან დაღუპავს სამყაროს ან ააშენებს. ამოვიოხრე და თავის ბრაზთან მარტო დავტოვე.


პ.ს ჩემი ძველი პროფილი დამებლოკა truelove და ახლა აქედან ვიწყებ დადებას ზოგადად ასეთი სტილის ისტორია არასდროს დამიწერია ამიტომ გთხოვ შემიფასეთ და ღირს თუ არა გაგრძელება ეგეც მითხარით <3 <3