მანქანაში ვზივარ და ანდრიასთან მივდივარ..დანიშნულების ადგილზე ვჩერდებით, კარს მძღოლი მიღებს, მანქანიდან გადავდივარ და ანდრიასკენ მივრბივარ, ძალიან მაგრად მიხუტებს და სახლში შევყავარ. აქ არასდროს ვყოფილვარ. არვიცი რა მინდა აქ..აქ არ არის ჩემი ადგილი? იქნებ პირიქით? აქ არის ჩემი ადგილი, აქ ანდრიას გვერდით!


****
საბედნიეროდ მალე გაისმა კარზე კაკუნის ხმა, თორემ ირაკლისთვის უკვე რაღაც ძალიან მწარეს თქმას ვაპირებდი. კარს, რომ ვაღებ ვიღაც ახმახი, ზორბა , წელში გამართული , ჩემზე თხუთმეტი თავით მაღალი, ჩასუქებული კაცი მხვდება , უძალიანესად სერიოზული სახით.
-შენ..?-ჰა? ისაა რაქვიაა..ეს ანდრია გომელაურია?
-ბატონი ანდრია რესტორანში გელოდებათ. მე მევალება თქვენი მიყვანა.
რობოტივით მიკარკლავს და ხელით მანიშნებს გამომყევიო. გეგის და ირინკას ხელს ვუქნევ და ამ ზორბა ტიპს მივყვები შავ "RANGE ROVER"-ამდე.
უკან ვჯდები და ხმას არ ვიღებ. ნერვები მეშლება! თვითონ რატომ არ ინება მოსვლა?! მომიგზავნა აქ დაცვა! იდიოტი! ვიღაც ანდრიარა აკლდა ჩემს აფორიაქებულ ნერვებს!
15 წუთში მივდივართ დანიშნულების ადგილზე. გარეთ ვიღაც დგას. ბიჭია, კლასიკურად აცვია, ხელები შარვლის ჯიბეებში აქვს ჩაყოფილი და აქეთ-იქით იყურება.
-ბატონო ანდრია..-მოიცა ვინო? არააა! ასეთი ვერ იქნება ანდრია გომელაური! თუ ასეთი კარგია რა მაწუწუნებდა ნეტავ, ფოტო მენახა და ისეც გამოვყვებოდი ირაკლის მუქარის გარეშე! მაგრამ..ეს ხომ ის იდიოტია მოსვლა , რომ არ იკადრა! ჰოდა ვსო!
მძღოლი მისკენ მიდის და მეც უკან მივყვები, აუჩქარებლად. პირდაპირ ეტყობა , რომ სვანია. გამოხედვაზე ეტყობა, მართლა!
-შევიდეთ ხო?-ბოხი ბარიტონი აქვს. შეუვალი ხმა აქვს. ეტყობა , რომ ყოველთვის თავისი გააქვს. ჰო, სულ დამავიწყდა ეს ხომ სვანია..


ჰოო, ეს პატარა თავია, მაგრამ აი მეტი მართლა ვერ მოვახერხე. აქედანვე გეტყვით , რომ არმიყვარს დაგვიანება , მაგრამ თუ ვაგვიანებ ანუ "შარში ვარ" ან რაღაც მსგავსი ამბავია თორემ უმიზეზოდ არასდროს დავაგვიანებ. ეს თავი ეძღვნება "ანი ანი"-ს <3 წინა თავის შეფასებებისათვის მადლობა ყველას. ნუ ამ მოთხრობასთან დაკავშირებით გრანდიოზული გეგმები, რომ მაქვს მგონი გითხარით უკვე:D ელოდეთ რაღაც განსხვავებულს, ძააალიან განსხვავებულს იმიტომ , რომ ის გზაშია <3