გარეთ სასიამოვნო სიგრილე იყო, მესიამოვნა ეს მდგომარეობა. გარეთ არავინ არ იყო და შესაბამისად, რადგან შაბათ–კვირა იყო ყველა მშობლებთან წავიდა და მანქანების სადგმოიც სრულიად ცარიელი გახლდათ.–ვაიმეეე, ერთი სული მაქვს როდის მივალთ– კვლავ აცანცარდა მერი– დიდი შანსია, რომ ეძნოთ მაგრამ არაუშავს ჩვენ გავაღვიძებთ.–კი აბა, ყველა შენნაირი გიჟი კი არაა.– ბუზღნით ჩავდე ჩემოდანი საბარგულში– ნორმალურ ადამიანებს ეხლა სძინავთ– წინა სავარძელზე მოვთავსდი და შემოცმული პერანგის გასწორება დავიწყე, რომ არ დაკუჭულიყო. მერი ჩაჯდა თუ არა რადიო ჩართო და სასიამოვნო სიმღერაც აწრიალდა, სიგარეტს წაუკიდა და ერთი ნაპასის მერე მე შემომთავაზა, მეც არ ვიუარე და შევისუნქე საწამლავით სავსე ბოლი. სიმართლე ითქვას არ ვეწევით თუმცა ხანდახან ისეთ ხასიათზე ვართ, ერთ ღერს წავუკიდებთ, ოღონდ ეს რათქმაუნდა ჩვენში. საკმაოდ სწრაფად მივქროდით ტრასაზე და ხუთ წუთში უკვე შევაღწიეთ კერძო სახლების უბანში სადაც მალევე ვიცანი კასპის სახლი.–გადმოხვალ?!– ხელებგადაჯვარედინებული მერი დამადგა თავზე. არ მინდოდა მანქანიდან გადასვლა, არ მინდოდა მათ სახლში შესახლება, მინდოდა ამრტოს დამეძინა. თუმცა რას ვწუწუენბ, არავინ მავალდებულებს ტრენტის საწოლში ჩაწოლას, ამხელა სახლში ერთი ზედმეტი საძნებელი ექნებათ.მაგრამ აშკარად ჩემმა ამ სიტყვებმა ჩემი თავივე დაწყევლეს.მერი რასაც ქვია კარზე აბაგუნებდა და დროდადრო ფეხებითაც ეხმარებოდა.–ვინ ჯანდაბაა ამ დილა უთენია– კარი ნახევრად შიშველმა კასპმა გააღო,რომელსაც თმა ძაან აბურძგნული ჰქონდა. მერი,რომ დაინახა სახეზე გაოგნება მაინც არ მოშორებია. მერი კი შეაფრინდა და ძიერად აკოცა ტუჩებში.–არ გაგიხარდა ჩემი ნახვა?!– გაბუტული ტუჩები გამოუბურცა და ლეკვის თვალები მიანათა.–როგორ არა, პატარავ, გამიხარდა– და მანაც აიკრო სხეულზე– მაგრამ აქ რას აკეთებთ, მითუმეტეს შენ ემი– მოგრეხილად შემომხედა– არ მეგონა აქ შემომსვლელი თუ იყავი იმის შემდეგ– და სასწაული სიცილ ნარევი ღიმილით დამაჯილდოვა.–ოოოო, ნუ ხარ სკლეროზიანი ბებრუხანასავით– ენა გამოვუყავი პატარა ბავშვივუთ და შიგნით შეკვეხება ვცადე– შემატარეე, ისე წამომახტუნა ამ ველურმა ყავის დალევაც ვერ მოვასწარი, მე კი კოფეინის ნაკლებობას თუ განვიცდი საშნელი დღე დაგიდგებათ – და რაც შეიძლება ბრაზიანი გამომეტყველების მიღება ვეცადე.– ჩემოდანიც აიღე, თორე ისეთი მძიმეა მანქანიდან ძლივს გადმოვიტანე– ბოლოსდაბოლოს შევაღწიე და სამზარეულოსკენ გავემართე.კასპა ჩემოდანი შემოსასვლელში დატოვა და ჩემსკენ გამოემარა, მხარზე ხელი გადამხვია და ლოყაში ისე მაკოცა მე მეგონა ეხლა კბილებს ჩამიმსხვრევდა.–ხანდახან საშინლად ბრაზიანი,რომ ხარ ჰო იცი– გაიცინა და თვისი ჭკუით ღუტუნით ეცადა ჩემი გამხიარულება.– კარგი,კარგი, სანამ ყავას არ დალევ საერთოდ ვერც კი დამინახავ.– ხელები მაღლა აღაპყრო და სიცილით გამეცალა. მეც გავმხიარულდი ესეთი სულელობით და ყავის გამზადება დავიწყე. კასპი ძალიან საყვარელი იყო ყველასთან მიმართებაში, მაგრამ აი მერის შემთხვევაში კი 1 000–ჯერ უფრო საყვარელი და აი არ ვიცი...ესეთ წყვილს, რომ ვუყურებ მშურს კიდეც. მათ გაუმართლათ და ბედმა ერთმანეთი აჩუქა. მე კი როგორც ვატყობ ყავას გავყვები ცოლად, თუმცა ეს იდეაც მომწონს... ჩემს ფიქრებში ვიყავი გართული, როდესაც წელზე ოდნავი შეხება ვიგრძენი, ისევ კასპი მეგონა და თითქოს გაბრაზებულმა წამოვიდუდღუნე.–აბა სანამ ყავას არ დალევ მანამდე არ გაგეკარებიოო?– და ბოლოში ჩემი სიტყვების გაგონებისას მეც კი გამეცინა, როდესაც მაღლა ავიხედე ტრენტი დავინახე, ოჰჰ ახალ გაღვიძებულიც კარგი სიმპატიური ვინმე ყოფილა.–ვაა, არ მეგონა სიტყვას თუ აასრულებდი– ოდნავ გაიღიმა და ჩემს ტუჩებს დააცქერდა, სიტყვების მოლოდინში.–ვერ ეღირსები– თეძო თეძოზე ვარი და მივანიშნე ზედმეტად ახლოს ხარ ხელს მიშლითქო.– როგოი უსიამოვნოც არ უნდა პირობა იყოს მე ჩემ სიტყვას მაინც ვასრულებ.–ჰაჰ, ანუ თუ შენგან იმ სიტყვას დავძრავ,რომ ჩემთან სექსით დაკავდები ანუ დაკავდები?– ირონიულად ჩაიღიმა და შემომხედა მე კი ამასობაში მუცელი თავდაყირა დამიდგა, სახეზე ყველა ფერმა გადმიარა და ბოლოს ბრაზისგან ლამის წამოვენთე.–რათქმაუნდა არა!– უკვე აღარ ვიცოდი სად წავსულვიყავი, რომ მისთვის ეს მდუღარე წყალი არ გადამესხა– ჩვენ მეგობრობაში სექსი არ შედის.ტრენტმა გაიცინა, წელზე ძლიერად შემომხვია ხელი, ლოყაში მაკოცა და გამეცალა.–ეჰჰ ჩემო მეგობაროო,მეგობაროო...–ღიღინით გავიდა ოთახიდან და ღმერთმა იცის სად და რის გასაკეთებლად წავიდა.ყველა სასაუზმოდ დავჯექით. რადგან ამ სახლში მარტო ორი გოგო ვიყავით და თანაც ნორმალურ საჭმლის მზადება არ ვიცოდით ომლეტის გაგკეთება გადავწყვიტეთ. საბოლოო ჯამში არც თუ ისე ცუდი გამოვიდა. ჭამის დროს ბევრ რამეზე ვლაპარაკობდით და კარგად ვიმხიარულეთ კიდეც და როცა სიჩუმე ჩამოწვა, ყველა რაღცაზე დაფიქრდა მეც გაამხსენდა, რომ ნივთები მქონდა ამოსალაგებელი.–ესეიგიი...–ხელები გავუხახუნე ერთმანეთს.– მე სად ვწვები.– ეს ვთქვი და ბიჭებმა ერთმაენთს გადახედეს, სიცილს ძლივს იკავებდნენ და მერიც რაღაცას ფხუკუნებდა.–ასეთი სასაცილო რა ვთქვი?– გაბრაზებულმა გადავხედე ყველას და გაუგებრობისგან ტვინი ამეხადა ისე გავბრაზდი.–არაფერი...უბრალოდ...– ვერ ბედავდა კასპი რაიმეს თქმას.–მიდი თქვი თორე არ ვიცი რამე მძიმეს გამოგიქანებ– და ამ სიტყვებზე შუაში მდგარი ტაფისკენ გავიწვდინე ხელი. კასპმაც მოასწრო და ჩაეჭიდა თან სიცილს ძლივს იკავებდა.–მოკლედ საქმე ცოტა რთულადაა– ბოლოს ტრენტმა იკისრა ამბის მოყოლა.– საძინებელი მხოლოდ ორია.– და ამას უხერხული ღიმილი მოჰყვა, სამივე ჩემს რეაქციას ელოდა.–მოიცა რაა– გაგებულის გააზრების შემდეგ წამოვენთე– ამხელა სახლში ორი საძინებელია?!?!– მაგიდიდან წამოვფრინდი და ყველას ბრაზით სავსე თვალევი მივანათე საიდანაც მგონი ნაპერწკებიც კი ცვიოდა– ჩვენ არ ვიყავით ამაზე შეთანხმებულები.–ამ სახლში ოთხი საძნებელია...–წამოიწყო კასპმა– თუმცა რადგან რემონტი წამოვიწყეთ და ესე უცბად შევწყვიტეთ სწავლის დაწყების გამო, ორი საძინებელი ამოვავსეთ რაღაც არასაჭირო ნივთებით. იქ კარი, რომ გააღო ალბათ ყველაფერი ზედ გადმოგაცვივდება, ამიტომ ჩაკეტილია. დარჩა ორი საძინებელი,რომელიც მე და ტრენტს გვაქვს განაწილებული, ორივე მეორე სართულზეა.(ეხლა სახლის პატარა მონახაზს გაგიკეთებთ: სახლში შესვლისას შემოსასვლელში შეხვიდოდით შემდეგ შემომასვლელიდან სამი მოვალეობის უზარმაზარ ოთხში აღმოჩნდებოთ 2:1–ზე იყო არკით გადაღობილი (თუ ასე შეიძლება ითქვას). სამზარეული, სასადილო და სტუმრების განსასვენებელი, აქვე იყო კედელთან მიბჯენილი კიბე და იმასაც არ ვივიწყებთ რომ კედლები თითქმის სულ შუშისაა, ამ ოთხის გავლის შემდეგ აღმოჩნდებოდით მინი კორიდორში სადაც ოთხი კარები იყო: ორი კარები როგორც მივხვდი საძინებელში მიდიოდა ერთი მხოლოდ და მხოლოდ საპირფარეშოში და ერთიც, რომელიც სულ ბოლოში იყო,მინის, უკანა ეზოში გაგიყვანდათ. პირველი სართული ზებუნებრივი სილამაზის იყო და ასევე სტუდენტებისთვის ზედმეტად გემოვნებიანად მოწყობილი. ახლა მივხედოთ მეორე სართულს. ამ ნახევრად გამჭირვალე კიბეს რომ აუყვებოდით მეორე სართულზე მოხვდებოდით. მეორე სართული ხომ საერთოდ აღფრთოვანებულებს დაგტოვებდათ. კიბეზე ასვლისას დიდ ოთახში მოხვდებოდით და თუ პირველ სართულზე ოდნავ მაინც იყო აქაიქ კედელბი, აქ სულ მინა იყო, ერთი კედლის არა ჩათვლით, ის კედელი აგურის ორნამენტით იყო და ულამაზესი ბუხარი ამშვენებდა, გვერდიგვერდ კი წიგნების უზარმაზარი თროები, იატაკზე რბილი ფუმფულა ხალიჩა იყო გაფენილი ხალიჩაზე კი არანაკლებ მყუდრო დივანი, დივანის გვერდებს სავარძლები ამშვენებდათ, დივანს და სავარძლებს შორი პატარა ცარილ მონაკვეთს კი ლამაზი ლამფები. ერთ მხარეს და მეორე მხარეს იყო კარები ერთმანეთი საპირისპიროდ და ასევე ერმანეთის “წინ’’, ეს როგორც მივხვდი ვაჟბატონების საძინებელები თავიანთი “ვანა–ტუალეტით’’)–ჰმმ– ცოტა მოვეშვი და კასპას შევხედე– თქვენ, რომ ერთად დაიძნოთ, მე და ამერიკას კიდე შენი საძინებელი მოგვცე?– ეს იდეა ასე თუ ისე უფრო კარგი იყო ტრენტთან დაძინებაზე.–ჯერესერთი– დაიწყო კასპმა– თუ შეიძლება განმიმარტე როგორ წარმოგიდგენივართ ჩვენ ორნი ერთ საწოლში და მეორეც – კვლავ შემომხედა– მე ჩემ გოგოსთან ერთად მინდა წოლა– და მერი მუხლებზე შემოისვა. მე ისევ ნერვიულად დავიწყე სიარული.–ზემოთ ზედმეტად პატარა დივანია და აქ რო დავწვე არამგონია ძვლები გადამემტვრიოს– და იქვე მდგარ დივანს გავხედე.–არ გირჩევ მან დაწოლას– უხერხული ღიმილითთ ჩაიცინა ამერიკამ რასაც ტრენტის ჩახველება მოჰყვდა, რითიც მივხვდი, რომ იქ არაერთი მღელვარე ღამე გაუტარებია თავის ნაშებთან ერთად.–ფუუუუ–რომ წარმოვიდგინე იქ რეები შეიძლება მომხდარიყო ამოვყირავდი– მე კიდე იქ ვიჯექი– და ამაზე გამაჟრიალა. –კარგი რაა ემმ....– გვერდით ამომიდგა ტრენტი და მხრებზე ხელი შემომხვია– ჩვენ, ხომ მეგობრები ვართ , მეგობრები კი ერთმანეთთან ხანდახან რჩებიან მათი სქესის მიუხედდავად ერთ საწოლშიც კი წვებიან– არა ეს ადამიანი გამაგიჟებს, დილით არ მინამიოკებდა სექსზე?? ვერაა დალაგებული. მაგრამ მივხვდი, რომ არ მიყურებდა ეგეთი თვალით რაც საწყენიც კი იყო ჩემთვის, ნუთუ საერთოდ არ ვარ მიმზიდველი?!. მაგრამ ეს ფიქრები ეგრევე მოვიშორე და მივხვდი, რომ მერის გამოკლებით ერთდერთი გოგო ვიყავი ვინც ერთკვირიანი გაცნობის შემდეგ ჯერ კიდევ არ უკოტრიალია ტრენტთან ერთად და გულზე მომეშვა.–კარგი– თითი ავუწუე ცხვირწინ– ერთი არასწორი მოქმედება და ოთახიდან შენ გადახვალ შენ გა*იმულ დივანზე და იქ დაიძინებ.–კარგი– ჩემ ნათქვამზე გაეცინა და კვლავ მომეხია წელზე.რაღაც სისულელეებით ვიყავით დაკავებულები მთელი დღე, მეც ამოვალაგე ჩემი ნივთები და “ჩემს ნაწილში’’ შევინახე. ოთახი გემოვვნებიანად იყო მოწყობილი, ლამაზ ფერებში, ერთი კედელი სრულიად შუშის იყო, კარებით,რომელსაც აივანზე გაყავდი. ოთახში უზარმაზარი საწოლი იდგა, აქეთ იქით ტუმბოებით და ნუ მოკლედ კარადბზე, მაგიდაზე და ამდაგვარ სისულელეებზე დროს არ დავკარგავ. ერთი კარი კი დიდი აბაზანაში შეგიყვანდათ. მოკლედ ყველაფერი იდეალურად იყო. კასპერის ოთახიც იგივე გეგმით იყო თუმცა ავეჯი სხვანაირად ედგა. ამასობაში დაღამდა კიდეც და აი დადგა მომენტი, რომელსაც გავურბოდი და მინოდა მიწა გამსკდარიყო....
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ბავშვებო, აი დიდი ბოდში რააა...სახლში პატარა ლეკვი მყავს, რომელმაც ინტერნეტის კაბელი გამიწყვიტა, ეს თავიც ძლივს დავწერე სულ გარეთ ვიყავი და აი როცა მოვიცალე ეგრევე დავჯექი დასაწერად. არ მინდა,რომ გადაგავიწყდეთ ჩემი ისტორიით და გეგონოთ, რომ არ მაინტერესებს ეს საქმე უბრალოდ მართლა რაღაც “დომხალი’’ ტირალებდა ჩემთან. და აი მოვიფიქრე ტელეფონით ამეტვირთა და გიტვირთავთ. პატარა თავია მაგრამ არ მინდოდა, რომ ეს დღეც ჩმეგდო. ხვალ ვეცდები დიდი დაგიდოთ.დამიტოვეთ შეფასებები... <3 <3 იმედია მოგეწონათ <3
