გამარჯობა მეგობრებო!
მე ლილე ვარ,ჯაფარიძე (სვანიი) 16 წლის, ვცხოვრობ თბილისში,
დედა ნანო გაზდელიანი,მამა ალექსანდრე ჯაფარიძე მყავს ორი ძმა ალექსი და კონსტანტინე ალექსი 17 წლისაა კონსტანტინე (კოსტა)2 წლის
მე ვარ გრძელი შავი თმით ძალიან შავი თვალებით და თეთრი ძალიან თეთრი კანით საკმაოდ მაღალი 1.75 და ძაალიან გრძელი ფეხებით
ჩემი ძმა ალექსი: შავი თმით ხორბლისფერი კანით შავი თვალებიტ და 1.80
კოსტაც ასევე
მე და დედაჩემი ეკა (ნუ ჩემთვის ეკე)დებივით ვართ აი ყველაფერს ვუყვებით ერთმანეთს და ძალიან ვგავართ დებს გარეგნობით სუსტია ეკე და ჩემს სიმღლე ძაალიან ლამაზი და საერთოდ არეტყობა 3 შვილის დედა რომ არის
მოკლეთ დღეს ახალ სახლში გადავედი შესაბამისად სკოლაც გამოვიცვალე რაც ძალიან მაშინებდა ახლალი სკოლა,ახალი ბავშვები,ახალი მასწავლებლები და სხვა გარებო კიდევ კარგი ჩემი საუკეთესო მეგობარი ელენე ჩემთან ერთად გადმოდის თორემ გავგიჟდებოდი ხომ მართლა ელენე ჩემი საუკეთესო მეგობარია 16 წლის მე და ელენე 15 წელია რაც ერთმანეთს ვიცნობთ და ზუსტად 15 წლის წინ გახდა ჩემი საუკეთესო მეგობარი ის ქერაა ჩემს სიმაღლე და დიდი მწვანე თვალები აქვს
დილით ალექსი შემომივარდა ოთახში და რასაცქვია ზედ დამახტა ძალიან გავბრაზდი და დილით სახლში ომი გვქონდა შემდეგ ალექსს სააბაზანოში შესვალ დავასწარი და მოწესრიგებას შევუდექი მოვწესრიგდი და გარდერობს მივუდექი და ავარჩიე შავი შარვალი შავთეთრი ზოლიანი მაისური და შავი ოლსთარის კედები თმები გავიშალე ჩანთა ავირე და ქვემოთ ჩავედი ეკე მამიკო კოსტა და ალექსი დამხვდნენ
-ოჰჰ დიდება შენს გამოჩენას (ალექსი)
-აუ შენ ჩუ რა(მე)
-ლილე როგორ გეძინა(მამიკო)
-კარგად მააა (მე)

-ლილე ყავა გინდა?(ეკე)
-არა დეე მეჩქარწბა (მე)
-ხო დე ამან რო ყავა დალოს ან მდუღარეს გადაისხამს ან პირველივე დღეს დაგვაგვიანდება(ალექსი)
-აუუ ალექს ჩუ რა(მე და თავში წამოვარტყი)
-აუ ლილე
-მარგად ეკეე(მე)
-კარგად დეე,ჭკვაინაად

ელენე შემხვდა გადავკოცნე და ერთად შევუდექით სკოლის გზას
-აუ ლიილეე
-რაიყო?
-აუუ არმინდა აახალი სკოლა
-აუ მეხო მინდა
-კაით რაა
-მლიცა იქნებ აქ უფრო მარგი სიტუაციაა რავიცით
-იმედია თორე გავგიჟდები
-იმედია
სკოლის ეზიშუ რომ შევედი საკნაოდ კარგი სიტუაცია იყო მაგრამ ძაან გაჩითულები და თავშიავარდნილები სწავლობდნენ სკოლის ეზოში დაბნეული ვიხედებოდით მე და ელენე ამდროს კი ვიღაც იდიოტი დამეჯახა და კინაღამ ამაყირავა
-ვაიმეე,იდიოტო წინ ვერიყურები?
-წინ შენ უნდა იყურო და არა მე (თან შარვალს იწმინდავდა,თავი რომ აწია...ღმერთო ანგელოზი იყო ჩემზე ერთი თავით მაღალი,შავი თბით მუქი მწვანე თვალებით და სასწაული მზერით ესყველაფერი არშემიმჩნებია თავში არაუარდეს თქო )
-უკაცრავად?წინ მე გედექი შენკი უკნიდან დამეჯახე იდიოტო!(კაი ხანი პირდაღებული მიყურებდა თითქოს გოგო პირველად ენახოსო)
-კარგი საყვარელო როგორც შენ იტყვით (და თავი დამიკრა)
-რაოო საყვარელო?
-დიახ!
-აი მაგას განანებ
-ვნახოთ
გაბრაზებული შევედი სკოლაში უკნიდან კი ელენე მომყვებოდა დაბნეული როგორც იქნა ჩვენ კლასს მივაგენით და კლასში შევედით უკან მერხებზე დავკექით და მასწავლებლის შემოსვლას დაველოდეთ კლასში საშინელი ხმაური იყო
-გამარჯობათ!
-გაგიმარჯოთ მას!(ქუჩურად ესალმებოდნენ მასწავლებელს ღმერთო რასითავხედეა)
-ბავშვებო კლასში ახლაი ბავშვები გვყავს ლილე ჯაფარიძე და ელენე პირველი,გოგოებო გთხოვთ გამობრძანდეთ და წარადგინოთ თქვენი თავები
ჩვენც გავედით და ლაპარაკი ელენემ დაიწყო
ელენე:
-გამარჯობათ!მე ელენე პირველი ვარ ამ სკოლაში გადმოსვლა გარკვეული მიზეზების გამო მომიწია ნუ მოკლეთ რომ ვთქვათ მე და ლილემ მაცხოვრებელი გამოვიცვალეთ და ამიტომ ახალ სკოლაში უნდა გვევლო ასე რომ...
-ელენე ხომ ვერ გვეტყვი პირველი სადაური გვარია?
-დიახ რათქმაუნდა,პირველი უძველესი სვანური გვარია
-ძალიან კარგი!

გამარჯობა!მე ლილე ვარ ჯაფარიძე მეც იგივე მიზეზის გამო გადმოვედი ამ სკოლაში და იმედია შევეგუები აქაურობას
-კარგი ლილე და ხომ ვერ გვეტყვი შენი სახლეი განმარტებას და შენი გვარიც სვანურია?
-დიახ რათქმაუნდა ჩემი გვარი სვანურია და სახელი ლილე მზეს ნიშნავს
-ძალია კარგიი,დაიკავეთ თქვენი ადგილები გოგოებო

ადგილზე რომ დავჯექი წინიდან ერთი გოგო შემობრუნდა ულამაზესი იყო
-გამარჯობაა გოგოებო!მე ნინა ვარ!
-გამარჯობა ჩვენ ლილე და ელენე
-ძალიან სასიამოვნოა
-ჩვემთვისაც
ძალიან სასიამოვნო ადამიანი აღმოჩნდა დასვენებებზე სკოლას გავათვალიერებინებდა ბოლოს ბუფეტში ჩასვლა მოვინდომეთ და ნინას ვთხოვეთ ჩავეყვანეტ ნინა რთქმაუნდა დაგვთანხმდა,ბუფეტში ისევ ის ბიჭი შეგვეგება და ნინას ვკითხე
-ნინა აი ის ბიჭი ვინაა?
-ის სკოლის ყვაზე მაგარი სასტავიდანაა,მაგარი ბაბნიკია
-ჰო ეტყობა
-ჰო რაარის რო
-არაფერი ისე გკითხე,რაჰქვია?
-დემეტრე მეტრეველი
-კარგი

ბუფეტში რომ შევედი ვიღაცამ მდუღარე ყავა გადამასხა უკნიდან ძალიან ცუდი შეგრძნება იყო და ზურგი სულ მთლად მეწვოდა ყველა გაკვირვებული მიყურებდა ხმა საერთოდ არ ამომიღია იმს მიუხედავად რომ ძალიან მეწვოდა არც ვტიროდი უბრალოდ ძალიან გაბრაზებული ვიყავი უკან რომ შემოვბრუნდი... დემეტრე
-ვაიმე(ეს ვთქვი და მწარე ცრემლი წამომივიდა,ციტნე კი გაკვირვებული მიყურებდა დაბნეული იყო ძალიან)
უცბად სიმწრისგან კინაღამ წავიქეცი რომ არა დემეტრე ხელში ამიყვანა და ექიმის კაბინეტისჯენ გამაქანა ძალიან მტკიოდა ზურგი და ამას არვიმჩნევდი არც ხმა ამომიღია და არც მიტირია იმ ერთი ცრემლის გარდა ექიმმა მაისური გამხადა რაც ძალიან შემრცხვა დემეტრესთან ის კი მიხვდა და შებრუნდა შემდეგ აქეთ იქით დაიწყო სიარული ექიმმა რაღაც მალამო წამისვა და ბინტით შემიხვია მთლიანი ზურგი მაისური არაფერი მქონდა და არვიცოდი რამექნა დემეტრე მჯხვდა და თავისი პერანგი გამომიწოდა
-ჰა აიღე
-კიმაგრამ...
-ჩაიცვი
-კარგი
-მაპატიე მე... მე...
-არა არა არაუშავს
-იცი თუგინდა ჩემი მანქნით მიგიყვან სახლამდე
-არა იყოს არაა საჭირო
-როგორ არა წამო
ხელში ჩამავმო და წამიყვანა მანქანაში ჩამსვა თვითონ კი თავისი ადგილი დაიკავა
-ჰო მართლა მე დემეტრე მეტრეველი ვარ
-მე ლილე ჯაფარიძე და ხელი ჩამოვართვი
-სვანი ხარ ხო?
-ჰო
-გეტყობა
-მართლა?რითი?
-ჯიუტი ხარ
-უკაცრავად?დღეს ორჯერ ვიჩხუბეთ და ორივეჯერ შენი ბრალი იყო
-კიი როგორ არა
-არაა?
-არა
-აბა ვისი
-შენი
-აუუ შენი ბრალი იყო და ვსო დილით შენდამეჯახე და ახლა ყავაც შენ გადამასხი სხვათაშორის
-აი რატომ ხარ ჯიუტი
გამარჯობა ჩემო საყვარლებო დავიწყე ახალი მკთხრობის წერა<3შემიფასეთ <3