მე, დავასრულე სიცოცლხე....
მოვკვდი, გარდავიცვალე, აღარ ვვარსებობ ამ სამყაროში, თუმცა შემიძლია დროში,სხვადასხვა ადგილას ვიმოგზაურო და წერილები დაუტოვო ადამიანებს, ვცდილობ დავეხმარო , ერთი ნაბიჯით წინ წავიყვანო, სწორ გზას დავაყენო, მაგრამ ყურადღებას არავინ მაქცევს...
ჩემი დაწერილი ყოველი წერილი ან პატარა ბავშვს ბრალდება ან ვიღაცას რომელიც გაუთავებლად ხუმრობს...
მოგზაურობა ჩემზე არ არის დამოკიდებული, სინამდვილეში გაჭირვებაში მყოფი ადამიანები მიხმობენ , ვცდილობ დავეხმარო მაგრამ ყელაფერი ამაოა... ბოლო დროს სულ ახლად დაქვრივებულ ქალთან ყოფნა მიწევდა ,სულ ვანუგეშებდი, ვამხნევებდი, ის კი თავის შვილს ეფერებოდა რომ დედამის ამ გზით ეხმარებოდა. არა მე იმას არ ვამბობ რომ მინდა მე მომიხადოს მადლოვა უბრალოდ მე ჯოჯოხეღში ვარ!!!
ჯოჯოხეთში ვარ და ყველა ადამიანის გაჭირვების ყურება მიწევს, ზოგს ვეხმარები ზოგს ვერა...
ჯოჯოხეთშის ვარ სადც ახალგაზრდა ბიჭები ეთმანეთს სასიკვდილო ჭრილობებდ აყენებენ ეს უნიათო ხალხი კი სანახაბას უყურებს,თავში ხელებს ირტყავენ დასახმარებლად კი არაფერს აკეთებენ მე ? მე საკუთარი თავი მეზიზღება რომ არაფრის კეთება არ შემიძლია...
ცოლს ქმარი გაუთავებლად ურტყავს,შეურაწყოფას აყენებს ამ ქალის სიყვარული იმდენად ძლიერია რომ არც უჩივის არსად, მოკლედ საშინელებები ხდება ამ ქვეყანაზე...





გამარჯობათ ძალიან მაინტერესებს თქვენი აზრი თუ მოგეწონებათ აუცილებლად გავაგრძელებ <3