დილით პოლიციის ოფისში სიწყნარე იყო ყველა თავისთვის მუშაობდა როდესაც კარი გიორგიმ შეაღო.
-მოგესალმებით ყველას
-გამარჯობა დეტექტივო კიკვაძე მორცხვი გოგონა მიესალმა და ლოყები გაუწითლდა ფაქტი იყო,რომძალიან მოწონდა გიორგი.
გიორგი კი მასთან მივიდა.
-როგორ არის ჩემი უჭკვიანესი გოგო? გაუღიმა გიორგიმ
-ვინ?....მე? ახლა გოგონას მთელ სახეზე ალი მოედო ისე გაწითლდა.
-რა შენ არხარ აქ ყველაზე ჭკვიანი? გაუცინა გიორგიმ და თვალი ჩაუკრა
გოგონა გაწითლდა.
-დეტექტივი ლაშხი ხომ არგინახავს?
-ის მთელი ღამე აქ იყო ,იმის მერე რაც ბოლო დამნაშავე მოიყვანეთ ,მას აქედან ფეხი არ გაუდგამს
ეს ქალი?! ჩაფიქრდა გიორგი
-კარგი მადლობა კესო და შეგიძლია დეტექტივი კიკვაძეთი აღარ მომმართო,უბრალოდ გიორგი საკმარისია კარგ დღეს გისურვებ გაუცინა გიორგიმ და საკნების ოთახისკენ წავიდა.
-დიახ სერ! უფროსწორედ გიორგი გაეღიმა გოგოს და სიტყვა გააყოლა.

საკნების ოთახი:

გიორგი კარისკაცთან მივიდა და იკითხა სად იყო ღამე მოყვანილი დამნაშავე.
-დილამშვიდობისა სერ! ქალბატონმა ლაშხმა ის მეხუთე დონის საკანში ჩასვა.
მან ის ყველაზე დაცულ საკანში მოათავსა...
-კარგი მადლობა.

ელენე:

მთელი ღამე საკნის წინ სკამზე დამჯდარმა გავატარე არცკი დამიძინია მეშინოდა არ გაქცეულიყო ეს იდიოტი.
-როგორც არუნდა მომწონდეს შენთან კატა-თაგვობანას თამაში აქ ვერ დავრჩები დიდხანს,საქმიანი ბიჭი ვარ გველური თვალებით გახედა ელენეს.-ვფიქრობ უკვე დილაა და მე ვერ გამოვიყენე შანსი რასაც ქვია ქალთან მთელი ღამით დარჩენა. მოკლედ საყვარელო არგინდა კარგი გოგოსავით მოიქცე და გამიშვა?
-მოკეტე დავუყვირე და თვალები გადავატრიალე.
-უცბად ავარდი...ეს მომწონს ტუჩის კუთხე ჩატეხა დემეტრემ.
-მოკეტე ან გესვრი. შენი უაზრო რეპლიკების ხასიეთზე არვარ დავუჭყიტე თვალები...ღორი!
-მაშინ გამანთავისუფლე და ორივე დავისვენებთ ჩაიცინა დემეტრემ.
-შენ ხუთი კაცი მომიკალი როდესაც მოგიყვანე!
-ჰაჰ...დაიცადე სანამ გამანთავისუფლებენ-ჩემი ბრალი არაა ეგ თვითონ გამოგზავნე ჩემს საცემრად მე უბრალოდ შესაბამისი რეაგირება მოვახდინე.
მკვლელი მზერა ვესროლე,რომ მოეკეტა მაგრამ მაინც აგრძელებდა.
-ისე ჩვენში რო დარჩეს...მაინც რა საჭირო იყო თვალებზე ეს სახვევი? მინდა,რომ დავინახო ადამიანი რომელმაც პირველმა შეძლო ჩემი დაჭერა იმისათვის,რომ შენი სახე დავიმახსოვრო. კარგად ვერ დაგინახე ავარიის გამო.
საკანში შევედი...-დეტექტივო ლაშხი არ შეხვიდეთ საშიშია. დამიყვირა პოლიციელმა,მაგრამ არმოვუსმინე და კარი გავაღე. დემეტრემ კი ჩაიღიმა. მასთან მივედი და სახვევი მოვხსენი. მისმა თვალებმა რომელიც სიძულვილით იყო სავსე და ყველას მოკვლა სურდა ჩემს მწვანე თვალებს ჩახედა. ჩამათვალიერა.
-ჰაჰ ჩაიცინა გველურად...მომწონს რასაც ვხედავ...
-შენი აზრი არ მიკითხავს!
-იცი..მე მომწონდა შენი დამოკიდებულება მაგრამ ახლა ნერვებს მიშლი.
-მგონი მომიწევს,პირში რამე ჩაგიტენო იმისთვის,რომ მოკეტო
-მეც იგივეს ვფიქრობ კარგი იქნებოდა თუ მეც მოგაკეტინებდი ჩაიცინა ბოროტულად....საზიზღარი უტაქტო ვფიქრობდი ჩემთვის. მისი თმა დავიჭირე და მისი სახე მოვიზიდე.
-მისმინე...მე არვარ შენი თამაშების ხასიეთზე და ერთადერთი მიზეზი რატომაც არგკლავ მხოლოდ ის არის,რომ ნებართვას ველოდები სამსახურიდანაც კო წავიდოდი თუ შენი თავის გახვრეტის ნებართვა მექნებოდა.
ჭკუიდან გადავიდა დემეტრე და ფართხალი დაიწყო,რომ განთავისუბლებულიყო რადგან თოკებით დავაბმევინე.
-აქ რახდება? საკანთან გაჩერდა გიორგი.
მისკენ შევტრიალდი და დემეტრე გავუშვი.
-ელენე შეიშალე? ის საშიშია გამოდი საკნიდან.
საკნიდან გამოვედი და პოლიციელმა იმ წამს ჩაკეტა.
-გამომართვი ყავა მოგიტანე ყავა გამომიწოდა გიორგიმ.
-მადლობა
-გავუგე მთელი ღამე აქ ყოფილხარ...რატომ?
-მას მარტო ვერ დავტოვებდი
-რატომ? ის თოკებითაა დაბმული საკანში და თანაც პოლიციის ოფისში და თანაც ყველაზე დაცული დონის საკანში ის აქ ყველაზე უსაფრთხოდაა.
-კარგად იცი რომ ეს სიმართლე არაა ეს ოფისი სავსეა ორმაგი აგენტებით მეკი მას თვალს არ მოვაშორებ რადგან როგორც იქნა დავიჭირე.
-შენ არასდროს გითქვამს რატომ ხარ მისით შეპყრობილი მაგრამ არაუშავს თუ ამის თქმა არგინდა. უბრალოდ იცოდე,რომ შენს გვერდში ვარ....ახლა კი გამიღიმე
გავუღიმე და თან ამოვიხვნეშე.
-მაინც შენი გაიტანე.
-იცი რომ გიყვარვარ სიცილი დაიწყო...ახლა გაიხსენე რა დამპირდი დიდიხნის წინ?
ჩავფიქრდი და ვერ გავიხსე.
-დაგავიწყდა არა? შენი დამპირდი,რომ პაემანზე გამომყვებოდი როდესაც შენს მიზანს შეასრულებდი ასერომ...
-ჩემი მიზანი არ შემისრულებია ბოლომდე. ის ხომ კვლავ ცოცხალია.
-უარი არ მიიღება..შენ მთელი ღამე აქ გაატარე შესვენება გჭირდება
-უკვე გითხარი,რომ მისი დატოვება არშემიძლია,ბევრჯერ დამისხლტა ხელიდან მისი მომხრეების და მოღალატე აგენტების გამო იცი,რომ აქაც ყავს ხალხი.
-ვიცი...მაგრამ დაღლილი ხარ და არშეგიძლია აქ დგომა გააგრძელო,მას მე მივხესავ სანამ შენ დაისვენებ.
ხო და საღამოს რვა საათზე გამოგივლი მას კი ჩემს სანდობ მცველებს დავაყენებ..ასე რომ სახლში წადი და დაისვენე.
-კარგი ამოვიხვნეშე და წამოვედი.
-და არ დაგავიწყდეს საღამოს რვა საათზე მზად იყავი.
-კარგი კარგი მივაძახე გიორგის.
უკან მივიხედე და დავინახე როგორი ეიმილით იყირებოდა დემეტრე საკნიდან ნეტა რა აცინებს მალე ჩემი ხელით გავუხვრიტავ თავს.

პ.ს თქვენი არვიცი მაგრამ მე დავინტერესდი მეც პიველად ვკითხულობ და შეგახსენებთ რომ ეს უცხოური ფანფიკი და ას ვთარგმნი მე და იივე ინდა გთხოვოთ თუ მოგწონთ დაალაიქეთ ან დააკომენტარეთ რომ მივხვდე ღირს თუ არა გაგრძელება მადლობა ყურადღებისთვის