ყველაფერი შობის ღამეს დაიწყო,იმ სუსხიან და ამავდროულად თბილ ღამეს,მისი თვალები, რომ ბზინვარებდა და ათბობდა მთელ დედამიწას,ნუ მთელ დედამიწას თუ არა იმ ადგილს მე,რომ გაშეშებული ვიდექი....

- სახელი?
- ცოტნე
- გვარი?
- მენაბდე
- ასაკი?
პირველად 16 წლის ასაკში შემიყვარდა,გაგიჟებით,სულით და ხორცით მიყვარდა, მისი სურნელი მიყვარდა,იის და სიცივის სურნელი ერთად ისეთ სასიამოვნო არომატს ქმნიდა,ყველასგან განსხვავებულს,რომ შეიძლება მომკვდარიყავით,მის სურნელში ჩაძირულიყავით.გირჩევდით ასე ვინმე თუ შეიყვარეთ არავითარ შემთხვევაში არ გაუშვათ მეთქი,მაგრამ......სიყვარული,ყველაზე საძაგელი რამ არის,არავინ არ იმსახურებს........
გადამეტებული სიყვარული კლავს.
მე კი ასე,გიჟურად,ზღვარს გაცდენილი სიყვარულით მიყვარდა.



მე რომ დავიჩემე, 15 წლის იყო,ლეა შტორიძე,ბნელ ოთხმოძდაათიანებში ყველასათვის სასურველი გოგო,მე ამირჩია,მახსოვს სკოლიდან გამოსულს ბიჭების ბრბო როგორ გაარღვია და ჩემკენ ხელებ გაშლილი გამოემართა,ყველაზე ამაყი ვიყავი,მე ხომ გვერძე ლეა შტორიძე მედგა,ყველას თვალის ჩინი და ოცნება.
17 წლის, რომ გავხდი ვიცოდი აღარ ვუყვარდი, სხვასთან ურთიერთობის გაბმას არ დასცალდა და ურცხვად გამომიცხადა ლეო მიყვარსო, შენ არ მყვარებიხარ,მეცოდებოდიო,ვიცოდი მთვრალი იყო და ხვალ ამას ინანებდა,მაგრამ მის ნათქვამში 100% დარწმუნებულმა,სახლში მშვიდად მივაცილე,თვალები ამემღვრა,ბოლოჯერ ვხედავდი და ვიცოდი ძვირად დამიჯდებოდა,კარის ჩარჩოს მიყრდნობილმა მითხრა,მომიახლოვდიო
- ლეა,მთვრალი ხარ სახლში შე..
- მომიახლოვდი - ალკოჰოლის სუნი ჩემამადე აღწევს,არ ვიცი ეს იწვევს ჩემ უუნარობას თუ ლეას სურნელი მაგრამ,ფაქტია დაპროგრამებულივით ვუახლოვდები,ნელა იწევა, კისერზე ხელს მხვევს და ცხვირს ცხვირზე მიხახუნებს,ყვრიმალთან ახლოს სველ კოცნას მიტოვებს,მაჟრიალებს,ვიცი იცის,ჩემი წასვლა და მისი მიზეზი იცის.