ჯიჯი უკვე კარგადაა მაშინ ცრუ განგაში იყო... ის თავს უკვე გაცილებით უეთ გრძნობს ხვალ მას გამოწერენ და სანდროც მაშინ აპირებს ყველაფრის ახსნას თუმცა მას ეშინია რომ ჯიჯი ანერვიულდება და ისევ ცუდად იქნება...
-ჩემო სიცოცხლეე.. გილოცავ,დღეს ძალიან ბედნიერი ვარ
-შენ რო არ მყავდე რა მეშველებოდა ემი
-სულ არაფერი დაო
- აუფჰჰ დამპალოო
კარზე კაკუნია...
-ემილი მიდი გააღე,ნეტა ვინ უნდა იყოს
-ჯიჯი მისმინე,შენ ოღონდ არ ინერვიულო კარგი?
-რატო უნდა ვინერვიულო რო?
-შემოდი სანდრო...
-სანდრო? შენაქ რა გინდა? ემა საერთოდ რატო შემოუშვი? წავიდეს არ მინდა მისი დანახვა საერთოდ!გაეთრიე ჩემისახლიდან სანამ მშვიდად ვარ!
-ჯი, დაო, უბრალოდ დამშვიდდი და მოუსმინე,მხოლოდ ჩემი ხათრით'
-გისმენ! მხოლოდ ემას ხათრით!
-სანდრო ისაუბრეთ,მე გავალ, ჯიჯი თუ რამე დამიძახე
-პირველ რიგში მინდა ბოდიში მოვიხადო იმისთვის რო ჩემ გამო ესე დაიტანჯე,ადრე უნდა მეთქვა და ამეხსნა ყველაფერი,მაგრამ ვერ შევძელი ამიტომ დრო მოვიდა, აგიხსნი ჩემ ცხოვრებას და იმას თუ ვინარის ჩემი 'ცოლი'ჩემთვის... ერთი წლის წინ დედაჩემი და ალექსანდრე(მამა) ერთმანეთს გაშორდნენ კომპანია კი უნდა დამრჩენოდა მე ანუ როგორც უფროს ვაჟს,თიმცა-ღა ე.წ მამაჩემს ძალიან უყვარდა ჩემი უმცროსი ძმა და უნდოდა ყველა ქონება და კომპანიები რაც გააჩნდა მისთვის გადაეცა... რა თქმა უნდა დედაჩემს ეს არ ესიამოვნა და ალექსანდრეს აუჯანყდა,მაშინ ალექსმა თქვა ჩემი შვილი თუ ცოლს მოიყვანს, ასეც იყოს ხელს მოვაწერ და ყველაფერი მისი იქნებაო!მე ეს გადაწყვეტილება არწსწორედ და უადგილოდ მიმაჩნდა! მაგრამ დედაჩემი იმდენად გამწარებული იყო მამისგან რო მთელი არსებით მთხოვა ცოლი მოიყვანე თუნდაც ერთი წლით,და მერე დაშორდიო, მეც რა მექნა დედა ჩემთვის ერთადერთი იყო და მას ვერ ვუღალატებდი, თუმცა საქმე იმაში იყო რო არავინ მიყვარდა,ცოლად კი ჩემი ბავშვობის მეგობარი კატო მოვიყვანე,მას ვუამბე ის რო არ მიყვარდა და უბრალოდ დახმარება მჭირდებოდა და ისიც დამთანხმდა, მერე ვიქორწინეთ,ხელი მოვაწერეთ,მთელი ქონება მამამ მე გადმომცა,ეჭვი რომ არ შეპარებოდა კატოს პირდაპირ არ დავშორებულვარ და ისე ვიქცეოდით თითქოს ყველაზე ბედნიერი და მოსოყვარულე წყვილი,ეხლა კი მე თურმე ანგელოზი შემიყვარდა... და მინდა რომ ის გახდეს ჩემი ცოლი,ცხოვრების მეგზური,რომელსაც მუდამ ვეყვარები და არ დამტოვებს, აი ვეყვარები ისე თამაშით კი არა, დაუბრალოდ კონტრაქტით არა! ვეყვარები ნამდვილი სიყვარულით! ვიცი,ეს ამბავი შენთვის ცოტა არ იყოს გაუგებარი და შემაშფოთებელია, შეიძლება არც კი მაპატიო, და სამუდამოდ გამიშვა შენი ცხოვრებიდან, მაგრამ მინდა იცოდე რო ძალიან მიყვარხარ და სულ მეყვარები! დროს მოგცემ დასაფიქრებლად პატარა ანგელოზო, რამდენსაც გინდა იმდენს, მე დაგელოდები თუნდაც წლები დაგჭირდეს,იმ იმედით რომ მაპატიებ და ჩემი გახდები,მაინც ხო იცი იმედი ყველაზე ბოლოს კვდება მით იმეტეს ჩვენი სიყვარულისა!..
-სს... სანდრო,ძალიან გთხოვ უბრალოდ წადი ჩემი სახლიდან...
-კარგი,მაგრამ გახსოვდეს მე შენ გელოდები... ეს თქვა და ოთახის კარი მიიხურა





მკითხველნო,მაინტერესებს თქვენი აზრი!
უნდა აპატიოს თუ არა ჯელენამ სანდროს და საერთოდ
უნდა მისცეს შანსი?..