რეალობით გაჟღენთილი_1_
მოგესალმებით, ისტორია დაფუძნებულია რეალობაზე :დ ნამდვილად არ მაქვს წერის გამოცდილება არც არასდროს მიოცნებია წერაზე, უბრალოდ მინდა ეს რეალობა პატარა ისტორიად ვაქციო და სხვებმაც იცოდეს ამის შესახებ,ამ რეალობის ისტორიას ქცევას შევძლებ თუ თქვენ მოგეწონებათ რადგან ვწერ იმიტომ რომ ვინმემ იცოდეს და წაიკითხოს, არანაირად არ მეწყინება თუ მეტყვით რომ შევწყვიტო დ აღარ გავაგრძელო <3 ვიცი მექნება გრამატიკული შეცდომები რის აღმოფხვრასაც ვცდილობ და შევეცდები, მექნება სხვა ბევრი შეცდობა შესაძლოა უზუსტობაც, რის გამოც მართლა არ მეწყინება თქვენგან კრიტიკა, შესწორება დაა სწავლება.... მე არ მაქვს პრეტენზია მწერლობაზზე ან თუნდა ამ საიტის გამორჩეულ მწერლობაზე... მე უბრალოდ მინდა იცოდეთ ესს ისტორია სულ ესაა, ვიცი რომ თავი პატარაა ისტორიაც არააა დიდი, დიდი ისტორიის დაწერას ვერც შევძლებდი :* წერის პროცესშია ჯერ მეორე თავი არაა დაწერილი,ვაიმე რამდენი ვილაპარაკე ბოდიში :( __________ ერთი ჩვეულებრივი სამუშაო დღე იყო, როგორც ყოველთვის მაღვიძარამ 6:15წუთზე ამცნო გოგონას რომ გაღვიძების დრო იყო, სიფრიფანა სხეული წამოწია საწოლიდან მაღვიძარას ხმა გაუთიშა და მოწესრიგებას შეუდგა, ძალიან ციოდა ამიტომ თბილად ჩაიცვა ზედ სამსახურის ფორმა გადაიცვა, ჩაიდანი გაზქურაზე ჩემოდგა და დაელოდა ჩაის ადუღებას არ შეეძლო სახლიდან საუზმის გარეშე გასვა რაოდენ გასაკვირიც არ უნდა იყო ის ამ დროს საუზმობას ახერხებდა, სახლის კარი გაიხურა დედა მამა და დაიკო დაძინებული დატოვა და ჯერ არ გათენებულ ქალაქს მობუზული შეგება, სამსახურამდე ფეხით მიდიოდა ახლოს არის და რატომ ვხარჯო ფული ტრანსპორტშიო გაიძახდა, თან მართლა არ ეშინოდა სიბნელის, 10წუთში უკვე სამსახურის კარი შეაღო, -მსოფლიოში ყველაზე ლამაზ თანამშრომელს დილა ადრიანი სალამი_ნიკას უკვე მოისწრია საქმის დაწყება, -რაო რაო_ვითომდა გულისწყვეტით გამოიხედეს გოგონებმა სამზარეულოდან_რით ვართ თაიაზე ნაკლები? მისვლის წამიდან პოზიტივით შეივსო თაია, -დილა მშვიდობის გოგოებო_მიესალმა ყველას მხიარულად და მოსაცმელი ქუდი კაშნი თბილი ჩექმები გარდერობში შეალაგა, -რა იყო კომბოსტო სხვა არაფერი გქონდა სახლში?_ისევ და ისევ ნიკას წვალება თაიას მიმართ, ნიკა და თაია ერთმანეთისთვის ყველაფერი იყვნენ ბავშვობიდან იცნობენ ერთმანეთ, ნიკას უფროსი და მარი და თაია დაქალები იყვნენ 3წლიდან სწორედ ამ დროს დაიბადა ნიკუშაც, როგორ კარგად ახსოვს ნიკას დაბადება ძმა არასდროს ყოლია და ძმის სიყვარულს ნიკასთან ურთიერთობაში ინაზღაურებდა, ასე გავიდა წლები, 20წლის ასაკში საშინელება დატრიალდა მარიამი ავტო კატასტროფამ იმსხვერპლა ამ საზარელმა შემთხვევამ ნიკა და თაია მეტად დაახლოვა ერთმათეს, ნიკას აღარ ყავდა 2უფროსი და დარჩა მხოლოდ თაია, ამ ამბის შემდეგ 3წელი გავიდა მხოლოდ ამ ორმა იცის ამ ამბის გადატანა რა დაუჯდათ, გარშემომყოფთ არასდროს აგრძნობინებს ნიკა ამ დანაკარგს, და არც თაია გამოირჩევა ემოციების გამოხატვით, მხოლოდ ერთმანეთუს მხარზე თუ იტირებენ მარის მონატრების დროს... თაიაც სწორედ ნიკამ დაარქვა ჩვენს გოგოს, როგორ? როგორ და საბუთში თათია უწერია მშობლებმა ასე დაარქვეს, მაგრამ ნიკამ ვერ წარმოთქვა სახელი თათია სწორად მხოლოდ 5წლის ასახში შეძლო სწორად დაძახება მაგრამ აზრი აღარ ქონდა ყველა თაიას ეძახდა, თვითონაც დაავიწყდა მისი ნამდვილი სახელი და ასე შერჩა თაია,... თაიაა და ნიკა მეგობრობის გარდა როგორც შეამჩნიეთ თანამშრომლებიც არიან, თაია მზარეულია, სწრაფი კვების ობიექტში მუშაობს, აცხობს ლობიანებს, ხაჭაპურებს, კუბდარს და სხვა უამრავ გემრიელობებს, ამზადებს შაურმის სალათებს საწებლებს და ა.შ ნიკა მეშაურმეა, ასე დილის 7საათიდან საღამოს 6ამდე ერთად არიან, თაია როგორც დასაწყისში ავღნიშნე ოჯახთან ერთდ ცხოვრობს მამამის ოთარის მისი პატარა ბიზნესი აქვს მანქანების სახელოსნო აქვს და ახერხებს ოჯახის რჩენას, დედა ლიანა და დაიკო თიკო სალონში სტილისტებად მუშაობენ, როგორც მიხვდით არ გახლავთ ეს ოჯახი განსაკუთრრბულად მდიდარი ან კიდევ საოცრად სახელგანთქმულები, უბრალო საშუალო შესაძლებლობის ოჯახია............ სამუშაო დღე ჩვეულებრივად მიდიოდა თუ არ ჩავთვლით იმ ფაქტს რომ ყველანი დაძაბული იყო რადგან უფროსებს საქმე ცუდად ქონდათ, ობიექტი ან უნდა დაეხურათ ან მუშა ხელი შეემცირებინათ,......... -თაია სალათები დამიმატე რა_გასძახა ნიკამ გოგონას სამზარეულოში, თაიამაც დაუყოვნებლივ მიირბინა ნიკას დახთან, 2-3კლიენტი იცდიდა რიგში ერთ მაღალ სილუეტს მოკრა თვალი საოცრად შავი ნახშირივით შავი თვალების პატროს, ბიჭმაც შეამჩნია თაიას დაღლილი თვალები იცით როგორი სიტუაცია შეიქმნა? აი ინდურ კინოებში რომ შეეჩეხება ორი მოსიყვარულე გული ერთმანეთს და ერთი საათი თვალებში უყურებენ შემდეგ ქარი რომ ამოვარდება საუდანღაც და თმას უბურდავს გოგონას, სწორედ ესეთი სიტუაცია შეიქმნა თუმცა წუთიერად დიდ ხან არ გაგრძელებულა, მორცხვად გააბრუნა თაიამ თავი ახლა შეამჩცნია რომ ბიჭს პოლიციელის ფორმა ეცვა, გაეღიმა გულწფელად გაეღიმა მისი ბავშვობის ოცნება გაახსენდა პოლიციელობა რომ სურდა ეზოში თამაშის დროს ყოველთის პოლიციის როლს რომ ირგებდა, ამ ნოსტალგიური განწყობით გაუჩინარდა სამზარეულოს კარში, საათის ისრები 15:00სთს უჩვენებდა, დროც იწელებოდა საშინლად, რაც მისი საქმე იყო არ იყო ყველაფერი გააკეთა იქნებ დრო მალე გავიდესო, მისი წასვლის დრო რომ ახლოვდებოდა უფროსმა დარეკა თაია არ გაუშვათ დამელოდოსო, იმ წამსვე მიხვდა რომ შემცირებაში მოხვდა მაგრამ ამის გამო გული არ გაუტეხავს, ზუსტად 18:05წუთზე შემოაღო შუა ხნის სასიამოვნო შესახედაობის მამაკაცმა კარი, -გამარჯობა ბატონო დავით_ყველანი ერთხმად მიესალმა უფროს, იმდენად უსუსურად გამოიყურებიდა ბეჭებ ჩამოყრი თაიას თვალიც ვერ გაუსწორა ის უთხრა -მოდი ჩამოვჯდეთ ცალკე_თაიაც დაყვა უფროსის ნებას და უკან აედევნა, რა თემას აღარ შეეხო ბატონი დავითი აშკარად დრის წელავდა -კარგი რა უფროსო, ისედაც მალოდინეთ 5წუთი სამუშაო საათს, ახლა კიდევ მაყოვნებთ გარეთ დაბნელდა დიდი ხანია ზამთარია ბოლო ბოლო, კარგი რა შეფ, რა რთული სათქმელი ისაა რომ შემცირებაში მე მოვყევი_სულ სიცილში ჩაილაპარა თაიამ ისე რომ უფროსისთვის თვალი არ მოუშორებია -შენ მგონი ნორმალური არ უნდა იყო, წუხელ წესიერად არ მეძინა იმაზე ვფიქრობდი როგორ უნდა მეთქვ ეს ყველაფერი და შენ არ რას ცერცეტობ?_მართლაც ასეთი ალალალი და სუფთა გულის კაცია ბატონი დავითი ვინმესთვის ცუდს ნუ ათქმევინებთ და რას აარ გააკკეთებს -კარგი რა შეფ, პირველივე დღიდან მამას გამსგავსებთ მასსავით კარგი ხართ -დამასრულებინე თაია -ახლა ისიცც არ მითხრა ანაზღაურების გარეშე გიშვებო თორე ეგ აღარ მომეწონება_ხუმრობის ხასიათზე მაინც იყო -არ ხარ შენ ნორმალური-თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია თაიამ_მოკლედ ჩემს ძმაკაცს რესტორანში ერთ თვეში დაჭირდება შეფ მზარეულის დამხმარე, ის გოგონა თხოვდება თვის ბოლოს და სამსახურს ანებებს თავს, თუ შენ სურვილი გექნება იქ დაიწყებ მუშაობას კარგად დაგახასიათე სხვათაშორის პატარა ონავარო, -ვახ ვახ ვახ_ბეჭებში გაიმართა თეატრალირად თაია_მე დიდი რესტრონის დიდი მზარეული ვიქნები? დიდი რა პატარა მზარეული -გოგო არ ხარ შენ კარგად, ახლა წაადი დაფიქრდი და პასუხი გამაგებიე რაადგან დაადებითი პასუხის შემთხვევაში ერთ თვიანი კურსები უნდა გაიარო რომ მოემზადო_საფულიდან დავითმა ორი 100ლარიანი ამოიღო და თაიას გაუწოდა -უფროსოოოოოო, სანამ სამსახურიდან გამაგდებდით მანამდეც მოგეცათ ასეთი ბონუსები_გაეკრიჭა პატარა ბავშვივით, მაგრამ უცებ დასერიოზულდა_ამდენს მართლა ვერ ავიღებ ამდენი დღე არც მიმუშავია არ მეკუთნის -შენ ახლა!!!! განა ამდენი რა არის 50ლარი სალაპარაკოა??? -კარგი ბოსს, მაგაზე გაწყენინებთ?_სტაცა ფულს ხელი და ჩაიჯიბაო რომ იტყვიან ეგრე ჩაიდო შარვლის ჯიბეში_კარგად ხალხო, სუუუულ კარგად მეყოლეთ მე წავედი მოუსვლელად_ყველა გაოცებული სახით უყურებდა_ნიკ მოგწერ მერე და აგიხსნი ყველაფერს..... სიცივის მიუხედავად შინისაკენ მიმავალ გზას ისევ ფეხით გაუყვა, ფიქრობდა იმაზე რომ მისი ცხოვრება ჭკუა მხიარულის ცხოვრებას გავს, ვერაფერმა დაასერიოზულა ვერც იმან რომ საშინელი გაჭირვება გამოიარეს მან და მისმა ოჯახმა, ვერც იმან რომ მამა ძალიან ცუდად ყავდა სიკვდილს ებრძოდა 6თვე, ვერც იმან დათრგუნა თაია რომ მიდი დობილი მარიამი სიკვდილმა წართვა, ყველაფრის მიუხედავად ცხოვრებას პოზიტიურად აგრძელებს, ახლა კიდე სამსახურიდან გაუშვეს და სიცილ კისკისით მიიღო ეს ამბავი, ფიქრობდა ცოტა ხანს დავისვენებ მაინცო, 2წელი დაგამბუკად ვმუშაობდი კვირაში 4დღეო წესიერად მაინც დავიძინებ აწი დილითო ამ ფიქრებში იყო და გზაზე დაგდებული ტელეფონი დაინახა, მიმოიხედა არავინ იყო, ხელში აიღო წუთით შეყოვნდა ადგილზე იქნებ ვინმეს მოვკრა თვალი ვინც ეძებსო, მაგრამ ძალიან რომ დაუბრე ცივმა კარმა გააგრძელა გზა თან "კონტაქტებში" ძებნა დაუწყო ნომრებს გადარეკა ბევრთან ზოგმა არ უპასუხა ზოგს გათიშული ქონდა, მერე ერთ ნომერთან დარეკა რომელსაც სახელი არ ეწერა ისე იყო შენახული რამოდენიმე ზარის შემდეგ მამაკაცის ხმა გაისმა -გამარჯობა, შეიძლება მითხრას ვისი ნომერია ეს? ვისი ნომრიდან კირეკავთ? -ეს მამაჩემის ნომერია_აშკარაად დაიბნა მამაკაცი ყურმილის მეორე მხარეს -კარგია, ეს ტელეფონი ვიპოვე -და სად ხართ ახლა? რომელ ქუჩაზე? -ტელეფონი "თამარ მეფის" N15თან ვიპოვე ახლა უკვე N33თან ვარ გაჩერებასთა_სიცივისაგან უკვე ხმაც კი ეყინებოდა -თუ შეგიძლიათ, ძალიან გთხოვთ დამელოდეთ 4-5წუთში მოვალ -კარგი_უთხრა და გათიშა ტელეფონი. ამ ხუთ წუთში რა აზრმა არ გაუელვა, ახლა ვიღაც მანიაკი რომ იყის და სპეციალურად მოწყობილი ცირკი რომ იყოს, არა არა ასეთი სასიამოვნო ხმის ტემბრის პატრონი ეგეთი არ იქნება, ვაიდა მანქანით რომ იყოს და შემომთავაზოს წამოდი მეც გცემ პატივს სახლამდე მიგიყვანო, უარი როგორ ეთქვა იმ ვარიანტებს არჩევდა, უხეშად ვეტყვი ვგავარ ახლა იმნარს რომ ჩაგიჯდეს შენ მანქანაში, ან ჯობია თავაზიანად ვიუარებ, აამ ფიქრებში იყო და ძალიან ახლოს პატრულის სირენის ხმა შემოესმა იქვე ახლოს მოძრაობდა, რაღაცნაირად მოეშვა და შიშმაც გაუარა თუ რამე ვიკივლებ და მიშველის პატრული ბიძია, გაგიკვირდებათ და თაიას ფეხებთან გააჩერა პატრულის მანქანამ იქედან კი მამაკაცი გადმოვიდა ჰო ჰო სწორედ ის შავთვალა საოცარი აღნაგობის პატრონი -თქვენ გრლაპარაკეთ ტელეფონზე?_ღიმილიანად მიმართა პატრულის თანამშრომელმა მოულოდნელობისგან პირდაღებულ გოგონას -ხო დიახ, თქვენ_მონიტონურად ლაპარაკობდა თან ტელეფონს ხელში ათამაშებდა -დიახ მამაჩემის ტელეფონია_თაიამ გაუწოდა მამაკაცმაც გამოართვა_კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა_ხელი გაუწოდა ჩამოსართმევად თაიამაც შეაგება მისი გაყინული თითები -არაფრის_ეს სიტყვა უფრო მისთვის ჩაილაპარაკა -ძალიან გაყინული გაქვთ ხელები_ამის თქმა იყო და მამაკაცი შებრუნდა ჩაჯდა მანქანაში მძღოლის გვერდით თუმცა ადგილიდან არ დაუძირია თაია გაგულისებული შევრუნდა და წავიდა უხეში, უტაქტო, მე ამ სიცივეში ვუცადე და სახლამდე მიყვანა მაინც შემოეთავაზებინა მერე რა რომ მაინც უარს ვეტყოდი გაზრდელი, "ძალიან გაყინული გაქვთ ხელები" გამოაჯავრა მისივე ტონით მამაკაცი მეც ვიცი შენ რო გიცადე ამ ყინვაში მაგის ბრალია, ასე მიქოთქოთებდა როცა გვერდით ნელი სვლით ჩაიარა პატრულის მანქანამ და შიგნიდან სიცილის ხმა ისმოდა -ვაიმე თაია ამ ქუჩაში ლაპარაკს ხო ვერ გადაეჩვიე რა იქნებ გაიგონეს და მიტო იცინოდნენ, ამიტო გონიხარ ხალხს გიჟი, ვაიმე ისე რა ლამაზი თვალები აქვს, ნეტა მომეფიქრებინა და მისივე ნომრით სოც ქსელში მომეძებნა, ისე რა თავაზიანია რამდენჯერ გადამიხდა მადლობა, მანქანას გააყოლა თვალი და ნომერი დაიმახსოვრა 432 იქნებ სადმე ქალაქში პატრულირებისას ისევ შევხვდე, არაა მაინც ხეპრეა, ვაიმე თაია გადაეჩვიე შენ თავთან ლაპარაკს თორე საგიჟე არ აგცდება ამ ტლიკიში სახლის კარსაც მიადგა |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.