-გისმენთ..-საშას არც კი შემოუხედავს დიდი წიგნი მომაწოდა.
-ეს განვლილი მასალაა რომლის ცოდნას ყველა სტუდენტიდან მოვითხოვ,ხვალ კი ჩავიბარებ.-ერთი სწრაფად ამათვალიერა და აუდიტორიიდან გავიდა.
არ ვიცი რას მერჩოდა,ან ამდენი რატომ უნდა წამეკითხა ერთ ღამეში,მაგრამ ვერაფერი ვუთხარი.
დღემ იდიოტურად ჩაიარა,ყველა ლექტორიდან შენიშვნა მივიღე დაგვნიანებაზე,იმას არავინ ფიქრობდა რომ მე ჯერ ისევ რუკით ვმოძრაობდი უნივერსიტეტში.. დამღლელი დღე იყო.. მძღოლიმა პირდაპირ სახლში წამიყვანა.მეც მაშინვე საძინებლისკენ ავიღე გეზი.კიბეებზე ვლადი შემხვდა,პერანგის ღილებს იკრავდა,ეტყობოდა ახალი გაღვიძებული იყო,რადგან სახეზე ბალიში ეხატა.
-დღემ როგორ ჩაიარა?-მკითხა,როცა ურეაქციოდ ავუარე გვერდი.
-საშინლად!-მეტი არაფერი მითქვამს.
პატარა ბავშვივით ჩამეძინა,როგორც კი ბალიშზე თავი დავდე.საღამოს გამეღვიძა.. საათს გავხედე რვა საათი სრულდებოდა.თვალების ფშვნეტით ავდექი და ქვემოთ ჩავედი.
როგორც გავიგე ბებო და ბაბუ ქვეულებაზე იყვნენ.ვლადიც საკმაოდ სიმპათიურად იყო გამოწყობილი,ვიცოდი ისევ გასართობად მიდიოდა,მე კი წიგნებთან მტოვებდა სახლში მარტოს.. რა თქმა უნდა ამას არ შევეგუებოდი.მაშინვე წავავლე ტელეფონს ხელი და უკან ამოვუდექი.ერთი დაეჭვებულად შემომხედა,ცალი წარმი ზემოთ ასწია და უცდიდა როდის მოვშორდებოდი,მე კი ამას არ ვაპირებდი.. თვალების „პაყურითა“ და ურცხვი ღიმილით ისევ მის გვერდით ვიდექი.
-რას აკეთებ?-მკითხა მან.
-შენთან ერთად მოვდივარ.
-დაივიწყე.. გამორიცხულია.-დამცინა მან და პატარა ბავშვივით თავზე ხელი გადამისვა.
-ვლად.. ერთმა „ბრძენმა“ თქმა.. „თუ ერთხელ“დაგაჩმორებენ“ სულ ასე გაგრძელდებაო“-შევახსენე თავისი სიტყვები.მან კი თვალები გადაატრიალა.
-კაწ არ წამოხვალ მეთქი.
-ვლად მგონი შენს საუბარს აზრი არ აქვს თუ ხვდები.
-კარგი წამოდი,მაგრამ არც ერთი წვეთი ალკოჰოლი გასაგებია? დედაჩემმა მაგრად დამტუქსა შენს გამო.
-შევთანხმდით.-გავუღიმე და კარებში გავასწარი.
კარგ ხასიათზე ვიყავი,მაგრამ ცოტა მშიოდა მთელი დღის განმავლობაში მხოლოდ ყავა მქონდა დანალევი,ამიტომ თვბრუ მეხვეოდა.
დღეს სხვა კლუბში წავედით.. ტრადიციულად ბართან დავჯექი,ვლადიკი მის ნაშებს იგერიებდა,მომაბეზრებელი სანახაობა იყო.მხოლოდ უალკოჰოლო სასმელს უკვეთავდა ჩემთვის,რაც მომაბეზრებელი იყო,ცოტაც და სახლში წავიდოდი,თუმცა ნაცნობმა ხმამ ხასიათზე მომიყვანა.
-ვინ იყო?-ჰკითხა ვლადს,როცა კიდევ ერთი ქერათმიანი გაისტუმრა ვლადმა.
-მნიშვნელოვანი არავინ.. აქ უპონტობაა სხვაგან ხო არ წავიდეთ?-ჰკითხა ვლადმა საშას
-შენ ბავშვს გამოეპარე თუ რატომ ხარ ასე აღზნებული პონტზე?-ოჰოო ნუთუ ვერ დამინახა გავიფიქრე მე.
-აქ არის.-ვლადმა ბარის „სტოიკაზე“ დადებული ხელი ჩამოუშვა რომ საშას დავენახე,მან კი გაკვირვება ვერ ამალა.
-შენ აქ რა გინდა?-მკითხა ახლა მე.
-მეც გამიხარდა შენი ნახვა.-თვალი ჩავუკარი და ჩემი წვენი მოვსვი.
-შენ რა სამეცადინო არ გაქვს?-ვლადს მობეზრდა ჩვენი მოსმენდა და მატო დაგვტოვა.
-აქაც ლექცია უნდა ჩამიტარო?
-არა.. ლექცია ხვალისთვის იყოს,ვნახავთ რას ჩამაბარებ.-მკაცრი მზერით დამაჯილდოვა და ზურგი მაქცია.. მე კი თვალები ისევ დავაელამე,მას რომ არ დაენახა..
რადგან მარტო ვიყავი დრო ვიხელთე და სასმელში არაყი გავურიე,მშვენიერი გემო ჰქონდა,ცოტა შევთვერი სამი ჭიქის შემდეგ.ბიჭებმა ნაშები აყარეს და პონტის საძებნად სხვა კლუბში გადაწყვიტეს წასვლა..
აქ.. რუსეთში ისეთი თავისუფალი ვიყავი.. ისეთი ბედნიერი რომ უფრო ღრმად ვსუნთქავდი.მიკვირდა რატომ ქამდე არ გამომაგდო დედაჩემმა,თანაც „ბიჭი სიზმრიდან“ ისეთი სიმპათიური იყო,ისეთი მზერა ჰქონდა,რომ ცოტაც და ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებდი,თანაც მისი სიმკაცრე უფრო მიზიდავდა
სასმელმა შემახურა,გონება დამიბინდა სურვილით.. მაგიჟებდა ის ფაქტი რომ მას არ ვიზიდავდი.. ეჭვიანობის გრძნობა ჩემთვის უცხოა,მთავარი სწორი ტაქტიკაა,რომელსაც საშა წარმატებით ახორციელებდა..
ისეთი მექალთანეა იცის ქალი როგორ ათამაშოს თავის ჭკუაზე,იცის რომ იგნორი უფრო მეტ სურვილს უღვიძებს ქალს..
ისეთი სურვილი მქონდა მასთან შეხების.მისი წითელი ტუჩემის შეხების წარმოდგენისას მთელს სხეულში ჟრუანტელი მივლიდა.. ასეთი გრძნობა,სურვილი არავის მიმართ არასოდეს არ გამჩენია,მაგრამ არც არავინ დამსიზმრებია მსგავსად,თითქოს ჩვენი ბედი დაკავშირებული იყო..
არ მახსოვს კლუბიდან სახლში თავი როგორ ამოვყავი.. დილით კვლავ ბებომ გამაღვიძა.. თავი მტკიოდა სასტიკად,გასული საღამოდან სხვა კლუბში წასვლის შემდეგ აღარაფერი მახსოვდა.
სწრაფად მოვემზადე დილით ისევ საშას ლექცია მქონდა,არ მინდოდა ისევ შენიშნვნა მიმეღო მკაცრი ლექტორისაგან,მაგრამ კვლავ დამაგვიანდა.. საშა ურეაქციოდ მიყურებდა,მხოლოდ თავით მანიშნა ჩემი ადგილი დამეკავებინა. ეტყობოდა ხასიატზე არ იყო,ალბათ რომელიმე ძუკნამ ვერ ასიამოვნა-გავიფიქრე ჩემთვის..
მერხზე თავი ჩამოვდე,ცოტაც და ალბათ ჩამეძინებოდა,კვლავ სანუკვარ სიზმრებში გადავეშვებოდი,მაგრამ ვინ გაცადა.
-ორლოვ გაიღვიძე..-გადმომჩურჩულა ჩემს გვერდით მჯდომმა გოგონამ,თავი ნელ-ნელა წამოვწიე,თვალების ფშვნეტას,რომ მოვრჩი ჩემს წინ აღმართული საშა დავინახე,რომელიც მკაცრი მზერით მიყურებდა.
-ორლოვ ბალიში ხომ არ მოგაწოდო?-ამ მომენტში ბუზღუნა,მოხუცი ლექტორის სიტყვებით მესაუბრებოდა.
-მე.. არა..
-შემდეგში ნაკლები დალიე .-გადმომჩურჩულა და თავის ადგილს დაუბრუნდა.
როგორც ჩანს იმდენი დავლიე,რომ ბიჭების წვეულება ჩავშალე,წარმომიდგენია ვლადი რა გაბრაზებული იყო ჩემზე.. დღეს ღამით ეცდებოდა ჩემს დატოვებას მაგრამ რა თქმა უნდა არ გამოუვიდოდა... ლექცია დასრულდა ყველა სტუდენტმა დატოვა აუდიტორია ჩემს გარდა,საშა დაეჭვებული მიყურებდა.. დოინჯი გაიკეთა და ნელი ნაბიჯით მოიწევდა ჩემკენ.. თეთრი პერანგი ეცვა,რომელიც მკლავებზე სახელდახელოდ აეკეცა,ძალიან სიმპათიური იყო.. ჩემი სიზმრის ზუსტი ანარეკლი გახლდათ,მაგრამ თბილი მზერის გარეშე,ამჯერად თავდაჯერებული მიყურებდა.
-ორლოვ რა ხდება?-მკითხა მან.
-შენ ხომ ექიმი ხარ?-საშამ ცალი წაბი ზემოთ ასწია.-ნუ რაც უნდა გითხრა იმასთან დაკავშირებით შენ უფრო მეტი იცი ვიდრე მე..
-გისმენ,რა ხდება.
-მეგობარს ძალიან უცნაური სიზმრები აწუხებს.-საშას სიზმრების გაგონებაზე სახე ფაუფითრდა,თითქოს ნერწყვი გადაცდაო ისე ჩაახველა.ეს იმის დასტური იყო,რომ მე მარტო არ ვიყავი ამ გაურკვევლობაში.
-რა სიზმრები?
-უცნობი ბიჭი ესიზმრებოდა.. რაც გაიცნო კი ეროტიული სიზმრები დაეწო ამ ბიჭთან დაკავშირებით.-საშას ჩაეცინა.
-ოჰოო.-ზუსტად იცოდა საშამ რასაც ვგულისხმობდი,ვისაც ვგულისხმობდი.-ასეთ შემთხვევაში ერთი რამე შეუძლია შენს მეგობარს.
-რა?
-კაცი გაიჩინოს ცოტა „დააცხრობს“ მის ვნებას.-სერიოზულად ამბობდა,მაგრამ ვატყობდი სიცილის შეკავებას ცდილობდა.
-კაცი?
-ჰო კაცი.
-ვინც ესიზმრება ის კაცი?-საშა გაჩუმდა.
-ეგ ჩემთან არ უნდა განიხილო კაწ,ვინც გინდა და ვისკენაც მიილტვი ის უნდა იყოს შენს გვერდით.
-თქვენ გქონიათ მსგავსი სიზმარი?
-ორლოვ.. თავისუფალი ხარ სახლში წადი და გამოიძინე.
-კარგით პეტროვ.. სიზმარში შევხვდებით..-თვალი ჩავუკარი და აუდიტორია დავტოვე..
უკვე დარწმუნებული ვიყავი საშასაც იგივე სიზმრები ტანჯავდა,ვიცოდი როგორ უნდოდა ჩემი შეხება,მაგრამ რეალურად ამას ვერ ბედავდა,არ იცოდა რომ მეც იგივე სიზმრებს ვხედავდი..
სახლში მისულს ვლადი ძალიან მხიარულ განწყობაზე დამხვდა..
-ვლად დღეს სად მივდივართ?
-შენ არსად პატარავ
-რატომ?
-რა რატომ?
-მე რატომ არ მოვდივარ?
-იმიტომ რომ დღეს ჩემს გოგოსთან მივდივარ,იქნებ წამომყვე და არ გვაცალო..
-ანუ დღეს საშასთან ერთად არ იქნები?-ვლადმა ამათვალიერა ეჭვისტვალით.
-კაწ.. საშასგან რა გინდა?
-რა სულელი ხარ,რა უნდა მინდოდეს? მხოლოდ შენ და მას გიცნობთ.. შენ თუ შენს გოგოსთან მიდიხარ,მე სახლში ხო არ დავჯდები? დაურეკე შენს მეგობარს და მეც წამიყვანოს.
-კაწ
-რა იყო ვლად შენს მეგობარს არ ენდობი?-ვლადმა სიცილი ვერ შეიკავა
-მას ვენდობი.. მაგრამ შენს თვალებში ეშმაკები რომ დარბიან იმათ არა.-ცხვირზე ხელი მომიჭირა და მიმიხუტა.
-იდიოტო ხელი გამიშვი.-მოვიშორე ძლივს.-დაურეკავ?
-კარგი დავურეკავ,მაგრამ არ დალიო არცერთი წვეთი.. ხვალ შენს მოქალაქეობასთან დაკავშირებით უნდა საქმეები უნდა მოვაგვაროთ.-თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე
საკმაოდ თამამად ჩავიცი,მართალია ვიცოდი საშას რეაქცია არ ექნებოდა,მაგრამ რაღაც როლს ჩემი ჩაცმულობაც ითამაშებდა.სარამოს სახლის წინ მანქანა გაჩერდა მეც მაშინვე გავვარდი სახლიდან და ჩავუჯექი..
ისეთ კლუბში წამიყვანა სადაც ჯერ არ ვყოფილვარ.. ძალიან მაგარი სიტუაცია იყო.. რა თქმა უნდა საშას ყველა იცნობდა,ბევრი გოგო ეხვეოდა თავს,მე კი მტრულად განწყობილი მიყურებდნენ.
ვფიქრობდი,რაკი ბიძაჩემი ჩვენთან ერთად არ იყო,ეს დღე გადაწყვეტდა ჩვენს შორის ყველაფერს.. მიუხედავად იმისა რომ დაინტერესება მაინცდამანც არ გამოუთქვამს თვალებში ვნებას ვხედავდი,ვხედავდი სურვილს,ჟინს,გარდა ამისა დავადგინე რომ სიზმრებს ისიც ხედავდა და ეს ბევრ რამეზე მიუთითებდა..
-საშ..-დავიწყე საუბარი 2 ჭიქა არაყის შემდეგ,როცა კარგად გავბრუვდი.-როგორ ახერხებ მთელი ღამით გართობას,შემდეგ კი მიდიხარ უნივერსიტეტში,ატარებ ლექციებს,შემდეგ საავადმყოფოში მიდიხარ პაციენტების ღებულობ..
-დარწმუნებული ხარ რომ ეს თემა გაინტერესებს?
-არა
-აბა რა გაინტერესებს?
-როგორ გრჩება დრო შენი შეყვარებულისთვის.
-შეყვარებული არ მყავს..
-კარგი სასურველი ქალიც არ გყავს?-ვკითხე და კიდევ ერთი ჭიქა ისე გადავკარი თვალებიდან ნაპერწკლები წამცვივდა.
-კაწ მეტს ნუ დალევ.. -საპირფარეშოში გავალ და მალე დავბრუნდები.
საშა წავიდა..
იმდენად გაბვბრუვდი ამ საზიზღარი სასმელით რომ ცუდათ გავხდი.. გარდა ამისა მთელი დღეები არაფერს ვჭამდი,საღამოს კი სასმელს ვეტანებოდი.. პეტროვი მალევე დაბრუნდა უკან,აშკარა იყო რაღაცამ,ან ვიღაცამ გააღიზიანა მთელი სიბრაზე კი ჩემზე გადმოიტანა.
-ხომ გითხარი აღარ დაგელია?
-შენ ვინ გეკითხება?
-წავიდეთ.
-სად?
-კაწ.. გეყოფა კითხვების დასმა და წამომყევი.
აღარაფერი მითქვამს უსიტყვოდ გავყევი.. მანანაში სითბო იყო,ამიტომ მოვითიშე,თუმცა არ ჩამძინებია.. საშა გზას უყურებდა,მაგრამ დროდადრო გადმომხედავდა სწორედ ამიტომ მოვიმძინარე თავი.. მაინტერესებდა წამიყვანდა თუ არა ჩემს სახლში... საშამ მანქანა გააჩერა,ხელში ამიყვანა და სადღაც შევედით.. თვალები გავახილე და ოთახს თვალი მოვავლე ძალიან მოდური და მყუდრო სახლი იყო.
-რა თქმა უნდა.-საშამ ხელი გამიშვა,ძლივს მოვასწარი ფეხზე დადგომა თორემ ძირს გავიშლებოდი.-ასეთი მატყუარა რა ხარ..
-შენ ჯერ ტყუილები არ გინახავს რაც შენთან დაკავშირებით მოვიფიქრე ამ წამს.-გამეცინა და საშას ტუჩებს დავეწაფე.
-რას აკეთებ?-ოდნავ მომიშორა მან.
-მაკოცე.. ვიცი რომ გინდივარ.-ვუთხარი მაცდურად და ისევ ძლიერად დავეტანე მის ტუჩებს..
არაჩვეულებრივ კოცნას მოჰყვა ხელების მარტივი მოძრაობა მისი ქამრის შესახსნელად.. სწრაფად შემაბრუნა კედლისაკენ და კაბის ელვაშესაკრავს დაუწყო შეხსნა,კაბა გამძვრა.. თმებში ხელი შევიცირე და ჩემკენ მოვიზიდე.საშა გაშმაგებული კოცნიდა ყელსა და კავიწზე..
ერთი სიტყვით იდეაალური ღამე გავატარე, იდეალური მამაკაცის გვერდით..
საშას სხეულს ჭკუიდან გადავყავდი..
დილით რომ გავიღვიძე საშა აბაზანიდან გამოდიოდა,ურეაქციოდ შემომხედა და სამზარეულოსაკენ გაემართა.. სასწრაფოდ შევვარდი აბაზანაში და ტავი მოვიწესრიგე.. წარმომიდგენია ჩემები როგორ ნერვიულობდნენ..
-ყავა მე არ გამიკეთე?-თმას ვიკეტებდი თან სამზარეულოში შევედი.საშამ უსიტყვოდ გამიკეთა ყავა,რომელიც იმდენად უგემური იყო კინაღამ შევწუხდი.-ეს რა არის ფუუ.-ონკანის წყალი დავლიე სასწრაფოდ რომ გემო გამქრალიყო..
-კაწ.. სწრაფად მოემზადე და წადი მეჩქარება..
-ეს რას ნიშნავს?
-ეს იმას ნიშნავს,რომ სიზმარი დასრულდა... შეგიძლია რეალობას დაუბრუნდე.-სიბრაზისაგან ნელ-ნელა ვივსებოდი,მაგრამ თავს კონტროლი გავუწიე
-საშ.. ხომ იცი ეს ყველაფერი აქ არ დამთავრდება?-მშვიდი ხმით ვკითხე,მაგრამ შინაგანად ნერვები „დაწყვეტაზე“ მქონდა
-ახლა შენ მემუქრები?
-გემუქრები ტკბილო,კარგად დაიმახსოვრე ამის გამო ისეთ რამეს გაგიკეთებ არც კი მოგივა აზრად.-გავუღიმე და ახალ ედეები თავისთავად დამებადა..
საშადან გაბრაზებული წამოვედი,მაგრამ რაც მთავარია გეგმა მქონდა.. არ ვარ ისეთი ანგელოზი რომ ველოდო „საყვარელი“ მამაკაცი როდის რას გადაწყვეტს,ან თუნდაც ამის გამო ტრაგედია შევქმნა.. ნამდვილი ტრაგედია ახლა გველოდა.
საიუველირო მაღაზიაში შევედი..
რა თქმა უნდა დიდი პატივისცემით მომემსახურნენ,მაჩვენეს უზარმაზარ თვლიანი ბეჭდები,იმხელა ფასი ჰქონდათ დარწმუნებული იყავით თბილისში იმ ფასად ბინას იყიდდით.თავაზიანად გავუღიმე და ერთი ბეჭედი ხელზე მოვირგე,თუმცა დავიწუნე და ისევ დახლზე დავდე.. ამასობაში მეორე ხელით „შეუმჩნევლად“ ავიღე.. რა თქმა უნდა ვიცოდი კამერები მიყურებდა,დაცვაც „გაფაციცებული“ იდგა და მაკვირდებოდა..
არცერთი ბეჭედი არ ვიყიდე და მარღაზიიდან გამოსვლისას დამაკავეს.. სწორედ ეს იყო ჩემი გეგმა.. ამ ფაქტის გამო რუსეთის მოქალაქეობაზე უარის თქმა მოუწევდათ და მეც იძულებული ვიქნებოდი ვინმეზე დავქორწინებულიყავი. ეს ვინმე კი საშა იქნებოდა..
ერთი ზარის უფლებით ბებოს დავურეკე რომელიც ერთ საათში გაჩნდა ჩემთან და საპატიმროდან გამომიყვანა.. ძალიან დამწუხრებული ჩანდა.. ვლადიც ცოფებს ყრიდა.ბებო რაღაც დოკუმენტებს აწესრიგებდა როცა ვლადმა მიმიმწყვდია.
-სად იყავი ?
-საშასთან
-მასთან რა გინდოდა?
-ვლად თავი დამანებე..-თითქოს მიჭირდა რაიმეს თქმა ისეთი სახე დავიჭირე.
-კაწ რა მოხდა.. რა გინდოდა იქ?
-შემეშვი ვლად..
-იცოდე დედას ვეტყვი ყველაფერს.. ის კი არც დაგესიზმრება ისეთ დღეში ჩაგაგდებს,რა გგონია მართლა ასეთი სათნო მოხუცია?
-კარგი გეტყვი..-ეს ჩემი ტყუილის კულმინაცია იყო.-საშას სახლში მოვყავდი,მაგრამ ჩამეძინა.. შემდეგ თავის სახლში წამიყვანა,მისმა კოცნამ გამაღვიძა.. ვერ შევეწინააღმდეგე..-ერთი ორი ცრემლიც გადმოვაგდე მეტი დრამატულობისათვის.ახლა უნდა დავლოდებოდი და ყველაფერი თავისთავად განვითრდებოდა.
ვლადმა ძალიან განცადა,ჩამეხუტა და ვხვდებოდი სიბრაზის რომელ სტადიაზე იყო..
ბებომ შეამოწმა რომ სახელმწიფომ უარი მითხრა მოქალაქეობის მიღებაზე,ამიტომ სახლში წავედით..
-ახლა რა იქნება?-იკითხა ბებომ..
-შვილო ბეჭედი რატომ მოიპარე?-მკითხა ბაბუმ.
-მამა თავი დაანებე.. უბრალოდ სტრესი აქვს.. დედამისმა აქ გამოაგდო,უცხო გარემო,უცხო ხალხი.. გადაავიწყდა თანხის გადახდა და მათ პოლიციაში დარეკეს.-ისე გამომიყვანა მდგომარეობიდან ვლადმა,რომ არც კი მოველოდი.
-მოქალაქეობაზე უარი გვაქვს ახლა რა ვქნათ შვილო?-ჰკითხა ბებომ ვლადს.
-არ ვიცი..-უცებ ვლადს გონება გაუნათდა.-ამ შემთხვევაში მოგვიწევს დავაქორწინოთ.-ბებო და ბაბუ შეწუხდნენ.
-მაგრამ ის ხომ სწავლობს,რა დროს მისი გათხოვებაა?
-თავის თავს დააბრალოს დედა.. სწავლას რაც შეეხება განაგრძობს..
-კი მაგრამ ვისზე შვილო?
-საშკაზე დავაქორწინოთ,მათ უყვართ ერთმანეთი დანახვისთანავე..-ისევ იცრუა ვლადმა და ბრაზიანი თვალებით გადმომხედა.
-ის თანახმაა?
-ამ საქმეს მე მივხედავ მამა.-ვლადმა შემდეგ მე გამომხედა.-წადი დაისვენე და რომ მოვალ გაგაღიძებ..
საძინებელში წავედი.. ძალიან ვნერვიულობდი,მაგრამ საშა ღირსი იყო თავისი უზრდელობისთვის სათანადოდ დასჯილიყო.. ვლადმა კარები ისე გაიჯახუნა რომ შიშისაგან შევხტი.. თუმცა ვიცოდი სასურველ შედეგს მივიღებდი..
იმაზეც დავფიქრდი მართლა რომ დაგვაქორწინონ შემდეგ რა იქნებოდა,მაგრამ ამასაც გავუმკლავდებოდი


პ.ს ბავშვებო რას ფიქრობთ ისტორიასთან დაკავშირებით?